Napraattopic 2024.10, met geklets.

04-11-2024 06:08 1979 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Beste forummers,

Welkom in napraat punt 10.

Op verzoek een link naar de OP (openingspost) vanwege een te lange OP. Lees hier de OP van het Napraattopic: overig/op-napra ... ges/249598

Als blijkt dat er teveel onduidelijkheid bestaat en de OP niet gelezen wordt, dan zal de OP weer terug gezet worden.

Even ter herinnering: hinten en hengelen naar eerdere nicks is niet toegestaan.

Bashen van het andere Napraattopic staan we niet toe.

Let op: ook de huisregels zijn in het Napraattopic gewoon van toepassing.

Ook in 'napraat 2.0' kan er worden nagepraat, maar dan zonder off-topic berichten.
overig/napraat-2-0-zonder-geklets/list_messages/504615#

Veel napraatplezier!

Met vriendelijke groet,

Community Manager Viva en Viva Moderator team
Vrijheid van meningsuiting betekent NIET dat je alles maar op het forum neer mag pennen.

Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
Alle reacties Link kopieren Quote
OudEnWijs schreef:
22-11-2024 19:01
Ik hoop het ook. We worden allebei sneller ongezond dan je zou wensen. Ik was al chronisch ziek, nu zij ook. Ik ben, om redenen die er nu niet toe doen, nogal gewend voor mezelf te zorgen, dus daar vertrouw ik wel op. En als het er op aan komt vertrouw ik er 100% op dat onze kinderen wat ondersteuning zullen willen bieden. Dus ja, die praktische kant zie ik wel redelijk goed gaan.

Ook plannen voor na ons pensioen hadden we niet zoveel, dus ook geen teleurstelling daar.

Eigenlijk is mijn grootste zorg nu dat mijn ziekte mijn levensverwachting wel verkort en die van haar niet. Als ik twintig jaar eerder dood ga dan zij, wie zorgt dan voor haar?
Ach man, wat een zorgen... En dat gelijk al na dat heel nare nieuws. Probeer eerst de korte termijn te tackelen en daarna pas de andere zorgen te gaan laten doordringen. Ga vooral naar AMW, zoals je de tip al kreeg en praat. Praat over wat er nu aan ondersteuning mogelijk is, je denkt zelf erg praktisch, maar misschien kunnen ze verwijzen naar een groep lotgenoten, waarmee je gezamenlijk je zorgen kunt bespreken. Misschien worden ze daardoor wat minder groot. Ook kan het misschien helpen om te horen wat er allemaal bestaat aan ondersteuning, zowel voor jullie, als voor jou en voor haar, als een van jullie alleen is. Wat zou er nodig kunnen zijn en wat is er.

Ik ben zelf ook in die situatie gekomen als je vrouw: ineens had ik niet hinderlijk bloedend tandvlees, maar een aandoening waaraan ik dood kon gaan. Of ik kon kiezen voor een behandeling met een iets minder grote kans op overlijden. Ik heb me toen heel eenzaam gevoeld met die wetenschap, maar ik heb heel veel gehad aan groepen op facebook en dergelijke. Daar waren mensen die voor hetzelfde stonden en die dat soort keuzes al gemaakt hadden. Dat gaf vertrouwen dat ook voor mij de juiste keuze er was. En inderdaad: hoewel de situatie in theorie nog altijd ongeveer hetzelfde is, weet ik nu dat er een behandeling is, die, hoewel niet risicoloos, mij in remissie kan helpen en dan heb ik weer een aantal jaren die vrij normaal zijn. Echt, praten helpt. Met professionals, met lotgenoten en met familie en vrienden. Voor jou én voor je vrouw.

Ik wil jjullie beiden heel veel sterkte wensen!
Alle reacties Link kopieren Quote
@oudenwijs wat een vreselijk nieuws. Heel veel sterkte voor jullie! :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Irma_3110 schreef:
22-11-2024 19:31
Ach man, wat een zorgen... En dat gelijk al na dat heel nare nieuws. Probeer eerst de korte termijn te tackelen en daarna pas de andere zorgen te gaan laten doordringen. Ga vooral naar AMW, zoals je de tip al kreeg en praat. Praat over wat er nu aan ondersteuning mogelijk is, je denkt zelf erg praktisch, maar misschien kunnen ze verwijzen naar een groep lotgenoten, waarmee je gezamenlijk je zorgen kunt bespreken. Misschien worden ze daardoor wat minder groot. Ook kan het misschien helpen om te horen wat er allemaal bestaat aan ondersteuning, zowel voor jullie, als voor jou en voor haar, als een van jullie alleen is. Wat zou er nodig kunnen zijn en wat is er.

Ik ben zelf ook in die situatie gekomen als je vrouw: ineens had ik niet hinderlijk bloedend tandvlees, maar een aandoening waaraan ik dood kon gaan. Of ik kon kiezen voor een behandeling met een iets minder grote kans op overlijden. Ik heb me toen heel eenzaam gevoeld met die wetenschap, maar ik heb heel veel gehad aan groepen op facebook en dergelijke. Daar waren mensen die voor hetzelfde stonden en die dat soort keuzes al gemaakt hadden. Dat gaf vertrouwen dat ook voor mij de juiste keuze er was. En inderdaad: hoewel de situatie in theorie nog altijd ongeveer hetzelfde is, weet ik nu dat er een behandeling is, die, hoewel niet risicoloos, mij in remissie kan helpen en dan heb ik weer een aantal jaren die vrij normaal zijn. Echt, praten helpt. Met professionals, met lotgenoten en met familie en vrienden. Voor jou én voor je vrouw.

Ik wil jjullie beiden heel veel sterkte wensen!
Dank je. Ik stap een nieuwe wereld in, fijn om wat richtingwijzers te krijgen :)
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
Alle reacties Link kopieren Quote
OudEnWijs schreef:
22-11-2024 18:43
En dank voor jullie reacties, had ik even nodig :hug:

En nog een knuffel voor jou, en voor je vrouw. :hug:
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven