Overig
alle pijlers
Thank God i'm (almost) 40!
maandag 13 oktober 2008 om 11:08
Speciaal voor Nijn
Nee hoor, ondanks dat andere topic vind ik het leven er alleen maar leuker op worden. Ik zou voor geen goud meer 20 willen zijn.
Want mééén wat zit ik goed in m'n vel en wat maak ik me steeds minder druk om alles zeg!
Jullie?
Nee hoor, ondanks dat andere topic vind ik het leven er alleen maar leuker op worden. Ik zou voor geen goud meer 20 willen zijn.
Want mééén wat zit ik goed in m'n vel en wat maak ik me steeds minder druk om alles zeg!
Jullie?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 13 oktober 2008 om 12:54
Ik ben er gelukkig nog niet maar het idee dat ik 40 word voelt voor mij als het zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Al jaren kan ik niet beslissen of ik wel of geen kinderen wil. Gevoelsmatig wordt er tegen die tijd door de natuur voor mij besloten.
Ik haat het dat ik zo besluiteloos ben de laatste tijd en zoveel beren altijd op mijn weg zie.
Ik haat het dat ik zo besluiteloos ben de laatste tijd en zoveel beren altijd op mijn weg zie.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 13 oktober 2008 om 12:57
En dan heb je natuurlijk ook nog die malloten waarvan je dacht dat het je vrienden waren, die dreigen om je huis onder te hangen met spandoeken(heel geestig: toeter 3 keer, want Annie is geen 39 meer) of van die hele grote gevaarsborden met daarop het getal 40 in extreem groot lettertype en brandweerrood.
Hier zijn 2 oplossingen voor. Genadeloos afstraffen, of zelf op vakantie gaan rond D-Day.
Hier zijn 2 oplossingen voor. Genadeloos afstraffen, of zelf op vakantie gaan rond D-Day.
maandag 13 oktober 2008 om 13:08
quote:mylenevalerie schreef op 13 oktober 2008 @ 12:54:
Ik ben er gelukkig nog niet maar het idee dat ik 40 word voelt voor mij als het zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Al jaren kan ik niet beslissen of ik wel of geen kinderen wil. Gevoelsmatig wordt er tegen die tijd door de natuur voor mij besloten.
Ik haat het dat ik zo besluiteloos ben de laatste tijd en zoveel beren altijd op mijn weg zie.Over mijn weg lopen ook aardig wat beren, ben ook nog geen 40 maar heb wel de sprong gewaagd wat kinderen betreft, bevalt goed maar een beerig (?) type zal ik altijd wel blijven, heb ik maar geaccepteerd.
Ik ben er gelukkig nog niet maar het idee dat ik 40 word voelt voor mij als het zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Al jaren kan ik niet beslissen of ik wel of geen kinderen wil. Gevoelsmatig wordt er tegen die tijd door de natuur voor mij besloten.
Ik haat het dat ik zo besluiteloos ben de laatste tijd en zoveel beren altijd op mijn weg zie.Over mijn weg lopen ook aardig wat beren, ben ook nog geen 40 maar heb wel de sprong gewaagd wat kinderen betreft, bevalt goed maar een beerig (?) type zal ik altijd wel blijven, heb ik maar geaccepteerd.
maandag 13 oktober 2008 om 13:20
Over een paar maanden 40 en ik vind het niet echt een issue. Althans, niet zoals 30, daar had ik echt moeite mee.
Vind het leven nu wel een stuk minder luchtig. Maar dat is meer een gevolg van persoonlijke keuzes dan dat het nou perse aan die 40 hangt. Soms mis ik het gevoel dat alles nog kan, en dat de wereld voor me open ligt. Hoewel ik heel goed weet dat nu ook bijna alles nog kan (het vergt alleen meer planning en organisatie, en het heeft ook gevolgen voor anderen), dat de luchigheid van destijds ook vaak aanvoelde als leegte, en dat ik heel gelukkig ben met de keuzes die ik heb gemaakt....
Fysiek verval gelukkig nog geen last van. Merk wel dat afvallen stuk minder makkelijk gaat, erg irritant. En zit soms in een soort identiteitscrisis met kleding. Loop ik al reeel risico om er als een overjarige tiener bij te lopen?
Ach, ik heb een jong kind en een oudere man, dat houdt me jeugdig
Vind het leven nu wel een stuk minder luchtig. Maar dat is meer een gevolg van persoonlijke keuzes dan dat het nou perse aan die 40 hangt. Soms mis ik het gevoel dat alles nog kan, en dat de wereld voor me open ligt. Hoewel ik heel goed weet dat nu ook bijna alles nog kan (het vergt alleen meer planning en organisatie, en het heeft ook gevolgen voor anderen), dat de luchigheid van destijds ook vaak aanvoelde als leegte, en dat ik heel gelukkig ben met de keuzes die ik heb gemaakt....
Fysiek verval gelukkig nog geen last van. Merk wel dat afvallen stuk minder makkelijk gaat, erg irritant. En zit soms in een soort identiteitscrisis met kleding. Loop ik al reeel risico om er als een overjarige tiener bij te lopen?
Ach, ik heb een jong kind en een oudere man, dat houdt me jeugdig
.
maandag 13 oktober 2008 om 13:29
maandag 13 oktober 2008 om 13:29
maandag 13 oktober 2008 om 13:30
maandag 13 oktober 2008 om 13:53
Ik ben haske 40 en voel me niet zo. Zit best wel lekker in mijn vel, al zeg ik het zelluf.
maar ja, die kids van mij geven me soms het gevoel dat ik een oud wijf ben, alhoewel ze soms stellig beweren da ik een haske moderne mama ben! )))
Verder ben ik net als een aantal anderen, heel erg blij met wat ik nu weet en hoef ik van mezelf niet zo nodig strak in het vel te zitten. Na 4 kinderen krijgen kan dat ook niet. Ja, correctie van de buikwand, nah, dààr worden we gelukkig van!
maar ja, die kids van mij geven me soms het gevoel dat ik een oud wijf ben, alhoewel ze soms stellig beweren da ik een haske moderne mama ben! )))
Verder ben ik net als een aantal anderen, heel erg blij met wat ik nu weet en hoef ik van mezelf niet zo nodig strak in het vel te zitten. Na 4 kinderen krijgen kan dat ook niet. Ja, correctie van de buikwand, nah, dààr worden we gelukkig van!
maandag 13 oktober 2008 om 16:14
Ik ben inmiddels de 40 allláááng gepasseerd (ben inmiddels 41) maar ik voel me echt geen 40. 'Vroegah' vond ik mensen van 40 al echt oud, nu heb ik het gevoel dat mijn leven eigenlijk net is begonnen. De beslissing om aan kinderen te beginnen is me uit handen genomen (want ik vond mezelf echt te oud en wilde niet de hele medische molen in) en heb dus nu 2 honden. Totaal anders, maar wel een behoorlijke verantwoordelijkheid. Maar ik kan er wel verdrietig van worden dat ik al op weg ben naar de 50! Pffff.... en dan fijn de overgang in... Moet er niet aan denken!
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
maandag 13 oktober 2008 om 16:58
maandag 13 oktober 2008 om 19:53
Ik ben in april 40 geworden.
Omdat ik een laatbloeier ben, vond ik dat ik er eigenlijk nog niet aan toe was. En dat ik het volste recht had er tien jaar af te trekken. Bovendien kan ik qua uiterlijk met gemak voor 30 doorgaan.
Ik heb serieus overwogen om 30 in plaats van die gewraakte 40 jaar te worden.
Waarom niet? Als mij dat voor mezelf een goed gevoel zou geven? Ik vond het echt een heel aanlokkelijk idee. Lekker geboren zijn in 1978, kunnen zeggen dat ik 30 ben, en dan ook nog weer helemaal opnieuw 31 en 32 enzovoort. En opeens een jonge moeder zijn ook!
Ach ja, toch maar niet gedaan. Want ik predik altijd zo van practice what you preach en ook dat leeftijd slechts een getal is van nul en generlei waarde.
Toen ik dat alles aan het overwegen was, ging ik er eens op letten. En ik kwam erachter dat je gemiddeld elke dag wel 2,8 keer ergens moet invullen danwel uitspreken wat je geboortedatum is!
Even een wijziging inzake kinderopvangtoeslag doorgeven bij de belastingdienst: invoeren die datum! Iets navragen over een betaling bij de Postbank: graag uw geboortedatum mevrouw, ter controle. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Als ik mijn big four o stiekem zou veranderen in een smaller three o, zou ik dus dagelijks valsheid in geschrifte moeten plegen. En zou ik er ook steeds aan herinnerd worden.
Conclusie: dit had geen kans van slagen.
Ik had het kunnen weten. Verstand komt met de jaren. Zie je wel, ook daarin ben ik een laatbloeier...
xx lisa.
Omdat ik een laatbloeier ben, vond ik dat ik er eigenlijk nog niet aan toe was. En dat ik het volste recht had er tien jaar af te trekken. Bovendien kan ik qua uiterlijk met gemak voor 30 doorgaan.
Ik heb serieus overwogen om 30 in plaats van die gewraakte 40 jaar te worden.
Waarom niet? Als mij dat voor mezelf een goed gevoel zou geven? Ik vond het echt een heel aanlokkelijk idee. Lekker geboren zijn in 1978, kunnen zeggen dat ik 30 ben, en dan ook nog weer helemaal opnieuw 31 en 32 enzovoort. En opeens een jonge moeder zijn ook!
Ach ja, toch maar niet gedaan. Want ik predik altijd zo van practice what you preach en ook dat leeftijd slechts een getal is van nul en generlei waarde.
Toen ik dat alles aan het overwegen was, ging ik er eens op letten. En ik kwam erachter dat je gemiddeld elke dag wel 2,8 keer ergens moet invullen danwel uitspreken wat je geboortedatum is!
Even een wijziging inzake kinderopvangtoeslag doorgeven bij de belastingdienst: invoeren die datum! Iets navragen over een betaling bij de Postbank: graag uw geboortedatum mevrouw, ter controle. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Als ik mijn big four o stiekem zou veranderen in een smaller three o, zou ik dus dagelijks valsheid in geschrifte moeten plegen. En zou ik er ook steeds aan herinnerd worden.
Conclusie: dit had geen kans van slagen.
Ik had het kunnen weten. Verstand komt met de jaren. Zie je wel, ook daarin ben ik een laatbloeier...
xx lisa.
maandag 13 oktober 2008 om 20:22
quote:misschicken schreef op 13 oktober 2008 @ 12:57:
En dan heb je natuurlijk ook nog die malloten waarvan je dacht dat het je vrienden waren, die dreigen om je huis onder te hangen met spandoeken(heel geestig: toeter 3 keer, want Annie is geen 39 meer) of van die hele grote gevaarsborden met daarop het getal 40 in extreem groot lettertype en brandweerrood.
Hier zijn 2 oplossingen voor. Genadeloos afstraffen, of zelf op vakantie gaan rond D-Day.Oef, deze maand word ik 30 ( en dat vind ik kut, waarom weet ik niet, maar ik vind het zo "grote mensen" zijn ) en ik heb Vriend beloofd dat ik mijn koffers pak als er spandoeken, t shirts, advertentie's e.d. aan te pas komen. Ik word gewoon 29, voor de 2e keer
En dan heb je natuurlijk ook nog die malloten waarvan je dacht dat het je vrienden waren, die dreigen om je huis onder te hangen met spandoeken(heel geestig: toeter 3 keer, want Annie is geen 39 meer) of van die hele grote gevaarsborden met daarop het getal 40 in extreem groot lettertype en brandweerrood.
Hier zijn 2 oplossingen voor. Genadeloos afstraffen, of zelf op vakantie gaan rond D-Day.Oef, deze maand word ik 30 ( en dat vind ik kut, waarom weet ik niet, maar ik vind het zo "grote mensen" zijn ) en ik heb Vriend beloofd dat ik mijn koffers pak als er spandoeken, t shirts, advertentie's e.d. aan te pas komen. Ik word gewoon 29, voor de 2e keer
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 13 oktober 2008 om 22:05
quote:misschicken schreef op 13 oktober 2008 @ 13:30:
[...]
Ik had graag gewild dat ik met 20 iets meer van de wijsheid had die ik nu heb.Dat is precies de pest van het leven. Eer je een beetje doorhebt hoe de wereld en de mensen in elkaar zitten, en je wat zekerder van jezelf bent, is het bijna afgelopen.
[...]
Ik had graag gewild dat ik met 20 iets meer van de wijsheid had die ik nu heb.Dat is precies de pest van het leven. Eer je een beetje doorhebt hoe de wereld en de mensen in elkaar zitten, en je wat zekerder van jezelf bent, is het bijna afgelopen.
maandag 13 oktober 2008 om 22:07
quote:FritsvanEgters schreef op 13 oktober 2008 @ 22:05:
[...]
Dat is precies de pest van het leven. Eer je een beetje doorhebt hoe de wereld en de mensen in elkaar zitten, en je wat zekerder van jezelf bent, is het bijna afgelopen. Niet zo pessimistisch, Fritsekind.
[...]
Dat is precies de pest van het leven. Eer je een beetje doorhebt hoe de wereld en de mensen in elkaar zitten, en je wat zekerder van jezelf bent, is het bijna afgelopen. Niet zo pessimistisch, Fritsekind.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
maandag 13 oktober 2008 om 22:18
quote:FritsvanEgters schreef op 13 oktober 2008 @ 22:07:
[...]
Oei Borodini, voor de tweede keer 29. Ga jij op je dertigste al op de tour van 'ik ben al jaren vijfendertig'?dat deed ik op mijn 20ste al, en tot een jaar of 25 was het nog vrij geloofwaardig dat ik 19 -bijna 20- was
[...]
Oei Borodini, voor de tweede keer 29. Ga jij op je dertigste al op de tour van 'ik ben al jaren vijfendertig'?dat deed ik op mijn 20ste al, en tot een jaar of 25 was het nog vrij geloofwaardig dat ik 19 -bijna 20- was
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
