Overig
alle pijlers
Sneeuwstorm 15 jaar geleden
woensdag 25 november 2020 om 09:51
Het is vandaag 15 jaar geleden dat Nederland verrast werd door een enorm pak sneeuw.
Je hebt van die dingen dat iedereen nog precies weet waar je was ( 9-11, Pim Fortuyn, Vuurwerkramp) en wat je aan het doen was die dag, dat het gebeurde.
Op een of andere gekke manier hoort deze dag vol sneeuw bij mij in dat rijtje.
Ik was aan het werk en het pak sneeuw werd steeds dikker. Op de radio berichten over enorme files en gevaar op de weg. Ik heb toen besloten mijn auto op het werk te laten staan en naar huis te gaan lopen. Dat was maar een kwartiertje..... waar ik uiteindelijk anderhalf uur over heb gedaan, In de sneeuw lopen gaat niet zo makkelijk en her en der moest je even helpen een auto weer op de weg te duwen.
Nog meer verhalen en herinneringen van die dag?
Je hebt van die dingen dat iedereen nog precies weet waar je was ( 9-11, Pim Fortuyn, Vuurwerkramp) en wat je aan het doen was die dag, dat het gebeurde.
Op een of andere gekke manier hoort deze dag vol sneeuw bij mij in dat rijtje.
Ik was aan het werk en het pak sneeuw werd steeds dikker. Op de radio berichten over enorme files en gevaar op de weg. Ik heb toen besloten mijn auto op het werk te laten staan en naar huis te gaan lopen. Dat was maar een kwartiertje..... waar ik uiteindelijk anderhalf uur over heb gedaan, In de sneeuw lopen gaat niet zo makkelijk en her en der moest je even helpen een auto weer op de weg te duwen.
Nog meer verhalen en herinneringen van die dag?
donderdag 26 november 2020 om 03:56
Met medicijnen wel even in de gaten houden, dat die bewaring bij hoge en lage temperaturen niet altijd goed kunnen hebben! Dat dat in de zomer hard kan gaan (honden in oververhitte auto's), is ondertussen algemeen bekend. Maar of iemand daar ook aan denkt, wanneer hij/zij later op een normale dag een tablet uit z'n auto haalt?
> Bijsluiter, bewaaradvies
donderdag 26 november 2020 om 06:04
Oh ja, dat weet ik nog. Het was voor mij wel memorable ja...
Ik was begin 20 en had net de meest gekke dag op m'n toch al bijzonder bijbaantje gehad. Met een scheldende baas, die uiteindelijk een klap in het gezicht gaf van een andere medewerker. Ik was ZO geschrokken, had er niks mee te maken maar heb alleen nog uit kunnen brengen: 'ik neem ontslag'. En ben bibberend de deur uitgehold zowat.
Om buiten te komen en m'n hele auto stond ingegraven!! Shittt en ik was zo nerveus van m'n aktie, dat ik met gierende banden weg wilde rijden
Dus nu met stoom uit m'n oren sneeuw scheppen. En kon ik na 15 min gelukkig weg. Niemand die mij achteraan kwam..
De volgende dag zou ik met OV naar m'n vriend in Amsterdam vanuit het Oosten van het land. Dat was echt levensbehoefte nummer 1 in die tijd. Nou al stressend steeds de computer in de gaten houden of treinen reden, uiteraard niet.
Eigenwijs als ik was, toch door dat dikke pak sneeuw naar station geploeterd. Je weet natuurlijk nooit!!
Nou wat normaal 15 min lopen was, was nu wel 45min. Om uiteindelijk op een leeg perron aan te belanden. Huilend
Helemaal koud en verkleumd. M'n wereld lag in diggelen joh.....
Grappig, nooit meer echt aan gedacht dit.
Ik was begin 20 en had net de meest gekke dag op m'n toch al bijzonder bijbaantje gehad. Met een scheldende baas, die uiteindelijk een klap in het gezicht gaf van een andere medewerker. Ik was ZO geschrokken, had er niks mee te maken maar heb alleen nog uit kunnen brengen: 'ik neem ontslag'. En ben bibberend de deur uitgehold zowat.
Om buiten te komen en m'n hele auto stond ingegraven!! Shittt en ik was zo nerveus van m'n aktie, dat ik met gierende banden weg wilde rijden
Dus nu met stoom uit m'n oren sneeuw scheppen. En kon ik na 15 min gelukkig weg. Niemand die mij achteraan kwam..
De volgende dag zou ik met OV naar m'n vriend in Amsterdam vanuit het Oosten van het land. Dat was echt levensbehoefte nummer 1 in die tijd. Nou al stressend steeds de computer in de gaten houden of treinen reden, uiteraard niet.
Eigenwijs als ik was, toch door dat dikke pak sneeuw naar station geploeterd. Je weet natuurlijk nooit!!
Nou wat normaal 15 min lopen was, was nu wel 45min. Om uiteindelijk op een leeg perron aan te belanden. Huilend
Helemaal koud en verkleumd. M'n wereld lag in diggelen joh.....
Grappig, nooit meer echt aan gedacht dit.
donderdag 26 november 2020 om 08:56
Oh ja dat weet ik zeker nog wel. Ik was aan het werk in Apeldoorn en eerst leek er niks aan de hand. Die avond zou ik met mijn broer naar een theatershow gaan in IJmuiden waar we waren uitgenodigd en ik dacht eerst nog 'oh het valt allemaal wel mee'. Maar het viel helemaal niet mee 
Op zeker moment werd aangekondigd dat de treindienst zou stoppen, dus met n laatste trein midden op de dag naar Amersfoort. Daar was het rete druk natuurlijk op het station, maar kon ik nog net een bus bemachtigen naar Hilversum. Deed er eeuwen over uiteraard. Tja en dan sta je in Hilversum. Daar met 2 toeristen die naar Schiphol wilden een taxi genomen naar Schiphol en de kosten gedeeld. Op Schiphol aangekomen aan die taxichauffeur gevraagd of hij mij ondanks het weer nog via Haarlem (om mijn broer op te pikken) naar Ijmuiden wilde brengen.
Zo gezegd zo gedaan. Met de taxi van Schiphol naar Haarlem, broer opgepikt en toen met diezelfde taxi nog steeds naar Ijmuiden. Mocht wat kosten hahahaha. Zou nu echt mooi gedacht hebben 'bekijk het met die voorstelling'.
Uiteindelijk waren we 10 minuten voor aanvang in het theater,. Daar pakte ik gelijk 2 glazen rode wijn
. 1 om weg te klokken en warm te worden. En 1 voor de geniet.
Memorabel zeker, dat vergeet ik echt nooit meer hahahaha.
Na afloop was het wat minder en ben ik bij mijn broer in Haarlem blijven slapen om pas de volgende dag weer naar huis te gaan. Dat waren nog eens avonturen!
Op zeker moment werd aangekondigd dat de treindienst zou stoppen, dus met n laatste trein midden op de dag naar Amersfoort. Daar was het rete druk natuurlijk op het station, maar kon ik nog net een bus bemachtigen naar Hilversum. Deed er eeuwen over uiteraard. Tja en dan sta je in Hilversum. Daar met 2 toeristen die naar Schiphol wilden een taxi genomen naar Schiphol en de kosten gedeeld. Op Schiphol aangekomen aan die taxichauffeur gevraagd of hij mij ondanks het weer nog via Haarlem (om mijn broer op te pikken) naar Ijmuiden wilde brengen.
Zo gezegd zo gedaan. Met de taxi van Schiphol naar Haarlem, broer opgepikt en toen met diezelfde taxi nog steeds naar Ijmuiden. Mocht wat kosten hahahaha. Zou nu echt mooi gedacht hebben 'bekijk het met die voorstelling'.
Uiteindelijk waren we 10 minuten voor aanvang in het theater,. Daar pakte ik gelijk 2 glazen rode wijn
. 1 om weg te klokken en warm te worden. En 1 voor de geniet. Memorabel zeker, dat vergeet ik echt nooit meer hahahaha.
Na afloop was het wat minder en ben ik bij mijn broer in Haarlem blijven slapen om pas de volgende dag weer naar huis te gaan. Dat waren nog eens avonturen!
donderdag 26 november 2020 om 08:58
Deze sneeuwstorm weet ik ook nog goed!Luci_Mster2 schreef: ↑25-11-2020 10:02Ik kan me de sneeuwstorm van 13 jaar geleden beter herinneren. Wij waren met mijn oudste ( toen een baby) naar de Efteling. Supermooi in het park.. als waren we er niet op berekend dat zo erg zou sneeuwen.
Maar wij moesten toen nog heel Nederland door weer omhoog in heftigs van de sneeuwstorm. Die van 15 jaar geleden? Geen idee, weet ik niks van.
Maar ik mis sneeuw heel erg. Fij hoor global warming.
donderdag 26 november 2020 om 09:18
Op de opleiding werd omgeroepen dat over een uur het ov plat ging. Ik ben toen gaan lopen naar het station (4000 mensen ineens die meteen bus naar het station moeten.. kansloos veel) daar aangekomen (20 minuten normaal, die dag 40 minuten) was het een overbevolkte plek waar totale ontreddering heerste. Want alle streekbussen en treinen waren er al mee opgehouden. Mensen die met 4 man in een taxi stapten.
Ik ben in de stadsbus gestapt die richting het werk van mijn vader ging. In de bus heb ik hem gebeld of hij nog op zijn werk was. Ik ben daarna in 2 uur van de bushalte naar zijn werk gelopen. Daar een kop thee. Paar mensen die vlakbij woonden gebeld of ze thuis waren gekomen. 5 mensen die nog niets hadden geregeld naar 2 punten op de route gevraagd te gaan en binnen te wachten (politiebureau en 24/7 restaurant). Mijn vader heeft wat bestanden gekopieerd, wat mappen gepakt, wat telefoontjes gepleegd en toen zijn we gaan rijden (winterbanden). 10 minuten voor we langs het politiebureau kwamen gebeld dat we we bijna waren. Restaurant even later ook. 7 personen in de auto.. bijna 2 uur gereden over iets dat 30 minuten kostte normaalgesproken. Iedereen voor de deur afgezet en thuisgekomen belde mijn broer dat hij gestrand was op het station waar ik eerder die middag ook stond. Hij is lopend naar een hotel gegaan..want om nou nog minimaal 4 uur te rijden leek ons beter van niet. Uiteindelijk heeft hij met 2 vrienden die kamer gedeeld want die waren ook gestrand.
Ik ben in de stadsbus gestapt die richting het werk van mijn vader ging. In de bus heb ik hem gebeld of hij nog op zijn werk was. Ik ben daarna in 2 uur van de bushalte naar zijn werk gelopen. Daar een kop thee. Paar mensen die vlakbij woonden gebeld of ze thuis waren gekomen. 5 mensen die nog niets hadden geregeld naar 2 punten op de route gevraagd te gaan en binnen te wachten (politiebureau en 24/7 restaurant). Mijn vader heeft wat bestanden gekopieerd, wat mappen gepakt, wat telefoontjes gepleegd en toen zijn we gaan rijden (winterbanden). 10 minuten voor we langs het politiebureau kwamen gebeld dat we we bijna waren. Restaurant even later ook. 7 personen in de auto.. bijna 2 uur gereden over iets dat 30 minuten kostte normaalgesproken. Iedereen voor de deur afgezet en thuisgekomen belde mijn broer dat hij gestrand was op het station waar ik eerder die middag ook stond. Hij is lopend naar een hotel gegaan..want om nou nog minimaal 4 uur te rijden leek ons beter van niet. Uiteindelijk heeft hij met 2 vrienden die kamer gedeeld want die waren ook gestrand.
donderdag 26 november 2020 om 09:20
Wij zaten 3 jaar geleden (dec) ook midden in een sneeuwstorm. Even dagje Efteling liep uit op een ramp. We deden er 8 uur over om naar huis te komen ( normaal 2,5). Overal gestrande auto’s onderweg 
en ongelukken, zware vrachtauto’s die de heuvel niet opkwamen etc. Een hel-rit, met 2 kleine kinderen. Uiteindelijk heelhuids thuisgekomen met een slakkengang van 50km per uur op de snelweg.
en ongelukken, zware vrachtauto’s die de heuvel niet opkwamen etc. Een hel-rit, met 2 kleine kinderen. Uiteindelijk heelhuids thuisgekomen met een slakkengang van 50km per uur op de snelweg.
Voor iedereen een groene tuin
donderdag 26 november 2020 om 11:26
Ja dat was best heftig. Collega en ik haastten ons met de bus naar het station, waar de treinen één voor één stopten met rijden. De buschauffeur zei nog: 'meiden, jullie komen waarschijnlijk niet thuis vannacht'. Hij bood vervolgens zijn eigen huis aan en dat vonden we erg aardig, maar niet nodig (en een beetje eng).
We kochten snel wat avondeten en probeerden weer terug te gaan naar kantoor, want het aantal gestrande reizigers nam rap toe. Het was echt chaos. Gezinnen met kleintjes, boze mensen, veldbedden, veel aankondigingen door elkaar..
Kantoor was gelukkig 24 uur open, had zachte sofa's en zelfs een douche. Op dat moment een fijne, veilige plek. Op de mega schermen in de lobby nog met de beveiligers en andere gestrande collega's naar het nieuws gekeken. Toen beseften we pas hoe érg het overal was. Die avond hebben we maar verder gewerkt (suf!) en gekletst tot de schoonmaakploeg kwam. Toen de eerste treinen weer reden, vertrokken we. Collega's in de horrorspits kwamen ook pas in de ochtend thuis. Eén zat in een kettingbotsing.
Later, toen onze baas hoorde over het ongeluk en onze overnachting op kantoor, kondigde hij direct aan dat iedereen voortaan bij een sneeuwstorm rechtstreeks naar een hotel in de buurt mocht op kosten vd zaak.
We kochten snel wat avondeten en probeerden weer terug te gaan naar kantoor, want het aantal gestrande reizigers nam rap toe. Het was echt chaos. Gezinnen met kleintjes, boze mensen, veldbedden, veel aankondigingen door elkaar..
Kantoor was gelukkig 24 uur open, had zachte sofa's en zelfs een douche. Op dat moment een fijne, veilige plek. Op de mega schermen in de lobby nog met de beveiligers en andere gestrande collega's naar het nieuws gekeken. Toen beseften we pas hoe érg het overal was. Die avond hebben we maar verder gewerkt (suf!) en gekletst tot de schoonmaakploeg kwam. Toen de eerste treinen weer reden, vertrokken we. Collega's in de horrorspits kwamen ook pas in de ochtend thuis. Eén zat in een kettingbotsing.
Later, toen onze baas hoorde over het ongeluk en onze overnachting op kantoor, kondigde hij direct aan dat iedereen voortaan bij een sneeuwstorm rechtstreeks naar een hotel in de buurt mocht op kosten vd zaak.
donderdag 26 november 2020 om 12:21
Ik weet het nog heel goed.
Ik had vroege dienst in de zorg.
Ik ben extra eerder opgestaan, heb de auto vrijgeschept, met mijn snowboots aan en dikke jas, hop naar het werk.
Ik kon nergens parkeren, sterker nog, ik kon de parkeerplaats niet eens op. Dus moest ik in zijn achteruit de berg weer oprijden. Doodeng.
Aan de wegkant heb ik een parkeerplek gegraven met de sneeuwschep (die ik lekker had meegenomen), auto geparkeerd en ik was nog op tijd op mijn werk ook!
Ik was wel een van de weinigen.... de nachtdiensten zijn flink langer moeten blijven. In mijn eentje een hele afdeling verzorgd en eten gegeven.
Toen, tegen 10 andere collega's binnen drupten kreeg ik ook nog opmerkingen, waarom ik de bewoners gewassen had, i.p.v. gedouched. (!)
Oh, ik hoop zo dat we weer wat sneeuw krijgen. Niet zó extreem, maar gewoon een beetje.
Ik had vroege dienst in de zorg.
Ik ben extra eerder opgestaan, heb de auto vrijgeschept, met mijn snowboots aan en dikke jas, hop naar het werk.
Ik kon nergens parkeren, sterker nog, ik kon de parkeerplaats niet eens op. Dus moest ik in zijn achteruit de berg weer oprijden. Doodeng.
Aan de wegkant heb ik een parkeerplek gegraven met de sneeuwschep (die ik lekker had meegenomen), auto geparkeerd en ik was nog op tijd op mijn werk ook!
Ik was wel een van de weinigen.... de nachtdiensten zijn flink langer moeten blijven. In mijn eentje een hele afdeling verzorgd en eten gegeven.
Toen, tegen 10 andere collega's binnen drupten kreeg ik ook nog opmerkingen, waarom ik de bewoners gewassen had, i.p.v. gedouched. (!)
Oh, ik hoop zo dat we weer wat sneeuw krijgen. Niet zó extreem, maar gewoon een beetje.
de wereld wacht om ontdekt te worden
donderdag 26 november 2020 om 12:28
Ja dat weet ik ook nog. Ik woonde toen op kamers in Utrecht en had mijn bijbaan (zaterdagpostbode) in de woonplaats van mijn ouders. Ik was in Utrecht en wilde met de trein naar huis, maar in de buurt van Amersfoort werd het toch te riskant en is die trein weer terug gegaan naar Utrecht. Daar heb ik heel braaf tot heel laat op het station staan wachten en toen kwam er uiteindelijk een trein en was ik de volgende dag op tijd op het werk.
Veel andere studerende medewerkers hadden overigens niet zoveel moeite gedaan en waren gewoon terug naar hun kamer gegaan
Toen mijn postronde gedaan al glijdend door de sneeuw, ook leuk.
Veel andere studerende medewerkers hadden overigens niet zoveel moeite gedaan en waren gewoon terug naar hun kamer gegaan
Toen mijn postronde gedaan al glijdend door de sneeuw, ook leuk.
donderdag 26 november 2020 om 12:42
Ondergesneeuwddikkerdjedap schreef: ↑26-11-2020 11:49Ik ben blij dat ik niet de enige ben die me er niets van kan herinneren. Ik snap er niets van want ik hou notabene een soort dagboek bij en op die datum staat er dus gewoon niks!
donderdag 26 november 2020 om 18:29
Kun je nagaan, wat je nog meer vergeten bent!dikkerdjedap schreef: ↑26-11-2020 11:49Ik ben blij dat ik niet de enige ben die me er niets van kan herinneren. Ik snap er niets van want ik hou notabene een soort dagboek bij en op die datum staat er dus gewoon niks!
donderdag 26 november 2020 om 19:11
Deze datum vergeet ik niet meer. Bijna 3u gereden over een stukje van 13km. Op m'n werk al wetende dat in het hele dorp de stroom was uitgevallen. Bijna thuis, inmiddels donker, stonden er nogal wat zwaailichten in de straat. De stroomkabel van de hoogspanningsmasten hingen gevaarlijk laag boven de straat, deze was gaan hangen door het gewicht van de sneeuw.
Het was een weekend dicht bij de houtkachel zitten met veel waxinelichtjes aan. Gelukkig hadden we een radio op batterijen zodat we het nieuws konden volgen.
Het was een weekend dicht bij de houtkachel zitten met veel waxinelichtjes aan. Gelukkig hadden we een radio op batterijen zodat we het nieuws konden volgen.
I don't care, i love it!!
donderdag 26 november 2020 om 19:29
Ik woonde toen in het westen (Alkmaar) en daar viel geen vlok. Maar mijn zwager die in de Achterhoek woonde heeft de halve nacht ergens op een snelweg gestaan.
Een sneeuwstorm die me veel verser in het geheugen ligt is die van 2 januari 1979. Toen we wakker werden bleken we behoorlijk ingesneeuwd: de deuren naar buiten wilden met geen mogelijkheid open dus werd ik als negenjarige door het bovenlichtje naar buiten gefrommeld om de zaak een beetje uit te graven. Mijn vader heeft nog geprobeerd naar zijn werk te komen in Haarlem, maar op de kop van de A9 lag een sneeuwduin van een paar meter hoog dus vader had lekker een vrije dag
En wij? Wij liepen hele dagen buiten, soms tot de oksels in de sneeuw. Wat een feest
Een sneeuwstorm die me veel verser in het geheugen ligt is die van 2 januari 1979. Toen we wakker werden bleken we behoorlijk ingesneeuwd: de deuren naar buiten wilden met geen mogelijkheid open dus werd ik als negenjarige door het bovenlichtje naar buiten gefrommeld om de zaak een beetje uit te graven. Mijn vader heeft nog geprobeerd naar zijn werk te komen in Haarlem, maar op de kop van de A9 lag een sneeuwduin van een paar meter hoog dus vader had lekker een vrije dag
En wij? Wij liepen hele dagen buiten, soms tot de oksels in de sneeuw. Wat een feest
donderdag 26 november 2020 om 19:33
Ik voel je pijn...vivapimpelmees schreef: ↑25-11-2020 12:23Deze datum herinner ik me niet. Wel rond diezelfde tijd winters dat we rond 19 december ingesneeuwd waren. Dat was mijn vaders verjaardag en daar konden we toen niet naartoe.
Én de winters in de jaren 80. Ik moest toen zo'n 10 km naar school fietsen en had toen mijn linkeroor bevroren.
donderdag 26 november 2020 om 19:38
Uitglijden en op baby landen was ook geen strak plan. En de hond moest echt uit, daar kon ik geen luier omheen wikkelenHobbeltVerder schreef: ↑25-11-2020 22:23Gaf jij die baby zo af dan? Wow, dat vind ik knap, serieus. Ik zou dat denk niet gekund hebben hoor.
Mijn hond (destijds) ging gewoon niet. Naar. Buiten. Met. Sneeuw. En. Harde. Regen.
Term hondenweer was duidelijk niet voorheen verzonnen en het was toch geen klein hondje
Ik herinner me dat in dat jaar de waterleiding in mijn appartementje bevroren was, en er een tekort aan kleine elektrische heaters was.
Uiteindelijk heeft er eentje bij me gestaan voor een dag of 3 tot dat ik de
Leidingen kon gebruiken.
Kreeg ik maanden later ineens een rekening van in de 700,- of ik even wilde dokken.
Bezwaar aangetekend uiteraard en nog
Excuses ontvangen ook uiteindelijk
Was wel even schrikken, bedrag was hoger dan 2 maanden huur destijds en ik was een arme student die dat echt niet kon missen.
Woning had geen cv maar toch vond men dat ik zelf die ruimte maar had moeten stoken
Ik sliep met een fleecedekentje rond mijn hoofd / kussen gedrapeerd, als een soort halve mummie, en de kat kroop bij me onder de dekens. Ijsbloemen op de ramen. Man, wat was dat een koude winter in een koude woning!
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 26 november 2020 om 22:00
Die van mij is van een paar dagen eerder. ‘s Ochtends vroeg, op het punt naar het ziekenhuis te gaan, kwamen de persweeen tegelijk met de eerste sneeuwvlokken. Ziekenhuis was geen optie meer. Kraamhulp kwam te laat door de sneeuw, verloskundige gelukkig niet. Dat was de eerste sneeuw hier van die winter. Het waren een paar koude eerste weken voor dochterGatinmijnsok schreef: ↑25-11-2020 11:17De nacht van 29 november op 30 november 2010 is mijn jongste dochter geboren. De kraamhulp moest veel eerder gebeld worden vanwege de sneeuw, ze was alsnog te laat, dochter was al geboren toen ze kwam. Die nacht is de sneeuw gevallen en tot februari 2011 blijven liggen. Dat weet ik dan nog wel weer heel goed.
donderdag 26 november 2020 om 22:59
Ik was 16 en het was een zaterdag, ik neem aan dat ik die dag bij mijn weekendbaantje was, maar ik kan het me echt niet meer herinneren, ook niet of we toen dicht zijn geweest of hoe ik er gekomen ben (en weer thuis), aangezien het tien kilometer fietsen was.
Ik kan me nog wel de sneeuwstorm van een paar jaar daarna vlak voor de kerst herinneren. Was die dag met het ov naar college geweest en weer terug naar huis (woonde nog jij mijn ouders) met één van de laatste bussen daarna stopte ze met rijden ivm het weer. Die avond had ik een kerstgala in mijn studentenstad, maar er reden geen bussen meer, dus ik had de hoop om te gaan al opgegeven. Uiteindelijk zijn een paar andere leden gezamenlijk met een auto mij op komen halen. Ik kan mij van het gala na tien jaar niet meer veel herinneren, maar dat zij de moeite namen om mij helemaal op te komen halen (onder normale weersomstandigheden een half uur rijden) omdat ze graag wilde dat ik er ook heen kom zal mij altijd bijblijven.
Ik kan me nog wel de sneeuwstorm van een paar jaar daarna vlak voor de kerst herinneren. Was die dag met het ov naar college geweest en weer terug naar huis (woonde nog jij mijn ouders) met één van de laatste bussen daarna stopte ze met rijden ivm het weer. Die avond had ik een kerstgala in mijn studentenstad, maar er reden geen bussen meer, dus ik had de hoop om te gaan al opgegeven. Uiteindelijk zijn een paar andere leden gezamenlijk met een auto mij op komen halen. Ik kan mij van het gala na tien jaar niet meer veel herinneren, maar dat zij de moeite namen om mij helemaal op te komen halen (onder normale weersomstandigheden een half uur rijden) omdat ze graag wilde dat ik er ook heen kom zal mij altijd bijblijven.
