Overig
alle pijlers
Trots op.......
maandag 30 november 2020 om 21:46
Ik zag net het opschep topic. En nu kan ik daar wel reageren, maar dat is voor niemand leuk.
Maar wat ik verwachtte was een topic waar je eigenlijk heel trots op bent en je over op wil scheppen.
Dus bij dezen. Waar ben jij trots op, dat je zelf hebt bereikt, gedaan of doet.
Onze kinderen zijn we allemaal trots op, maar ik ben benieuwd naar iets dat je zelf bereikt hebt of doet of gedaan hebt waar je trots op bent.
Maar wat ik verwachtte was een topic waar je eigenlijk heel trots op bent en je over op wil scheppen.
Dus bij dezen. Waar ben jij trots op, dat je zelf hebt bereikt, gedaan of doet.
Onze kinderen zijn we allemaal trots op, maar ik ben benieuwd naar iets dat je zelf bereikt hebt of doet of gedaan hebt waar je trots op bent.
dinsdag 1 december 2020 om 08:57
Ik ben er trots op dat ik als tiener me niet heb laten weerhouden door heel veel tegenslag.
Van een beschadigd persoon functioneer ik nu op alle vlakken goed en heb veel plezier.
En heb invloed op een aantal levens om me heen, ik heb terug gehoord dat hoe ik zaken aanpakte ook mijn directe familie heeft 'meegenomen', iedereen is geslaagd in het leven en het zijn ook vrolijke mensen die niet alleen voor zichzelf leven.
Daarnaast ook beroepsmatig dit effect, dus daar ben ik wel trots op.
Verder ben ik heel trots op alle verhalen, mooi te lezen. Wat een leuk topic.
dinsdag 1 december 2020 om 09:00
K0koro schreef: ↑30-11-2020 23:44Ik was altijd trots op het feit dat ik nooit, maar dan ook nooit opgeef zodra ik me ergens in vast heb gebeten. De laatste tijd merk ik echter dat ik steeds meer kracht begin te zien in kiezen voor je geluk op dít moment i.p.v. altijd maar ploeteren voor iets beters 'straks'. Straks is namelijk altijd doorspekt van nieuwe doelen waar weer voor geploeterd moet worden. Wanneer ben je dan een keer tevreden en gelukkig?
Heeeel herkenbaar, alsof ik mezelf lees. Gisteren hier nog een heel gesprek over gehad met man maar moeitlijk om over uit te wijden zonder mega off topic te gaan
Waar ben ik trots op:
- Dat ik op mijn 26e opnieuw ben begonnen met studeren
- Dat ik heel actief op zoek ben gegaan naar mijn passie na mijn eerste teleurstellende studie
- Dat ik op eigen houtje de benodigde VWO-certificaten heb gehaald voor de exacte vakken omdat ik het verkeerde profiel had voor mijn nieuwe studierichting
- Dat ik heb doorgezet toen net voor ik startte een 2e studie opeens instellingsgeld betekende
- Dat ik keihard heb gewerkt om het allemaal te financieren
- Dat ik de BSc en de MSc zonder vertraging heb gehaald
- Dat ik ondanks de praktische/financiele issues alles uit mijn tweede studie heb gehaald en nog nog 2 keer een half jaar naar het buitenland ben gegaan voor de studie
- Dat ik voor de uiterst specifieke specialisatie ben gegaan die ik wilde, ondanks andere adviezen
- Dat ik meteen een baan heb gevonden in die richting
- Dat ik ondanks alle 'offers' werk heel goed kan relativeren nu onze dochter er is
dinsdag 1 december 2020 om 09:29
Ik weet - al meerdere decennia lang sinds mijn 13de jaar - mijn gewenste gewicht vast te houden. Dat is 57 kg geweest omdat ik dat toen het juiste vond, en sinds een jaar of vijf 51-52 kg.
Verder ben ik erg principevast als ik daarvoor sta en trek ik me dan weinig aan van anderen.
Verder ben ik erg principevast als ik daarvoor sta en trek ik me dan weinig aan van anderen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 1 december 2020 om 09:33
Héél herkenbaar! Ik kon volgens psychologen ook niet op mezelf wonen, mensen hadden geen vertrouwen in dat ik mijn rijbewijs kon halen en mijn psycholoog zei dat ik beter geen hbo kon gaan doen wat dat zou ik niet kunnen (ik kom van vmbo-kader). Ik heb daardoor altijd heel erg het gevoel gehad dat ik mezelf moest bewijzen. Niet voor anderen, maar voor mezelf. Inmiddels woon ik 5,5 jaar op mezelf, heb 6 jaar geleden mijn rijbewijs gehaald en ben aan het afstuderen op het hbo.Kwebbeltje91 schreef: ↑30-11-2020 21:48Ja, ik ben trots op mezelf, wat ik de komende jaren allemaal heb bereikt. Ik ben in mijn jeugd veel gekleineerd, ik zou nooit op mezelf kunnen wonen, nooit een rijbewijs kunnen halen, nooit kunnen werken en studeren.
Bovenstaande heb ik allemaal bereikt en mijn zelfvertrouwen is ook heel erg gegroeid
dinsdag 1 december 2020 om 09:49
Ik ben er trots op dat ik eindelijk voor mezelf heb gekozen en geen contact meer heb met mijn broertje en afstand heb genomen van mijn ouders.
Ik ben er trots op dat ik na drie jaar nog steeds 'strijd' voor verbetering van mijn chronische aandoening, ondanks dat dat zeer moeizaam verloopt in het ziekenhuis en dat ik nog steeds elke ochtend mijn bed uitkom en iets van de dag probeer te maken.
En ik ben er trots op dat ik ben afgevallen en nu een BMI van 20 heb.
Ik ben er trots op dat ik na drie jaar nog steeds 'strijd' voor verbetering van mijn chronische aandoening, ondanks dat dat zeer moeizaam verloopt in het ziekenhuis en dat ik nog steeds elke ochtend mijn bed uitkom en iets van de dag probeer te maken.
En ik ben er trots op dat ik ben afgevallen en nu een BMI van 20 heb.
dinsdag 1 december 2020 om 09:52
dinsdag 1 december 2020 om 09:57
Ik ben er trots op dat ik in de afgelopen jaren heel hard gewerkt heb aan mijn grenzen beter bewaken.
In het verleden heb ik zo vaak dingen gedaan en laten gebeuren waar ik helemaal niet achter stond, met de bijbehorende gevolgen en hier kreeg ik erg veel spijt van.
Mijn grenzen ken en bewaak ik nu 1000 keer beter, nu nog werken aan een stukje zelfvergiffenis want ik kan mezelf nog erg verwijten dat ik zo over me heen heb laten lopen voor een lange tijd.
In het verleden heb ik zo vaak dingen gedaan en laten gebeuren waar ik helemaal niet achter stond, met de bijbehorende gevolgen en hier kreeg ik erg veel spijt van.
Mijn grenzen ken en bewaak ik nu 1000 keer beter, nu nog werken aan een stukje zelfvergiffenis want ik kan mezelf nog erg verwijten dat ik zo over me heen heb laten lopen voor een lange tijd.
dinsdag 1 december 2020 om 10:00
Ik sta er vooral versteld van dat er mensen zijn waartegen op jonge leeftijd dingen gezegd worden die ze nooit zouden kunnen leren... waar komt dat in hemelsnaam vandaan zulke uitspraken? Op basis van een bepaalde diagnose op jonge leeftijd? Ik vind dat stuitend.
En met recht mag je trots zijn als je het tegendeel hebt bewezen!!
En met recht mag je trots zijn als je het tegendeel hebt bewezen!!
dinsdag 1 december 2020 om 10:01
Ach, je denkt, dat is een leuk persoon en als ik niet te moeilijk doe blijft zij (of hij) nog een poosje bij mij. Natuurlijk is iedereen een fantastisch persoon van zichzelf, maar je wil vaak niet wachten totdat ze dat doorkrijgen.Virgo19 schreef: ↑01-12-2020 09:57Ik ben er trots op dat ik in de afgelopen jaren heel hard gewerkt heb aan mijn grenzen beter bewaken.
In het verleden heb ik zo vaak dingen gedaan en laten gebeuren waar ik helemaal niet achter stond, met de bijbehorende gevolgen en hier kreeg ik erg veel spijt van.
Mijn grenzen ken en bewaak ik nu 1000 keer beter, nu nog werken aan een stukje zelfvergiffenis want ik kan mezelf nog erg verwijten dat ik zo over me heen heb laten lopen voor een lange tijd.
Ik probeer de vermoedelijke gedachtegang van zo iemand te beschrijven. Zó raar is die niet.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 1 december 2020 om 10:03
Grappig dat mijn stukje herkenbaar voor jou is. Ik zie namelijk ook veel overeenkomsten in het stuk wat jij eronder hebt geschreven . Zal wel een persoonlijkheidsdingetje zijn .
dinsdag 1 december 2020 om 10:08
Oh ja, daar werd ik vanmorgen mee wakker.
Ik ben erg trots dat ik nu de kracht heb gevonden om om hulp te vragen als ik dat nodig heb. Mijn hele leven had ik zo'n krachtige uitstraling dat mij altijd hulp werd geweigerd en ik er dus niet meer om durfde te vragen, maar daar ben ik overheen gestapt en neem nu het risico van afwijzing en tot mijn verbazing gebeurt dat niet meer de laatste tijd.
Ik ben erg trots dat ik nu de kracht heb gevonden om om hulp te vragen als ik dat nodig heb. Mijn hele leven had ik zo'n krachtige uitstraling dat mij altijd hulp werd geweigerd en ik er dus niet meer om durfde te vragen, maar daar ben ik overheen gestapt en neem nu het risico van afwijzing en tot mijn verbazing gebeurt dat niet meer de laatste tijd.
dinsdag 1 december 2020 om 10:10
dinsdag 1 december 2020 om 12:18
Wauw wat goed van je! Bij mij was het meer het thuisfront wat me klein hield. Vroeger ook veel psychologen gehad die me gelukkig wel geloofden en me stimuleerden.Lotus5528 schreef: ↑01-12-2020 09:33Héél herkenbaar! Ik kon volgens psychologen ook niet op mezelf wonen, mensen hadden geen vertrouwen in dat ik mijn rijbewijs kon halen en mijn psycholoog zei dat ik beter geen hbo kon gaan doen wat dat zou ik niet kunnen (ik kom van vmbo-kader). Ik heb daardoor altijd heel erg het gevoel gehad dat ik mezelf moest bewijzen. Niet voor anderen, maar voor mezelf. Inmiddels woon ik 5,5 jaar op mezelf, heb 6 jaar geleden mijn rijbewijs gehaald en ben aan het afstuderen op het hbo.