Overig
alle pijlers
Viva katten vraagbaak topic deel 5
woensdag 4 juli 2007 om 16:59
@Sterre; pfff.... moeilijk hoor
Mijn eerste reactie is Dikke Doei tegen je vriend, maar dat is misschien wel erg drastisch.
Ik zou het echt niet weten. Misschien proberen om een goed nieuw adresje voor je kat te zoeken waar het wel welkom is?
Of toch maar vriendelijk doch dringend aan je vriend verzoeken om er maar aan te wennen. Die kat hoort bij jou!
Ik heb nu sinds een maand een tweede kat (Luna) erbij. Zij zat samen met haar 'zusje' in het asiel omdat het nieuwe vriendje van het bazinnetje niet van katten hield.
Ik werd daar toen heel boos om (van binnen) Kan me nml niet voorstellen dat ik mijn katten weg zou doen.
Toen ik met mijn huidige vriend kreeg heb ik ook gezegd; je krijgt mij, maar mijn (nu 2) kat(ten) erbij.
Hoe doet jouw vriend tegen de kat zelf? Ook onaardig?
Mijn eerste reactie is Dikke Doei tegen je vriend, maar dat is misschien wel erg drastisch.
Ik zou het echt niet weten. Misschien proberen om een goed nieuw adresje voor je kat te zoeken waar het wel welkom is?
Of toch maar vriendelijk doch dringend aan je vriend verzoeken om er maar aan te wennen. Die kat hoort bij jou!
Ik heb nu sinds een maand een tweede kat (Luna) erbij. Zij zat samen met haar 'zusje' in het asiel omdat het nieuwe vriendje van het bazinnetje niet van katten hield.
Ik werd daar toen heel boos om (van binnen) Kan me nml niet voorstellen dat ik mijn katten weg zou doen.
Toen ik met mijn huidige vriend kreeg heb ik ook gezegd; je krijgt mij, maar mijn (nu 2) kat(ten) erbij.
Hoe doet jouw vriend tegen de kat zelf? Ook onaardig?
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 4 juli 2007 om 18:03
Zeker moeilijk Sterre. Er is een tijdje geleden ook zo'n onderwerp bij relaties geweest dus ik zou je vraag ook daar nog stellen, daar kwamen heel veel reacties op.
Jullie hebben weloverwogen die beslissing gemaakt. Nu is het jouw vriend helaas tegengevallen. Allereerst zou het kunnen dat hij nog moet wennen. Een kitten gaat minder spelen naarmate die ouder wordt. Aan de geur van een kattenbak kan je ook veel doen. Op een plek zetten waar jezelf niet komt, vrije kamer, schuur enz. Het ene grit neemt meer op dan de andere. Je hebt ook grit (klontvormig) waar geurkorrels bij zitten en dat ruikt minder. Een kattenbak met luikje en filter. Elke dag de klonten eruit halen en dan is de geur denk veel minder. Ook heb je speciale geurkorrels (Beau beau dacht ik) die je nog extra kan toevoegen.
Is het niet zo dat je vriend moet wennen (jaloers) dat hij jouw aandacht nu moet delen met de kat?
Jullie hebben weloverwogen die beslissing gemaakt. Nu is het jouw vriend helaas tegengevallen. Allereerst zou het kunnen dat hij nog moet wennen. Een kitten gaat minder spelen naarmate die ouder wordt. Aan de geur van een kattenbak kan je ook veel doen. Op een plek zetten waar jezelf niet komt, vrije kamer, schuur enz. Het ene grit neemt meer op dan de andere. Je hebt ook grit (klontvormig) waar geurkorrels bij zitten en dat ruikt minder. Een kattenbak met luikje en filter. Elke dag de klonten eruit halen en dan is de geur denk veel minder. Ook heb je speciale geurkorrels (Beau beau dacht ik) die je nog extra kan toevoegen.
Is het niet zo dat je vriend moet wennen (jaloers) dat hij jouw aandacht nu moet delen met de kat?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 4 juli 2007 om 18:45
Hallo,
MV wat een schatje, het is al heel vaak gezegd, maar het is gewoon een droppie, een snoepie, een scheetje....
Maar die van mij natúúrlijk ook!
Is nu helemaal gewend aan het huis,en doet alles op de bak.
Heb in middels schep-schoon van AH gekocht, korrels voor extra hygiëne, klontjes eruit en fris luchtje eraan, werkt goed.
En de poes is toch een kater gebleken.
Vind ik eigenlijk helemaal niet zo erg.
Ik zag best wel op tegen een buikoperatie voor het castreren, en de dagen erna voor de poes, nu Mika een kater blijkt te zijn is dat anders, dat heb ik bij mijn oudste kater al eerder meegemaakt.
Voelde me wel een beetje terechtgewezen door de DA, dat ik met een negen weken jong katje haar praktijk bezocht: we zijn er niet voor dat ze al zo jong bij hun moeder weg moeten, 13 weken is het minimum...
Nou weet ik wel dat daar de laatste tijd veel over te doen is, vooral sinds in mijn DA praktijk (gespecialiseerd in katten) een kattengedragsdeskundige regelmatig spreekuur heeft, maar ik had in principe bedongen dat ik haar eh.. hem met 10 weken pas zou halen, maar ik werd in de achtste week opgebeld: de anderen worden ook allemaal al deze week gehaald, het heeft geen zin dat hij langer hier blijft, want hij is al zelfstandig genoeg....
Ik ben toen wel overstag gegaan...
Inenten doen ze ook pas vanaf week 13, terwijl een kennis van mij een kitten heeft dat met 8 weken al ingeënt is.
Ik had dat zelf graag ook vroeger willen laten doen, gewoon voor het idee dat ie dan eerder beschermd is.
Is er iemand die hier een mening over heeft?
Groetjes, Perel.
MV wat een schatje, het is al heel vaak gezegd, maar het is gewoon een droppie, een snoepie, een scheetje....
Maar die van mij natúúrlijk ook!
Is nu helemaal gewend aan het huis,en doet alles op de bak.
Heb in middels schep-schoon van AH gekocht, korrels voor extra hygiëne, klontjes eruit en fris luchtje eraan, werkt goed.
En de poes is toch een kater gebleken.
Vind ik eigenlijk helemaal niet zo erg.
Ik zag best wel op tegen een buikoperatie voor het castreren, en de dagen erna voor de poes, nu Mika een kater blijkt te zijn is dat anders, dat heb ik bij mijn oudste kater al eerder meegemaakt.
Voelde me wel een beetje terechtgewezen door de DA, dat ik met een negen weken jong katje haar praktijk bezocht: we zijn er niet voor dat ze al zo jong bij hun moeder weg moeten, 13 weken is het minimum...
Nou weet ik wel dat daar de laatste tijd veel over te doen is, vooral sinds in mijn DA praktijk (gespecialiseerd in katten) een kattengedragsdeskundige regelmatig spreekuur heeft, maar ik had in principe bedongen dat ik haar eh.. hem met 10 weken pas zou halen, maar ik werd in de achtste week opgebeld: de anderen worden ook allemaal al deze week gehaald, het heeft geen zin dat hij langer hier blijft, want hij is al zelfstandig genoeg....
Ik ben toen wel overstag gegaan...
Inenten doen ze ook pas vanaf week 13, terwijl een kennis van mij een kitten heeft dat met 8 weken al ingeënt is.
Ik had dat zelf graag ook vroeger willen laten doen, gewoon voor het idee dat ie dan eerder beschermd is.
Is er iemand die hier een mening over heeft?
Groetjes, Perel.
woensdag 4 juli 2007 om 19:31
Perel,
Over het algemeen staat er voor inentingen 8 en 12 weken dat ze het doen.
Een niet-raskat mag opzich al weg met 8 weken. Raskatten gaan nooit voor 12 weken weg. Maar die hebben dan ook 2x een inenting gehad dus vaak zijn ze dan 12/13 weken.
Tuurlijk is het goed als ze nog bij de moeder blijven maar bij mijn raskatten merkte ik ook dat na tig weken de moederpoes er genoeg van heeft. Ze bouwen dat zelf al af. Ze gaan op plekjes zitten waar de kleintjes niet bij kunnen en ze laat het minder vaak toe. En opzich eten de kleintjes al. Ik heb nu voor mijn kitten van die speciale kittenmilk, die kittens zonder moeder ook krijgen dus tot hij 8 weken is blijft hij dat zeker krijgen. Bij de boer waar Bo vandaan komt mochten de kittens ook niet meer blijven. Ze moesten perse weg. Ik heb ze nog geprobeerd uit te leggen dat het beter is nog even te wachten maar ze bleven bij hun besluit. Als je katten haat dan snap ik niet dat je die moederpoezen niet laat helpen.
En Perel, ik zou mij niets aantrekken van die DA, sommige dingen heb je zelf niet in de hand. Die DA's die bij die boerderijen komen zouden meer aan voorlichting moeten doen. Of zoals je wel eens hebt hier in de randstad dat je een maand hebt dat je ze heel goedkoop kan laten helpen.
Over het algemeen staat er voor inentingen 8 en 12 weken dat ze het doen.
Een niet-raskat mag opzich al weg met 8 weken. Raskatten gaan nooit voor 12 weken weg. Maar die hebben dan ook 2x een inenting gehad dus vaak zijn ze dan 12/13 weken.
Tuurlijk is het goed als ze nog bij de moeder blijven maar bij mijn raskatten merkte ik ook dat na tig weken de moederpoes er genoeg van heeft. Ze bouwen dat zelf al af. Ze gaan op plekjes zitten waar de kleintjes niet bij kunnen en ze laat het minder vaak toe. En opzich eten de kleintjes al. Ik heb nu voor mijn kitten van die speciale kittenmilk, die kittens zonder moeder ook krijgen dus tot hij 8 weken is blijft hij dat zeker krijgen. Bij de boer waar Bo vandaan komt mochten de kittens ook niet meer blijven. Ze moesten perse weg. Ik heb ze nog geprobeerd uit te leggen dat het beter is nog even te wachten maar ze bleven bij hun besluit. Als je katten haat dan snap ik niet dat je die moederpoezen niet laat helpen.
En Perel, ik zou mij niets aantrekken van die DA, sommige dingen heb je zelf niet in de hand. Die DA's die bij die boerderijen komen zouden meer aan voorlichting moeten doen. Of zoals je wel eens hebt hier in de randstad dat je een maand hebt dat je ze heel goedkoop kan laten helpen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 5 juli 2007 om 11:45
@Sterre. Wel een lastige situatie. Als eerste was mijn reactie, dat je vriend zich maar moet aanpassen, want hoe dan ook heeft hij samen met jou besloten om een kat te nemen, dus dan moet hij ook de verantwoording er voor nemen. Maar ja aan de andere kant, als jij zich er nu al aan irriteert dan heb je de kans dat dat alleen maar erger wordt en een kat pikt dat echt wel op. Mijn moeder had een hond, kreeg toen een vriend, hij had een hekel aan honden, maar ja de hond was er eerder dan hem, dus hij moest er maar mee leren leven. Alleen ondanks dat hij de hond 'accepteerde' was hij wel altijd kortaf tegen het beestje en alles wat de hond deed was niet goed. Je zag dat de hond dat oppikte en was best zielig. Die kans zit er ook in voor je kitten. Een dier herplaatsen gaat eigenlijk tegen mijn proncipes in, maar een kitten herplaatsen is wel makkelijk dan een volwassen kat. En als je dan toch heel graag een kat wil, misschien is het een idee om een wat oudere poes/kater uit het asiel te nemen, die zijn/haar steken al een beetje kwijt is? Succes in iedere geval, kan goed begrijpen dat je in een behoorlijke tweestrijd zit.
@Perel. Ik zou niets aantrekken van de opmerking van de DA. Tuurlijk, ze heeft gelijk dat een kitten eigenlijk pas vanaf 13 weken weg mag uit het nest, maar soms is de situatie zo dat het gewoon niet anders kan.
@Mylenevalerie. Wilde ook nog tegen je zeggen dat ik jouw manier van opvoeden juist een hele goede manier vind. Moeders corrigeren hun kittens ook gewoon en daar kom je ook niet tussen. Nee laat de dieren maar lekker dieren zijn en het saampjes uitzoeken. Slaat het om naar agressie kan je altijd nog ingrijpen, maar dat doe je volgens mij wel. Maar wel goed dat je openstaat voor een mogelijke andere manier van opvoeden, geeft wel aan dat je alleen maar het beste wilt voor je katten.
En dan ook nog iets over mijzelf
:
Vorige week donderdag had ik een post geplaats met de vraag of jullie mij konden adviseren over welke kitten ik nou moest kiezen. Ieders advies ging uit naar het rode katertje, dus ben voor het rode katertje gegaan. Vrijdag het beestje opgehaald, helemaal spannend natuurlijk. Vooral heel spannend hoe mijn ultra drukke kruising jack-russel hond er op zou reageren en mijn nogal eigenwijze kater. Ik thuis gekomen en de hond ging helemaal uit zijn dak, constant blaffen en heel wild doen. Zag de kleine echt als prooi, moest dus zeker goed opletten en de twee mochten niet bij elkaar komen. Ik heb een extra kamer en opgedoopt als kittenkamer. Met een haakje erop, zodat de hond naar binnen kan kijken, maar niet naar binnen kan komen en zo een beetje kan wennen aan de nieuwe aanwinst. De kitten, die omgedoopt is tot Tommy, was in het begin erg onder de indruk van al het geblaf, maar na een half uur geblaf aan te horen was hij er wal aan gewend en ging op de bak. Duidelijk goed gesoocialiseerd.
Ik merkte echter aan mijn hond dat ze een beetje jaloers werd op Tommy. Omdat ik natuurlijk de kittenkamer in ging, bij de kleine ging zitten en mijn hond er niet bij kon. Moest iets bedenken om de twee bij elkaar te krijgen. Heb uiteindelijk een konijnenren gekocht, deze opgezet in de woonkamer, speeltjes, mandje, tunnel, eten en water erin gezet. Kitten erin en klaar. Zo kon de hond snuffelen aan de kitten, maar er zat tralies tussen, dus niet gevaarlijk. Ik op de bank en kon het vanaf een meter allemaal goed in de gaten houden, maar hoefde mij er verder niet mee te bemoeien. Vooral heeelveeeeel koekies gegeven aan de hond als ze het goed deed en rustig bleef.
Om een toch al lang verhaal niet nog langer te maken, ze zijn nu beste maatjes, liggen samen naast elkaar op bed te slapen, helemaal geweldig! Doen zelfs al spelen met elkaar, zo grappig.
Ik ga nu even uitzoeken hoe ik een foto kan plakken. Is trouwens een look a like van Bo.
Groetjes Daisy
@Perel. Ik zou niets aantrekken van de opmerking van de DA. Tuurlijk, ze heeft gelijk dat een kitten eigenlijk pas vanaf 13 weken weg mag uit het nest, maar soms is de situatie zo dat het gewoon niet anders kan.
@Mylenevalerie. Wilde ook nog tegen je zeggen dat ik jouw manier van opvoeden juist een hele goede manier vind. Moeders corrigeren hun kittens ook gewoon en daar kom je ook niet tussen. Nee laat de dieren maar lekker dieren zijn en het saampjes uitzoeken. Slaat het om naar agressie kan je altijd nog ingrijpen, maar dat doe je volgens mij wel. Maar wel goed dat je openstaat voor een mogelijke andere manier van opvoeden, geeft wel aan dat je alleen maar het beste wilt voor je katten.
En dan ook nog iets over mijzelf
:Vorige week donderdag had ik een post geplaats met de vraag of jullie mij konden adviseren over welke kitten ik nou moest kiezen. Ieders advies ging uit naar het rode katertje, dus ben voor het rode katertje gegaan. Vrijdag het beestje opgehaald, helemaal spannend natuurlijk. Vooral heel spannend hoe mijn ultra drukke kruising jack-russel hond er op zou reageren en mijn nogal eigenwijze kater. Ik thuis gekomen en de hond ging helemaal uit zijn dak, constant blaffen en heel wild doen. Zag de kleine echt als prooi, moest dus zeker goed opletten en de twee mochten niet bij elkaar komen. Ik heb een extra kamer en opgedoopt als kittenkamer. Met een haakje erop, zodat de hond naar binnen kan kijken, maar niet naar binnen kan komen en zo een beetje kan wennen aan de nieuwe aanwinst. De kitten, die omgedoopt is tot Tommy, was in het begin erg onder de indruk van al het geblaf, maar na een half uur geblaf aan te horen was hij er wal aan gewend en ging op de bak. Duidelijk goed gesoocialiseerd.
Ik merkte echter aan mijn hond dat ze een beetje jaloers werd op Tommy. Omdat ik natuurlijk de kittenkamer in ging, bij de kleine ging zitten en mijn hond er niet bij kon. Moest iets bedenken om de twee bij elkaar te krijgen. Heb uiteindelijk een konijnenren gekocht, deze opgezet in de woonkamer, speeltjes, mandje, tunnel, eten en water erin gezet. Kitten erin en klaar. Zo kon de hond snuffelen aan de kitten, maar er zat tralies tussen, dus niet gevaarlijk. Ik op de bank en kon het vanaf een meter allemaal goed in de gaten houden, maar hoefde mij er verder niet mee te bemoeien. Vooral heeelveeeeel koekies gegeven aan de hond als ze het goed deed en rustig bleef.
Om een toch al lang verhaal niet nog langer te maken, ze zijn nu beste maatjes, liggen samen naast elkaar op bed te slapen, helemaal geweldig! Doen zelfs al spelen met elkaar, zo grappig.
Ik ga nu even uitzoeken hoe ik een foto kan plakken. Is trouwens een look a like van Bo.
Groetjes Daisy
donderdag 5 juli 2007 om 11:55
Daisy, wat goed zeg, zo snel al. Super. Vaak is het gewoon wennen. En de bestaande dieren ook veel aandacht geven. Juist als jij hun rangen en standen wilt gaan regelen dan hebben ze iets van, ja dag, ik was hier eerder ........ enz.
Ik doe hetzelfde, ben er wel om in te grijpen als het nodig is maar er is niets aan de hand. De andere katten doen hem niets, vinden het gewoon een drukte maker. Waar ze ook gelijk in hebben.
Ik doe hetzelfde, ben er wel om in te grijpen als het nodig is maar er is niets aan de hand. De andere katten doen hem niets, vinden het gewoon een drukte maker. Waar ze ook gelijk in hebben.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 5 juli 2007 om 12:37
@Mylenevalerie. Ik merkte dus dat het op een gegeven moment fout ging met het ook aandacht geven aan de andere dieren. Mijn hond is van nature best jaloers, kan er ook geen andere hond bijzetten. Als ik naar Tommy wilde en die aandacht ging geven moest ik Daisy een soort van buitensluiten, want ik vertrouwde haar er niet bij. Ook niet als ik erbij zou zitten, want ze is zo verdomd snel en een ongeluk zit in een klein hoekje. Maar ze begon echt jaloers te worden. Das niet handig, want als ze dan een keer bij die kitten zou komen dan is het risico nog groter.
Zaterdag liep ik langs de dierenwinkel en zag dus een konijnenren staan. Keek er naar en dacht, dat is handig! Ding gekocht, meteen opgezet en vanaf dat moment ging het berg opwaarts. Denk dat het daarom ook uiteindelijk allemaal heel snel is gegaan, gewoon omdat mijn hond nu zonder problemen kon ruiken en niet jaloers hoefte te worden, omdat ik er niet constant bij hoefte er zijn, wel op een afstandje natuurlijk, maar hoefte mij er niet mee te bemoeien. Dat heeft zeker heelveel geholpen.
Heb ook nog een andere kater, die was alleen al1 jaar toen ik die kreeg, en ze liggen nu met z'n drieen naast elkaar op bed. Ben zo een trotse moeder!.
Zaterdag liep ik langs de dierenwinkel en zag dus een konijnenren staan. Keek er naar en dacht, dat is handig! Ding gekocht, meteen opgezet en vanaf dat moment ging het berg opwaarts. Denk dat het daarom ook uiteindelijk allemaal heel snel is gegaan, gewoon omdat mijn hond nu zonder problemen kon ruiken en niet jaloers hoefte te worden, omdat ik er niet constant bij hoefte er zijn, wel op een afstandje natuurlijk, maar hoefte mij er niet mee te bemoeien. Dat heeft zeker heelveel geholpen.
Heb ook nog een andere kater, die was alleen al1 jaar toen ik die kreeg, en ze liggen nu met z'n drieen naast elkaar op bed. Ben zo een trotse moeder!
.
donderdag 5 juli 2007 om 12:56
quote:
Ben bang dat er geen foto komt, snap er echt helemaal niets van!
En ik ben meestal nog wel zo handig met computers. Heb het nu 4x geprobeerd in het uitprobeer topic en het enige dat ik zie is een vierkantje met een kruisje erdoorheen. Stuur hem anders naar mijn emailadres, nickname en hotmail.com erachter, dan zet ik hem voor je hier neer.
Ben bang dat er geen foto komt, snap er echt helemaal niets van!
En ik ben meestal nog wel zo handig met computers. Heb het nu 4x geprobeerd in het uitprobeer topic en het enige dat ik zie is een vierkantje met een kruisje erdoorheen
. Stuur hem anders naar mijn emailadres, nickname en hotmail.com erachter, dan zet ik hem voor je hier neer.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 5 juli 2007 om 22:51
vrijdag 6 juli 2007 om 13:02
Volgende week vrijdag, vrijdag de 13e, moet mijn kleine schat zijn eerste prikje halen. Nou ja halen, ik breng hem wel. Kijken of hij ook zo bijdehand is tegen de DA 
. Vanmiddag krijgt hij bij mij voor het eerst wormenpasta (ja al 2x bij die boerin als het goed is). Hij is vandaag 8 weken dus ik ben benieuwd.
. Vanmiddag krijgt hij bij mij voor het eerst wormenpasta (ja al 2x bij die boerin als het goed is). Hij is vandaag 8 weken dus ik ben benieuwd.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 6 juli 2007 om 13:54
quote:Volgende week vrijdag, vrijdag de 13e, moet mijn kleine schat zijn eerste prikje halen. Nou ja halen, ik breng hem wel. Kijken of hij ook zo bijdehand is tegen de DA . Vanmiddag krijgt hij bij mij voor het eerst wormenpasta (ja al 2x bij die boerin als het goed is). Hij is vandaag 8 weken dus ik ben benieuwd.
vinden jouw katten wormenpasta lekker of niet?
die van ons moet je wel ff d'r bekkie open doen, maar als het spul er eenmaal inzit, smakt ze het gewoon weg. ging zelfs nog een keer aan de doseringsspuit snuffelen of daar nog meer uit kon komen
't is een klein katje (2.5 kg), dus zoveel hoeft ze niet.
wel fijn dat Bo het zo goed doet, ookal issie al zo vroeg bij mams weggegaan.
Daisy; jouw foto's zijn ook lief! wel een ondeugd hoor, spelen met het tafelkleed.
onze Mousy heeft een nieuwe hobbie; zoveel en zo lang mogelijk mijn schoot claimen... kwam net thuis, zat net ff post door te kijken in een onmogelijke houding op de bank, komt ze meteen bovenop me liggen.
heel lief hoor, maar niet altijd even handig...
. Vanmiddag krijgt hij bij mij voor het eerst wormenpasta (ja al 2x bij die boerin als het goed is). Hij is vandaag 8 weken dus ik ben benieuwd.vinden jouw katten wormenpasta lekker of niet?
die van ons moet je wel ff d'r bekkie open doen, maar als het spul er eenmaal inzit, smakt ze het gewoon weg. ging zelfs nog een keer aan de doseringsspuit snuffelen of daar nog meer uit kon komen
't is een klein katje (2.5 kg), dus zoveel hoeft ze niet.
wel fijn dat Bo het zo goed doet, ookal issie al zo vroeg bij mams weggegaan.
Daisy; jouw foto's zijn ook lief! wel een ondeugd hoor, spelen met het tafelkleed.
onze Mousy heeft een nieuwe hobbie; zoveel en zo lang mogelijk mijn schoot claimen... kwam net thuis, zat net ff post door te kijken in een onmogelijke houding op de bank, komt ze meteen bovenop me liggen.
heel lief hoor, maar niet altijd even handig...
vrijdag 6 juli 2007 om 14:02
Vrijdag de 13e is mijn geluksdag, dus komt helemaal goed:D.
Die van mij moet volgende week woensdag, de 11de, voor zijn tweede prikkie. Heb zijn eerste niet meegemaakt, dus ben zelf ook wel erg nieuwsgierig. Hij is heel stoer en kan de hele wereld aan, nu kijken of dat nog steeds zo is als hij bij de dierenarts zit. We zullen het zien.
Die van mij moet volgende week woensdag, de 11de, voor zijn tweede prikkie. Heb zijn eerste niet meegemaakt, dus ben zelf ook wel erg nieuwsgierig. Hij is heel stoer en kan de hele wereld aan, nu kijken of dat nog steeds zo is als hij bij de dierenarts zit. We zullen het zien.
vrijdag 6 juli 2007 om 14:04
Pasta ging hier altijd goed. Zat ik op de grond, pasta op een schoteltje te doen, voor ik het kon mengen met zachtvoer hadden die kittens het al op, lekker vonden ze het. Of Bo dat ook doet weet ik niet. De andere 2 keren waren door de boerin gedaan en ik weet niet of het pasta of pilletjes waren. Dus met een uurtje weet ik meer. Maar pilletjes en dingetjes zijn hier nooit een drama. Tenzij ze er een drama van maken, eigenschuld dan. Pilletjes worden tot poeder gemaakt en in leverworst. Pasta door wat zacht voer. En als het moet heb ik nog wel een techniek dat ze het in moeten slikken.
Ik heb wel eens bij vreemde katten medicijnen moeten geven. Nageltjes niet geknipt, daar ben ik wel eens naar opengehaald. Op mijn linkerhand heb ik er nog een litteken van. Maar op dat incident na lukt het mij altijd alleen te doen. Oja, en het is mij uiteindelijk wel gelukt elke dag, 6 dagen lang, 2 pilletjes door de strot maar leuk was anders.
Ik heb wel eens bij vreemde katten medicijnen moeten geven. Nageltjes niet geknipt, daar ben ik wel eens naar opengehaald. Op mijn linkerhand heb ik er nog een litteken van. Maar op dat incident na lukt het mij altijd alleen te doen. Oja, en het is mij uiteindelijk wel gelukt elke dag, 6 dagen lang, 2 pilletjes door de strot maar leuk was anders.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 6 juli 2007 om 14:37
Hoi, ik weet niet of de vraag hier al eens is gesteld; ik heb een groot deel van het topic gelezen, maar is te lang om alles door te ploeteren...
Toen vriendlief en ik elkaar leerden kennen had ik 2 katten. Vriend heeft voor mij gekozen incl. katten, geen probleem. We zijn inmiddels een aantal jaren verder. Vriend tolereerde de katten, maar werd geen fan. Helaas ben ik nu kattenloos (lang verhaal), maar het kriebelt de laatste tijd steeds meer... Alleen nu heeft vriendlief natuurlijk wel inspraak.
Als ik erover begin, werpt hij tegen dat het huis zo snel een troep wordt (haren, stofzuigen) en ik weet ook zeker dat hij het niet leuk gaat vinden als ze per ongeluk hun nagels ergens in gaan zetten... (ik ook niet, maar het voordeel weegt op tegen het nadeel
).
Wat zou ik kunnen doen om hem zover te krijgen dat hij akkoord gaat? (ik zit bijvoorbeeld te denken aan elke dag stofzuigen). Ik wil eigenlijk geen kitten omdat je het karakter dan nog niet goed kan zien, en ik wil graag een rustige, knuffelige kat. Mijn katten waren ook superrustig, heel lief en nooit agressief. Als ik aan kom met een kat die wel eens krabt of bijt, dan zou het nooit wat worden met vriend en kat. Voordeel van een kitten is natuurlijk wel dat die zooo leuk zijn dat hij er een band mee zou opbouwen.
Zijn er ook kattenrassen trouwens die minder verharen dan gemiddeld? Is dat bij siamezen zo of doen die alleen maar alsof?
Toen vriendlief en ik elkaar leerden kennen had ik 2 katten. Vriend heeft voor mij gekozen incl. katten, geen probleem. We zijn inmiddels een aantal jaren verder. Vriend tolereerde de katten, maar werd geen fan. Helaas ben ik nu kattenloos (lang verhaal), maar het kriebelt de laatste tijd steeds meer... Alleen nu heeft vriendlief natuurlijk wel inspraak.
Als ik erover begin, werpt hij tegen dat het huis zo snel een troep wordt (haren, stofzuigen) en ik weet ook zeker dat hij het niet leuk gaat vinden als ze per ongeluk hun nagels ergens in gaan zetten... (ik ook niet, maar het voordeel weegt op tegen het nadeel
).Wat zou ik kunnen doen om hem zover te krijgen dat hij akkoord gaat? (ik zit bijvoorbeeld te denken aan elke dag stofzuigen). Ik wil eigenlijk geen kitten omdat je het karakter dan nog niet goed kan zien, en ik wil graag een rustige, knuffelige kat. Mijn katten waren ook superrustig, heel lief en nooit agressief. Als ik aan kom met een kat die wel eens krabt of bijt, dan zou het nooit wat worden met vriend en kat. Voordeel van een kitten is natuurlijk wel dat die zooo leuk zijn dat hij er een band mee zou opbouwen.
Zijn er ook kattenrassen trouwens die minder verharen dan gemiddeld? Is dat bij siamezen zo of doen die alleen maar alsof?
vrijdag 6 juli 2007 om 14:55
quote:
Hoi, ik weet niet of de vraag hier al eens is gesteld; ik heb een groot deel van het topic gelezen, maar is te lang om alles door te ploeteren...
Toen vriendlief en ik elkaar leerden kennen had ik 2 katten. Vriend heeft voor mij gekozen incl. katten, geen probleem. We zijn inmiddels een aantal jaren verder. Vriend tolereerde de katten, maar werd geen fan. Helaas ben ik nu kattenloos (lang verhaal), maar het kriebelt de laatste tijd steeds meer... Alleen nu heeft vriendlief natuurlijk wel inspraak.
Als ik erover begin, werpt hij tegen dat het huis zo snel een troep wordt (haren, stofzuigen) en ik weet ook zeker dat hij het niet leuk gaat vinden als ze per ongeluk hun nagels ergens in gaan zetten... (ik ook niet, maar het voordeel weegt op tegen het nadeel).
Wat zou ik kunnen doen om hem zover te krijgen dat hij akkoord gaat? (ik zit bijvoorbeeld te denken aan elke dag stofzuigen). Ik wil eigenlijk geen kitten omdat je het karakter dan nog niet goed kan zien, en ik wil graag een rustige, knuffelige kat. Mijn katten waren ook superrustig, heel lief en nooit agressief. Als ik aan kom met een kat die wel eens krabt of bijt, dan zou het nooit wat worden met vriend en kat. Voordeel van een kitten is natuurlijk wel dat die zooo leuk zijn dat hij er een band mee zou opbouwen.
Zijn er ook kattenrassen trouwens die minder verharen dan gemiddeld? Is dat bij siamezen zo of doen die alleen maar alsof?
Je hebt rassen die weinig tot niet verharen. Bengalen bijv., alleen is dat ras zo bijzonder en apart en niet te vergeten duur dat je daar bewust voor moet kiezen.
Goede afspraken met vriend lijkt mij heel haalbaar. Kattenbak elke dag de drollen eruit, stofzuigen, nagels knippen. Toen ik samenwoonde hadden wij 1x per week een schoonmaakster. Regelmatig kammen. Maar lees ook het topic bij relatie, beiden moeten erachter staan want een hok met hommeles zit je ook niet op te wachten.
Het beste zou zijn een kat te nemen als je vakantie hebt en thuis bent, de kat kan aan jou en aan het huis wennen, jij kan aangeven wat wel en niet mag. Tot de tijd dat ze/hij nog niet alles weet, als je er niet bent met speeltjes en eten en mandje in de gang. Ook snachts. Langzaam laten wennen aan een steeds grotere ruimte.
In het asiel of op marktplaats heb je ook kittens van een maand of 9, grootste drukte ervan af, en zie je ook beter wat het karakter is. Hoewel ik zelf merk dat karakter eigenlijk ook door je eigen omgeving gevormd wordt.
Het zou handig zijn als je bijv een kat van vrienden die op vakantie zijn in huis neemt. Dan kan je vriend ook kijken of het hem wel bevalt. Wel moet hij zo realistisch zijn dat een kat in een andere omgeving altijd anders reageert en het nooit zo zou zijn als je eigen kat. Misschien jullie in het huis van die vrienden verblijven.
Het voordeel van een asiel is dat ze zijn nagekeken, ontwormd, ontvlooid, gechiped en geholpen. Bijv. het asiel in Helmond heeft nu een advertentie op mp dat ze 34 kittens hebben die gesocialiseerd zijn en alle bovenstaande dingen. Ook heb je daar een mogelijkheid dat als het echt niet gaat dat je ze binnen een periode weer terug mag brengen. Hoewel ik een voorstander ben om eerst zeker van je zaak te zijn.
Wel spannend zeg. Leuk hoor als jullie er samen uit komen. Laat je het horen?!
Hoi, ik weet niet of de vraag hier al eens is gesteld; ik heb een groot deel van het topic gelezen, maar is te lang om alles door te ploeteren...
Toen vriendlief en ik elkaar leerden kennen had ik 2 katten. Vriend heeft voor mij gekozen incl. katten, geen probleem. We zijn inmiddels een aantal jaren verder. Vriend tolereerde de katten, maar werd geen fan. Helaas ben ik nu kattenloos (lang verhaal), maar het kriebelt de laatste tijd steeds meer... Alleen nu heeft vriendlief natuurlijk wel inspraak.
Als ik erover begin, werpt hij tegen dat het huis zo snel een troep wordt (haren, stofzuigen) en ik weet ook zeker dat hij het niet leuk gaat vinden als ze per ongeluk hun nagels ergens in gaan zetten... (ik ook niet, maar het voordeel weegt op tegen het nadeel
).Wat zou ik kunnen doen om hem zover te krijgen dat hij akkoord gaat? (ik zit bijvoorbeeld te denken aan elke dag stofzuigen). Ik wil eigenlijk geen kitten omdat je het karakter dan nog niet goed kan zien, en ik wil graag een rustige, knuffelige kat. Mijn katten waren ook superrustig, heel lief en nooit agressief. Als ik aan kom met een kat die wel eens krabt of bijt, dan zou het nooit wat worden met vriend en kat. Voordeel van een kitten is natuurlijk wel dat die zooo leuk zijn dat hij er een band mee zou opbouwen.
Zijn er ook kattenrassen trouwens die minder verharen dan gemiddeld? Is dat bij siamezen zo of doen die alleen maar alsof?
Je hebt rassen die weinig tot niet verharen. Bengalen bijv., alleen is dat ras zo bijzonder en apart en niet te vergeten duur dat je daar bewust voor moet kiezen.
Goede afspraken met vriend lijkt mij heel haalbaar. Kattenbak elke dag de drollen eruit, stofzuigen, nagels knippen. Toen ik samenwoonde hadden wij 1x per week een schoonmaakster. Regelmatig kammen. Maar lees ook het topic bij relatie, beiden moeten erachter staan want een hok met hommeles zit je ook niet op te wachten.
Het beste zou zijn een kat te nemen als je vakantie hebt en thuis bent, de kat kan aan jou en aan het huis wennen, jij kan aangeven wat wel en niet mag. Tot de tijd dat ze/hij nog niet alles weet, als je er niet bent met speeltjes en eten en mandje in de gang. Ook snachts. Langzaam laten wennen aan een steeds grotere ruimte.
In het asiel of op marktplaats heb je ook kittens van een maand of 9, grootste drukte ervan af, en zie je ook beter wat het karakter is. Hoewel ik zelf merk dat karakter eigenlijk ook door je eigen omgeving gevormd wordt.
Het zou handig zijn als je bijv een kat van vrienden die op vakantie zijn in huis neemt. Dan kan je vriend ook kijken of het hem wel bevalt. Wel moet hij zo realistisch zijn dat een kat in een andere omgeving altijd anders reageert en het nooit zo zou zijn als je eigen kat. Misschien jullie in het huis van die vrienden verblijven.
Het voordeel van een asiel is dat ze zijn nagekeken, ontwormd, ontvlooid, gechiped en geholpen. Bijv. het asiel in Helmond heeft nu een advertentie op mp dat ze 34 kittens hebben die gesocialiseerd zijn en alle bovenstaande dingen. Ook heb je daar een mogelijkheid dat als het echt niet gaat dat je ze binnen een periode weer terug mag brengen. Hoewel ik een voorstander ben om eerst zeker van je zaak te zijn.
Wel spannend zeg. Leuk hoor als jullie er samen uit komen. Laat je het horen?!
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 6 juli 2007 om 15:09
Hey bedankt voor je snelle reactie! Ja, het topic onder relaties heb ik gezien...
Punt is dat mijn vriend wel degelijk weet hoe het zit met katten, want we hebben er 2 gehad. Nu praat hij achteraf wel over "onze" katten, maar toen waren het toch altijd "mijn" katten... Hij is gewoon niet zo'n kattenmens. Misschien ben ik ook wel op zoek naar tips om hem het kattengevoel een beetje bij te brengen. (haha, kan dat wel?!).
Beestje langzaam aan het huis laten wennen is een goed plan. Sowieso mag hij/zij (hullie) later niet overal komen (niet boven), dat was met de andere 2 ook al en ging prima.
Mijn vorige 2 lieverds waren ongeveer een jaar oud toen ik ze overnam en die waren echt super-gesocialiseerd. Nog nooit zulke katten meegemaakt: geen eten jatten, niet bedelen, nooit krabben of bijten... Ik ben bang dat vriendlief daardoor ook nog 's verwend is geraakt - oeps.
Dus dat siamezen (ja, ook duur) minder verharen is een fabeltje? En kammen helpt echt?
Nagels knippen deed ik wel eens, maar wat er ook wel gebeurde: dat ze toch probeerden te krabben en door de stompe nageltjes extra grote gaten maakten in de stof... :o Maar dat hoort dus wel te helpen...?
Misschien moet ik een kat nemen en dan zelf (alleen) op vakantie gaan, zodat hij er voor moet zorgen en het gevoel heeft dat het ook zijn kat is en hij 'm lief en leuk gaat vinden...?
Punt is dat mijn vriend wel degelijk weet hoe het zit met katten, want we hebben er 2 gehad. Nu praat hij achteraf wel over "onze" katten, maar toen waren het toch altijd "mijn" katten... Hij is gewoon niet zo'n kattenmens. Misschien ben ik ook wel op zoek naar tips om hem het kattengevoel een beetje bij te brengen.
(haha, kan dat wel?!).Beestje langzaam aan het huis laten wennen is een goed plan. Sowieso mag hij/zij (hullie) later niet overal komen (niet boven), dat was met de andere 2 ook al en ging prima.
Mijn vorige 2 lieverds waren ongeveer een jaar oud toen ik ze overnam en die waren echt super-gesocialiseerd. Nog nooit zulke katten meegemaakt: geen eten jatten, niet bedelen, nooit krabben of bijten... Ik ben bang dat vriendlief daardoor ook nog 's verwend is geraakt - oeps.
Dus dat siamezen (ja, ook duur) minder verharen is een fabeltje? En kammen helpt echt?
Nagels knippen deed ik wel eens, maar wat er ook wel gebeurde: dat ze toch probeerden te krabben en door de stompe nageltjes extra grote gaten maakten in de stof... :o Maar dat hoort dus wel te helpen...?
Misschien moet ik een kat nemen en dan zelf (alleen) op vakantie gaan, zodat hij er voor moet zorgen en het gevoel heeft dat het ook zijn kat is en hij 'm lief en leuk gaat vinden...?
