Overig
alle pijlers
Waarom...?
dinsdag 17 februari 2009 om 21:39
Nou ben ik geen peuter meer die om de vijf minuten vraagt, waarom....?
Toch heb ik nog best wel veel waarom vragen?
Waarom zijn de vissen op curacao zo mooi van kleur en zijn ze in de Noordzee grijs en saai?
Waarom kom je makkelijker aan dan dat je afvalt (onder normale omstandigheden)?
Waarom spreken we over de hele wereld allemaal andere talen?
Wie weet de antwoorden? En wie heeft ook onbeantwoorde vragen?
Toch heb ik nog best wel veel waarom vragen?
Waarom zijn de vissen op curacao zo mooi van kleur en zijn ze in de Noordzee grijs en saai?
Waarom kom je makkelijker aan dan dat je afvalt (onder normale omstandigheden)?
Waarom spreken we over de hele wereld allemaal andere talen?
Wie weet de antwoorden? En wie heeft ook onbeantwoorde vragen?
dinsdag 17 februari 2009 om 21:44
dinsdag 17 februari 2009 om 21:44
Waarom kom je makkelijker aan dan dat je afvalt (onder normale omstandigheden)?
omdat, wat wij normale omstandigheden noemen, dat niet zijn....
normaal is: niet zeker zijn van je volgende maaltijd, niet zeker zijn van je leven in het algemeen, zware winters moeten doorstaan.
daar is ons lichaam op gebouwd; het zo efficient mogelijk omgaan met brandstof.
maar als de kachel vol is, stop dan gewoon met de houttoevoer....
dat is mijn theorie iig.
voor al je andere vragen zou ik zeggen: google is je vriend!
omdat, wat wij normale omstandigheden noemen, dat niet zijn....
normaal is: niet zeker zijn van je volgende maaltijd, niet zeker zijn van je leven in het algemeen, zware winters moeten doorstaan.
daar is ons lichaam op gebouwd; het zo efficient mogelijk omgaan met brandstof.
maar als de kachel vol is, stop dan gewoon met de houttoevoer....
dat is mijn theorie iig.
voor al je andere vragen zou ik zeggen: google is je vriend!
dinsdag 17 februari 2009 om 21:49
Waarom zijn tropische vissen zo vrolijk gekleurd?
pijl12/03/2008 - Sofie (8 jaar)
Biologie Context van de vraag:
Dan vallen ze toch op. Worden ze dan niet opgegeten?
Antwoord
Het lijkt inderdaad dat tropische vissen veel feller gekleurd zijn dan bijvoorbeeld vissen die bij ons in de zee leven. Maar niet alle tropische vissen zijn fel gekleurd. Zo zijn er heel wat haaiesoorten, tonijnachtigen, horsmakreelachtigen, roggen, enz. die ook in de tropen leven, maar eigenlijk weinig gekleurd zijn (ze zijn veelal gewoon grijs).
Nu, diegene die wél fel gekleurd zijn, zijn voornamelijk tropische vissen die leven in koraalriffen. En deze koraalriffen bieden dan ook heel wat bescherming aan deze vissen tegen andere vissen die ze zouden kunnen opeten. Zo zijn koralen zelf ook dikwijls fel gekleurd, waardoor de vissen al niet meer zo sterk opvallen (beetje zoals een rode smarties niet opvalt in een zakje vol met gekleurde smarties). Anderzijds bieden de koralen heel veel spleetjes en holletjes waar de vissen zich kunnen in weg steken als ze zouden aangevallen worden. Dus, ze kunnen perfect fel gekleurd zijn zonder daardoor heel snel opgegeten te worden.
Je kan je nu afvragen wat het nut dan is om zo fel gekleurd te zijn, en waarom de vissen bij ons niet zo fel gekleurd zijn. De felle kleuren bij vissen kunnen nuttig zijn om als het ware met elkaar te praten (zo zal een vis die zich niet goed in zijn vel voelt, minder fel gekleurd zijn). Vissen die bij ons leven zouden weinig baat hebben bij felle kleuren, want (1) ze kunnen zich niet zoveel weg steken tussen spleetjes en in koraalriffen, (2) er is zo geen fel gekleurde achtergrond zoals het geval is bij koraalriffen, en (3) het water is ook veel te troebel (waardoor het geen zin heeft om fel gekleurd te zijn want de vis zijn vriendjes kunnen hem toch bijna niet zien).
Dus, waarom sommige tropische vissen feller gekleurd zijn, is omdat het water daar helderder is (en ze elkaar dus beter kunnen zien) en dat ze zich daar heel goed kunnen wegsteken.
Deze vraag werd beantwoord door:
Prof. Dr. Dominique Adriaens
Docent Vakgroep Biologie, Hoofd onderzoeksgroep 'Evolutionaire Morfologie Vertebraten' en Directeur Museum voor Dierkunde
pijl12/03/2008 - Sofie (8 jaar)
Biologie Context van de vraag:
Dan vallen ze toch op. Worden ze dan niet opgegeten?
Antwoord
Het lijkt inderdaad dat tropische vissen veel feller gekleurd zijn dan bijvoorbeeld vissen die bij ons in de zee leven. Maar niet alle tropische vissen zijn fel gekleurd. Zo zijn er heel wat haaiesoorten, tonijnachtigen, horsmakreelachtigen, roggen, enz. die ook in de tropen leven, maar eigenlijk weinig gekleurd zijn (ze zijn veelal gewoon grijs).
Nu, diegene die wél fel gekleurd zijn, zijn voornamelijk tropische vissen die leven in koraalriffen. En deze koraalriffen bieden dan ook heel wat bescherming aan deze vissen tegen andere vissen die ze zouden kunnen opeten. Zo zijn koralen zelf ook dikwijls fel gekleurd, waardoor de vissen al niet meer zo sterk opvallen (beetje zoals een rode smarties niet opvalt in een zakje vol met gekleurde smarties). Anderzijds bieden de koralen heel veel spleetjes en holletjes waar de vissen zich kunnen in weg steken als ze zouden aangevallen worden. Dus, ze kunnen perfect fel gekleurd zijn zonder daardoor heel snel opgegeten te worden.
Je kan je nu afvragen wat het nut dan is om zo fel gekleurd te zijn, en waarom de vissen bij ons niet zo fel gekleurd zijn. De felle kleuren bij vissen kunnen nuttig zijn om als het ware met elkaar te praten (zo zal een vis die zich niet goed in zijn vel voelt, minder fel gekleurd zijn). Vissen die bij ons leven zouden weinig baat hebben bij felle kleuren, want (1) ze kunnen zich niet zoveel weg steken tussen spleetjes en in koraalriffen, (2) er is zo geen fel gekleurde achtergrond zoals het geval is bij koraalriffen, en (3) het water is ook veel te troebel (waardoor het geen zin heeft om fel gekleurd te zijn want de vis zijn vriendjes kunnen hem toch bijna niet zien).
Dus, waarom sommige tropische vissen feller gekleurd zijn, is omdat het water daar helderder is (en ze elkaar dus beter kunnen zien) en dat ze zich daar heel goed kunnen wegsteken.
Deze vraag werd beantwoord door:
Prof. Dr. Dominique Adriaens
Docent Vakgroep Biologie, Hoofd onderzoeksgroep 'Evolutionaire Morfologie Vertebraten' en Directeur Museum voor Dierkunde
dinsdag 17 februari 2009 om 21:52
Hoe ontstonden de verschillende talen? Hoe komt het dat ze onderling zo verschillen van klank, wanneer we allemaal toch hetzelfde beschrijven? Waarom zijn bepaalde woorden quasi universeel (mama bv.)?
pijl06/05/2008 - Cleopatra (50 jaar)
Kunst & Taal Context van de vraag:
Ik vraag me dit al heel lang af. Als grote groepen mensen een zelfde afkomst hebben ('oermens typen', zeg maar), waarom verschilt hun taal dan zo sterk? Je hoeft maar een grens over te steken eender waar in Europa en de taal is plotseling helemaal anders.
Antwoord
In tegenstelling tot de indruk die we krijgen door ons onderwijs dat standaardtalen aanleert, is een taal niet homogeen. Elke taal draagt in zich heel wat variatie. Deze variatie is natuurlijk, vermits de overdracht van een taal van generatie op generatie berust op imitatie. En deze imitatie is per definitie niet perfect. Vandaar dat men verschillen herkent binnen dezelfde "taal" volgens de regio, verschillen volgens de leeftijd, volgens de sociale klasse, het beroep, enz..
Deze variatie kan afgeremd worden (bv. door historisch-politieke factoren, zoals de politieke of administratieve eenheid van een gebied, of door het onderwijs), maar kan ook bevorderd worden (bv. wanneer bovenvermelde factoren niet aanwezig zijn, politieke grenzen, gebrek aan communicatielijnen, interferentie door andere talen).
Een grens is precies één van die historische factoren die kunnen bijdragen tot taaldiversificatie. Een dergelijke factor constateren we zelfs wanneer een taal erkend wordt als één, zoals het Nederlands (in Vlaanderen en Nederland). De politieke grens en het verschil in onderwijssysteem, massa-media, enz laat het taalgebruik variëren. Indien het toch niet tot twee verschillende talen komt, dan heeft dit in hoge mate te maken met onderwijs en taalpolitiek die ertoe bijdragen dat we de beide "varianten" bij mekaar houden.
Standaardtalen zijn dus in feite artificiële gegevens, die de natuurlijke variatie binnen talen onderdrukken enerzijds en die het natuurlijke continuum dat er in de ruimte tussen talen altijd bestaat (een dialect gaat geleidelijk over in het aangrenzende dialect) evenzeer artificieel tot een scherpe grens maakt anderzijds.
Dit verklaart ook waarom de taalgrens in Belgîë zo moeilijk te bepalen is. Zelfs bij niet verwante talen zoals het Frans en het Nederlands is er geen scherpe natuurljike taalgrens, er is alleen een min of meer brede overgangszone, die men politiek probeert precies af te bakenen.
Deze vraag werd beantwoord door:
prof. Eugeen Roegiest
gewoon hoogleraar
pijl06/05/2008 - Cleopatra (50 jaar)
Kunst & Taal Context van de vraag:
Ik vraag me dit al heel lang af. Als grote groepen mensen een zelfde afkomst hebben ('oermens typen', zeg maar), waarom verschilt hun taal dan zo sterk? Je hoeft maar een grens over te steken eender waar in Europa en de taal is plotseling helemaal anders.
Antwoord
In tegenstelling tot de indruk die we krijgen door ons onderwijs dat standaardtalen aanleert, is een taal niet homogeen. Elke taal draagt in zich heel wat variatie. Deze variatie is natuurlijk, vermits de overdracht van een taal van generatie op generatie berust op imitatie. En deze imitatie is per definitie niet perfect. Vandaar dat men verschillen herkent binnen dezelfde "taal" volgens de regio, verschillen volgens de leeftijd, volgens de sociale klasse, het beroep, enz..
Deze variatie kan afgeremd worden (bv. door historisch-politieke factoren, zoals de politieke of administratieve eenheid van een gebied, of door het onderwijs), maar kan ook bevorderd worden (bv. wanneer bovenvermelde factoren niet aanwezig zijn, politieke grenzen, gebrek aan communicatielijnen, interferentie door andere talen).
Een grens is precies één van die historische factoren die kunnen bijdragen tot taaldiversificatie. Een dergelijke factor constateren we zelfs wanneer een taal erkend wordt als één, zoals het Nederlands (in Vlaanderen en Nederland). De politieke grens en het verschil in onderwijssysteem, massa-media, enz laat het taalgebruik variëren. Indien het toch niet tot twee verschillende talen komt, dan heeft dit in hoge mate te maken met onderwijs en taalpolitiek die ertoe bijdragen dat we de beide "varianten" bij mekaar houden.
Standaardtalen zijn dus in feite artificiële gegevens, die de natuurlijke variatie binnen talen onderdrukken enerzijds en die het natuurlijke continuum dat er in de ruimte tussen talen altijd bestaat (een dialect gaat geleidelijk over in het aangrenzende dialect) evenzeer artificieel tot een scherpe grens maakt anderzijds.
Dit verklaart ook waarom de taalgrens in Belgîë zo moeilijk te bepalen is. Zelfs bij niet verwante talen zoals het Frans en het Nederlands is er geen scherpe natuurljike taalgrens, er is alleen een min of meer brede overgangszone, die men politiek probeert precies af te bakenen.
Deze vraag werd beantwoord door:
prof. Eugeen Roegiest
gewoon hoogleraar
dinsdag 17 februari 2009 om 21:53
deze antwoorden vond ik na 2 seconden googlen op www.ikhebeenvraag.be....
dinsdag 17 februari 2009 om 22:07
dit wilde ik nou altijd al weten!
Bij oude telefoons met een draaischijf had je links onderaan altijd een wit knopje. Wat was de functie van de knopje want als je er op drukte gebeurde er niets.
pijl09/02/2009 - Glenn (42 jaar)
Technologie & Techniek Context van de vraag:
Op de oude telefoons met draaischijf had je een wit knopje onderaan in de hoek.
Ik heb nooit begrepen wat de functie was van dat knopje, want als we daar als kind op drukten gebeurde er helemaal niks.
Toevallig vandaag hadden we het erover op het werk, en niemand had enig idee van de functie.
Nu is m'n intresse weer gewekt in dit raadselachtige knopje uit m'n jeugdjaren.
Beleefde groeten
Glenn Wouters
Antwoord
Dag Glenn
Wat een heerlijke vraag, ik herinner me dat knopje ook nog...
Het antwoord is het volgende: de vroegere telefoons met een kiesschijf hadden veel minder mogelijkheden dan we vandaag gewend zijn. Er was geen 'sterretje' noch 'hekje', en geen 'herhaal'-knop. Toch bestonden er toen ook (prille) telefooncentrales voor binnen een bedrijf, eigen centrales. Welnu, dat kleine witte knopje was bedoeld om 'door te verbinden'. Op het gewone net was zo'n telefoon aangesloten met twee draden en had dat knopje geen enkele functie. Maar bij een bedrijfs-telefooncentrale was er een derde draad, de aarddraad. En met dat knopje bracht je 1 van de beide andere draden even op aardpotentiaal. De centrale plaatste daarop dan het lopende gesprek in wachtstand, en gaf terug kiestoon. Nu kon je een ander binnennummer kiezen en het lopende gesprek naar dat andere nummer doorverbinden. Het was dus een 'aardtoets', om gesprekken door te verbinden bij een binnencentrale.
Deze vraag werd beantwoord door:
Tony Vandenborn
lector
Bij oude telefoons met een draaischijf had je links onderaan altijd een wit knopje. Wat was de functie van de knopje want als je er op drukte gebeurde er niets.
pijl09/02/2009 - Glenn (42 jaar)
Technologie & Techniek Context van de vraag:
Op de oude telefoons met draaischijf had je een wit knopje onderaan in de hoek.
Ik heb nooit begrepen wat de functie was van dat knopje, want als we daar als kind op drukten gebeurde er helemaal niks.
Toevallig vandaag hadden we het erover op het werk, en niemand had enig idee van de functie.
Nu is m'n intresse weer gewekt in dit raadselachtige knopje uit m'n jeugdjaren.
Beleefde groeten
Glenn Wouters
Antwoord
Dag Glenn
Wat een heerlijke vraag, ik herinner me dat knopje ook nog...
Het antwoord is het volgende: de vroegere telefoons met een kiesschijf hadden veel minder mogelijkheden dan we vandaag gewend zijn. Er was geen 'sterretje' noch 'hekje', en geen 'herhaal'-knop. Toch bestonden er toen ook (prille) telefooncentrales voor binnen een bedrijf, eigen centrales. Welnu, dat kleine witte knopje was bedoeld om 'door te verbinden'. Op het gewone net was zo'n telefoon aangesloten met twee draden en had dat knopje geen enkele functie. Maar bij een bedrijfs-telefooncentrale was er een derde draad, de aarddraad. En met dat knopje bracht je 1 van de beide andere draden even op aardpotentiaal. De centrale plaatste daarop dan het lopende gesprek in wachtstand, en gaf terug kiestoon. Nu kon je een ander binnennummer kiezen en het lopende gesprek naar dat andere nummer doorverbinden. Het was dus een 'aardtoets', om gesprekken door te verbinden bij een binnencentrale.
Deze vraag werd beantwoord door:
Tony Vandenborn
lector
dinsdag 17 februari 2009 om 22:20
wat ik mij afvraag sinds ik al klein ben en waarschijnlijk nog zal afvragen als ik 85 ben; niks is oneindig word je geleerd maar waar eindigt dan het heelal en wat komt er dan?
Verder ben ik wel zo suf dat als ik mij iets afvraag ik het op zoek en dus weet ik heel veel nutteloze dingen omdat ik ooit dacht waarom...? (zou je daar je beroep van kunnen maken?
)
Verder ben ik wel zo suf dat als ik mij iets afvraag ik het op zoek en dus weet ik heel veel nutteloze dingen omdat ik ooit dacht waarom...? (zou je daar je beroep van kunnen maken?
)
dinsdag 17 februari 2009 om 22:27
quote:mamalief schreef op 17 februari 2009 @ 22:10:
waarom geeft festen de leukste dan niet nu ogenblikkelijk aan mij?
omdat verlies zwaarder aanvoelt dan winst.
Daniel Kahneman van de Princeton University en Amos Tversky denken dat personen vooral verlies proberen te voorkomen. De kans op honderd gulden verlies weegt zwaarder dan dezelfde kans op honderd gulden winst. We nemen minder risico bij de kans op we verlies, dan we rationeel zouden moeten doen.
waarom geeft festen de leukste dan niet nu ogenblikkelijk aan mij?
omdat verlies zwaarder aanvoelt dan winst.
Daniel Kahneman van de Princeton University en Amos Tversky denken dat personen vooral verlies proberen te voorkomen. De kans op honderd gulden verlies weegt zwaarder dan dezelfde kans op honderd gulden winst. We nemen minder risico bij de kans op we verlies, dan we rationeel zouden moeten doen.
dinsdag 17 februari 2009 om 22:31
quote:vanillafudge schreef op 17 februari 2009 @ 22:20:
wat ik mij afvraag sinds ik al klein ben en waarschijnlijk nog zal afvragen als ik 85 ben; niks is oneindig word je geleerd maar waar eindigt dan het heelal en wat komt er dan?
The big-rip is a very strange thing. The scale factor (that describes the relation between the distance between to different points at different cosmological times) becomes infinite in a finite time. For this to take place, the energy density becomes infinite. This leads to an infinitely strong pressure which in turn leads to this infinite acceleration. This energy density is however the energy density of the phantom energy whereas the energy density of every other component in the universe gets diluted. For example, the cosmological photon background (microwave background) would get diluted and there is no way for it to increase its energy density.
However, the big-rip is not the end of the universe. Time goes on after the big-rip and, in the usual big-rip scenarios, it starts a phase of contraction that leads to a big-crunch. This assumes that we can extrapolate the classica physics over the infinite density state of the big-rip that cannot be described currently. During this contraction phase the energy density of all other components of the universe increases and the photon background would get more and more energetic.
wat ik mij afvraag sinds ik al klein ben en waarschijnlijk nog zal afvragen als ik 85 ben; niks is oneindig word je geleerd maar waar eindigt dan het heelal en wat komt er dan?
The big-rip is a very strange thing. The scale factor (that describes the relation between the distance between to different points at different cosmological times) becomes infinite in a finite time. For this to take place, the energy density becomes infinite. This leads to an infinitely strong pressure which in turn leads to this infinite acceleration. This energy density is however the energy density of the phantom energy whereas the energy density of every other component in the universe gets diluted. For example, the cosmological photon background (microwave background) would get diluted and there is no way for it to increase its energy density.
However, the big-rip is not the end of the universe. Time goes on after the big-rip and, in the usual big-rip scenarios, it starts a phase of contraction that leads to a big-crunch. This assumes that we can extrapolate the classica physics over the infinite density state of the big-rip that cannot be described currently. During this contraction phase the energy density of all other components of the universe increases and the photon background would get more and more energetic.
