Overig
alle pijlers
Napraattopic deel 124
vrijdag 3 januari 2020 om 21:30
Beste forummers,
Op verzoek een link naar de OP (openingspost) vanwege een te lange OP. Lees hier de OP van het Napraattopic: overig/napraattopic-op/list_messages/249598. . Als blijkt dat er teveel onduidelijkheid bestaat en de OP niet gelezen wordt, dan zal de OP weer terug gezet worden.
Even ter herinnering: Hinten en hengelen naar eerdere nicks is niet toegestaan.
Let op: Ook de huisregels zijn in het Napraattopic gewoon van toepassing.
Veel napraatplezier!
Met vriendelijke groet,
Community Manager Viva en Viva Mod. team
Op verzoek een link naar de OP (openingspost) vanwege een te lange OP. Lees hier de OP van het Napraattopic: overig/napraattopic-op/list_messages/249598. . Als blijkt dat er teveel onduidelijkheid bestaat en de OP niet gelezen wordt, dan zal de OP weer terug gezet worden.
Even ter herinnering: Hinten en hengelen naar eerdere nicks is niet toegestaan.
Let op: Ook de huisregels zijn in het Napraattopic gewoon van toepassing.
Veel napraatplezier!
Met vriendelijke groet,
Community Manager Viva en Viva Mod. team
Vrijheid van meningsuiting betekent NIET dat je alles maar op het forum neer mag pennen.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
woensdag 8 januari 2020 om 21:00
In dat geval ben ik niet potloodmager....
woensdag 8 januari 2020 om 21:38
Jij hebt ook talenten, Roos!
woensdag 8 januari 2020 om 21:39
Lady*Voldemort schreef: ↑08-01-2020 20:50Heb ik ook nog op gezeten, ballet. God mag weten waarom, want ik miste toen al zo'n beetje alle vaardigheden en eigenschappen die je nodig hebt om een draaglijk balletteuse te worden. Maar mijn vertolking van het stervende nijlpaard was onvergetelijk, daar waren alle critici het over eens.
ik paste er ook echt niet tussen.
woensdag 8 januari 2020 om 21:47
Hanna, ik bedoel dit niet vervelend naar jou, maar je praat over 'mijn' soort mensen op een vreselijk nare denigrerende manier.
Ik lees hier altijd mee, maar reageer niet vaak. Want dat kost me intens veel moeite.
Even voorstellen: ik ben een vrouw, 61 jaar oud en heb een aangeboren, ongeneeslijke stoornis: het Syndroom van Asperger oftewel ASS.
Na een leven lang verdriet en vechten, de ene diagnose na de andere behandeling gevolgd door weer de nieuwste medicatie was ik er een paar jaar geleden klaar mee. Ik ging met mijn behandelaars en familie in gesprek om te zien of euthenasie mogelijk was.
Helaas, niet op dat moment in Nederland.
Omdat ik niet anders kon -ik wilde niet een ander beschadigen of meeslepen door suicide te plegen- zette ik zoals altijd opnieuw mijn schouders eronder.
Dat leverde uiteindelijk wel iets op: de juiste diagnose en de juiste behandelaars waarmee ik tot op de dag van vandaag hard werk.
Wetenschap, kennis van mijn ziekte leerde me dat ik die moest aanvaarden. En de beperkingen die erbij horen. Ik kan je zeggen dat de rouw die ik gevoeld heb met geen pen te beschrijven is.
Ik ben nu, met hulp van behandelaars en medicatie, zo stabiel als ik mag hopen te zijn.
Maar is er aan mijn gevoel, mijn wanhoop, iets veranderd? Nee.
Als ik streng ben voor mezelf, mezelf push, de schouders eronder zet, of welke plattitude je er ook maar aan wil hangen, dan slaag ik erin om min of meer overeind te blijven.
Maar ik weet dat het scenario dat jij in je post beschrijft voor mij realiteit kan worden. En daar hoeft niet heel veel voor te gebeuren.
Want weet je Hanna, ik heb volgehouden en geprobeerd. Maar werkgevers, vrienden en uiteindelijk ook mijn familie zijn allemaal vertrokken. Niet omdat het nare mensen zijn, maar omdat het te zwaar voor hen was om mee te maken. Omdat mijn verdriet hun teveel verdriet deed. Uit angst -familie- omdat ASS erfelijk is.
Als mijn betaalde hulp wegvalt, dan ben ik alleen. Dan kan ik inderdaad de krant halen.
Boven alles is wat jij schetst mijn grootste angst. Naarmate ik ouder wordt zal mijn kwetsbaarheid door de ASS toenemen.
Acceptatie van mijn ASS, het onder ogen zien van de realiteit is het enige dat me uit de krant zal gaan houden. Blijven hopen op een wonder maakt me kwetsbaar. Het kan me zelfs zomaar een plekje in de krant geven.
Napraters: sorry voor het lange verhaal hier.
Mods: als jullie het ongepast vinden mogen jullie het weghalen. Sans rancune.
Hanna: probeer een iets nieuws, voor jezelf en voor anderen, word een mensch!
Note: ASS kent vele vormen en verschijningen. Daarom heet autisme een autisme spectrum stoornis.
anoniem_64b98c6722398 wijzigde dit bericht op 08-01-2020 22:01
1.99% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 21:56
Maar jij bent niet bij de pakken neer gaan zitten en blowt je iedere dag suf en slikt geen middelen die je niet voorgeschreven zijn om zo de dag door te brengen op de bank voor de tv.
Toch?
woensdag 8 januari 2020 om 21:57
woensdag 8 januari 2020 om 21:58
Ik zeg absoluut niet dat dat de beste manier is, maar wat als je zo een beetje redelijk je leven doorkomt? Ipv voortdurend pijn, ellende en angst te voelen?
Life is short. Eat dessert first.
woensdag 8 januari 2020 om 21:59
Ja ik wilde graag even reageren op Aniuk. Mag het?
woensdag 8 januari 2020 om 22:01
Als je je daar prettig bij voelt dan moet je dat vooral doen. Maar dan kan therapie je niet verder helpen. Net als dat je niet bezopen bij een psycholoog gaat zitten. Kunnen ze niks mee.doornroosje9 schreef: ↑08-01-2020 21:58Ik zeg absoluut niet dat dat de beste manier is, maar wat als je zo een beetje redelijk je leven doorkomt? Ipv voortdurend pijn, ellende en angst te voelen?
woensdag 8 januari 2020 om 22:09
Beste Niq,
Lees nog eens goed.
Ja ik blijf proberen.
Maar nee, het heeft me niets gebracht en het heeft niets veranderd.
Nee, ik blow niet, ik drink niet. Ik slik zware medicatie met flinke bijwerkingen. En daar zit ik levenslang aan vast.
Blijven proberen impliceert dat je hoop hebt. Op verandering of verbetering.
Als die hoop niet meer realistisch is, dan is blijven proberen niets anders meer dan een overlevingsstrategie.
Zoals blowen of drinken dat voor een ander kan zijn. Ik (ver)oordeel niet.
anoniem_64b98c6722398 wijzigde dit bericht op 08-01-2020 22:13
5.89% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 22:11
Forummen is mijn ultieme uitstelgedrag.Phineas schreef: ↑08-01-2020 20:29Nou, als er iemand blijft proberen en niet opgeeft, ben jij het wel. Ik bewonder je vasthoudendheid in sommige topics. Ik zou het allang opgegeven hebben. Tja, hier ook een slap karakter dus
Oh, ik ben dan wel weer potloodmager, maar daar heb ik niks voor hoeven te doen, dus dat telt niet.
Slap karakter dus, als ik alsmaar doorga in een topic.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 8 januari 2020 om 22:14
Weet ik. Maar ik ken niemand die zo gek is op chocolade!doornroosje9 schreef: ↑08-01-2020 21:54Maakt me echt geen bal uit hoor! Ik vind het best zonder talenten.
Vind ik wel een talent
Aniuk
jouw tekst raakt me enorm.
woensdag 8 januari 2020 om 22:20
