Overig
alle pijlers
Sobere uitvaart
donderdag 25 juli 2019 om 13:59
Naar aanleiding van een ander topic heb ik een vraag.
Mijn vader is al op leeftijd en met mijn broers/zussen hebben we het wel eens over zijn uitvaart. Hoe gaat we dat doen. Mijn vader interesseert het niks, dus hem hoeven we er niet naar te vragen. Als je hem vraagt zegt hij iets als: gooi me maar in de oven.
Toch zal er een uitvaart komen. We hebben geen goede band met hem en willen dus niet spreken. Een levensverhaal is ook niet te maken, dus een spreker van het humanistisch verbond oid is ook niet van toepassing. Een uitvaart waarop dus niet gesproken wordt. Alleen muziek. Maar mijn vader is geen muziekliefhebber, dus ook dat zal kort zijn. Ook een gedicht zou totaal niet passen bij hem en zoals gezegd: wij willen niet spreken en ik verwacht derden ook niet.
We vinden dat we wel een fatsoenlijke uitvaart neer moeten zetten, ook omdat er andere familie komt (eigenlijk vooral daarom). Dus niet dat het afgeraffeld wordt. We zitten nu te denken aan een stuk 3 muzieknummers en het daarbij te laten.
Ik heb dat ook wel eens meegemaakt. Ik vond het wel karig, maar meer zat er kennelijk niet in. We zijn er nu op uitgekomen dat we het voorleggen bij de uitvaatbegeleider, die zal vast wel eens vaker dit meemaken. Hebben jullie wel eens dergelijke uitvaarten meegemaakt? Hoe was dat? En hebben jullie ideeen hoe je een sobere en respectvolle uitvaart kan neerzetten?
Een beetje een vreemde vraag en ik schaam me ook bijna voor het topic. Maar mooier kan ik het helaas niet maken.
Mijn vader is al op leeftijd en met mijn broers/zussen hebben we het wel eens over zijn uitvaart. Hoe gaat we dat doen. Mijn vader interesseert het niks, dus hem hoeven we er niet naar te vragen. Als je hem vraagt zegt hij iets als: gooi me maar in de oven.
Toch zal er een uitvaart komen. We hebben geen goede band met hem en willen dus niet spreken. Een levensverhaal is ook niet te maken, dus een spreker van het humanistisch verbond oid is ook niet van toepassing. Een uitvaart waarop dus niet gesproken wordt. Alleen muziek. Maar mijn vader is geen muziekliefhebber, dus ook dat zal kort zijn. Ook een gedicht zou totaal niet passen bij hem en zoals gezegd: wij willen niet spreken en ik verwacht derden ook niet.
We vinden dat we wel een fatsoenlijke uitvaart neer moeten zetten, ook omdat er andere familie komt (eigenlijk vooral daarom). Dus niet dat het afgeraffeld wordt. We zitten nu te denken aan een stuk 3 muzieknummers en het daarbij te laten.
Ik heb dat ook wel eens meegemaakt. Ik vond het wel karig, maar meer zat er kennelijk niet in. We zijn er nu op uitgekomen dat we het voorleggen bij de uitvaatbegeleider, die zal vast wel eens vaker dit meemaken. Hebben jullie wel eens dergelijke uitvaarten meegemaakt? Hoe was dat? En hebben jullie ideeen hoe je een sobere en respectvolle uitvaart kan neerzetten?
Een beetje een vreemde vraag en ik schaam me ook bijna voor het topic. Maar mooier kan ik het helaas niet maken.
donderdag 25 juli 2019 om 14:36
donderdag 25 juli 2019 om 14:40
Ik denk dat er niemand wat van vindt. En als ze dat wel doen, jammer dan. Een ieder heeft het recht om zijn uitvaart op hun manier vorm te geven en volgens mij geeft jouw vader aan dat het voor hem niet hoeft.
Door een condoleance te organiseren geef je ze de gelegenheid om afscheid te nemen, klaar.
Je kunt een condoleance met koffie doen, dan kun je nog mensen spreken en dan de volgende dag de uitvaart in besloten kring.
Door een condoleance te organiseren geef je ze de gelegenheid om afscheid te nemen, klaar.
Je kunt een condoleance met koffie doen, dan kun je nog mensen spreken en dan de volgende dag de uitvaart in besloten kring.
donderdag 25 juli 2019 om 14:45
Je hoeft zelfs geen koffie te schenken. Alleen condoleren.Tinkeltje33 schreef: ↑25-07-2019 14:34Misschien vreemde vraag, maar ik heb er geen ervaring mee.
Hoe ervaren jullie het om naar een uitvaart te komen om alleen te condoleren en dan naar de koffieruimte verwezen te worden?
We verwachten wel dat er mensen zijn die willen condoleren. We willen beide niet het signaal afgeven dat pa niet zo geliefd is bij ons. Dat vinden we ook ongepast voor een uitvaart.
Als jij duidelijk in de advertentie of uitnodiging communiceert dat het een besloten uitvaart is en alleen condoleantie, kunnen ze vooraf overwegen of ze daarvoor willen komen of liever een kaart sturen.
Ik zou bij het besloten deel wel de wat closere familie ook uitnodigen, niet alleen jullie als kinderen.
donderdag 25 juli 2019 om 14:49
Ik zou me niet zo druk maken om wat anderen vinden als ik eerlijk ben. Iedereen doet het tegenwoordig op z'n eigen manier.Tinkeltje33 schreef: ↑25-07-2019 14:34Misschien vreemde vraag, maar ik heb er geen ervaring mee.
Hoe ervaren jullie het om naar een uitvaart te komen om alleen te condoleren en dan naar de koffieruimte verwezen te worden?
We verwachten wel dat er mensen zijn die willen condoleren. We willen beide niet het signaal afgeven dat pa niet zo geliefd is bij ons. Dat vinden we ook ongepast voor een uitvaart.
Alleen condoleren heb ik totaal geen moeite mee. Waar ik vandaan kom is het vrij gebruikelijk dat je bij het overlijden van bijv. de ouder van je buurvrouw of de opa van een vriend gaat condoleren. Dat is dan wel vaak op de avond voor de crematie, maar dan ga je dus alleen condoleren. Vroeger was het met een kerkdienst erbij, maar veel mensen kiezen ervoor om het zonder die kerk te doen. Dat houdt in dat je dus bijv. om 19.00 uur naar het uitvaartcentrum loopt, een rondje langs de kist loopt en daarna condoleert. En dat is het dan. Ik en veel van mijn vrienden die elders wonen, gaan daar gewoon voor terug op een avond. En niemand maakt zich druk om dat het maar voor een kwartiertje is bijv.
Seriously?
donderdag 25 juli 2019 om 14:53
Bij mijn oom was ook alleen wat (schoon)familie, hij was al jaren ziek en had maar een kleine kennissenkring. Wel relatief jonge kinderen dus voor hen kwamen er wel mensen naar het afscheid. Zij hebben juist het moment van begraven als afscheidsmoment genomen. Er was verder geen dienst. Genodigde (oftewel: zus van oom met haar gezin, familie van zijn ex-vrouw en wat vrienden van de kinderen) verzamelde zich op de begraafplaats. Daarna kwam daar kist aan, die werd naar een apart prieeltje op de begraafplaats gebracht. De begrafenisondernemer heeft iets voorgelezen dat zoon had geschreven maar die wilde zelf niet spreken. Er werd (volgens mij) 1 muziekstuk gedraaid. Daarna kist naar het graf, laten zakken en iedereen liep even langs het graf om afscheid te nemen/bloem te leggen/handje zand te gooien/familie een hand te geven (al was dat laatste bij het verzamelen ook al voor een deel gelukt). Daarna ging iedereen weer zijn eigen weg en de familie met een klein gezelschap nog iets drinken/lunchen. Je zou daarna ook ergens in de buurt een kop koffie aan kunnen bieden.
Ik vond dit een sober maar mooi afscheid. Alles bij elkaar toch zo'n 3 kwartier op de begraafplaats geweest (dus 'de moeite') maar geen dienst met allerlei verplichtingen.
Ik vond dit een sober maar mooi afscheid. Alles bij elkaar toch zo'n 3 kwartier op de begraafplaats geweest (dus 'de moeite') maar geen dienst met allerlei verplichtingen.
donderdag 25 juli 2019 om 14:58
Wat wij gedaan hebben bij onze moeder : in stilte.
Haar twee kinderen en hun partners namen afscheid in de rouwkamer, met een favoriet muziekje en een kopje koffie. Vervolgens in de eigen auto achter de rouwauto aan naar het crematorium en daar op het parkeerterrein de rouwauto nagekeken. Niet mee naar binnen. In het voorgesprek met de begrafenis ondernemer waren we hier op gekomen.
De volgende dag lagen de rouwkaarten bij iedereen in de bus en later kregen we dus enkele schriftelijke condoléances.
Onze moeder was al op hoge leeftijd en geen erg sociaal persoon, we vonden dit wel passend. En er bestaat verder geen naaste familie.
(In diverse buitenlanden is het trouwens ongebruikelijk om mee te gaan naar het crematorium).
Haar twee kinderen en hun partners namen afscheid in de rouwkamer, met een favoriet muziekje en een kopje koffie. Vervolgens in de eigen auto achter de rouwauto aan naar het crematorium en daar op het parkeerterrein de rouwauto nagekeken. Niet mee naar binnen. In het voorgesprek met de begrafenis ondernemer waren we hier op gekomen.
De volgende dag lagen de rouwkaarten bij iedereen in de bus en later kregen we dus enkele schriftelijke condoléances.
Onze moeder was al op hoge leeftijd en geen erg sociaal persoon, we vonden dit wel passend. En er bestaat verder geen naaste familie.
(In diverse buitenlanden is het trouwens ongebruikelijk om mee te gaan naar het crematorium).
donderdag 25 juli 2019 om 15:01
Je komt toch voor de nabestaanden en bij een koffie/borrel kun je gelijk condoleren en hoef je niet zo'n hele dienst uit te zitten.Tinkeltje33 schreef: ↑25-07-2019 14:34Misschien vreemde vraag, maar ik heb er geen ervaring mee.
Hoe ervaren jullie het om naar een uitvaart te komen om alleen te condoleren en dan naar de koffieruimte verwezen te worden?
We verwachten wel dat er mensen zijn die willen condoleren. We willen beide niet het signaal afgeven dat pa niet zo geliefd is bij ons. Dat vinden we ook ongepast voor een uitvaart.
Zou het wel duidelijk vermelden want als ze zouden komen voor de dienst en niet zoveel met jullie hebben, dan kunnen ze nu gewoon een kaartje sturen ipv een dag vrij te nemen.
donderdag 25 juli 2019 om 15:04
Ik haal hier wel goede ideeen uit, heel erg bedankt. Ik ben wel voor het condoleren de avond van te voren en dan daar misschien muziek te spelen die bij mijn vader past.
En dan in besloten kring het afscheid. Dat zal alleen kinderen en gezinnen zijn. Ik ga dit eens bespreken.
Dit is dan ook naar wens van mijn vader. In besloten kring en ik denk dat we hiermee ook familie en andere belangstellenden tegemoet komen. En onszelf.
En dan in besloten kring het afscheid. Dat zal alleen kinderen en gezinnen zijn. Ik ga dit eens bespreken.
Dit is dan ook naar wens van mijn vader. In besloten kring en ik denk dat we hiermee ook familie en andere belangstellenden tegemoet komen. En onszelf.
donderdag 25 juli 2019 om 15:07
Ik denk dat mijn vader dit het liefst wil, maar dat we hiermee mensen voor het hoofd stoten. Zo willen we het dus niet doen. Dat hebben we met de uitvaart van mijn moeder ook gemerkt. Zij wilde absoluut de kist dicht en dat alleen vader en kinderen haar nog zouden zien. Daar is familie toch wel boos om geweest. Maar ik moet eerlijk zeggen: dit was heel nadrukkelijk mijn moeders wens en was ze heel duidelijk in. En er was gewoon een uitvaart. Ik vind dat we dit goed gedaan hebben.
donderdag 25 juli 2019 om 15:15
Ik lees steeds meer in advertenties dat de crematie in besloten kring plaatsvindt.
Bij mijn ouder hebben we een informeel afscheid gedaan, met een powerpoint fotopresentatie op de achtergrond, koffie/thee/fris/biertje en petitfours (ouder was een zoetekauw). We stonden ook niet in een rijtje, maar over de familiekamer verdeeld.
Na een uur volgens mij was het klaar, hebben we als familie afscheid genomen, de kist gesloten en mijn ouder naar de ovenruimte gebracht.
Broer is er tot het einde bij gebleven, ik ben buiten de ruimte gebleven.
Alles is tegenwoordig mogelijk, dat hangt niet van het crematorium of de woonplaats af, maar wat je als familie wil.
Bij mijn ouder hebben we een informeel afscheid gedaan, met een powerpoint fotopresentatie op de achtergrond, koffie/thee/fris/biertje en petitfours (ouder was een zoetekauw). We stonden ook niet in een rijtje, maar over de familiekamer verdeeld.
Na een uur volgens mij was het klaar, hebben we als familie afscheid genomen, de kist gesloten en mijn ouder naar de ovenruimte gebracht.
Broer is er tot het einde bij gebleven, ik ben buiten de ruimte gebleven.
Alles is tegenwoordig mogelijk, dat hangt niet van het crematorium of de woonplaats af, maar wat je als familie wil.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 25 juli 2019 om 15:26
Ik ben al eens naar een condoleantie geweest. Bij de eerste keer vertrokken na afloop de directe familie met kist naar begraafplaats, de andere keer volgende de crematie daags erop (soort avondwake zonder dienst).
Zo kan iedereen afscheid nemen van de overledene die dat wenst. En ieder die vooral een/de nabestaande(n) een hart onder de riem wil steken, kan dat ook persoonlijk doen.
De zus van mijn schoonvader is in dusdanig besloten kring begraven dat schoonvader pas een maand na de begrafenis kreeg te horen dat zijn zus was overleden waarna hij enkel schriftelijk mocht condoleren. Dat vond ik wel vrij bizar (zeker omdat er helemaal geen onenigheid was in de familie). En zielig voor schoonvader.
Zo kan iedereen afscheid nemen van de overledene die dat wenst. En ieder die vooral een/de nabestaande(n) een hart onder de riem wil steken, kan dat ook persoonlijk doen.
De zus van mijn schoonvader is in dusdanig besloten kring begraven dat schoonvader pas een maand na de begrafenis kreeg te horen dat zijn zus was overleden waarna hij enkel schriftelijk mocht condoleren. Dat vond ik wel vrij bizar (zeker omdat er helemaal geen onenigheid was in de familie). En zielig voor schoonvader.
donderdag 25 juli 2019 om 15:27
Mijn oom is op een natuurbegraafplaats begraven.
Je kwam daar aan in een soort ontvangst ruimte en toen iedereen er was liep je gezamenlijk naar een plek waar zijn kist werd neergezet.
Het enige dat gezegd werd was : Hier wordt .... ten ruste gelegd en plantten we een eikenboompje.
In totaal misschien 20 min.
Ik vond het erg onpersoonlijk maar wist ook dat niemand echt een goede band had met deze oom.
Wel vond ik de natuurbegraafplaats heel mooi. Het blijkt dat je ook zelf mag kiezen welk boompje er op je graf komt.
Je kwam daar aan in een soort ontvangst ruimte en toen iedereen er was liep je gezamenlijk naar een plek waar zijn kist werd neergezet.
Het enige dat gezegd werd was : Hier wordt .... ten ruste gelegd en plantten we een eikenboompje.
In totaal misschien 20 min.
Ik vond het erg onpersoonlijk maar wist ook dat niemand echt een goede band had met deze oom.
Wel vond ik de natuurbegraafplaats heel mooi. Het blijkt dat je ook zelf mag kiezen welk boompje er op je graf komt.
donderdag 25 juli 2019 om 15:33
Tinkeltje33 schreef: ↑25-07-2019 15:07Ik denk dat mijn vader dit het liefst wil, maar dat we hiermee mensen voor het hoofd stoten. Zo willen we het dus niet doen. Dat hebben we met de uitvaart van mijn moeder ook gemerkt. Zij wilde absoluut de kist dicht en dat alleen vader en kinderen haar nog zouden zien. Daar is familie toch wel boos om geweest. Maar ik moet eerlijk zeggen: dit was heel nadrukkelijk mijn moeders wens en was ze heel duidelijk in. En er was gewoon een uitvaart. Ik vind dat we dit goed gedaan hebben.
Ik vind het bizar dat familie boos wordt om een dichte kist. Daar zou ik dus ook gewoon maling aan hebben hebben, kom nou toch. En in mijn ervaring, als je beide ouders overleden zijn zie je de meeste familie alleen nog maar op begrafenissen.
Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken, als het voor jou en je broers/zussen ok is, dan doe je het zo.
donderdag 25 juli 2019 om 16:36
Zo hebben wij het met m’n schoonvader gedaan, die wilde het zelf zo sober mogelijk. Bij het condoleren (avond ervoor) hadden we nog een diavoorstelling met foto’s gemaakt. Verder geen praatje, alleen koffie dus en de gelegenheid om de familie de hand te schudden.Tinkeltje33 schreef: ↑25-07-2019 14:13Dat van het condoleren en dan alleen besloten kring vind ik wel een idee. Mijn vader wil er ook niemand bij volgens mij.
Die nummers kunnen dan ook wel achterwege blijven en dan nemen broer en ik gewoon op onze eigen manier afscheid.
Ochtend zelf in heel besloten kring nog een kop koffie gedronken, kaarsje aangestoken (met de kleinkinderen) en kist uitgezwaaid die in de rouwauto werd geschoven naar het crematorium. Wij zijn ook niet meegegaan naar het crematorium.
donderdag 25 juli 2019 om 18:51
Ik heb zelfs al meegemaakt dat de kist opnieuw opengemaakt werd na eis van familie die nooit contract hadden gehouden. Zo ver kan dat gaan blijkbaar.the_Wicked_Witch schreef: ↑25-07-2019 15:33Ik vind het bizar dat familie boos wordt om een dichte kist. Daar zou ik dus ook gewoon maling aan hebben hebben, kom nou toch. En in mijn ervaring, als je beide ouders overleden zijn zie je de meeste familie alleen nog maar op begrafenissen.
Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken, als het voor jou en je broers/zussen ok is, dan doe je het zo.
donderdag 25 juli 2019 om 19:05
Mijn schoonvader had ook een sobere uitvaart, dat was ook zijn wens.
Dit hadden we ook op de kaart gezet.
3 muziek stukken terwijl er wat foto,s afgespeeld werden op een scherm.
Muziek bij binnenkomst, muziek tijdens de foto,s en muziek bij het zakken van de kist. De uitvaart begeleider bedankte de mensen die gekomen waren en nodigde uit voor de koffie.
Niemand vond het kaal, het paste wel bij hem. En de koffietafel was een "gezellige" afsluiting.
Dit hadden we ook op de kaart gezet.
3 muziek stukken terwijl er wat foto,s afgespeeld werden op een scherm.
Muziek bij binnenkomst, muziek tijdens de foto,s en muziek bij het zakken van de kist. De uitvaart begeleider bedankte de mensen die gekomen waren en nodigde uit voor de koffie.
Niemand vond het kaal, het paste wel bij hem. En de koffietafel was een "gezellige" afsluiting.
