Klaartje!

25-03-2021 11:42 222 berichten
Spoiler: dit is een vervolgverhaal. Schrijf steeds een of twee nieuwe zinnen.
De knappe gespierde chippendale trok in een ommezien zijn blouse uit, smeerde zijn haarloze zongebruinde borstkas in met een olie van dr. van de Hoog en sprong met een sierlijke boog het kanaal in.

Ondertussen schraapte Klaartje met een taartschep de restjes eekhoorn van 't asfalt.
Alle reacties Link kopieren
Echter vergat hij zijn zwembandje.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
Zijn spieren waren dan wel massief, zijn hoofd zat vol lucht, dus hij bleef gelukkig goed drijven.

Klaartje keek vol bewondering naar zijn spiertie.... Eh, reddingsactie
Alle reacties Link kopieren
Plots verscheen er een haaievin net boven het water.

Chippendale had niks in de gaten en bleef naar zijn spieren kijken die steeds opbolden bij elke zwemslag
Echo, de haai onder de haaienvin had wel zin in een hapje speedo als er geen Andries Roelvink in zou zitten.
De Chippendale zag de haaienvin en kreeg trek in soep.
Alle reacties Link kopieren
De Chippendale riep "16:00 uur cup a soup", dàt zouden meer mensen moeten doen !" Klaartje pakte vlug het pakje cup a soup, dat ze bij zich had voor in haar pauze, uit haar jaszak.
Je kon't altaid nog bakker worre
Klaartje maakte een vuurtje van wat sprokkelhout en droge bladeren, zette daar een pannetje op om het water te koken. Terwijl ze daarop wachtte stak ze een sigaret op.

O ja, dacht Klaartje, er is ligt nog een auto te zinken in het kanaal met dokters erin.
Ze dronk haar soepje terwijl de haai de chipndale verorberde.
De doktoren in de auto waren inmiddels ook lang en breed verzopen, dus stond Klaartje er weer alleen voor

Ze stond op en liep richting...
een oud vervallen boerderijtje omgeven met onkruid, struiken en gewassen. De vergeelde gordijnen waren gesloten en voor het huis zat een gorzel op een stoel.
'Wat is een gorzel?' dacht ze hardop, maar het ding op de stoel leek haar niet te horen.

Wat een mooi gekleurde gordijntjes, dacht het naïeve kind
De gorzel ( ook wel vies persoon genoemd ) haalde luidkeels zijn neus op, veegde zijn vettige handen af aan zijn spijkerbroek en stond langzaam op toen hij Klaartje aan de horizon zag verschijnen.
Alle reacties Link kopieren
"Je gulp staat open", groette Klaartje de gorzel. Die hierop met een rood hoofd zijn gulp dicht ritste. Klaartje wilde nét haar hand uitsteken om de gorzel fatsoenlijk te begroeten toen deze een luide gil slaakte. De gorzel zijn weerzinwekkende leuter zat klem tussen de rits.
Alle reacties Link kopieren
Het bloed spoot alle kanten op.

Klaartje was in het geheel niet geschrokken, maar dacht alleen: De dokters dunnen langzaam uit, welke kan ik nu nog bellen?
Tussen de blikjes bier van de gorzel zag ze een blikje van dr. Pepper met een telefoonnr. Dr. Pepper solves all your problems dus dat leek Klaartje een goed idee.
Alle reacties Link kopieren
Net toen ze het complete blikje over de weerzinwekkende leuter wilde mikken, hoorde ze een fietsbel
Ze keek achterom, en zag werkelijk als een geschenk uit de hemel dokter Rossi aan komen fietsen
Harpmuziek zwol aan op de achtergrond terwijl de zon speelde met de zilvr'n draden in het weerbarstige haar van dokter Rossi. Met een brede glimlach fietste hij Klaartje tegemoet en zwaaide zijn been over de fietsstang.
O mien grutjes, mompelde de gorzel, toch niet die idioot weer.
.
anoniem_400865 wijzigde dit bericht op 28-06-2021 08:11
98.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Klaartje ging midden op de weg staan om dr. Rossi te laten stoppen. Ze was door de schrik haar stem kwijt dus wees ze op de gorzel, die hevig bloedend ineengedoken zat. "Hmmm", zei dr. Rossi want hij zei nooit zoveel.
Maar de gorzel was hen niet vergeten, hij gaf dr. Rossi een kopstoot en bedwelmde Klaartje met een lap gedrenkt in zijn zure okselzweet en ketende ze in het vieze boerderijtje vast aan de radiator.
Alle reacties Link kopieren
Dokter Rossi stapte af om naar gorzel te kijken, en toen zag Klaartje haar kans schoon

Ze sprong op de tandem, en staand op de pedalen met haar dreadlocks wapperend in de wind zong ze:
We gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet.
Alle reacties Link kopieren
Maar waar dan heen?

Klaartje fietste en fietste maar, totdat ze eindelijk in de verte weer een huis zag opdoemen
Toen Klaartje wakker werd realiseerde ze zich dat de fietstocht slechts een droom was en dat ze inderdaad nog lange niet naar huis ging.
Het duurde even voor ze helemaal alert was (zuur okselzweet hakt er behoorlijk in), maar toen zag ze dat ze nog steeds vastgeketend zat in het armzalige boerderijtje
Klaartje keek eerst naar de afgebladderde verf van de radiator en de kettingen waarmee ze was vastgeketend en toen naar dr. Rossi en haar hart maakte een sprongetje. Al rook het wel vies in het huis van de gorzel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven