Schuldhulpverlening

Nee daar heb ik geen ervaring mee.



Maar wow, petje af voor je. Vooruit kijken en niet vergeten dat je trots mag zijn op waar je nu mee begonnen bent.

Ik geef therapie aan (o.a.) gokverslaafden, en mijn ervaring is dat de omgeving eerder steunend en aanmoedigend reageert, dan veroordelend. Okee, je zal van niemand een veer in je achterste krijgen, maar men heeft in de regel veel liever dat er hulp gezocht wordt, dan dat er gebedeld, geleend, gelogen en gemanipuleerd blijft worden. Blijf nuchter, eerlijk en maak er zelf niet te veel een drama van, die drie jaar zijn zo voorbij (hoor ik achteraf )

Goed dat je hulp hebt gezocht!

Voor schuldhulpverlening is volgens mij een behoorlijke wachtlijst, dus je bent zeker niet de enige! Vraag bij de hulpverleners die je nu hebt of ze ook op financieel gebied wat voor je kunnen doen. Zij kunnen je wellicht sneller aan hulp helpen dan jijzelf. Je kunt ook zelf een aantal dingen doen; weg auto, mobile telefoon, abonnementen op kanten/tijdschriften. Opletten met wat je uitgeeft in de supermarkt. Pin een bepaald bedrag p.w. waar je alles van moet doen. Betaal contant in winkels, dan heb je beter overzicht over wat je uitgeeft. Bel bedrijven op om afbetalingsregelingen te treffen. Ze hebben liever beetje bij beetje hun geld dan helemaal niet. En schaam je vooral niet omdat je de moed hebt op kunnen brengen iets aan je problemen te doen!



Veel sterkte

Goed van je dat je aan de slag bent met je problemen. Erkennen is stap 1! Probeer het zo snel mogelijk aan je ouders te vertellen, zij kunnen je helpen, ook met het weerstaan van verleidingen.

Zoek ook afleiding, want ineens niet meer roken/drinken/gokken is nogal wat! Ga wandelen, schrijven, sporten, schilderen of wat dan ook. Zoek iets waar je wat van jezelf in kwijt kan.

Heel veel succes met de hulpverlening, pak alle hulp aan die je kan krijgen, vraag mensen om hulp en steun. Echt, ik zou 10x liever hebben dat een vriendin me verteld dat het niet goed met r gaat en dat ze zulke problemen heeft waar ik r bij kan helpen dan doorgaan met gedraai en gelieg. Het komt allemaal uit en dan is er zoveel kapot.

Doe het voor jezelf en ga ervoor, je bent het waard!

Alvast wat tips naar aanleiding van je laatste stukje;

* Laat je uitschrijven bij de gokhallen en het Holland Casino in je woonplaats. Je krijgt een uitschrijfbewijs, met je foto en je handtekening. Lijst het in

* Neem alvast iemand in vertrouwen, lever je bankpas bij diegene in en maak afspraken over hoe veel geld je per week in je handje krijgt (bijv. 50 euro).

* Lever bij diegene ook voor de zekerheid je paspoort in, iedere oen weet dat je ook geld krijgt bij de bank, met je ID bewijs.

* Vermijd plaatsen waar je ging gokken als de pest, fiets om, neem een andere route. Maak jezelf niet wijs dat je er in de buurt moet zijn. Overal zijn supermarkten.

* Drink weinig tot geen alcohol; dit verlaagt namelijk je drempel en zorgt ervoor dat je nonchalant wordt ( "wat maakt het eigenlijk uit")

*Bel iemand op als je gokdrang hebt, of zoek een bezigheid (schoonmaken, badderen, koken, punniken, whatever). Door mensen in te lichten haal je de zwaarte en het geheimzinnige eraf en wordt het iets "normaals". Wat overigens ook vanzelf weer verdwijnt.

* Kap met vrienden/ kennissen die ook gokken of (overmatig) drinken. Liever alleen dan met partners in crime.

* Kap ook met "onschuldig" lijkende gokspelletjes zoals bingo, krasloten etc. Je hersenen maken geen onderscheid tussen t een en t ander, dezelfde stofjes worden aangemaakt.



Door deze tips alvast toe te passen, help je jezelf al een aardig eind op weg.

Succes

Ten eerste vind ik het heel knap dat je de stap neemt om uit je nare situatie te komen. Hoe moeilijk het ook is, je zal er beter van worden en na een tijd kan je terug kijken en trots zijn op jezelf.



Ik heb zelf al wel ervaring met de schuldhulpverlening omdat ik er nu al zo'n jaartje in zit. Ik heb nog 2 jaar te gaan, en tot nu toe gaat het harstikke goed. Ik heb om hulp gevraagd omdat ik een alleenstaande moeder was en op een gegeven moment schulden had dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Het ging niet om een gigantische schuld, maar meer dat ik zelf gewoon niet meer zag waar ik moest beginnen laat staan eindigen.

Ik heb me er geen moment voor geschaamd, omdat het op het moment dat ik erin ging, het een hot item was op het nieuws, dat er zoveel duizenden gezinnnen in nederland ook hetzelfde probleem hadden.

En uiteindelijk, waarom zou ik me ervoor moeten schamen en voor wie??? Niemand die me einde van de maand nog even erdoorheen helpt, of die mijn kind eten komt geven wanneer ik mijn schulden aan het aflossen ben. Dus tja, dan maar hulp vragen.

Ik krijg elke week mijn weekgeld waar ik goed mee kan leven. In mijn omgeving heb ik gelukkig altijd wel mensen die bij kunnen springen mocht ik ergens tekort komen maar het heeft me wel geleerd beter met min geld om te gaan. Over 2 jaar ben ik er klaar mee en begin ik met een schone lei.



Ik snap dat je het moeilijk vind om de stap te zetten en dat je je zorgen maakt om de omgeving, maar dat is eigenlijk wel het laatste waar je je zorgn om moet maken. Zij zijn niet degenen die het moeten doen en die nu in jou situatie zitten. Jij bent diegene en jij zal eruit moeten zien te komen. Niemand die het voor je komt doen. Denk aan jezelf en aan je toekomst. Je bent al de goede weg in geslagen door je verslavingen aan te pakken en nu dit nog. Straks ben jij degene die kan genieten van je mooie toekomst die je nog voor je hebt.



Succes met alles.

Wow, wat knap van je! Na de eerste 'schok' kunnen je ouders alleen maar trots op je zijn!

Donnaatje, heel sterk dat je er tegenaan gaat met jezelf. Je zult zien dat je steun gaat krijgen van je omgeving. Als mensen zien dat je oprecht bent dan zullen ze je niet laten vallen.



Very Cherry, wat een goeie tips!

Wat fijn voor Donnaatje dat jij hier schrijft, dit zijn echt dingen waar ze meteen mee aan de slag kan gaan.