Opmerkingen van vreemden

29-06-2024 21:32 207 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik las in een topic dat mensen soms opmerkingen van vreemden krijgen.
Zelf kan ik mij de laatste jaren niet herinneren dat ik opmerkingen van vreemden heb gekregen. Openingszinnen voor een kletspraatje niet meegerekend.

Het laatste wat ik mij goed kan herinneren, is toen ik in de supermarkt werkte, de opmerking(en) “Je komt hier niet vandaan of wel” Dat klopte ook wel, want ik kwam uit het buurtdorp naast het dorp waar ik werkte. Het was een klein ons kent ons dorp.

De opmerkingen deden mij niet heel veel geloof ik. Nodig vind ik deze opmerkingen ook weer niet. Door meer nieuwbouw in dat dorp en het dorp waar ik woon, is dat geloof ik ook minder geworden.

Hoe is dat bij jullie, worden jullie vaak aangesproken op hoe je eruit ziet bijvoorbeeld of na een handeling die je doet/gedaan hebt. Of zoals in mijn voorbeeld dat je ergens anders vandaan komt.
midaswolf wijzigde dit bericht op 29-06-2024 21:48
3.82% gewijzigd
Karakter is wat je bent in het donker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ging laatst schoenen kopen in de stad. Ik hoorde een verkoper in het Engels met een collega praten, dus ik sprak hem ook in het Engels aan.

Vervolgens vroeg hij waar ik vandaan kwam. Dus ik zei dat ik gewoon in Nederland woon. Dat geloofde hij niet, want "mijn Engels was te goed". En hij bleef het maar volhouden, tot op het ongemakkelijke toe. Rare vent, maar ergens ook een compliment haha.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nina-tje schreef:
06-07-2024 18:50
Ik moest net bij AH aan dit topic denken. Een stel met twee kinderen doen boodschappen. Eén lange man ook. Loopt de man van het gezin naar de lange man en zeg: ik durf het bijna niet te vragen maar hoe lang ben jij. De man geeft ook nog netjes antwoord.
Loopt terug naar zijn gezin en zegt. Hij is 2.03.
Ongeveer op 4 meter afstand van de man.
Ik vond het maar raar om zoiets random aan mensen te vragen.

O geloof me, dat gebeurt echt ZO vaak.

Opmerkingen als "zo, jij bent lang!"
"Mag ik vragen hoe lang jij bent?"

Heel irritant als ik gewoon even op wil gaan in een menigte
Alle reacties Link kopieren Quote
Iets wat mij heel erg is bijgebleven: ik was een dagje met mijn zoon naar de dierentuin geweest, alle aandacht voor hem gehad de hele dag. na afloop moest ik even naar de Action en stond even te kijken wat mijn saldo was via internetbankieren, word ik aangeproken door een man, dat ik niet genoeg aandacht voor mijn zoon zou hebben omdat ik 'de hele tijd op mijn telefoon keek'
Alle reacties Link kopieren Quote
dat gezeur inderdaad als je 1 tel op je telefoon kijkt. Ik heb ook oa mijn boodschappenlijst daar op staan en als mijn kinderen zwemles hadden las ik er een boek op. Waar je voorheen in een tijdschrift bladerde.
Natuurlijk heb je het andere uiterste, (meestal)vaders die alleen maar oog hebben voor spelletjes op hun telefoon terwijl kind bijna van de glijbaan lazert. Waar ik mij overigens ook niet mee bemoei. Net of diegene dan ineens gemotiveerd is om niet meer op zijn telefoon te klooien omdat ik er iets over zeg.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had vroeger een spleet tussen mijn voortanden. Hoe vaak mensen (vooral mannen) het niet nodig vonden om mij daarop te attenderen. ALSOF IK DAT ZELF NIET WIST!!!!! Zelfs heel geschrokken reageren en vragen of het echt waar was hielp niet. Mensen zijn soms zo raar en dom.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alsof je nooit in de spiegel hebt gekeken...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een nogal opvallende trui, die ik jaren terug op internet heb besteld. Gewoon een leuk, opvallend, realistische print staat erop.

Daar krijg ik regelmatig opmerkingen over, mensen vinden het leuk en willen weten waar hij gekocht is. Of vertellen iets over wat zij hebben met de print die erop staat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik heel storend vind is als een kind erg aan het huilen is in de supermarkt en mensen gaan die moeder schuin aankijken of erger nog, aanspreken. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik mij er soms ook mee bemoei, echter zeg ik dan tegen het kindje.......jij bent niet blij he? Heel vaak is het kind dan afgeleid en stopt met huilen. In ieder geval voor een halve minuut.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb twee zonen. Toen ze klein waren liep 1 van de 2 altijd weg. Ik hoefde maar de andere kant op te kijken of hij smeerde hem. Dus ik heb ze uiteindelijk beide een tuigje om gedaan met een soort van telefoonsnoer eraan. Kreeg heel vaak de opmerking “ het zijn toch geen honden”. Waarop ik steevast antwoordde “ oh je hebt liever dat ze onder een vrachtwagen lopen?”. Wat dus bijna was gebeurd en daarom had ik ze dus in een tuigje

Waar mensen zich wel niet mee bemoeien?
De honden, altijd de honden. Ze denken dat de wereld om hen draait en zijn ieders vriend. Vreemde opmerkingen komen dus doorgaans via hen binnen sijpelen.

"Wat een mooie stola" laatst nog. Waarvoor dank.
Alle reacties Link kopieren Quote
auroraatje schreef:
11-07-2024 09:48
O geloof me, dat gebeurt echt ZO vaak.

Opmerkingen als "zo, jij bent lang!"
"Mag ik vragen hoe lang jij bent?"

Heel irritant als ik gewoon even op wil gaan in een menigte
Aan mijn kind vragen ze vaak of ze weet dat ze heel lang is. Het is dan niet de bedoeling dat je doet alsof je schrikt. Zij is nog tiener, ik snap best dat ze er zat van wordt. Haar vader is er wel aan gewend, het is meestal ook alleen een feitelijke constatering bij hem. Bij dochter komt er helaas ook wel eens een waardeoordeel. Ik heb bijvoorbeeld vaak moeten horen: "ik hoop dat ze nu wel uitgegroeid is" of "ze moet niet langer worden, straks is het mooie er wel af" ik vraag me af waarom mensen hun bekrompen beeld van schoonheid aan opgroeiende kinderen wensen op te leggen. Heel stom.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik krijg zelden tot nooit opmerkingen, niet negatief en niet positief. Denk dat ik zo neutraal ben dat ik gewoon niets oproep ofzo. ;)

Wat ik wel een keer meemaakte was dat ik een collega tegenkwam in de supermarkt, ik droeg geen make-up, wat ik op mijn werk wel altijd draag.
Eerste wat ze zei: 'wat is er met je gezicht?'. Dus ik zei, 'dat is hoe ik eruitzie zonder make-up'. (Heb een wat rodere/vlekkerige huid zonder foundation maar niks dramatisch ofzo, checkte het bij thuiskomst in de spiegel en er was echt niks aan de hand).
'Oh ik dacht dat je een allergische reactie had ofzo'.

Eh?? Voelde me daar best een tijdje rot over. Het zou niet in me opkomen om iets te zeggen over iemands huid of puisten of wat dan ook. Tenzij iemand echt duidelijk ineens een wond heeft of iets.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nana_Mouskouri schreef:
11-07-2024 14:58
Aan mijn kind vragen ze vaak of ze weet dat ze heel lang is. Het is dan niet de bedoeling dat je doet alsof je schrikt. Zij is nog tiener, ik snap best dat ze er zat van wordt. Haar vader is er wel aan gewend, het is meestal ook alleen een feitelijke constatering bij hem. Bij dochter komt er helaas ook wel eens een waardeoordeel. Ik heb bijvoorbeeld vaak moeten horen: "ik hoop dat ze nu wel uitgegroeid is" of "ze moet niet langer worden, straks is het mooie er wel af" ik vraag me af waarom mensen hun bekrompen beeld van schoonheid aan opgroeiende kinderen wensen op te leggen. Heel stom.

Ja, vind ik ook.

Mij wrd ooit ook wel eens door een wildvreemde gevraagd of ik niet bang was dat ik nooit een man zou vinden met mijn lengte. O_O
Alle reacties Link kopieren Quote
Achterlijk die opmerkingen over zaken waar je nou helemaal niets in te kiezen hebt gehad zoals (gebrek aan) lengte. Zeker bij kinderen.

Zoon en nichtje schelen drie maanden en lijken ook best op elkaar qua trekken. Vreemden dachten/denken vaak dat het een tweeling is. Alleen is nichtje de dochter van een man die 2.02 is en mijn zoon de zoon van een vader van 1.75. Nichtje is dus lang en zoon is aan de kleine kant. Schijnbaar vinden meerdere mensen het dan volkomen normaal om tegen een wildvreemde te zeggen: ‘Ach, wat de een teveel heeft, heeft de ander te weinig’/‘Het zou eigenlijk omgedraaid moeten zijn hè’.
Het toppunt vond ik nog wel die vrouw die mij recht op de man vroeg of nichtje al ongesteld werd want ‘dan zijn ze ver uitgegroeid hoor mevrouw’.

En zo heel erg uniek is een 13-jarig meisje van 1.75 toch ook weer niet in dit land?
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Lengte was al gedoe sinds ze in de wandelwagen zit. "Waarom praat ze niet?" "Omdat ze tien maanden is." "Oh, dan is ze wel heeeeeel groot." Ja hoor, heel groot.
Ik vind 1.75 met 13 absoluut langer dan gemiddeld (mijn kinderen zaten beide op die leeftijd in die omgeving), maar echt niet zo opvallend dat je er per se iets van moet zeggen. Nu valt me wel op dat er meer opmerkingen komen hoe verder we zuidelijk gaan, omdat de mensen daar toch kleiner zijn.
Maar goed, soms kreeg ik de neiging om iets terug te zeggen "Ja, mijn kind is lang maar jouw kind is klein/dik/lilluk/een mormeltje." maar dat is sociaal niet zo geaccepteerd.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Opmerkingen over lengte, het voegt bijna nooit wat toe. Al helemaal als een vreemde dit doet.
Karakter is wat je bent in het donker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Overigens is er ook een andere kant hoor. Ik hoor ook best vaak van vooral oudere vrouwen dat ik van die schitterende lange dochters heb en dat ze zo mooi rechtop staan.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Soms krijg ik hier ook een opmerking, laatst nog dat ik (soms) op zaterdag De Telegraaf lees.
Ik was al weer een trede afgedaald op de Viva ladder. :P
Karakter is wat je bent in het donker.
Alle reacties Link kopieren Quote
auroraatje schreef:
11-07-2024 09:48
O geloof me, dat gebeurt echt ZO vaak.

Opmerkingen als "zo, jij bent lang!"
"Mag ik vragen hoe lang jij bent?"

Heel irritant als ik gewoon even op wil gaan in een menigte
Ik had laatst in de supermarkt even 10 cm extra nodig om een fles frisdrank te pakken. Dat kan ik dan aan iedereen vragen van pakweg 1,68+. Komt er net een enorm lange man aangelopen, ruim boven de 2 meter. Dan durf ik dus al bijna niet aan zo’n lang persoon te vragen om iets voor me te pakken.
ik heb een keer of wat soortgelijke opmerkingen over mijn voeten gekregen. 'Jij hebt echt wel hele grote voeten he'. En dan half-beschuldigend, alsof ik er eigenlijk iets aan zou moeten laten doen @(
Alle reacties Link kopieren Quote
Lisa2022 schreef:
11-07-2024 14:04
Ik heb twee zonen. Toen ze klein waren liep 1 van de 2 altijd weg. Ik hoefde maar de andere kant op te kijken of hij smeerde hem. Dus ik heb ze uiteindelijk beide een tuigje om gedaan met een soort van telefoonsnoer eraan. Kreeg heel vaak de opmerking “ het zijn toch geen honden”. Waarop ik steevast antwoordde “ oh je hebt liever dat ze onder een vrachtwagen lopen?”. Wat dus bijna was gebeurd en daarom had ik ze dus in een tuigje

Waar mensen zich wel niet mee bemoeien?
OMG dat had ik ook. Mijn zoon was ook erg wegloperig. Ik had een band om mijn pols met een lijntje en de andere kant zat om zijn polsje. Inderdaad. Het lijkt wel een hond. Heet hij Bello? Ik zei meestal. Liever een hond dan een doodgereden kind. Maar irritant blijft het. Bemoei je met je eigen zaken. Niet alles hoeft gezegd te worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind had eczeem als kleintje, hoe vaak ik daar wel niet op aangesproken werd, ik kon het "wat heeft ie????" niet meer horen!
Zelfs als ik antwoordde met "hij heeft de mooiste blauwe ogen van de wereld" zei men "dat bedoel ik niet, ik bedoel die plekjes".

Schijnbaar is daar niet doorheen te kijken.
En dan heb ik het nog niet eens over de talloze ongevraagde tips die ik kreeg om maar van die plekjes af te komen.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooiste en meest random was toen een onbekende vrouw een winkel uit kwam stormen en op straat tegen mij begon te krijsen dat ik niet kon autorijden. Ik heb nog een week de slappe lach gehad als ik eraan dacht, leek wel een Dumpert filmpje.

Ik deed niets geks, ik reed gewoon wat ongelukkig achteruit op een stoeprandje en zij begon te flippen.
Alle reacties Link kopieren Quote
En laatst vroeg een jongeman die ik vaag ken via via, mij bij een bar om een gratis colaatje. Toen bestelde ik voor hem een cola en wou hij het betalen, maar ik zei nee hoezo, je wou toch een gratis cola?

Toen snapte hij het niet meer, en snapte ik het niet meer, want het was misschien een grapje of een openingszin? Ik weet het nog steeds niet, maar ik was gewoon die cola voor hem gaan bestellen zonder na te denken wie of wat of waarom. Dus toen rekende ik af, wierpen we elkaar wat rare blikken toe en ben ik weggelopen. Daarna hebben we ook nog een paar keer raar naar elkaar gekeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
11-07-2024 23:03
Mijn kind had eczeem als kleintje, hoe vaak ik daar wel niet op aangesproken werd, ik kon het "wat heeft ie????" niet meer horen!
Zelfs als ik antwoordde met "hij heeft de mooiste blauwe ogen van de wereld" zei men "dat bedoel ik niet, ik bedoel die plekjes".

Schijnbaar is daar niet doorheen te kijken.
En dan heb ik het nog niet eens over de talloze ongevraagde tips die ik kreeg om maar van die plekjes af te komen.
Wat een fantastisch sterke comeback, die ga ik onthouden!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven