Overig
alle pijlers
Ik heb spijt van...
woensdag 27 oktober 2021 om 16:56
Ik denk dat iedereen wel spijt heeft van bepaalde belangrijke keuzes of nietgemaakte keuzes waarvan jullie achteraf spijt hebben. Dus niet de dagelijkse kleine dingen, maar (voor jou) belangrijke keuze die het leven erna beïnvloed hebben en waarvan je denkt "Wat jammer of stom dat het zo gegaan is, dat had ik anders willen of moeten doen". Dus het gaat om keuzes, niet om omstandigheden.
Ik trap af. Ik heb spijt dat ik destijds geen andere studierichting heb gekozen. Ik ben door mijn studie in de communicatie/mediabranche terechtgekomen, maar had achteraf veel liever iets als biologie of ecologie willen studeren. Mijn keuze is voortgekomen uit het feit dat ik goed was in talen, niet zozeer uit interesse. Gevolg: ik heb een hele carriere achter de rug in iets dat ik best goed kan en ook best aardig vind, maar nooit met hart en ziel in heb gewerkt.
Een andere beslissing is minder levensloopbepalend en een mannelijk ego-ding. Tussen mijn vwo en studie moest ik in militaire dienst. Ik had ooit bij de keuring aangegeven dat ik wel bij de mariniers of de commando's wilde. Tot mijn verbazing werd ik opgeroepen bij het korps commandotroepen. De eerste week was een selectieweek, veel jongens vielen af maar ik mocht door. Daarna zou de zware opleiding beginnen. We kregen de keuze om na op dat moment vrijwillig af te haken als we toch niet wilden doorgaan. Ineens vloog het vooruitzicht van de opleiding me aan en gaf ik aan te willen stoppen. Ik had er gelijk spijt van en wist dat ik dat moment de rest van mijn leven zou betreuren. En dat klopt. Ik baal vreselijk dat ik niet ben gebleven en commando ben geworden, of dat in elk geval heb geprobeerd. Gewoon erg slap van me. Ben overgeplaatst naar de infanterie, waarook flink gebuffeld werd, maar niet op commandoniveau. Het is 35 jaar geleden en nog steeds spijt
En jullie?
==========
Edit: ik had een optie voor "Ik heb nergens spijt van" moeten toevoegen. Kan helaas niet achteraf.
Ik trap af. Ik heb spijt dat ik destijds geen andere studierichting heb gekozen. Ik ben door mijn studie in de communicatie/mediabranche terechtgekomen, maar had achteraf veel liever iets als biologie of ecologie willen studeren. Mijn keuze is voortgekomen uit het feit dat ik goed was in talen, niet zozeer uit interesse. Gevolg: ik heb een hele carriere achter de rug in iets dat ik best goed kan en ook best aardig vind, maar nooit met hart en ziel in heb gewerkt.
Een andere beslissing is minder levensloopbepalend en een mannelijk ego-ding. Tussen mijn vwo en studie moest ik in militaire dienst. Ik had ooit bij de keuring aangegeven dat ik wel bij de mariniers of de commando's wilde. Tot mijn verbazing werd ik opgeroepen bij het korps commandotroepen. De eerste week was een selectieweek, veel jongens vielen af maar ik mocht door. Daarna zou de zware opleiding beginnen. We kregen de keuze om na op dat moment vrijwillig af te haken als we toch niet wilden doorgaan. Ineens vloog het vooruitzicht van de opleiding me aan en gaf ik aan te willen stoppen. Ik had er gelijk spijt van en wist dat ik dat moment de rest van mijn leven zou betreuren. En dat klopt. Ik baal vreselijk dat ik niet ben gebleven en commando ben geworden, of dat in elk geval heb geprobeerd. Gewoon erg slap van me. Ben overgeplaatst naar de infanterie, waarook flink gebuffeld werd, maar niet op commandoniveau. Het is 35 jaar geleden en nog steeds spijt
En jullie?
==========
Edit: ik had een optie voor "Ik heb nergens spijt van" moeten toevoegen. Kan helaas niet achteraf.
knuddestudder wijzigde dit bericht op 27-10-2021 17:12
2.94% gewijzigd
woensdag 27 oktober 2021 om 17:03
Het eerste wat ik kan bedenken, iets relatief onschuldigs, maar ik baal er nog steeds van. Mijn moeder mocht figureren in Goede Tijden, Slechte Tijden en ik mocht mee - en ik wilde ook heel graag mee, maar alleen als ik dan niet op televisie zou komen, ik was puber en als de dood dat ik daar op school mee gepest zou worden. Ik mocht dus niet gewoon mee om achter de schermen te kijken, alleen als ik zou figureren en dus heb ik nee gezegd. Vind ik ruim 25 jaar geleden nog steeds jammer.
Tweede: mijn opleiding, ik had achteraf liever Nederlands gestudeerd, daar ben ik ook aan begonnen, maar door onzekerheid (ik maakte op de eerste dag een foutje, docent maakte daar een vervelende opmerking over die ik me nogal aantrok) ben ik geswitcht. Doodzonde, het was echt mijn lievelingsvak en ook mijn beste vak, ik had een 9 op mijn eindlijst. Heb ik ook spijt van dus.
Overigens van allebei niet zo dat ik er zwaar onder gebukt ga of zo.
Tweede: mijn opleiding, ik had achteraf liever Nederlands gestudeerd, daar ben ik ook aan begonnen, maar door onzekerheid (ik maakte op de eerste dag een foutje, docent maakte daar een vervelende opmerking over die ik me nogal aantrok) ben ik geswitcht. Doodzonde, het was echt mijn lievelingsvak en ook mijn beste vak, ik had een 9 op mijn eindlijst. Heb ik ook spijt van dus.
Overigens van allebei niet zo dat ik er zwaar onder gebukt ga of zo.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:07
Nooit te oud om alsnog een studie op te pakken he?
Ik heb ook alleen maar spijt van de dingen die ik NIET heb gedaan. Dat je iets gevraagd word en je uit reflex en angst voor het onbekende NEE zegt, waar je eigenlijk JA bedoeld. Of het veilige pad volgt, waar je eigenlijk opzij kijkt naar dat spannende andere pad waar je nu niet op gaat.
Dat doe ik dus nu veel minder. Ik spreek het ook uit. 'Ik voel JA, maar mijn hoofd zegt NEE. Geef me even tijd om het uit te vechten tussen die 2.'
Ik heb ook alleen maar spijt van de dingen die ik NIET heb gedaan. Dat je iets gevraagd word en je uit reflex en angst voor het onbekende NEE zegt, waar je eigenlijk JA bedoeld. Of het veilige pad volgt, waar je eigenlijk opzij kijkt naar dat spannende andere pad waar je nu niet op gaat.
Dat doe ik dus nu veel minder. Ik spreek het ook uit. 'Ik voel JA, maar mijn hoofd zegt NEE. Geef me even tijd om het uit te vechten tussen die 2.'
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 27 oktober 2021 om 17:07
Niks. Maar het gevoel is er wel.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:10
Dat is inderdaad balen. Ik weet uit eigen ervaring hoezeer een lullige opmerking van een docent je onzeker kan maken en je zelfs je leven kan beïnvloeden. Daar zouden ze in docentopleidingen echt aandacht aan moeten besteden.Susan schreef: ↑27-10-2021 17:03Tweede: mijn opleiding, ik had achteraf liever Nederlands gestudeerd, daar ben ik ook aan begonnen, maar door onzekerheid (ik maakte op de eerste dag een foutje, docent maakte daar een vervelende opmerking over die ik me nogal aantrok) ben ik geswitcht. Doodzonde, het was echt mijn lievelingsvak en ook mijn beste vak, ik had een 9 op mijn eindlijst. Heb ik ook spijt van dus.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:11
Ja eens. Ik denk dat hij het niet eens heel kwaad bedoelde, maar gewoon niet besefte dat zoiets veel invloed kan hebben op iemand.Knuddestudder schreef: ↑27-10-2021 17:10Dat is inderdaad balen. Ik weet uit eigen ervaring hoezeer een lullige opmerking van een docent je onzeker kan maken en je zelfs je leven kan beïnvloeden. Daar zouden ze in docentopleidingen echt aandacht aan moeten besteden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:12
Dat denk ik ook ja.
Toen broer en ik nog piepkuikens waren is moeder overleden. Pa had gewoon nooit aan een gezin moeten beginnen om het even kort door de bocht te stellen. Broer en ik verschillen ook nog eens (hij tot op zekere hoogte introvert, ik extravert), zijn een aantal jaar later in een jeugdhuis beland. Nou ja, om kort te gaan: waardeloos allemaal.
Nu, 45 jaar later denk ik wel eens 'verdomme, mijn broer, ik hou van 'm, waarom heb ik e.e.a. niet anders gedaan!' Maar ja, ik was ook aan het overleven.....
Laatst hebben we het er over gehad en vertelde ik hem dat. Hij schrok, maar zei ook 'zus, er heeft heel erg lang letterlijk een muur tussen ons in gestaan, daar kun jij in je eentje niet veel aan doen' (hij in groep x, ik in groep y in dat huis). Maar toch hè....ik heb niet van veel dingen spijt, maar dat grijpt me soms nog wel eens bij m'n strot
grobbekuiken_ wijzigde dit bericht op 27-10-2021 17:14
0.68% gewijzigd
woensdag 27 oktober 2021 om 17:16
Je bent nooit te oud om alsnog weer in de lesauto te kruipen! Echt niet.yourlocalhero schreef: ↑27-10-2021 17:13Spijt dat ik op mijn 18e mijn rijbewijs behalen niet heb doorgezet. Anderzijds met het OV kom ik ook overal.
Verder loopt het leven zoals het moet.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 27 oktober 2021 om 17:18
Je kon als piepkuiken niet anders doen dan wat je wordt ingegeven op dat moment en achteraf denken dat je misschien volwassener had om moeten gaan met de situatie is echt hopeloos onnodig, dus stop met jezelf te straffen.Grobbekuiken_ schreef: ↑27-10-2021 17:12Dat denk ik ook ja.
Toen broer en ik nog piepkuikens waren is moeder overleden. Pa had gewoon nooit aan een gezin moeten beginnen om het even kort door de bocht te stellen. Broer en ik verschillen ook nog eens (hij tot op zekere hoogte introvert, ik extravert), zijn een aantal jaar later in een jeugdhuis beland. Nou ja, om kort te gaan: waardeloos allemaal.
Nu, 45 jaar later denk ik wel eens 'verdomme, mijn broer, ik hou van 'm, waarom heb ik e.e.a. niet anders gedaan!' Maar ja, ik was ook aan het overleven.....
Laatst hebben we het er over gehad en vertelde ik hem dat. Hij schrok, maar zei ook 'zus, er heeft heel erg lang letterlijk een muur tussen ons in gestaan, daar kun jij in je eentje niet veel aan doen' (hij in groep x, ik in groep y in dat huis). Maar toch hè....ik heb niet van veel dingen spijt, maar dat grijpt me soms nog wel eens bij m'n strot
anoniem_64c64bf305ae7 wijzigde dit bericht op 27-10-2021 17:20
0.08% gewijzigd
woensdag 27 oktober 2021 om 17:19
Ik denk ook dat kiezen voor wat je het leukst vindt als uitgangspunt moet dienen. Juist omdat studiekeuzes vaak heel bepalend zijn voor de rest van je leven. Het zijn vaak ouders en rationele overwegingen die teveel een studiekeuze beïnvloeden.REDHOTHEAD schreef: ↑27-10-2021 17:15Ik heb spijt dat ik in de tijd dat ik mijn opleiding moest kiezen niet mijn hart heb gevolgd maar mijn verstand.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:20
Ik heb juist spijt dat ik niet mijn verstand heb gevolgd maar mijn hart. Want met die eerste studie kwam ik in de crisis nergens.REDHOTHEAD schreef: ↑27-10-2021 17:15Ik heb spijt dat ik in de tijd dat ik mijn opleiding moest kiezen niet mijn hart heb gevolgd maar mijn verstand.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:21
Grobbekuiken_ schreef: ↑27-10-2021 17:12Dat denk ik ook ja.
Toen broer en ik nog piepkuikens waren is moeder overleden. Pa had gewoon nooit aan een gezin moeten beginnen om het even kort door de bocht te stellen. Broer en ik verschillen ook nog eens (hij tot op zekere hoogte introvert, ik extravert), zijn een aantal jaar later in een jeugdhuis beland. Nou ja, om kort te gaan: waardeloos allemaal.
Nu, 45 jaar later denk ik wel eens 'verdomme, mijn broer, ik hou van 'm, waarom heb ik e.e.a. niet anders gedaan!' Maar ja, ik was ook aan het overleven.....
Laatst hebben we het er over gehad en vertelde ik hem dat. Hij schrok, maar zei ook 'zus, er heeft heel erg lang letterlijk een muur tussen ons in gestaan, daar kun jij in je eentje niet veel aan doen' (hij in groep x, ik in groep y in dat huis). Maar toch hè....ik heb niet van veel dingen spijt, maar dat grijpt me soms nog wel eens bij m'n strot
Maar dit is toch typisch iets waarvan je zegt ‘spijtig dat het zo gelopen is’, maar niet spijt van bewuste keuzes die jij op dat moment gemaakt hebt? Je wist en kon op dat moment toch simpelweg niet anders?
woensdag 27 oktober 2021 om 17:22
Weet ik, ik ga er ook niet onder gebukt en het beheerst mijn doen en laten verder niet. Maar zo nu en dan kan het me wel even aanvliegen. Zijn geruststelling was dan ook erg fijn.
Verder heb ik zoals gezegd niet gauw ergens spijt van.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:23
woensdag 27 oktober 2021 om 17:24
Ik heb er spijt van dat ik met ex ben gaan samenwonen.
Zelfs na onze eerste vakantie samen die echt de naarste vakantie ooit was wilde ik dat het plaatje klopte.
Op papier klopten we ook. In het echt haalden we het slechtste in elkaar naar boven.
Nog meer spijt heb ik van het feit dat ik perse dat mooie huis aan het water met hem wilde kopen. Huren vond ik toen zonde van het geld
Dat huis wat €30.000 onder water stond toen we na 4 jaar elkaar de keet uitvechten uiteindelijk uit elkaar gingen.
Zelfs na onze eerste vakantie samen die echt de naarste vakantie ooit was wilde ik dat het plaatje klopte.
Op papier klopten we ook. In het echt haalden we het slechtste in elkaar naar boven.
Nog meer spijt heb ik van het feit dat ik perse dat mooie huis aan het water met hem wilde kopen. Huren vond ik toen zonde van het geld
Dat huis wat €30.000 onder water stond toen we na 4 jaar elkaar de keet uitvechten uiteindelijk uit elkaar gingen.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:25
Die levensfase laat de meest diepe indrukken na, die je je hele leven bij kunnen blijven.Grobbekuiken_ schreef: ↑27-10-2021 17:22Weet ik, ik ga er ook niet onder gebukt en het beheerst mijn doen en laten verder niet. Maar zo nu en dan kan het me wel even aanvliegen. Zijn geruststelling was dan ook erg fijn.
Verder heb ik zoals gezegd niet gauw ergens spijt van.
Goed dat je broer het heeft kunnen verzachten.
woensdag 27 oktober 2021 om 17:25
GrobjeGrobbekuiken_ schreef: ↑27-10-2021 17:12Dat denk ik ook ja.
Toen broer en ik nog piepkuikens waren is moeder overleden. Pa had gewoon nooit aan een gezin moeten beginnen om het even kort door de bocht te stellen. Broer en ik verschillen ook nog eens (hij tot op zekere hoogte introvert, ik extravert), zijn een aantal jaar later in een jeugdhuis beland. Nou ja, om kort te gaan: waardeloos allemaal.
Nu, 45 jaar later denk ik wel eens 'verdomme, mijn broer, ik hou van 'm, waarom heb ik e.e.a. niet anders gedaan!' Maar ja, ik was ook aan het overleven.....
Laatst hebben we het er over gehad en vertelde ik hem dat. Hij schrok, maar zei ook 'zus, er heeft heel erg lang letterlijk een muur tussen ons in gestaan, daar kun jij in je eentje niet veel aan doen' (hij in groep x, ik in groep y in dat huis). Maar toch hè....ik heb niet van veel dingen spijt, maar dat grijpt me soms nog wel eens bij m'n strot
woensdag 27 oktober 2021 om 17:25
Je hebt gelijk hoor, vandaar ook mijn 'maar ik was ook aan het overleven'.
Zo, lang genoeg geGrobt nu
