
Tenenkrommende herinneringen uit je jeugd.

maandag 11 augustus 2008 om 14:37
Gisteravond, geen idee waarom, moest ik er opeens weer aan denken. Hoe we, bij onze 'moderne, leuke, jonge godsdientleraar' - wij praten over midden jaren tachtig - klassikaal het lied 'Blowing in the wind' ('The answer, my friend'......) van Bob Dylan moesten zingen. Dat stichtelijke zaadlied was voor mij toen al een reden om nooit meer iets met Dylans werk te maken te willen hebben.
Zo heeft iedereen wel een paar van dit soort tenenkrommende jeugdherinneringen. Heb je bij de majorettes gezeten, sleepten pa en ma je mee naar jeugdtheater waar je geen bal aanvond, moest je altijd uit beleefdheid lachen om de zouteloze grappen van die vermoeiende oom, of heb je jezelf een keer enorm voor paal gezet? Dump je herinneringen en frustraties hier!
(p.s. Geen doorlekverhalen meer, graag. Originaliteit is een deugd )
Zo heeft iedereen wel een paar van dit soort tenenkrommende jeugdherinneringen. Heb je bij de majorettes gezeten, sleepten pa en ma je mee naar jeugdtheater waar je geen bal aanvond, moest je altijd uit beleefdheid lachen om de zouteloze grappen van die vermoeiende oom, of heb je jezelf een keer enorm voor paal gezet? Dump je herinneringen en frustraties hier!
(p.s. Geen doorlekverhalen meer, graag. Originaliteit is een deugd )

maandag 11 augustus 2008 om 18:52

maandag 11 augustus 2008 om 18:59
niet tenenkrommend maar traumatisch,
bij ons thuis waren ze zwaar katholiek dus ik mocht niets.
het ergste was dat ze altijd zeiden dat ik niets kon,dus wat doe je als kind,je gaat t geloven.
rijbewijs?opleidingen?vergeet t maar ik kon het niet.
later toen ik wel m,n rijbewijs haalde wilden ze(m,n ouders)heel graag meerijden,nou ik dacht t niet.
een opleiding heb ik niet gedaan,veel later ben ik wel aan cursussen begonnen en met succes afgemaakt.
ik ben er evengoed gekomen maar niet met behulp van m,n ouders.
bij ons thuis waren ze zwaar katholiek dus ik mocht niets.
het ergste was dat ze altijd zeiden dat ik niets kon,dus wat doe je als kind,je gaat t geloven.
rijbewijs?opleidingen?vergeet t maar ik kon het niet.
later toen ik wel m,n rijbewijs haalde wilden ze(m,n ouders)heel graag meerijden,nou ik dacht t niet.
een opleiding heb ik niet gedaan,veel later ben ik wel aan cursussen begonnen en met succes afgemaakt.
ik ben er evengoed gekomen maar niet met behulp van m,n ouders.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
maandag 11 augustus 2008 om 19:00
quote:borodini schreef op 11 augustus 2008 @ 16:12:
( jullie zien nu vast een kelly family voor je, of Gert en Hermien in hun Christelijke periode, of Elly en Rikkert inc kinderschare )Hahaha! Wij stonden ooit op een camping in Zwitserland waar ook een dergelijke familie kampeerde. Ze hadden echt 15 kinderen ofzo, zo'n aflopend trappetje. En op hun caravan stond heel groot 'Gott ist Liebe' achterop. Het eerste wat die man 's ochtends deed was alle ramen opendoen en heel hard (hij had een stem als een klok) allerlei stichtelijke liederen brullen. Ik geloof dat ze na 3 dagen van de camping af werden gezet
( jullie zien nu vast een kelly family voor je, of Gert en Hermien in hun Christelijke periode, of Elly en Rikkert inc kinderschare )Hahaha! Wij stonden ooit op een camping in Zwitserland waar ook een dergelijke familie kampeerde. Ze hadden echt 15 kinderen ofzo, zo'n aflopend trappetje. En op hun caravan stond heel groot 'Gott ist Liebe' achterop. Het eerste wat die man 's ochtends deed was alle ramen opendoen en heel hard (hij had een stem als een klok) allerlei stichtelijke liederen brullen. Ik geloof dat ze na 3 dagen van de camping af werden gezet
Ik ben mijn eigen bananenschil
maandag 11 augustus 2008 om 19:03
Hier ook geen doorlekverhaal maar wel een ongesteldverhaal. Ik was vrijlaat toen ik voor het eerst ongesteld werd (ruim 17) maar mijn moeder stopte al vanaf dat ik een jaar of 14 was maandverband in mijn tas (je weet maar nooit) Een keer in een les viel mijn tas om en alles rolde eruit... op dit moment zou ik het normaal vinden maar als meisje van 14 schaamde ik me rot voor dat maandverband, en dan vooral naar de jongens toe hè....pfff krijg het nog warm als ik er aan denk...

maandag 11 augustus 2008 om 19:05
quote:CL2 schreef op 11 augustus 2008 @ 19:03:
[...]
Dat vind ik lief van je Shining! Ik kan me heel waarschijnlijk nog niet half voorstellen hoe dat voelt.Het voelt alsof je ter plekke van de aardbodem wilt verdwijnen of wilt emigreren. Je wilt tenminste noooooooooooooooooooit meer terugkomen op school.
[...]
Dat vind ik lief van je Shining! Ik kan me heel waarschijnlijk nog niet half voorstellen hoe dat voelt.Het voelt alsof je ter plekke van de aardbodem wilt verdwijnen of wilt emigreren. Je wilt tenminste noooooooooooooooooooit meer terugkomen op school.
maandag 11 augustus 2008 om 19:10
Hier ook geen doorlekverhaal gelukkig. Ik was al jong ongesteld en ook al snel aan de tampons. Weet nog wel dat ik een keer in 2 Havo een lesboek even uitleende aan een klasgenootje. Ik haal dat boek uit mijn tas en tussen kaft en eerste paar bladzijdes was een tampon van mij blijven hangen. Die rolde dus mooi door het klaslokaal. Nu zou ik er geen probleem meer van maken maar op je 14e...ik kon wel door de grond zakken (al dat gefluister ook: zij gebruikt al TAMPONS!!! Getsie!!)
Ik ben mijn eigen bananenschil

maandag 11 augustus 2008 om 19:14
Ach ja, doorlekken is mij ook niet onbekend. En inderdaad ook de witte lange broek en dan door het gangpad van de school lopen tijdens de wisseling van de lessen....om bij de wc pas te ontdekken dat ik in één minuut heel explosief (lees: tot mijn knieën) ongesteld bleek te zijn geworden.
Met zwemmen tijdens schoolgym (ik was een jaar of 9) deden we een 'spelletje' waarbij je zoveel mogelijk anderen onder water moest drukken in zo kort mogelijke tijd. Ik werd continu onder water gedrukt en ben bijna verdronken, terwijl de leraar op nog geen meter van mij af stond te kijken. Een vriendinnetje heeft de kinderen bij mij weggeslagen en mij de kant op geholpen. Waarop de leraar doodleuk zei: "Wat doe jij op de kant? Hup, terug het water in!".
Ik had mijn vriendinnetje nog nooit zó kwaad gezien als toen!
Met zwemmen tijdens schoolgym (ik was een jaar of 9) deden we een 'spelletje' waarbij je zoveel mogelijk anderen onder water moest drukken in zo kort mogelijke tijd. Ik werd continu onder water gedrukt en ben bijna verdronken, terwijl de leraar op nog geen meter van mij af stond te kijken. Een vriendinnetje heeft de kinderen bij mij weggeslagen en mij de kant op geholpen. Waarop de leraar doodleuk zei: "Wat doe jij op de kant? Hup, terug het water in!".
Ik had mijn vriendinnetje nog nooit zó kwaad gezien als toen!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 11 augustus 2008 om 19:19
Ik ook niet hoor Shi, maar ik heb nu natuurlijk de kans op genante momenten wel vergroot door zwanger te worden (incontinentie, bloed na bevalling, brekende vliezen in de supermarkt) Maar tot nu toe nog nooit zichtbaar doorgelekt godzijdank!
Wel een ander genant moment: ik was een jaar of 8, mijn vriendinnetje vertelde dat ze met haar ouders naar de Efteling ging, en dat haar vriendinnetje mee mocht. Bleek een ander meisje te zijn
Oh, ook genant: ik werd aangesproken toen ik een jaar of 16 was, dat ik zoenend en knuffelend met een vent van een jaar of 35 was gezien, en waar ik mee bezig was? Klein dorp, iedereen roddelen, maar ik was niet dat meisje...
Wel een ander genant moment: ik was een jaar of 8, mijn vriendinnetje vertelde dat ze met haar ouders naar de Efteling ging, en dat haar vriendinnetje mee mocht. Bleek een ander meisje te zijn
Oh, ook genant: ik werd aangesproken toen ik een jaar of 16 was, dat ik zoenend en knuffelend met een vent van een jaar of 35 was gezien, en waar ik mee bezig was? Klein dorp, iedereen roddelen, maar ik was niet dat meisje...
maandag 11 augustus 2008 om 19:28
maandag 11 augustus 2008 om 19:35
maandag 11 augustus 2008 om 19:40
quote:shining schreef op 11 augustus 2008 @ 17:46:
Oke.
Ik was vroeger altijd best hevig ongesteld als puber. Niks aan te doen natuurlijk, alleen goed maandverband gebruiken en steeds afwisselen e.d.
Ik gebruikte nog geen tampons en had dus alleen een maandverbandje in.
Was echt zo erg ongesteld en doorgelekt. Dit had ik wel eens vaker, maar dit keer was ik doorgelekt op de stoel op school. We hadden van die lichtkleurige houten stoelen. Ik heb niks gezegd, maar de klas na mij zag het natuurlijk wel.En dan de leraar, die wist natuurlijk dat ik daar gezeten had. .........Echt, ik krijg het nog warm als ik er aan denk.
Echt, ik kon wel janken.
Dat heb ik ook gehad! Ik was vroeger zo hevig ongesteld, dat ik met een super maandverband één les door kon komen. Dus net voor de wiskundeles had ik een nieuw maandverbandje. En tijdens de les voelde ik het al gewoon. Ik vóélde dat ik doorlekte, maar ik durfte niet op te staan en te vragen of ik naar de wc mocht. Dan zou iedereen het zien...
Dus ik heb het mijn vriendin verteld, ben zo lang mogelijk blijven zitten na de bel en toen niemand keek weggesneld en mijn tas héél laag gehangen.
Maar ja. Iedereen zou er toch wel achterkomen, want het was toch echt mijn stoel die knalrood was...
Heb me ziekgemeld
Oke.
Ik was vroeger altijd best hevig ongesteld als puber. Niks aan te doen natuurlijk, alleen goed maandverband gebruiken en steeds afwisselen e.d.
Ik gebruikte nog geen tampons en had dus alleen een maandverbandje in.
Was echt zo erg ongesteld en doorgelekt. Dit had ik wel eens vaker, maar dit keer was ik doorgelekt op de stoel op school. We hadden van die lichtkleurige houten stoelen. Ik heb niks gezegd, maar de klas na mij zag het natuurlijk wel.En dan de leraar, die wist natuurlijk dat ik daar gezeten had. .........Echt, ik krijg het nog warm als ik er aan denk.
Echt, ik kon wel janken.
Dat heb ik ook gehad! Ik was vroeger zo hevig ongesteld, dat ik met een super maandverband één les door kon komen. Dus net voor de wiskundeles had ik een nieuw maandverbandje. En tijdens de les voelde ik het al gewoon. Ik vóélde dat ik doorlekte, maar ik durfte niet op te staan en te vragen of ik naar de wc mocht. Dan zou iedereen het zien...
Dus ik heb het mijn vriendin verteld, ben zo lang mogelijk blijven zitten na de bel en toen niemand keek weggesneld en mijn tas héél laag gehangen.
Maar ja. Iedereen zou er toch wel achterkomen, want het was toch echt mijn stoel die knalrood was...
Heb me ziekgemeld
maandag 11 augustus 2008 om 19:54
Op de lagere school zaten we gegroepeerd rondom tafeltjes, een stuk of 4 kinderen per groepje.
De juf liep rond om te kijken of we goed voor onszelf werkten.
Tijdens het rondlopen begon ze opeens opvallend te sniffen. "Jongens... wie van jullie heeft er in de poep gestaan?"
Zonder erbij na te denken voelde ik onder mijn schoen en jawel hoor... de poep zat onder mijn schoen. En nu ook aan mijn hand.
Uiteindelijk weet ik niet meer wat ik heb gedaan daarna om er weer vanaf te komen. Maar dat moment dat ik me realiseerde hoe ongelooflijk stom het was om te vóelen i.p.v. te kíjken...
De juf liep rond om te kijken of we goed voor onszelf werkten.
Tijdens het rondlopen begon ze opeens opvallend te sniffen. "Jongens... wie van jullie heeft er in de poep gestaan?"
Zonder erbij na te denken voelde ik onder mijn schoen en jawel hoor... de poep zat onder mijn schoen. En nu ook aan mijn hand.
Uiteindelijk weet ik niet meer wat ik heb gedaan daarna om er weer vanaf te komen. Maar dat moment dat ik me realiseerde hoe ongelooflijk stom het was om te vóelen i.p.v. te kíjken...
maandag 11 augustus 2008 om 19:56
quote:shining schreef op 11 augustus 2008 @ 16:12:
[...]
Weet je , ik denk eigenlijk dat heel veel mensen het níet gek vinden. Dat mensen dat juist respecteren en er niet lacherig over doen. Misschien dat ze dat nooit zouden toegeven en het tegenover anderen juist heel belachelijk zouden maken.Nou, het spijt me, maar ik vind het op zijn zachts gezegd apart. Opzich dat mensen willen bidden in een restaurant niet zo, ieder zijn ding, maar wanneer dat op een nogal harde toon wordt gedaan zou ik het niet weten te waarderen. En zingen na afloop, nogmaals sorry, maar dat zal toch flink op mijn lachspieren werken
[...]
Weet je , ik denk eigenlijk dat heel veel mensen het níet gek vinden. Dat mensen dat juist respecteren en er niet lacherig over doen. Misschien dat ze dat nooit zouden toegeven en het tegenover anderen juist heel belachelijk zouden maken.Nou, het spijt me, maar ik vind het op zijn zachts gezegd apart. Opzich dat mensen willen bidden in een restaurant niet zo, ieder zijn ding, maar wanneer dat op een nogal harde toon wordt gedaan zou ik het niet weten te waarderen. En zingen na afloop, nogmaals sorry, maar dat zal toch flink op mijn lachspieren werken
maandag 11 augustus 2008 om 20:02
Voor mijn 14e verjaardag kreeg ik een walkman, daar had ik al maanden om gezeurd. Mijn ouders hadden alleen niet zo´n verstand van die dingen en dus kreeg ik een my first sony walkman; maat koelkast, knalrood met grote gekleurde knoppen. Met opgeheven hoofd heb ik hem toch mee naar school genomen elke dag, maar wat had ik graag een wat meer stoere zwarte gehad.
maandag 11 augustus 2008 om 20:02
Erg tenenkrommend, maar vooral ook beschamend en verdrietig was de periode dat mijn moeder alcoholist werd en specifiek de keren dat ik dan met haar in het openbaar was.
Ik ging eens in mijn tienertijd met mijn toenmalige beste vriendin en haar moeder naar The Phantom of the Opera. Ik hartstikke trots dat mijn moeder meeging, juist omdat het vaak niet zo goed ging. Enige beleefdheidsvormen naar de moeder van mijn vriendin kon er al niet af, ging dus nogal stroef. Ze ging al niet helemaal nuchter mee en tijdens de pauze kondigde ze aan dat ze er niets aan vond en naar huis ging. Maar wij moesten vooral blijven en er van genieten
Poeh hee, als ik er nog aan denk!
Ik ging eens in mijn tienertijd met mijn toenmalige beste vriendin en haar moeder naar The Phantom of the Opera. Ik hartstikke trots dat mijn moeder meeging, juist omdat het vaak niet zo goed ging. Enige beleefdheidsvormen naar de moeder van mijn vriendin kon er al niet af, ging dus nogal stroef. Ze ging al niet helemaal nuchter mee en tijdens de pauze kondigde ze aan dat ze er niets aan vond en naar huis ging. Maar wij moesten vooral blijven en er van genieten
Poeh hee, als ik er nog aan denk!

maandag 11 augustus 2008 om 20:34
quote:HaagsLoesje schreef op 11 augustus 2008 @ 19:56:
[...]
Nou, het spijt me, maar ik vind het op zijn zachts gezegd apart. Opzich dat mensen willen bidden in een restaurant niet zo, ieder zijn ding, maar wanneer dat op een nogal harde toon wordt gedaan zou ik het niet weten te waarderen. En zingen na afloop, nogmaals sorry, maar dat zal toch flink op mijn lachspieren werken Ja, dat kan natuurlijk dat je er om moet lachen. Maar dat zegt dan volgens mij meer over jou dan over hun.
[...]
Nou, het spijt me, maar ik vind het op zijn zachts gezegd apart. Opzich dat mensen willen bidden in een restaurant niet zo, ieder zijn ding, maar wanneer dat op een nogal harde toon wordt gedaan zou ik het niet weten te waarderen. En zingen na afloop, nogmaals sorry, maar dat zal toch flink op mijn lachspieren werken Ja, dat kan natuurlijk dat je er om moet lachen. Maar dat zegt dan volgens mij meer over jou dan over hun.