Overig
alle pijlers
Waar sta ik over tien jaar
maandag 18 maart 2019 om 21:02
Vandaag had ik een gesprek met mijn vader. Over hoe oud of jong je je voelt. Op de een of andere manier kwam dit gesprek toch binnen bij mij. Mijn vader is 69, woont in het buitenland, is opnieuw getrouwd met een vrouw van 30 (je moet er maar zin in hebben maar goed hij is gelukkig) Ik ben in de 40, gescheiden, nog steeds wat zoekende om mijn draai te vinden. Dit lukt soms wel en soms niet. Drie kinderen. Zeg maar huisje, boompje, beestje.
Toen de vraag “ waar sta ik over tien jaar?”. Ik voelde op dat moment een soort steek want ja, hoe ziet mijn leven er dan uit? Ik ben dan in de 50, moet nu nog niet aan een man denken maar om nog tien jaar alleen te zijn? Daar knijpt mij de keel ook van dicht. Ik heb twee rothuwelijken achter de rug, dus geloven in de liefde doe ik niet meer. Maar het idee dat ik alleen eindig in een verpleeghuis? Ik heb wel vriendinnen maar die hebben ook een eigen leven. Voel mij nu al op momenten soms eenzaam. Maar teveel mensen om mij heen benauwd mij ook, ben best wel een einzelgänger. Ben nu ook best veel alleen....misschien word ik wel kluizenaar haha. Gelukkig heb ik nog thuiswonende kinderen dus dat zal wel meevallen.
Wat ik met dit topic wil? Geen idee eigenlijk...gewoon een mijmering denk ik.
Toen de vraag “ waar sta ik over tien jaar?”. Ik voelde op dat moment een soort steek want ja, hoe ziet mijn leven er dan uit? Ik ben dan in de 50, moet nu nog niet aan een man denken maar om nog tien jaar alleen te zijn? Daar knijpt mij de keel ook van dicht. Ik heb twee rothuwelijken achter de rug, dus geloven in de liefde doe ik niet meer. Maar het idee dat ik alleen eindig in een verpleeghuis? Ik heb wel vriendinnen maar die hebben ook een eigen leven. Voel mij nu al op momenten soms eenzaam. Maar teveel mensen om mij heen benauwd mij ook, ben best wel een einzelgänger. Ben nu ook best veel alleen....misschien word ik wel kluizenaar haha. Gelukkig heb ik nog thuiswonende kinderen dus dat zal wel meevallen.
Wat ik met dit topic wil? Geen idee eigenlijk...gewoon een mijmering denk ik.
maandag 18 maart 2019 om 21:08
Deels wel herkenbaar. Ik ben eind 30, geen partner (nooit gehad ook), geen kinderen. Wel gelukkig met werk, huisje, maar soms ook eenzaam. Ook ik denk wel eens over de manier waarop ik oud wil worden en waar mijn omgeving dan uit bestaat. Vrienden... tsja. Als ik oud word, zijn zij het ook en dus niet meer in staat iets voor me te doen. Of ik blijf alleen achter. Niet perse wat ik wil, maar ik weet niet of het me nog gaat lukken een partner te vinden. Intimiteit (niet alleen fysiek maar ook mentaal) in relaties is altijd een ontwikkelpuntje geweest zeg maar.
Ik kan goed alleen zijn, maar de vraag is wel of ik dat ook altijd wil.
Ik kan goed alleen zijn, maar de vraag is wel of ik dat ook altijd wil.
maandag 18 maart 2019 om 21:14
Ik maak niet echt plannen maar dit gevoel overviel mij ineens en ik merkte dat ik er best een beetje verdrietig van werd.. Ik probeer eigenlijk altijd wel bij des af te leven maar merk ook dat ik mijzelf wel eens een dag voorbij ren.
maandag 18 maart 2019 om 21:17
maandag 18 maart 2019 om 21:18
De meeste belangrijke veranderingen overkomen je. Je hebt er niets over te zeggen.
Volkomen zinloos om mannen te zoeken of ze te vermijden. Als je ze vermijdt wordt het misschien de broer van de vader van een van de kinderen op school waar je aanvankelijk een gruwelijke hekel aan hebt en ineens blijken jullie magisch naar elkaar toe te worden getrokken.
Volkomen zinloos om mannen te zoeken of ze te vermijden. Als je ze vermijdt wordt het misschien de broer van de vader van een van de kinderen op school waar je aanvankelijk een gruwelijke hekel aan hebt en ineens blijken jullie magisch naar elkaar toe te worden getrokken.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 18 maart 2019 om 21:44
Haha nou dat is wel erg driest. Ben ik nog niet van plan hoor.
.
maandag 18 maart 2019 om 21:57
Dat weet ik, gelukkig wel. Ik heb ook mijn werk, alleen werk ik voor een uitzendbureau, dus op verschillende locaties. Dat voelt soms eenzaam omdat je niet echt een band opbouwt met collega’s binnen het team.
Deze mijmeringen...het overviel mij gewoon even door dit gesprek met mijn vader. Meestal voel ik mij goed, sommige dagen ook niet maar dan kan ik dat gevoel wegstoppen...nu lukte dit gewoon even niet.
maandag 18 maart 2019 om 22:01
Lastig te zeggen denk ik. Ik ben ook in de 40, vrijgezel, geen kinderen.
Als je mij tien jaar geleden had verteld wat ik nu doe als hobby, droom en zslfs werk had ik je bij alle drie denk ik voor gek verklaard. Terwijl alle drie naar me toe zijn komen waaien, alleen de droom was ergens altijd wel aanwezig.
Ik kan me nu wel afvragen waar ik over tien jaar sta, maar vraag me af of ik daarmee geen kansen laat liggen die ook weer aan komen waaien.
Als je mij tien jaar geleden had verteld wat ik nu doe als hobby, droom en zslfs werk had ik je bij alle drie denk ik voor gek verklaard. Terwijl alle drie naar me toe zijn komen waaien, alleen de droom was ergens altijd wel aanwezig.
Ik kan me nu wel afvragen waar ik over tien jaar sta, maar vraag me af of ik daarmee geen kansen laat liggen die ook weer aan komen waaien.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
maandag 18 maart 2019 om 22:21
Ik (33) zie dat niet erg rooskleurig in. Vooral de vraag of ik nog mensen heb om op terug te vallen. Maar ook om leuke herinneringen mee te maken. Ik heb weinig vriendschappen. Deels houd ik dat zelf in stand doordat ik een einzelgänger ben. Maar ook door teleurstellingen en niet gauw een connectie voelen met mensen. Mijn grootste steunpilaar is mijn moeder tot nu toe. Maar zie erg op tegen de dag dat ze ooit wegvalt. Ook omdat ze al 4 keer kanker heeft gehad. Ze is nu weer schoon, maar elke controle blijft spannend. Zo als het er nu uitziet zal ik dan eenzaam zijn. Nooit een partner gehad. Meestal vermaak ik me goed alleen. Lekker rustig, geen schoonoudergedoe. Maar soms het gevoel dat ik iets mis en fantaseer ik over een lat-relatie. Weet ook niet of ik wel ALTIJD alleen wil blijven.
Ik hoop over 10 jaar wel wat meer vriendschappen te hebben. En dat er echt een treinverbinding in mijn regio komt. Daar zijn plannen voor.
Ik hoop over 10 jaar wel wat meer vriendschappen te hebben. En dat er echt een treinverbinding in mijn regio komt. Daar zijn plannen voor.
