Op feest voorbereiden als introvert

(te veel)drinken geeft niet wat je er van verwacht. Doe dat niet als je het niet gewend bent. Waarschijnlijk ga je je dan schamen na afloop en daar bereik je niets mee. Die vrienden van jouw vriendin hoeven jouw vrienden niet te worden, gewoon kennissen is, voorlopig zeker, genoeg.
En een praatje maken: och als jij de goede vraag stelt, hoef je niet veel meer te zeggen. vraag naar hobby. of iets naar aanleiding van de muziek die er op dat moment speelt. Hoef je alleen maar af en toe instemmend te knikken.

Met al die loeiharde muziek tijdens 't stappen versta je toch geen mens.
Geeft dus niks als je tegen de muur kleeft.

Bedenk dat een groot deel van de groep het waarschijnlijk ook spannend vindt, maar dat zal overschreeuwen.

En spreek met jezelf af dat je weg mag gaan als je het niet naar je zin hebt. Weten dat je weg kan, geeft al minder druk.

Veel drinken: slecht plan.

Klets je makkelijker in een 1-op-1 setting? Er is vast nog wel iemand anders in die groep die dat ook liever doet. De uitgesproken extraverten misschien niet, maar er zitten vast ook andere introverten en ambiverten tussen.

Muis12345 schreef: ↑

07-02-2020 00:03

Ja het stappen maak ik me iets minder druk om, kan mezelf ook makkelijker 'ghosten' als het echt niets is haha. Maar ik zit meer met de 'intieme' setting bij haar thuis waar je toch een beetje moet socializen. Het was natuurlijk makkelijker als ik iemand mee kon nemen die ik ken, maar dat is nu helaas niet zo en ben beetje aangewezen op mezelf.

Als je het lastig vindt een praatje te maken met mensen, geef je vriendin dan zoiets cadeau:

https://www.bol.com/nl/p/moodzz-openhar ... 011106956/

https://www.bol.com/nl/p/vertel-eens-vr ... oductImage

Zijn tal van varianten, kaartjes om als ijsbreker een gesprek te starten tussen een groep mensen.

Herkenbaar! Ik ben altijd erg introvert geweest. Dat word de laatste jaren gelukkig iets beter, maar een paar maanden geleden had ik een grote uitdaging; Alleen naar een bruiloft, waar ik alleen de bruid en haar ouders kende. Zag er erg tegenop, maar ben in eerste instantie bij iemand gaan zitten die ook alleen zat. Zeker als mensen door hebben dat je alleen bent, betrekken ze je er wel bij.
En anders gewoon aansluiten bij een gesprek. Klinkt makkelijker dan het is, maar het kan helpen

Veel succes/plezier morgen en hopelijk heb je een leuke avond!

Juist makkelijk toch, dat er veel extraverten komen. Dan hoef je zelf niet zo na te denken waar je over moet praten en kun je gewoon meedrijven op het gesprek. Ik ben zelf niet introvert, maar het is toch niet zo dat extraverte mensen alleen met elkaar praten? Ik knoop vaak genoeg gesprekken aan met rustiger mensen. Mensen zullen je heus niet buitensluiten. En als je niets te zeggen hebt, dan zeg je toch lekker even niets? Je vriendin vindt het leuk dat je komt, daar gaat het om.

Daarbij lijk je te denken dat zij zich beter of leuker voelen, maar dat iemand makkelijk praat wil nog niet zeggen dat ze niet ook onzekerheden hebben. Ik zou zelf bijvoorbeeld graag de stille, mysterieuze willen zijn. Ik voer lang niet altijd overal het hoogste woord, maar als dat eens een avond wel zo is baal ik daar wel van. Ik neem me voor feestjes juist altijd voor om beter te luisteren. Zo heeft iedereen wel wat.

TO, ik ben denk ik wat extraverter dan jij, maar als ik op een feestje in de gaten zou hebben dat jij ergens alleen staat, zou ik je er zeker bij betrekken

En anderen denken meestal niet zoveel van jou, probeer dat los te laten.

Veel plezier morgen!

Probeer los te laten over hoe jij denkt dat je over komt. Ben niet bang voor elk woord dat je zegt en vul niet in voor de ander over hoe je misschien wel niet over komt. Ik denk dat veel onzekerheid vaak veroorzaakt wordt door overdenken. Dus als ik dit zeg wat denken ze dan, hoe kom ik over, pas ik er bij?
Blijf gewoon jezelf en hou je eigen waardes aan, je hoeft je niet interessanter voor te doen om leuker over te komen. Je bent vast wel leuk genoeg van jezelf.

Maak je niet te druk en maak er vooral ook geen verwachtingen gaan.

Spreek ook met jezelf een minimale tijd af. Trek ik het niet meer na een uur of anderhalf uur, dan ga je gewoon naar huis. Je hebt je gezicht laten zien. En wie weet is het een hartstikke leuk en blijf je tot diep in de nacht.

Blijf vooral jezelf, je bent een rustig type, ga dan niet jezelf overschreeuwen. En in een groep van 20 zullen vast meer mensen zijn met rustiger karakter.

Ga niet de hele avond naar je voeten staren en met je armen over elkaar staan. Dat nodigt niet uit. Probeer mee te luisteren en knik eens instemmend en lach om een grapje en frons mee met een gesprek over een vervelende baas.

Je hoeft je niet voor te bereiden, dan maak je het groter dan het is. Gewoon gaan en vind je het na een tijdje echt niet leuk, dan ga je weer. Zeg mensen gedag die je kent en maak even een praatje, dan kom je vast wel bij mensen te staan waar je langer mee kunt praten. En sta je in een groepje, dan is het ook oké om vooral te luisteren en zo nu en dan te lachen of een opmerking te maken, je hoeft geen hele verhalen te hebben.

Ik ken ook iemand die er veel moeite mee heeft, het heeft met eigenwaarde te maken, niet eens zozeer met introvert zijn. Zij heeft altijd de neiging om te denken dat anderen haar niet leuk genoeg of saai zullen vinden en durft nooit ergens bij te gaan staan. Tegen feestjes waar ze niet veel mensen kent, ziet ze daarom altijd huizenhoog op. Terwijl ze een hartstikke leuke vrouw is (zowel innerlijk als uiterlijk) en iedereen haar heel graag mag. Ik vind het zo jammer dat ze dat zelf niet ziet.

Veel plezier trouwens vanavond!

Let een beetje op je houding, rechte rug en vriendelijke blik nodigen eerder uit tot een gesprek.
Bereid wat luchtige vragen voor: 'Waar woon jij precies? Komen jullie hier wel vaker? Hoe ken jij Truus? Heb je al vakantieplannen? Leuke broek, waar heb je die gekocht?' Er is ook helemaal niks mis mee om te zeggen dat het niet helemaal jouw setting is of dat je het wel een beetje spannend vindt, op stap met allemaal onbekenden.
Inderdaad niet teveel drinken als je dat normaal niet doet en probeer te ontspannen. Dicht bij jezelf blijven.

Als niemand op jou af komt of jou betrekt nadat je een poging of 2 gedaan hebt is het ook prima om gewoon na een uurtje lekker naar huis te gaan, dan zijn het gewoon niet zulke leuke mensen.

Probeer je gedachten niet over jezelf te laten gaan (hoe kom IK over, hoe denken ze over MIJ, etc) maar over de ander: ‘dat lijkt me een leuk iemand, benieuwd wat hij/zij te vertellen heeft’. Interesse in de ander ipv de focus op jezelf.

Als je mensen helemaal niet kent, beginnen met jezelf voorstellen helpt. En wat wellicht wat vragen bedenken, zoals iemand hier al schreef, en kleine anekdotes die je hebt meegemaakt.

Als jouw eerste oorspronkelijke gedachte "ja wat leuk!" was zou ik ervoor gaan. Je denkt dan aan niets anders dan dat, dus alle "ja maar"s schuif je kordaat weg. Omdat je je dan zo positief voelt, gaat het ook naar tevredenheid verlopen immers daar is je focus op: op het leuke en niet op het veilige. Je merkt dan alleen het leuke en je bezwaren zijn dan totaal onbelangrijk en komen niet aan de orde.

Een andere "state of mind" is als jouw bezwaren de overhand krijgen en je zucht naar veiligheid groter is dan je behoefte aan gezelschap van die vrienden. Dan kan je op je kop gaan staan, maar je geest neemt jouw prioriteiten bloedserieus en zal je voortdurend waarschuwen als er "gevaar" dreigt. Ook al word je woedend op jezelf; je blijft de stoethaspel met vier onhandige armen, bibbervoeten en twaalf ongelukken.

Ik zou niet eens gaan.

Overigens denken velen hun remmingen (want daar doelde ik op) met alcohol te kunnen verslaan; dat is vaak hun enige remedie. Dat lijkt me niet de juiste weg. Ik denk wel dat dit voor velen vaak de enige manier lijkt te zijn om aan hun zorgen te ontsnappen.

Je hoeft het niet op een zuipen te zetten, maar als je een biertje of wijntje lekker vindt, dan kan 1 drankje al een wereld van verschil maken. Als dat deze specifiek van dit feestje ervaring prettiger maakt, waarom niet? Net even wat losser en ontspannen. Als je moet drinken om te kunnen solliciteren is het een ander verhaal wat mij betreft.

Goed dat je bezig bent dit soort dingen te proberen.
Af en toe uit je "comfort zone" stappen, kan goed zijn voor je ontwikkeling.

Ik ben een soortgenoot; ook introvert en vrij verlegen.
Wel heb ik inmiddels aardig goed geleerd dit te accepteren.

Wat in elk geval goed is om in te zien is:
Je hoeft feestjes niet leuk te vinden.
Dat is gewoon toegestaan

Verder hieronder wat tips die ik je kan geven, uit eigen ervaring.
Misschien kun je er iets mee. En zo niet, dan is dat ook prima:


* Stel jezelf voordat je naar het feestje gaat een realistisch doel.
Dus bijvoorbeeld niet dat je de hele avond het feestbeest moet uithangen.
Maar bijvoorbeeld wel: Met 2 onbekende personen een gesprek aangaan.
Dat is vast wel haalbaar en achteraf heb je daar dan een goed gevoel over.


* Verzamel vooraf wat onderwerpen en beginzinnen.
Misschien niet erg spontaan.
Maar wie zegt dat het per se spontaan moet zijn?

Wat ideeën voor onderwerpen:
Iets uit de actualiteit, het weer, de omgeving/woonplaats, over je jarige vriendin, het eten. Vul zelf maar aan.

Wat ideeën voor beginzinnen:

• Waar ken jij [de jarige] van? (.. Oh leuk. Doen jullie dat al lang?... etc...)
  Deze salade is lekker
  Kom jij ook uit [woonlaats]?

* Bedenk op momenten dat je bijvoorbeeld wel alleen staat, dat dat ook niet rampzalig is. Maak je daar dan niet druk om maar laat het gewoon zijn zoals het is.


* Kijk met een knipoog naar jezelf en je eigen gedrag op zo'n feestje. Misschien kun je van tevoren eens op internet zoeken naar cartoons/grappen over introverten. Die zijn wel te vinden en ze zijn soms grappig door de herkenbaarheid.

Ik heb allebei de kanten in mij.
Het valt me op dat je zoveel eigen onzekerheid koppelt aan introvert zijn (en zelfverzekerdheid aan extravert?).

Ik bedoel dat je je overbewust lijkt te zijn van hoe je over zult komen op anderen: wat zullen ze wel niet van jou vinden als je alleen binnenkomt/ in een hoekje zit, geen aanspraak krijgt, toekijker bent en niet bij betrokken wordt, niemand iets aan jou vraagt?

Het komt op mij dan eerder over als initiatief laten bij de ander(en): of die de moeite nemen jou erbij te betrekken, afwachten of die interesse in jou tonen en jouw denken dat je extravert moet zijn om een random praatje te kunnen starten met zomaar iemand die je niet kent?

Een eerste tip zou kunnen zijn om zelf vroeg te komen, zodat die 20 anderen daarna binnendruppelen en zich voorstellen aan jou, zodat je niet in de "drukke gezelligheid" binnenvalt en je overvallen voelt. Of zelf genoodzaakt bent om je bij een al kletsend groepje aan te sluiten.

Probeer verder niet over jezelf na te denken of van buitenaf (vanuit hun standpunt/perspectief) naar jezelf te gaan kijken en oordelen hoe jij er (al dan niet een beetje verloren) bij staat of zit. Bedenk dat je zo toch altijd kijkt door de oordelende ogen van jezelf, anderen denken zo vaak helemaal niet over iemand die (ff) alleen komt of zit of zijn daar niet zo mee bezig.

Die mensen lijken zo makkelijk te kletsen omdát ze elkaar vaak al kennen en al aansluiting hebben/voelen met elkaar. Als iedereen die aanwezig is idd zo expravert zou zijn, zou er niemand naar elkaar luisteren en vooral eigen verhaal kwijt willen. Bedenk dat goed kunnen luisteren een enorm krachtige eigenschap is!
En dat als jij hier en daar een (open) vraag stelt mensen iha maar al te graag over zichzelf praten!

Probeer je interesse op de ander te richten, en dus ook niet op "welke vraag moet ik stellen, wat zou ik kunnen zeggen nu?"
Je kunt zelf ook een praatje aanknopen met wie je aardig lijkt en je zelf open stellen door eerlijk te zeggen dat je altijd wat verlegen/ongemakkelijk voelt in groepen mensen die je niet goed kent, dat zal eerder begrip opleveren en ontwapenend gevonden worden als die mensen een greintje empathie hebben, dan een oordeel wat jij misschien verwacht (dat zoiets "sneu" overkomt oid).

Veel mensen staan echt wel open voor nieuwe gezichten erbij.
Als je jezelf als iemand beschouwt die onder de oppervlakte echt wel iets te melden heeft, en jezelf de moeite waard vindt om te leren kennen, laat dat dan zelf zien!
Waarom en waarop zou je moeten wachten tot iemand anders die moeite neemt?

"Gewoon" een praatje beginnen met iemand die naast je zit/staat is voor jou misschien niet zo gewoon, maar wel veel lastiger als er al groepjes gevormd zijn die (op het oog?) al geanimeerd in gesprek verzeild zijn geraakt, dat snap ik.
Makkelijkst zou zijn om je te voegen bij iemand die ook ff alleen staat/zit.

Als je vroeg komt zou je de gastvrouw kunnen vragen of ze je wil voorstellen aan een paar mensen, omdat je het zelf een beetje eng vindt als je bijna niemand kent. Dat dat reden genoeg voor jou is om het liever over te slaan, als anderen elkaar al wel kennen en opzoeken.
Dat lijkt alsof je je heel kwetsbaar maakt, en toch kun je er vanuit gaan dat mensen iha best een handje willen helpen en zij ook wil dat jij je op je gemak voelt op haar feestje.

Probeer je dus in eerste instantie in degene in te leven met wie je in contact komt, en niet in de zin van inleven wat zij misschien wel van jou denken/vinden, maar belangstelling voor diegene. En dan inhaken als je iets gemeen hebt (je hebt de gastvrouw al gemeen), of hopen dat die ander ook dingen aan jou terugvraagt.