Overig
alle pijlers
ik verveel me!
zaterdag 18 juli 2009 om 22:13
www.vervelen.be
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
zaterdag 18 juli 2009 om 22:13
Verveling
Verveling is een onaangenaam gevoel van lusteloosheid, van desinteresse, van hangerigheid, grenzend aan ergernis. Verveling treedt op als alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen niet kunnen of niet mogen, en men toch geen zin heeft om niets te doen. Verveling kan het gevolg zijn van een gebrek aan prikkels, of van prikkels die als saai, eentonig of repetitief ervaren worden.
"Verveling is het verlangen naar verlangens", schrijft Tolstoi ergens in Anna Karenina. Daarmee duidt hij de eerste soort van verveling aan: een futloze landerigheid, het nergens zin in hebben, een gebrek aan energie dat vaak resulteert in gapen en slaperigheid. De tweede soort van verveling is meer een verlangen naar prikkels, naar sensaties: een gefrustreerde radeloosheid, het niet weten wat te doen, een ongedurigheid die kan resulteren in baldadigheid of zelfs vandalisme. Dit laatste niet alleen bij degenen die verveeld raken, maar ook bij degenen die daarvan de oorzaak zouden zijn. François de La Rochefoucauld (1613–1680) schreef in zijn Maximes: Meestal vergeven we hen die ons vervelen, maar nooit hen die wij vervelen.
Verveling treedt vaak op tijdens het wachten. Veel mensen vervelen zich bijvoorbeeld als ze op de bus wachten, omdat daar niks te doen is. Vaak gaan ze dan om zich heen kijken of met hun mobiel spelen, om te zien of er iets interessants gebeurt.
bron: wikipedia
Verveling is een onaangenaam gevoel van lusteloosheid, van desinteresse, van hangerigheid, grenzend aan ergernis. Verveling treedt op als alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen niet kunnen of niet mogen, en men toch geen zin heeft om niets te doen. Verveling kan het gevolg zijn van een gebrek aan prikkels, of van prikkels die als saai, eentonig of repetitief ervaren worden.
"Verveling is het verlangen naar verlangens", schrijft Tolstoi ergens in Anna Karenina. Daarmee duidt hij de eerste soort van verveling aan: een futloze landerigheid, het nergens zin in hebben, een gebrek aan energie dat vaak resulteert in gapen en slaperigheid. De tweede soort van verveling is meer een verlangen naar prikkels, naar sensaties: een gefrustreerde radeloosheid, het niet weten wat te doen, een ongedurigheid die kan resulteren in baldadigheid of zelfs vandalisme. Dit laatste niet alleen bij degenen die verveeld raken, maar ook bij degenen die daarvan de oorzaak zouden zijn. François de La Rochefoucauld (1613–1680) schreef in zijn Maximes: Meestal vergeven we hen die ons vervelen, maar nooit hen die wij vervelen.
Verveling treedt vaak op tijdens het wachten. Veel mensen vervelen zich bijvoorbeeld als ze op de bus wachten, omdat daar niks te doen is. Vaak gaan ze dan om zich heen kijken of met hun mobiel spelen, om te zien of er iets interessants gebeurt.
bron: wikipedia
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
zaterdag 18 juli 2009 om 22:34
www.saai.be
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
