Overig
alle pijlers
Thuis bij mijn moeder
maandag 18 november 2019 om 00:09
Dag allen,
Ik zit er al een tijdje mee en wil het graag van me afschrijven en hopelijk hebben jullie tips en hoor ik graag hoe jullie ermee om zouden gaan.
Ik ben 30 jaar en woon nog bij mijn moeder thuis. Jammer genoeg verloopt alles heel erg moeizaam, zoals het vinden van een eigen stekkie. Ik doe hard mijn best en reageer op alle geschikte woningen maar zo gaat het nu jaar in, jaar uit. Dat ik weg wil, interesseert haar niet, of ze zegt dat ik voor altijd bij haar moet blijven. Als ik zeg dat het tijd wordt dat ik aan mezelf gaat denken en geld opzij ga zetten voor als ik een eigen huisje hebt dan zegt ze dat ik het geld beter kan besteden aan een nieuwe bankstel of nieuwe meubelen voor haar.
Op mijn 22e ben ik trouwens met een nieuwe studie begonnen en besloot toen nog even thuis te wonen maar daar heb ik nu heel erg spijt van. Toentertijd was het waarschijnlijk makkelijker geweest om een woning te vinden.
Ik woon dus samen met mijn moeder onder één dak maar het is er alles behalve gezellig. Zij is iemand die alleen aan zichzelf denkt, boeit niet wat ik zeg of waar ik mee bezig ben, vraagt nooit hoe het met me gaat of hoe het op werk is. Wordt boos of jaloers als ik met anderen omgaat, denk aan familie en vrienden. Mag nooit wat voor mezelf kopen, of naar de kapper gaan of ze wordt weer kwaad of ik moet stiekem gaan. Als ik wat lekkers koop, zegt ze dat ik dik ben en niet op haar lijk en zij nooit van die troep eet. Ik vind het triest dat ik bijvoorbeeld stiekem een patatje moet kopen of dat ik het niet mee naar huis kan nemen om het thuis op te eten omdat ik dan gezeur krijg. Ik heb trouwens maat 38 en vind dat ik een normaal figuur heb. Ze vindt het leuk om mij te vernederen, en gunt mij nooit wat. Maar dit is nog niet alles.
Ook over geld is het dagelijks ruzie. Ik houd maandelijks niks van mijn inkomsten over. Ik betaal maandelijks meer dan de kostendelersnorm (zij zit in de bijstand) en heb voor mezelf niet eens een spaarpotje. Het betalen van rekeningen boeit haar niet meer, als ik niks doe of betaal dan krijgen we ook nog achterstanden met name huur. Ook doe ik altijd de boodschappen, doe ik het niet dan komt de boodschappen ook niet vanzelf. Als ik iets niet voor haar kan kopen (het geld gaat op den duur op) wordt ze boos.
Ik word hier zo ongelukkig van maar het is ook erg vermoeiend. Ik kom niet meer toe aan mijn eigen dingen. Dingen die ik vroeger leuk vond om te doen, een boek lezen, fietsen, de stad in met vriendinnen, doe ik allemaal niet meer.
Ik begrijp dat uit huis gaan van belang is maar het vinden van een huisje is moeilijk en ik wil anderen ook niet tot last zijn.
Wat zouden jullie doen? Help me out.
Ik zit er al een tijdje mee en wil het graag van me afschrijven en hopelijk hebben jullie tips en hoor ik graag hoe jullie ermee om zouden gaan.
Ik ben 30 jaar en woon nog bij mijn moeder thuis. Jammer genoeg verloopt alles heel erg moeizaam, zoals het vinden van een eigen stekkie. Ik doe hard mijn best en reageer op alle geschikte woningen maar zo gaat het nu jaar in, jaar uit. Dat ik weg wil, interesseert haar niet, of ze zegt dat ik voor altijd bij haar moet blijven. Als ik zeg dat het tijd wordt dat ik aan mezelf gaat denken en geld opzij ga zetten voor als ik een eigen huisje hebt dan zegt ze dat ik het geld beter kan besteden aan een nieuwe bankstel of nieuwe meubelen voor haar.
Op mijn 22e ben ik trouwens met een nieuwe studie begonnen en besloot toen nog even thuis te wonen maar daar heb ik nu heel erg spijt van. Toentertijd was het waarschijnlijk makkelijker geweest om een woning te vinden.
Ik woon dus samen met mijn moeder onder één dak maar het is er alles behalve gezellig. Zij is iemand die alleen aan zichzelf denkt, boeit niet wat ik zeg of waar ik mee bezig ben, vraagt nooit hoe het met me gaat of hoe het op werk is. Wordt boos of jaloers als ik met anderen omgaat, denk aan familie en vrienden. Mag nooit wat voor mezelf kopen, of naar de kapper gaan of ze wordt weer kwaad of ik moet stiekem gaan. Als ik wat lekkers koop, zegt ze dat ik dik ben en niet op haar lijk en zij nooit van die troep eet. Ik vind het triest dat ik bijvoorbeeld stiekem een patatje moet kopen of dat ik het niet mee naar huis kan nemen om het thuis op te eten omdat ik dan gezeur krijg. Ik heb trouwens maat 38 en vind dat ik een normaal figuur heb. Ze vindt het leuk om mij te vernederen, en gunt mij nooit wat. Maar dit is nog niet alles.
Ook over geld is het dagelijks ruzie. Ik houd maandelijks niks van mijn inkomsten over. Ik betaal maandelijks meer dan de kostendelersnorm (zij zit in de bijstand) en heb voor mezelf niet eens een spaarpotje. Het betalen van rekeningen boeit haar niet meer, als ik niks doe of betaal dan krijgen we ook nog achterstanden met name huur. Ook doe ik altijd de boodschappen, doe ik het niet dan komt de boodschappen ook niet vanzelf. Als ik iets niet voor haar kan kopen (het geld gaat op den duur op) wordt ze boos.
Ik word hier zo ongelukkig van maar het is ook erg vermoeiend. Ik kom niet meer toe aan mijn eigen dingen. Dingen die ik vroeger leuk vond om te doen, een boek lezen, fietsen, de stad in met vriendinnen, doe ik allemaal niet meer.
Ik begrijp dat uit huis gaan van belang is maar het vinden van een huisje is moeilijk en ik wil anderen ook niet tot last zijn.
Wat zouden jullie doen? Help me out.
anoniem_246707 wijzigde dit bericht op 18-11-2019 00:19
3.67% gewijzigd
. Ga zsm op jezelf wonen, zoals hierboven al meerdere keren gezegd wordt.
maandag 18 november 2019 om 06:52
Je moeder gaat zelf maar werken voor haar geld.
Als jij zoveel geld uitgeeft aan je moeder dan zijn jullie dus enorme fraudeurs.
Het geld dat je nu uitgeeft ga je maar stoppen in een kamer op ruime afstand van je moeder.
Je bent 30, maar je klinkt en gedraagt je als een kind van 18. Kom eens voor jezelf op anders eindig je als je moeder.
Stop met zoveel betalen aan je moeder en spaar dat geld voor jezelf. Komt je moeder daardoor in de problemen, dan lost ze dat zelf maar op.
Als jij zoveel geld uitgeeft aan je moeder dan zijn jullie dus enorme fraudeurs.
Het geld dat je nu uitgeeft ga je maar stoppen in een kamer op ruime afstand van je moeder.
Je bent 30, maar je klinkt en gedraagt je als een kind van 18. Kom eens voor jezelf op anders eindig je als je moeder.
Stop met zoveel betalen aan je moeder en spaar dat geld voor jezelf. Komt je moeder daardoor in de problemen, dan lost ze dat zelf maar op.
maandag 18 november 2019 om 07:10
Het vervelende is, je gaat je moeder niet veranderen. Dat konden de professionele hulpverleners niet en dat lukt jou ook niet. Want ze wil niet of voelt de noodzaak niet of ziet het niet.
Dus, rottig gezegd, stop ermee om dat te proberen en maak je los. Als je op je 22 een nieuwe studie bent begonnen neem ik aan dat je nu werkt? Natuurlijk zou een (sociale) huurwoning geweldig zijn, maar neem even met minder genoegen. Niks mis met een kamer of antikraak. Informeer je collega’s en vrienden dat je zsm een woonplek nodig hebt, wie weet wat mensen nog verzinnen.
Tot die tijd is het slim om je financiën eens goed op een rijtje te zetten. Wat komt er binnen, wat betaal je en welk contract staat op jouw naam. Zorg ervoor zolang de contracten op jouw naam staan die in elk geval betaald worden en zet alles terug naar je moeder. Licht zeker de begeleiding van voorheen in, zodat ze het in elk geval weten.
En ja, dan word je moeder boos. Maar onderdeel van jezelf losmaken is dat je dat laat gebeuren. Het is echt heel naar, maar het is haar probleem. Jij bent een grote meid die zelf verstandige keuzes maakt en als je moeder je dat niet gunt is dat heel jammer en vervelend maar niet iets wat jou hoeft te remmen. Verzin iets wat je elke keer zegt als mams weer boos doet. Iets als ‘nou mam, ik vind dat ontzettend ongezellig of onverstandig, dus ik luister niet naar je’.
Leuk is anders, maar je oren laten hangen naar een boze moeder is ook niet tof. Anders had je dit topic niet geopend.
Zet hem op!
Dus, rottig gezegd, stop ermee om dat te proberen en maak je los. Als je op je 22 een nieuwe studie bent begonnen neem ik aan dat je nu werkt? Natuurlijk zou een (sociale) huurwoning geweldig zijn, maar neem even met minder genoegen. Niks mis met een kamer of antikraak. Informeer je collega’s en vrienden dat je zsm een woonplek nodig hebt, wie weet wat mensen nog verzinnen.
Tot die tijd is het slim om je financiën eens goed op een rijtje te zetten. Wat komt er binnen, wat betaal je en welk contract staat op jouw naam. Zorg ervoor zolang de contracten op jouw naam staan die in elk geval betaald worden en zet alles terug naar je moeder. Licht zeker de begeleiding van voorheen in, zodat ze het in elk geval weten.
En ja, dan word je moeder boos. Maar onderdeel van jezelf losmaken is dat je dat laat gebeuren. Het is echt heel naar, maar het is haar probleem. Jij bent een grote meid die zelf verstandige keuzes maakt en als je moeder je dat niet gunt is dat heel jammer en vervelend maar niet iets wat jou hoeft te remmen. Verzin iets wat je elke keer zegt als mams weer boos doet. Iets als ‘nou mam, ik vind dat ontzettend ongezellig of onverstandig, dus ik luister niet naar je’.
Leuk is anders, maar je oren laten hangen naar een boze moeder is ook niet tof. Anders had je dit topic niet geopend.
Zet hem op!
maandag 18 november 2019 om 07:10
Dat is ook een beetje mijn gevoel. Hoe erg is het allemaal als je al 30 bent en nog steeds in deze situatie zit.chocolol schreef: ↑18-11-2019 01:49Ik snap jouw keuzes niet zo goed TO. Waarom doe jij allemaal wat zij zegt terwijl je het er niet mee eens bent?
Als er dagelijks ruzie is, je moeder je geld opmaakt en je zelf klinkt alsof je er zowat aan onderdoor gaat waarom ren je dan niet heel hard weg? Zoek een kamer, een studio, antikraak, gedeelde woning, bij een hospita, tijdelijk bij familie of een vriendin logeren... alles om maar uit dat huis te zijn. Dan kijk je daarna wel verder voor iets beters toch? Maar bijv je inschrijven om antikraak iets te zoeken vind je weer te duur. Soms moet je toch gewoon investeren? Of bijv je eisen wat lager maken, door wat ruimer te zoeken. Of is het niet zo erg als ik denk?
maandag 18 november 2019 om 07:11
Hatchi schreef: ↑18-11-2019 06:52Je moeder gaat zelf maar werken voor haar geld.
Als jij zoveel geld uitgeeft aan je moeder dan zijn jullie dus enorme fraudeurs.
Het geld dat je nu uitgeeft ga je maar stoppen in een kamer op ruime afstand van je moeder.
Je bent 30, maar je klinkt en gedraagt je als een kind van 18. Kom eens voor jezelf op anders eindig je als je moeder.
Stop met zoveel betalen aan je moeder en spaar dat geld voor jezelf. Komt je moeder daardoor in de problemen, dan lost ze dat zelf maar op.
Dit dus!
Kweek wat ruggegraat, en vertel je moeder dat je geen kind meer bent en handel daar ook naar. Neem zelf initiatieven om dit op te lossen.
Maak samen een plan wie vanaf nu wat betaalt een houd je daaraan. Zorg ook dat zij zich daaraan houdt. Dat ze jouw moeder is betekent niet dat jij alles moet doen wat zij zegt. Nieuwe meubels is echt jouw verantwoordelijkheid niet.
Best gek dat al jullie gezamenlijke geld elke maand helemaal op gaat. Waaraan dan? Niet dat je dat hier hoeft op te schrijven, maar maak het voor jezelf eens helder. Als zij bijstand heeft een jij een minimaal salaris dan nog moeten jullie geld kunnen overhouden.
maandag 18 november 2019 om 07:46
Mocht het je zelf niet lukken om je plannen door te zetten, vraag daar dan hulp bij van een vriend, familielid of instantie. Op die manier kan je bijvoorbeeld eens per week afspreken voor overleg en hulp bij het zoeken naar een plek voor jou en het overdragen van de verantwoordelijkheden die je op je hebt genomen.
Succes!
Succes!
maandag 18 november 2019 om 07:46
Als je gerichte informatie geeft kunnen we hier ook betere tips geven. Hoeveel krijg je per maand binnen en waar gaat dat aan op?
Maak een afspraak bij de huisarts of maatschappelijk werk voor jezelf, zo te lezen heb je ondersteuning nodig om hier uit te komen en te blijven als je eenmaal een eigen plekje hebt.
Maak een afspraak bij de huisarts of maatschappelijk werk voor jezelf, zo te lezen heb je ondersteuning nodig om hier uit te komen en te blijven als je eenmaal een eigen plekje hebt.
maandag 18 november 2019 om 08:28
Dit TO.
Ik snap dat het moeilijk is, het is toch je moeder maar jij bent er ook nog TO, jij hebt ook nog een leven hoor..
Je moeder moet een keer leren om net als iedereen zn eigen boontjes doppen.
Wel idd een goed idee om dit met iemand te bespreken, huisarts, maatschappelijk werkster e.d.
maandag 18 november 2019 om 09:24
Doordat ik werk wordt het bij haar ingekort en ontvangt zij minder uitkering dan ze zou moeten ontvangen. Dat vul ik dus aan.Hatchi schreef: ↑18-11-2019 06:52Je moeder gaat zelf maar werken voor haar geld.
Als jij zoveel geld uitgeeft aan je moeder dan zijn jullie dus enorme fraudeurs.
Het geld dat je nu uitgeeft ga je maar stoppen in een kamer op ruime afstand van je moeder.
Je bent 30, maar je klinkt en gedraagt je als een kind van 18. Kom eens voor jezelf op anders eindig je als je moeder.
Stop met zoveel betalen aan je moeder en spaar dat geld voor jezelf. Komt je moeder daardoor in de problemen, dan lost ze dat zelf maar op.
maandag 18 november 2019 om 09:37
Dank je welMaandag27 schreef: ↑18-11-2019 07:10Het vervelende is, je gaat je moeder niet veranderen. Dat konden de professionele hulpverleners niet en dat lukt jou ook niet. Want ze wil niet of voelt de noodzaak niet of ziet het niet.
Dus, rottig gezegd, stop ermee om dat te proberen en maak je los. Als je op je 22 een nieuwe studie bent begonnen neem ik aan dat je nu werkt? Natuurlijk zou een (sociale) huurwoning geweldig zijn, maar neem even met minder genoegen. Niks mis met een kamer of antikraak. Informeer je collega’s en vrienden dat je zsm een woonplek nodig hebt, wie weet wat mensen nog verzinnen.
Tot die tijd is het slim om je financiën eens goed op een rijtje te zetten. Wat komt er binnen, wat betaal je en welk contract staat op jouw naam. Zorg ervoor zolang de contracten op jouw naam staan die in elk geval betaald worden en zet alles terug naar je moeder. Licht zeker de begeleiding van voorheen in, zodat ze het in elk geval weten.
En ja, dan word je moeder boos. Maar onderdeel van jezelf losmaken is dat je dat laat gebeuren. Het is echt heel naar, maar het is haar probleem. Jij bent een grote meid die zelf verstandige keuzes maakt en als je moeder je dat niet gunt is dat heel jammer en vervelend maar niet iets wat jou hoeft te remmen. Verzin iets wat je elke keer zegt als mams weer boos doet. Iets als ‘nou mam, ik vind dat ontzettend ongezellig of onverstandig, dus ik luister niet naar je’.
Leuk is anders, maar je oren laten hangen naar een boze moeder is ook niet tof. Anders had je dit topic niet geopend.
Zet hem op!
maandag 18 november 2019 om 11:10
Nou ja, is het gezellig thuis, snap ik dat je eventueel wat langer wacht (niet tot 35 uiteraard). Maar in een situatie als deze neem je toch met iedere bezemkast genoegen?
maandag 18 november 2019 om 22:51
En schakel anders zelf een maatschappelijk werker/ iekamd van het sociaal team in voor jezelf als je het heel moeilijk vindt om stappen te zetten. Ik snap dat het namelijk best makkelijk gezegd is door anderen maar moeilijk is om uit de situatie te komen. Iemand die jou daarbij kan steunen kan dan heel fijn zijn.
donderdag 21 november 2019 om 19:20
Me_x schreef: ↑18-11-2019 00:35Bij de woningcorporatie en energie. Naast de lopende rekeningen elke maand moet ik bij de incasso ook wat inlossen. Ik wist er vorig jaar nog niets van af en ben vanaf dit jaar alles gaan betalen omdat zij soort van geen geld meer had. En heb toen iedereen afgebeld, uitkeringinstantie, belasting etc.. maar er wordt maandelijks gewoon geld aan haar toegekend.
Begrijp je dat zolang jij dat allemaal regelt en betaalt zij dat niet gaat doen? Waarom steek je je geld hierin? Stop met extra betalen (betaal alleen nog het deel wat ze gekort wordt en geen cent meer) en ga zoveel sparen als je kunt. Zet alles op alles om ergens een kamer of bezemkast te bemachtigen. Stap uit deze giftige situatie!
donderdag 21 november 2019 om 19:23
Eh nee.Zhy schreef: ↑18-11-2019 00:40Jij woont daar ook dus voor de schulden bij woningcorporatie en energiebedrijf ben jij ook verantwoordelijk, lijkt mij. Hopelijk vind je snel een woning en kun je je veroorloven om je eigen huur + aflossing van die schuld op te hoesten. Vergeet je niet onmiddellijk uit te schrijven op dit adres als je een nieuwe woning hebt.
donderdag 21 november 2019 om 19:23
Eh nee.Zhy schreef: ↑18-11-2019 00:40Jij woont daar ook dus voor de schulden bij woningcorporatie en energiebedrijf ben jij ook verantwoordelijk, lijkt mij. Hopelijk vind je snel een woning en kun je je veroorloven om je eigen huur + aflossing van die schuld op te hoesten. Vergeet je niet onmiddellijk uit te schrijven op dit adres als je een nieuwe woning hebt.
