Te gênant

Ik heb wel eens gehad ( denk iedereen wel eens ), dat ik boos was op een persoon en stuurde dan ook per ongeluk naar diegene het berichtje over hem....Ipv het berichtje naar de goede persoon te sturen.. oeps en einde vriendschap ( was er trouwens niet rouwig om, al schaamde ik mij wel kapot)

We waren een weekend in Antwerpen met 2 bevriende echtparen.
Ik had een paar witbiertjes op, sloeg mijn armen om mijn man heen vanaf zijn rug en zoende hem stevig in zijn nek.
Alleen, het was mijn man niet, maar een van de vrienden....

amarna schreef: ↑

24-04-2019 09:48

We waren een weekend in Antwerpen met 2 bevriende echtparen.
Ik had een paar witbiertjes op, sloeg mijn armen om mijn man heen vanaf zijn rug en zoende hem stevig in zijn nek.
Alleen, het was mijn man niet, maar een van de vrienden....

Blunders ....ik ben daar heel goed in , hier gaan we
1) Als kind kwam ik uit een plattelandsdorpje, in mijn tienerjaren naar een grootstad verhuisd. Ik krijg een vriendje en op een bepaalde dag gaan hij en zijn ouders ergens naartoe en mag ik mee. Zitten we allen gezellig in de auto en op een gegeven moment rijden we op een grote baan met langs weerszijden allemaal huizen waar gezelschapsdames achter een raam zaten. Roep ik opeens: onvoorstelbaar hoeveel winkels er hier zijn waar ze paspoppen verkopen!

2) Ik ben luizenmoeder op de school van onze zoon. Hebben we op een gegeven 2 nieuwe luizenmoeders erbij. Voor klas x binnenkwam zeg ik nogal uitdrukkelijk tegen de nieuwe mama's: als kind x binnen komt zeker goed kijken dat kind zit altijd vol. Ene mama kijkt zo raar naar mij: zeg ik : ja echt al jaren, elke keer weer, je kan geen haar bij dat kind vinden waar geen luis op zit. (is jammer genoeg ook zo) Kind x komt binnen: mamaaaa en rent naar één van die nieuwe mama's...

3) Ik ga boodschappen doen in de winkel, man blijft zitten in de auto. Na de boodschappen zet ik de boodschappen in de auto en ga er zelf inzitten. Vraag me af waar manlief naartoe is. Begin opeens te denken, amai man heeft eindelijk de auto mooi opgeruimd. Zit in het handschoenkastje te rommelen op zoek naar mijn zonnebril die ik uiteraard niet vind. Kijk om me heen....hmmmm die jas ken ik toch niet, valt opeens mijn centje...... oeps ik zit niet in onze auto!!!! Vlug uitgestapt boodschappen genomen en snel verder naar mijn eigen auto. Nog even gedacht van : zou ik de eigenaar niet beter verwittigen dat hij/zij volgende keer best zijn/haar auto op slot doet...toch maar niet gedaan.

4) Hoogzwanger van de eerste. Ik wou dat kind eruit! alle tips geprobeerd , annennas, alle hobbelige wegen... alles behalve de Sex. Effectief naar het schijnt maar manlief wil niet meer..... bang om dat kind pijn te doen Man komt thuis van zijn werk, ik in mijn bloodje een schattenkaart uitgetekend op mijn buik, met als grand supreme drie grote pijlen naar de ingang van de grot. Volgende dag bij de gyn, gegniffel bij de verpleegster die de monitor aanlegde, ik natuurlijk nog niks door. Daarna door naar de gyn waar de hele onderkant bloot moet, zegt hij lacherig: dacht je dat ik de weg niet wist. Wat blijkt: onuitwisbare inkt is dus echt NIET weg na een douche

5) Paar weken geleden nog... Crematie van mijn Tante die gestorven is aan borstkanker. Op weg naar de uitstrooiweide lopen we dus allemaal achter die auto aan. Ik zie dat mijn mama het moeilijk had om dat hele stuk te stappen zeg ik doodserieus: als je wil vraag ik wel of je mee mag rijden in de begrafeniswagen... moet je weten mijn mama is zelf aan het vechten tegen borstkanker...

Orangetree schreef: ↑

23-04-2019 21:06

Ik werd door de receptioniste gebeld dat ze een bepaalde dame voor me aan de lijn had. Type enorme zuiger. Ik zei dus tegen de receptioniste; “zeg maar dat ik in een meeting zit en vanmiddag wel terug bel, ik he nu echt geen zin in dat zeikwijf”. Helaas had de receptioniste haar al doorverbonden en zei ik dit dat dus tegen degene die me belde. Oeps.

Mijn grootste nachtmerrie. Gelukkig geeft onze receptioniste nog altijd een laatste waarschuwing (‘Dan zet ik nu het gesprek door, oké?’). Hoe liep het verder af? (Totaal niet nieuwsgierig )

lemoos2 schreef: ↑

22-04-2019 20:43

Mijn man heeft ooit het verkeerde kind onder de arm mee uit een zandbak genomen. Het was ook nog eens een meisje gehuld in lilakleurig outfit en wij hebben een zoon.
Oké, ze hadden dezelfde kleur haar, ongeveer hetzelfde kapsel op de rug gezien en waren ongeveer even oud.

Er sprong een man op die zeker een nieuw record op de korte sprint heeft gevestigd. Die man helemaal over de kook ‘Zeg, wat denk je dat je doet?!’ En man ook nog heel geagiteerd ‘Mijn kind meenemen als je het zonodig wil weten’. Kijkt mij met rollende ogen aan, zo van ‘Jemig, heb je d’r weer eentje’ als ik zijn gezicht langzaam zie veranderen naar ‘Oh shit, Lemoos heeft zoon... wie heb ik dan?’.

En de hele weg terug naar huis nog mokken dat die man nogal overtrokken reageerde

Djoels schreef: ↑

22-04-2019 22:25

Oh ik heb er ook nog eentje om te delen..

Heel lang geleden toen ik net verkering had met mijn ex, ik zou gaan kennismaken met zijn moeder. Ik reed, hij zat naast me.
File.
En ik moest naar de wc.
Niet pissen maar echt kakken.
Maar ja, we kenden elkaar nog niet zoooo ontzettend goed en je zit in de fase dat je niet over poep en pis praat en alleen maar sexy en leuk wilt zijn.
Maar ik moest kakken. Niet normaal.
En die file hield niet op.
Als ik moet kakken, dan moet ik ook echt gelijk, direct.
Ik werd stil, ging wiebelen op mijn stoel, kreeg kippenvel, trok Wit weg, viel bijna flauw, maar nog steeds file en verliefde vriend kletste maar door.
Ik wilde dat hij stopte met praten.
Echt shut up
Ik moet schijten wilde ik gillen.
Maar ik zei 'ik moet echt heel erg naar het toilet en ik kan me niet concentreren als je praat, wil je stil zijn'
Hij ging stuk.
Ik werd gek.

Na een tijdje reden we eindelijk zijn straat in. Ik kon niet meer, die kak moest eruit. Ik was zo misselijk, en ik voelde me zo slecht.
Ik parkeerde en rende achter hem aan naar zijn huis. En net toen ik dacht dat het niet erger kon worden....

Djoels schreef: ↑

22-04-2019 22:31

Ik stapte zijn huis binnen,
Zijn moeder stond daar om kennis te maken,
'Ik MOET NAAR HET TOILETTTTTT'
was het eerste wat ik ooit tegen haar zei.
Ze wees naar een deur, ik vloog erin en liet alles lopen.

In mijn broek.

Echt God meine güte
Ik scheet mijn broek vol.
Ik bleef op het toilet zitten, wist niet wat ik moest doen.
Ik kon wel janken.
Paar keer was er al gevraagd of het wel goed ging.
Toen hoorde ik zijn moeder fluisteren aan de andere kant van de deur 'als het mis is gegaan en als je even naar de badkamer wil moet je het zeggen..'
Dus ik zei dat klopt.

En toen ging ik naar de badkamer.
En mocht ik douchen.
En kon ik mijn kleding uitwassen.
En gaf zijn moeder mij schone kleding.

Toen ik uiteindelijk aan tafel thee zat te drinken was het ijs gebroken.
Maar holy shit dat was een kennismaking from hell!
Ik heb me zo geschaamd!!!!!

Toen ik 18 was en net mijn rijbewijs had op een verjaardag:
2 ooms waren aan het klagen dat de benzineprijs omhoog liep.
Ik snapte er niks van en zei dat ook in de kringetjesverjaardag.
" Ik tank gewoon altijd voor 25 gulden, ik heb daar dus geen last van".
Dat is nu 35 jaar geleden en nog steeds word ik ermee geplaagd.

geweldige verhalen. Ik heb mijn fiets ook wel eens bij de jumbo laten staan, omdat ik eigenlijk altijd loop..
Peuterfietsje van dochter heeft jaren geleden al eens een weekendje in de Aldi gelogeerd, omdat we hem buiten hadden laten staan.

We hadden sinds kort een eftelingabonnement. Dit was de eerste keer dat ik met onze beide kinderen alleen ging. Het bleek die dag erg druk (veel drukker dan verwacht) en beide kinderen hadden het goed 'in' die dag. Dus ik inmiddels ook chagrijnig, ietwat zenuwachtig dat ik er eentje kwijt zou raken.
Ben ik op een gegeven moment druk aan het mopperen op de oudste, zie ik vanuit mijn ooghoek de jongste de andere kant oplopen. Dus ik trek oudste mee, ren achter jongste aan, pak haar (een beetje ruw) aan haar arm en snauw: en nu blijf je bij me!! Oeps.. Zelfde jas, ongeveer zelfde leeftijd, zelfde kapsel maar toch echt het verkeerde kind. Die schrok zich natuurlijk een ongeluk en begint keihard te huilen, moeders komt (logisch) boos schreeuwend op mij af, iedereen kijkt me aan alsof ik een kinderlokker ben en mijn eigen jongste staat 20m verderop heel beteuterd te kijken (en is godzijdank niet weggelopen).
Pffff. Toen zijn we maar naar huis gegaan

MRES schreef: ↑

30-04-2019 16:05

We hadden sinds kort een eftelingabonnement. Dit was de eerste keer dat ik met onze beide kinderen alleen ging. Het bleek die dag erg druk (veel drukker dan verwacht) en beide kinderen hadden het goed 'in' die dag. Dus ik inmiddels ook chagrijnig, ietwat zenuwachtig dat ik er eentje kwijt zou raken.
Ben ik op een gegeven moment druk aan het mopperen op de oudste, zie ik vanuit mijn ooghoek de jongste de andere kant oplopen. Dus ik trek oudste mee, ren achter jongste aan, pak haar (een beetje ruw) aan haar arm en snauw: en nu blijf je bij me!! Oeps.. Zelfde jas, ongeveer zelfde leeftijd, zelfde kapsel maar toch echt het verkeerde kind. Die schrok zich natuurlijk een ongeluk en begint keihard te huilen, moeders komt (logisch) boos schreeuwend op mij af, iedereen kijkt me aan alsof ik een kinderlokker ben en mijn eigen jongste staat 20m verderop heel beteuterd te kijken (en is godzijdank niet weggelopen).
Pffff. Toen zijn we maar naar huis gegaan

Sue-Heck schreef: ↑

22-04-2019 22:25

Ik stapte van de week de garage uit en moest best wel een royale scheet laten. Niemand te zien dus laat maar even waaien. En toen kwam op dat moment de buurman zijn aangrenzende garage uitlopen

Oh dat had ik pas met een keiharde boer!!!.
En mijn buurman (jonge vent, zeeeeer gelovig..) kwam net naar buiten.
Echt zo'n braaf ventje. Ik moest er zelf ook lachen (en ik ben nooit zo van het boeren enz)