Overig
alle pijlers
Vrouw (27) verzuipt in emmer roze muurverf!!!
woensdag 20 februari 2008 om 17:17
Ik heb wel zo'n collega die zich te pas en te onpas ziek meld. Echt gewoon 10 keer per schooljaar! elke twee weken minimaal een dag ziek. En dan moeten collega's invallen in hun tussenuren. Dat is ook de reden dat ik morgen weer aan de slag ga, omdat ik weet dat mijn collega's voor mijn uren opdraaien en het al zo druk hebben. Hoop alleen dat ik onder het schoolfeest uit kom, anders zit ik morgen tot half tien op school.
donderdag 21 februari 2008 om 10:35
Hier net zo. Mijn teamleider gaat zo bellen, voor een 'hoe gaat het nu' gesprek. Dat vind ik best lastig. Ik ben niet doodziek (gelukkig niet zeg) en al een stuk beter dan maandag... Maar toch niet optimaal. Wat moet je dan zeggen?
Ik had toch wel verwacht dat ik nu weer aan het werk zou zijn. Maar dat was dus ijdele hoop.
Ik had toch wel verwacht dat ik nu weer aan het werk zou zijn. Maar dat was dus ijdele hoop.
donderdag 21 februari 2008 om 10:37
Dat verwacht ik ook altijd te vroeg, dat ik 'dan en dan' wel weer aan het werk kan. Praktijk blijkt altijd anders. Je zegt gewoon hoe het ervoor staat. Dat je nog niet beter bent, en nog niet in staat bent om te werken. Als je maandag pas ziekgemeld bent, vind ik niet dat het gek is dat je nu nog niet beter bent. Griep duurt langer dan een paar dagen he!
donderdag 21 februari 2008 om 10:42
Ja ook ik verwacht altijd te vroeg weer te kunnen werken. Misschien is het meer uit een soort van schuldgevoel. Ook al lig ik in het ziekenhuis half in coma, dan nog zal ik me schuldig voelen denk ik.
Ook ik ben dus nog thuis. Net gebeld met me manager, ze stond erop dat ik morgen ook nog thuis blijf! Ze zegt: als je functioneert met 3 tot 4x 2 paracetamolletjes per dag dan kan je echt nog niet werken hoor...
Ineens sloeg het in: ze heeft gelijk!
Ook ik ben dus nog thuis. Net gebeld met me manager, ze stond erop dat ik morgen ook nog thuis blijf! Ze zegt: als je functioneert met 3 tot 4x 2 paracetamolletjes per dag dan kan je echt nog niet werken hoor...
Ineens sloeg het in: ze heeft gelijk!
donderdag 21 februari 2008 om 10:57
Ja ik weet het... Dit is de 3e week dat ik daar werk (niet dat ik deze week heb gewerkt haha).
Op mijn vorige werk was het ook zo erg dat ze je steeds belden of je terug kwam. Ze pasten zelfs eigen verzonnen doktersskills toe: oooh je hebt dit en dit nou dat duurt maar zoveel dagen dus ik zie je maandag! Tuut tuut tuut!
Hoorde ook al verhalen over de manager van mijn huidige werk, maar tot nu toe gaat alles prima gelukkig.
Op mijn vorige werk was het ook zo erg dat ze je steeds belden of je terug kwam. Ze pasten zelfs eigen verzonnen doktersskills toe: oooh je hebt dit en dit nou dat duurt maar zoveel dagen dus ik zie je maandag! Tuut tuut tuut!
Hoorde ook al verhalen over de manager van mijn huidige werk, maar tot nu toe gaat alles prima gelukkig.
donderdag 21 februari 2008 om 11:21
Karin, wat fijn dat je zo'n manager hebt. Lekker Vivalina, hoe dat op jouw vorige werk ging... Not.
Op mijn werk zit één collega met wie ik nauw samenwerk, en die is nooit ziek. Althans, dat wil ze zelf doen geloven. Twee weken terug liep ze er net zo bij als ik nu, maar zij werkte gewoon door. Terwijl de artsen op mijn werk erop stonden dat ze naar huis ging. 'Nee hoor, het gaat prima!' Toen ze blindedarmontsteking had, is ze gewoon gaan werken tot ze over de grond rolde van de pijn. Uiteindelijk is ze rechtstreeks vanuit de poli voor de operatie gegaan.
Maar goed, daarmee voel ik me dus al schuldig als ik me een keer ziek meld. Omdat ik dan gelijk denk dat ze mij daardoor kleinzierig vinden. Terwijl het eigenlijk de omgekeerde wereld is. En daarom vind ik het ook zo moeilijk als mijn teamleider (best mens overigens) belt, want wat moet ik zeggen zonder dat ik als een 'zeikerd' overkom?
Karintje, hoe gaat het met je kaak?
Vivalina, is Fido C. nog zo lastig geweest?
Op mijn werk zit één collega met wie ik nauw samenwerk, en die is nooit ziek. Althans, dat wil ze zelf doen geloven. Twee weken terug liep ze er net zo bij als ik nu, maar zij werkte gewoon door. Terwijl de artsen op mijn werk erop stonden dat ze naar huis ging. 'Nee hoor, het gaat prima!' Toen ze blindedarmontsteking had, is ze gewoon gaan werken tot ze over de grond rolde van de pijn. Uiteindelijk is ze rechtstreeks vanuit de poli voor de operatie gegaan.
Maar goed, daarmee voel ik me dus al schuldig als ik me een keer ziek meld. Omdat ik dan gelijk denk dat ze mij daardoor kleinzierig vinden. Terwijl het eigenlijk de omgekeerde wereld is. En daarom vind ik het ook zo moeilijk als mijn teamleider (best mens overigens) belt, want wat moet ik zeggen zonder dat ik als een 'zeikerd' overkom?
Karintje, hoe gaat het met je kaak?
Vivalina, is Fido C. nog zo lastig geweest?
