Overig
alle pijlers
Wat is jouw allerleukste ervaring ooit?
woensdag 29 september 2021 om 18:04
Zelf denk ik dat mijn allerleukste ervaring nog moet komen, maar er zaten al wel wat highlights tussen.
Mijn mooie ervaring:
Ik kon langere tijd op reis, durfde helemaal niet, was er voor wel alleen op reis geweest, maar dan op 1 plek, of met een groepsreis. Eigenlijk vreesde ik op reis net zo eenzaam te zijn als thuis vaak, maar dan op betere locatie, want ik ben behoorlijk wat ouder dan de gemiddelde Australië reiziger…boy was I wrong. Al op mijn tweede week op reis ging ik met zeven andere, allemaal leuke, mensen met twee 4x4 alle nationale parken in de buurt van Darwin af. Compleet met kamvuurtjes, gitaargepingel, heel erg veel lachen, echt goede gesprekken, zelfs echt ontroerende momenten. En die gehele reis, die vele maanden duurden zat vól met dat soort ervaringen.
Wat was jullie allerleukste ervaring?
Mijn mooie ervaring:
Ik kon langere tijd op reis, durfde helemaal niet, was er voor wel alleen op reis geweest, maar dan op 1 plek, of met een groepsreis. Eigenlijk vreesde ik op reis net zo eenzaam te zijn als thuis vaak, maar dan op betere locatie, want ik ben behoorlijk wat ouder dan de gemiddelde Australië reiziger…boy was I wrong. Al op mijn tweede week op reis ging ik met zeven andere, allemaal leuke, mensen met twee 4x4 alle nationale parken in de buurt van Darwin af. Compleet met kamvuurtjes, gitaargepingel, heel erg veel lachen, echt goede gesprekken, zelfs echt ontroerende momenten. En die gehele reis, die vele maanden duurden zat vól met dat soort ervaringen.
Wat was jullie allerleukste ervaring?
woensdag 29 september 2021 om 20:43
Thnx en thnx…
woensdag 29 september 2021 om 20:45
Jaloers!takkentrol schreef: ↑29-09-2021 20:386 maanden met mijn beste vriendin werken in het buitenland. Voelde al (slecht betaalde) vakantie. We worden nog steeds blij als we het er over hebben en het is inmiddels ruim 26 jaar geleden.
Snorkelen met walvishaaien op de Filipijnen, samen met mijn man.
Tijdens een duik in Egypte, overdag, een Spaanse danseres (grote rode zeeslak) voorbij zien komen.
Als laatste mijn eerste ostracodsduik op Bonaire. Dat was zó mooi en betoverend dat ik helemaal emotioneel uit het water kwam.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
woensdag 29 september 2021 om 20:46
Hands down het moment (nu 2x meegemaakt) dat er een klein, warm, glibberig mannetje op mijn buik werd gelegd en ik verdronk in die indringende, alerte blik van een pasgeborene, die je lijkt op te zuigen met zijn blik, die zoetige geur opsnoof en dat zachte bolletje kuste. Wauw 
Verder:
- Toen mijn zwangerschapstest eindelijk voor het eerst positief werd (na fertiliteitstraject)
- Toen mijn oudste mijn jongste voor het eerst ontmoette
- Toen mijn oudste voor het eerst schaterlachte.
- Ronddwalend door Tokyo, wát een gave stad.
- Toen we ons eerste huis gekocht hadden en in een leeg huis stonden in het ochtendzonnetje met onze 2 zoons, om op ons in te laten dalen dat dit nu ons huis was
- Als allereerste bovenop de berg in een gouden ochtendzonnetje de eerste sporen trekken op een gladde skipiste
- Toen ik te horen kreeg dat ik afgestudeerd was
- Toen we een wijnproeverij hadden gedaan in Toscane en te dronken waren om terug te gaan en tussen de weilanden hebben liggen vrijen om daarna in een piepklein restaurantje te gaan eten en de lekkerste hammetjes, burrata, tomaten en pasta pesto kregen.
- met mijn zusje salsadansend en wijndrinkend aan de Seine en de volgende ochtend bijkomen op een dromerig terrasje met koffie en croissants
- met onze oudste een weekend naar zee, gewoon in Nederland, met stralend mooi weer, toen hij nét kon lopen en niet uit de zee te slaan was en we zo genoten van de golven met z’n allen en wij ‘s avonds borrelden met uitzicht op zee terwijl hij als een blok in slaap was gevallen
- zomer in Griekenland met de oudste, hoe hij dolmas, geitenkaas en olijven at en we speelden in de zee en hem gewoon in de drager met ons mee namen naar alles dat wij zelf wilden doen en hij dat prima vond en genoot van alle aandacht
- hoe mijn jongste alle Venetiaanse oude dametjes om zijn vinger wond met 9 maanden omdat hij een gigantische flirt is en omdat hij een te schattig kort tuinbroekje met een beertje droeg waarin hij gewoon om op te vreten was
- onze bruiloft (2 dagen, totaal verschillend, maar allebei heerlijk) en huwelijksreis
- toen ik met mijn moeder en zusje in Rome was, we er een Australische vrouw tegenkwamen en op sleeptouw namen en de meest geweldige girl trip ooit ontstond
- als 10-jarige voor het eerst vliegen en zonder ouders (met tante) naar Londen
Er zijn er vast nog meer. Ik ben een gezegend mens
Verder:
- Toen mijn zwangerschapstest eindelijk voor het eerst positief werd (na fertiliteitstraject)
- Toen mijn oudste mijn jongste voor het eerst ontmoette
- Toen mijn oudste voor het eerst schaterlachte.
- Ronddwalend door Tokyo, wát een gave stad.
- Toen we ons eerste huis gekocht hadden en in een leeg huis stonden in het ochtendzonnetje met onze 2 zoons, om op ons in te laten dalen dat dit nu ons huis was
- Als allereerste bovenop de berg in een gouden ochtendzonnetje de eerste sporen trekken op een gladde skipiste
- Toen ik te horen kreeg dat ik afgestudeerd was
- Toen we een wijnproeverij hadden gedaan in Toscane en te dronken waren om terug te gaan en tussen de weilanden hebben liggen vrijen om daarna in een piepklein restaurantje te gaan eten en de lekkerste hammetjes, burrata, tomaten en pasta pesto kregen.
- met mijn zusje salsadansend en wijndrinkend aan de Seine en de volgende ochtend bijkomen op een dromerig terrasje met koffie en croissants
- met onze oudste een weekend naar zee, gewoon in Nederland, met stralend mooi weer, toen hij nét kon lopen en niet uit de zee te slaan was en we zo genoten van de golven met z’n allen en wij ‘s avonds borrelden met uitzicht op zee terwijl hij als een blok in slaap was gevallen
- zomer in Griekenland met de oudste, hoe hij dolmas, geitenkaas en olijven at en we speelden in de zee en hem gewoon in de drager met ons mee namen naar alles dat wij zelf wilden doen en hij dat prima vond en genoot van alle aandacht
- hoe mijn jongste alle Venetiaanse oude dametjes om zijn vinger wond met 9 maanden omdat hij een gigantische flirt is en omdat hij een te schattig kort tuinbroekje met een beertje droeg waarin hij gewoon om op te vreten was
- onze bruiloft (2 dagen, totaal verschillend, maar allebei heerlijk) en huwelijksreis
- toen ik met mijn moeder en zusje in Rome was, we er een Australische vrouw tegenkwamen en op sleeptouw namen en de meest geweldige girl trip ooit ontstond
- als 10-jarige voor het eerst vliegen en zonder ouders (met tante) naar Londen
Er zijn er vast nog meer. Ik ben een gezegend mens
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 29 september 2021 om 20:48
Mooi zeg…reiservaringen zijn toch wel heel bijzonder…duiken staat nog op mijn wensenlijstje, en ik heb tijdens die reizen ook meermaals momentjes meegemaakt waar de tranen hoog zaten of er helemaal uit kwamen. De laatste keer was ik ergens, in Australië op een dirt road in de buurt van Great Ocean Road. Het was nog hartstikke vroeg. Ik was helemaal alleen. In de auto speelde mijn favo spotify playlist en de zon scheen op een manier tussen de bomen die prachtig was. Ik moest al een potje huilen, maar voelde raar. Toen lag er een omgewaaide boom op het pad, die ik alleen aan de kant gezeuld heb. Terug in de auto speelde net mijn lievelingsnummer en het licht kwam op die plek nog mooier tussen de bomen door….toen heb ik echt een potje zitten huilen. Ik was echt ultiem gelukkig op dat moment. Helemaal alleen, en echt ultiem gelukkig. Wat een topervaring was dat.takkentrol schreef: ↑29-09-2021 20:386 maanden met mijn beste vriendin werken in het buitenland. Voelde al (slecht betaalde) vakantie. We worden nog steeds blij als we het er over hebben en het is inmiddels ruim 26 jaar geleden.
Snorkelen met walvishaaien op de Filipijnen, samen met mijn man.
Tijdens een duik in Egypte, overdag, een Spaanse danseres (grote rode zeeslak) voorbij zien komen.
Als laatste mijn eerste ostracodsduik op Bonaire. Dat was zó mooi en betoverend dat ik helemaal emotioneel uit het water kwam.
woensdag 29 september 2021 om 20:49
Wow zoveel moois…geweldig hoor,lux- schreef: ↑29-09-2021 20:46Hands down het moment (nu 2x meegemaakt) dat er een klein, warm, glibberig mannetje op mijn buik werd gelegd en ik verdronk in die indringende, alerte blik van een pasgeborene, die je lijkt op te zuigen met zijn blik, die zoetige geur opsnoof en dat zachte bolletje kuste. Wauw
Verder:
- Toen mijn zwangerschapstest eindelijk voor het eerst positief werd (na fertiliteitstraject)
- Toen mijn oudste mijn jongste voor het eerst ontmoette
- Toen mijn oudste voor het eerst schaterlachte.
- Ronddwalend door Tokyo, wát een gave stad.
- Toen we ons eerste huis gekocht hadden en in een leeg huis stonden in het ochtendzonnetje met onze 2 zoons, om op ons in te laten dalen dat dit nu ons huis was
- Als allereerste bovenop de berg in een gouden ochtendzonnetje de eerste sporen trekken op een gladde skipiste
- Toen ik te horen kreeg dat ik afgestudeerd was
- Toen we een wijnproeverij hadden gedaan in Toscane en te dronken waren om terug te gaan en tussen de weilanden hebben liggen vrijen om daarna in een piepklein restaurantje te gaan eten en de lekkerste hammetjes, burrata, tomaten en pasta pesto kregen.
- met mijn zusje salsadansend en wijndrinkend aan de Seine en de volgende ochtend bijkomen op een dromerig terrasje met koffie en croissants
- met onze oudste een weekend naar zee, gewoon in Nederland, met stralend mooi weer, toen hij nét kon lopen en niet uit de zee te slaan was en we zo genoten van de golven met z’n allen en wij ‘s avonds borrelden met uitzicht op zee terwijl hij als een blok in slaap was gevallen
- zomer in Griekenland met de oudste, hoe hij dolmas, geitenkaas en olijven at en we speelden in de zee en hem gewoon in de drager met ons mee namen naar alles dat wij zelf wilden doen en hij dat prima vond en genoot van alle aandacht
- hoe mijn jongste alle Venetiaanse oude dametjes om zijn vinger wond met 9 maanden omdat hij een gigantische flirt is en omdat hij een te schattig kort tuinbroekje met een beertje droeg waarin hij gewoon om op te vreten was
- onze bruiloft (2 dagen, totaal verschillend, maar allebei heerlijk) en huwelijksreis
- toen ik met mijn moeder en zusje in Rome was, we er een Australische vrouw tegenkwamen en op sleeptouw namen en de meest geweldige girl trip ooit ontstond
- als 10-jarige voor het eerst vliegen en zonder ouders (met tante) naar Londen
Er zijn er vast nog meer. Ik ben een gezegend mens
woensdag 29 september 2021 om 21:15
Heel afgezaagd inmiddels maar met stip op 1: kennismaking met zoon. Die blik van een pasgeborene en dan direct daarna de realisatie als al dat nieuwe toch ook zo vreemd bekend lijkt in één moment: ik kijk in mijn eigen ogen, zijn ogen zijn exact zoals die van mij.
Op nummer twee: afgemat terug rijden midden in de nacht vanuit Italië met een snurkend kind in zijn kinderzitje en een snurkend hondje half in datzelfde kinderzitje op de achterbank terwijl man probeert een cappuccino te fabriceren voor mij op de bijrijdersstoel met koffie uit een thermoskan en melk te shaken in een Doppler
Op nummer drie: Dat zoon mij zaterdag na zaterdag heeft getraind om opnieuw te leren fietsen na mijn herseninfarct. Compleet met ‘Trappen, trappen mama! Ik heb je vast’ (8 jaar oud).
Op nummer vier: Toen ik voor de zoveelste keer als puber mijn ouders een hartverzakking had bezorgd en pa op zijn pantoffels en gehuld in kamerjas zonder enige gêne een politiebureau in Rotterdam (180 km van huis) binnenstormde midden in de nacht om mij op te halen. Ouders van vriendin weigerden haar te komen halen diezelfde nacht. Hoe hij de agent die op ons had gepast en die pa wilde laten weten hoe erg hij het voor pa vond toesnauwde ‘Je hebt het wel over mijn dochter!’. Zo kwaad als hij ook was, al vloekend reed hij toch door een McDrive voor een milkshake want ik was toch ook wel ‘erg geschrokken’ en vriendin ook. Toen bedacht ik mij dat ik letterlijk iemand zou kunnen vermoorden en pa nog steeds zou komen aanhollen om mij te ‘redden’ met advocaten en een hoop geschreeuw. Desnoods op zijn pantoffels
Op nummer vijf: de eerste duik met man. Man vond dat hij niet goed genoeg kon zwemmen en vond alles eng, toch zette hij zich daar overheen en vertrouwde mij blind tijdens de duik.
Op nummer zes: de slipcursus op het circuit van Zandvoort. Hoor die instructeur nog blèren ‘Gassen! Geef gas en draaaaaaaaaaaaaai aan dat stuurrrrrrrr!’. Na tien minuten was ik alleen nog maar aan het slippen en aan het driften. Geweldig!
Op nummer twee: afgemat terug rijden midden in de nacht vanuit Italië met een snurkend kind in zijn kinderzitje en een snurkend hondje half in datzelfde kinderzitje op de achterbank terwijl man probeert een cappuccino te fabriceren voor mij op de bijrijdersstoel met koffie uit een thermoskan en melk te shaken in een Doppler
Op nummer drie: Dat zoon mij zaterdag na zaterdag heeft getraind om opnieuw te leren fietsen na mijn herseninfarct. Compleet met ‘Trappen, trappen mama! Ik heb je vast’ (8 jaar oud).
Op nummer vier: Toen ik voor de zoveelste keer als puber mijn ouders een hartverzakking had bezorgd en pa op zijn pantoffels en gehuld in kamerjas zonder enige gêne een politiebureau in Rotterdam (180 km van huis) binnenstormde midden in de nacht om mij op te halen. Ouders van vriendin weigerden haar te komen halen diezelfde nacht. Hoe hij de agent die op ons had gepast en die pa wilde laten weten hoe erg hij het voor pa vond toesnauwde ‘Je hebt het wel over mijn dochter!’. Zo kwaad als hij ook was, al vloekend reed hij toch door een McDrive voor een milkshake want ik was toch ook wel ‘erg geschrokken’ en vriendin ook. Toen bedacht ik mij dat ik letterlijk iemand zou kunnen vermoorden en pa nog steeds zou komen aanhollen om mij te ‘redden’ met advocaten en een hoop geschreeuw. Desnoods op zijn pantoffels
Op nummer vijf: de eerste duik met man. Man vond dat hij niet goed genoeg kon zwemmen en vond alles eng, toch zette hij zich daar overheen en vertrouwde mij blind tijdens de duik.
Op nummer zes: de slipcursus op het circuit van Zandvoort. Hoor die instructeur nog blèren ‘Gassen! Geef gas en draaaaaaaaaaaaaai aan dat stuurrrrrrrr!’. Na tien minuten was ik alleen nog maar aan het slippen en aan het driften. Geweldig!
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 29 september 2021 om 23:08
Mooie ervaringen:
De eerste keer dat ik me echt realiseerde, dat ik van iemand echt hield en hij van mij. (Duurde een half jaar
)
Kiekeboe met een dolfijn, bij Dolphin Reef. De Dolfijn zat in de vrije kant van de Rode zee en ik in de Lagune, achter een net in het water. Hij/zij zocht vrijwillig contact.
Heel veel geluksmomenten met mijn kinderen.
Snorkelen in de Rode zee bij Coral beach, Eilat.
Even het positieve verschil maken in iemands leven.
De eerste keer dat ik me echt realiseerde, dat ik van iemand echt hield en hij van mij. (Duurde een half jaar
)Kiekeboe met een dolfijn, bij Dolphin Reef. De Dolfijn zat in de vrije kant van de Rode zee en ik in de Lagune, achter een net in het water. Hij/zij zocht vrijwillig contact.
Heel veel geluksmomenten met mijn kinderen.
Snorkelen in de Rode zee bij Coral beach, Eilat.
Even het positieve verschil maken in iemands leven.
woensdag 29 september 2021 om 23:26
Nee, waarom.
woensdag 29 september 2021 om 23:54
Veel mooie en leuke ervaringen
Denk dat de eerste keer zoenen met de man op wie je verliefd bent ook wel hoog staat. Wauw wat een gevoel.
En ik heb vijf kinderen en elke bevalling was bijzonder maar van mijn vierde was zo mooi, ze werd met de helm op geboren.
En ik kan zo intens gelukkig worden van gewoon op een noordzeestrand staan en die zeelucht inademen. Het liefst op Vlieland.
Denk dat de eerste keer zoenen met de man op wie je verliefd bent ook wel hoog staat. Wauw wat een gevoel.
En ik heb vijf kinderen en elke bevalling was bijzonder maar van mijn vierde was zo mooi, ze werd met de helm op geboren.
En ik kan zo intens gelukkig worden van gewoon op een noordzeestrand staan en die zeelucht inademen. Het liefst op Vlieland.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 30 september 2021 om 00:10
Als ik denk aan leukste ervaringen denk ik aan de tijd dat ik mijn huidige partner leerde kennen. De eerste momenten met mijn kinderen en bij de laatste zelfs de bevalling. Zij werd binnen een uur geboren in onze auto.
Eén van de beste momenten was toen we aan onze 8jarige vertelde dat we een baby kregen. Zijn kennismaking met zijn zusje en later hun kennismaking met de jongste. Die gelukzalige gezichten!
Ook onze pups en kalfjes ophalen waren hoogtepunten. De geboorte van onze ezel en de geboortes van kalfjes.
Meest recente: onze jongste die haar loopkar zag en er voor t eerst mee over ons erf liep. Haar lach was zo heerlijk, ze vond het fantastisch!
Eén van de beste momenten was toen we aan onze 8jarige vertelde dat we een baby kregen. Zijn kennismaking met zijn zusje en later hun kennismaking met de jongste. Die gelukzalige gezichten!
Ook onze pups en kalfjes ophalen waren hoogtepunten. De geboorte van onze ezel en de geboortes van kalfjes.
Meest recente: onze jongste die haar loopkar zag en er voor t eerst mee over ons erf liep. Haar lach was zo heerlijk, ze vond het fantastisch!
donderdag 30 september 2021 om 00:27
Wat een leuk topic 
Sorry dat ik er een half dagboek neer moet plempen.
Ik heb als eerste- en tweedejaars veel op en neer door enkele EU-landen gelift, meestal alleen. Ik ben door andermans aardigheid tot in Kopenhagen, Wenen, Bologna, Warschau, Brussel, Berlijn en Minsk geraakt. Achteraf gezien was ik een naïve en volgens mij zelfs depressieve jongvolwassene en is het erg riskant gedrag geweest, maar ik denk soms wel eens terug aan een of andere rit en word dan warm van binnen. Het zijn zonder twijfel mijn mooiste, leukste en meest leerzame belevingen geweest.
Iets anders wat me te binnen schiet, en dat is het dagboekverhaal: mijn ex-vriend heeft veel talent voor piano, gitaar en zang. Hij heeft ook een aparte persoonlijkheid. Ik speel zelf heeeel matig gitaar en houd ook van zingen, maar het is niets speciaals. Ik voelde me op een manier altijd veroordeeld door hem, de manier waarop hij antwoordde als ik vragen stelde over theorie, hoe hij iets speelde of hoe ik bepaalde dingen ook kon leren te doen. Alsof het aan mij te moeilijk uit te leggen was, of dat er juist niets moeilijks aan was: je kunt het gewoon, of je kunt het niet.
Op een gegeven moment durfde ik hem niets meer te vragen, want ik kreeg toch nooit inzichten of tips. Ik werd er alleen maar verdrietig van. Ik speelde of zong alleen als er niemand in de buurt was, ging nog altijd niet vooruit, maar wilde eigenlijk juist zo graag samen met anderen iets spelen, inspiratie opdoen. In een band of iets.
Vriend was met mij in Kopenhagen toen, en daar in de stationshal zongen een jongen en een meisje samen a capella, de jongen begeleidde op de gitaar. Ik vond het prachtig, zag ons al precies zo zitten, vrolijkheid en mooie klanken, maar durfde het natuurlijk niet voor te stellen. Hij keek er bijna niet naar, was meer bezorgd waar we snel wat te eten konden halen.
Het ging uit, en ik besloot zangles gaan nemen. Ik deed auditie, werd geaccepteerd, de lerares was in de 60 en ouderwets streng. De lessen waren duur en ik had soms mijn twijfels of het wel goed voor me was, maar ik vond het leuk en de resultaten na een paar maanden waren onmiskenbaar. Ik was enorm blij de vooruitgang te horen, ging vaak zelfs zingend naar huis. Ex-vriend appte wel eens hoe de les was, liet zich ontvallen dat de lerares inderdaad wel een aparte manier van lesgeven had, zei zelfs een keer dat hij zou stoppen als hij mij was. We verloren contact. Een jaar later kwam ik via een collega bij een koor terecht. Ik helemaal blij, twee keer per week datgene wat ik altijd al wilde: samen zingen!
Op een dag kwam het mooiste: een paar leden hadden samen een band en speelden om de week of twee weken in restaurants, live venues en dergelijke. Maar de zangeres kon onverwacht niet die zaterdag. Het restaurant was echter al geboekt, en ze vroegen dus of iemand uit het koor niet in wilde vallen... natuurlijk reageerde ik niet, zo'n technisch goede zanger ben ik niet. En optreden?
Maar na een paar dagen zonder nieuws scheef de leidster van ons koor mij op Whatsapp of ik niet wilde. Ze vroegen MIJ, zei ze
Ik heb in twee dagen 9 liedjes geleerd, we hebben diezelfde middag van het optreden 4 uur gerepeteerd... en ik heb die avond op het podium gestaan
Er waren maar 3 bezette tafels, maar ik denk niet dat mijn leven nog zo'n hoogtepunt gaat krijgen. Ik liep naar huis alsof ik voor een heel stadion had gezongen.
Het beste (eigenlijk ergste...) was dat de leider van de band het heel goed vond, en al ideeën had voor... duetten! Met de originele zangeres! Ik ben een mezzosopraan, zij is een pure, diepe alt, het zou fantastisch worden. Het restaurant stond al vast voor volgend weekend, in hartje Warschau!!!
Maar... dit was begin maart 2020. Later die week kwam de eerste coronalockdown, nog voor het weekend zat alles op slot.
Met het koor konden we maandenlang niet samenkomen, bars zouden meer dan een jaar gesloten blijven. Ik vertrok uit Polen en heb geen contact meer met de band.
Dus ja, nu zit ik hier achter mijn bureau te soggen en te dromen over wat nooit was. Maar ik heb in ieder geval één keer live gezongen
Sorry dat ik er een half dagboek neer moet plempen.Ik heb als eerste- en tweedejaars veel op en neer door enkele EU-landen gelift, meestal alleen. Ik ben door andermans aardigheid tot in Kopenhagen, Wenen, Bologna, Warschau, Brussel, Berlijn en Minsk geraakt. Achteraf gezien was ik een naïve en volgens mij zelfs depressieve jongvolwassene en is het erg riskant gedrag geweest, maar ik denk soms wel eens terug aan een of andere rit en word dan warm van binnen. Het zijn zonder twijfel mijn mooiste, leukste en meest leerzame belevingen geweest.
Iets anders wat me te binnen schiet, en dat is het dagboekverhaal: mijn ex-vriend heeft veel talent voor piano, gitaar en zang. Hij heeft ook een aparte persoonlijkheid. Ik speel zelf heeeel matig gitaar en houd ook van zingen, maar het is niets speciaals. Ik voelde me op een manier altijd veroordeeld door hem, de manier waarop hij antwoordde als ik vragen stelde over theorie, hoe hij iets speelde of hoe ik bepaalde dingen ook kon leren te doen. Alsof het aan mij te moeilijk uit te leggen was, of dat er juist niets moeilijks aan was: je kunt het gewoon, of je kunt het niet.
Op een gegeven moment durfde ik hem niets meer te vragen, want ik kreeg toch nooit inzichten of tips. Ik werd er alleen maar verdrietig van. Ik speelde of zong alleen als er niemand in de buurt was, ging nog altijd niet vooruit, maar wilde eigenlijk juist zo graag samen met anderen iets spelen, inspiratie opdoen. In een band of iets.
Vriend was met mij in Kopenhagen toen, en daar in de stationshal zongen een jongen en een meisje samen a capella, de jongen begeleidde op de gitaar. Ik vond het prachtig, zag ons al precies zo zitten, vrolijkheid en mooie klanken, maar durfde het natuurlijk niet voor te stellen. Hij keek er bijna niet naar, was meer bezorgd waar we snel wat te eten konden halen.
Het ging uit, en ik besloot zangles gaan nemen. Ik deed auditie, werd geaccepteerd, de lerares was in de 60 en ouderwets streng. De lessen waren duur en ik had soms mijn twijfels of het wel goed voor me was, maar ik vond het leuk en de resultaten na een paar maanden waren onmiskenbaar. Ik was enorm blij de vooruitgang te horen, ging vaak zelfs zingend naar huis. Ex-vriend appte wel eens hoe de les was, liet zich ontvallen dat de lerares inderdaad wel een aparte manier van lesgeven had, zei zelfs een keer dat hij zou stoppen als hij mij was. We verloren contact. Een jaar later kwam ik via een collega bij een koor terecht. Ik helemaal blij, twee keer per week datgene wat ik altijd al wilde: samen zingen!
Op een dag kwam het mooiste: een paar leden hadden samen een band en speelden om de week of twee weken in restaurants, live venues en dergelijke. Maar de zangeres kon onverwacht niet die zaterdag. Het restaurant was echter al geboekt, en ze vroegen dus of iemand uit het koor niet in wilde vallen... natuurlijk reageerde ik niet, zo'n technisch goede zanger ben ik niet. En optreden?
Maar na een paar dagen zonder nieuws scheef de leidster van ons koor mij op Whatsapp of ik niet wilde. Ze vroegen MIJ, zei ze
Ik heb in twee dagen 9 liedjes geleerd, we hebben diezelfde middag van het optreden 4 uur gerepeteerd... en ik heb die avond op het podium gestaan
Er waren maar 3 bezette tafels, maar ik denk niet dat mijn leven nog zo'n hoogtepunt gaat krijgen. Ik liep naar huis alsof ik voor een heel stadion had gezongen.Het beste (eigenlijk ergste...) was dat de leider van de band het heel goed vond, en al ideeën had voor... duetten! Met de originele zangeres! Ik ben een mezzosopraan, zij is een pure, diepe alt, het zou fantastisch worden. Het restaurant stond al vast voor volgend weekend, in hartje Warschau!!!
Maar... dit was begin maart 2020. Later die week kwam de eerste coronalockdown, nog voor het weekend zat alles op slot.
Met het koor konden we maandenlang niet samenkomen, bars zouden meer dan een jaar gesloten blijven. Ik vertrok uit Polen en heb geen contact meer met de band.
Dus ja, nu zit ik hier achter mijn bureau te soggen en te dromen over wat nooit was. Maar ik heb in ieder geval één keer live gezongen
donderdag 30 september 2021 om 01:15
Leuk juist, ik heb dit topic geopend voor de mooie verhalen. Heel herkenbaar. Dwz niet dat zingen, kan dat helemaal niet. Maar heb dat in het kader van meer schijt-krijgen-aan wél gedaan, op straat, na 10 gitaarlessen, waarin ik geen ster was, met een ongetrainde stem, die weliswaar nog net toon kan houden, maar niet direct iets is om punten mee te scoren. En dat heeft ook nog leuke reacties opgeleverd.
En ik zat in Australië en kwam met de eerste repatriëringsvlucht terug uit Melbourne, terwijl ik nog midden in mijn droom zat en grootse plannen had aldaar, die door alle coronagedoe ook allemaal in de soep liepen. Maar ik heb het wel gedurfd, ben wel het avontuur aangegaan, ben daar wél zoveel maanden geweest en ik heb er in die maanden de meest mooie avonturen beleefd en de leukste mensen ontmoet. Dat pakt niemand me meer af.
donderdag 30 september 2021 om 01:16
Klinkt als mooie ervaringen en een mooi levennachtvlinder1977 schreef: ↑30-09-2021 00:10Als ik denk aan leukste ervaringen denk ik aan de tijd dat ik mijn huidige partner leerde kennen. De eerste momenten met mijn kinderen en bij de laatste zelfs de bevalling. Zij werd binnen een uur geboren in onze auto.
Eén van de beste momenten was toen we aan onze 8jarige vertelde dat we een baby kregen. Zijn kennismaking met zijn zusje en later hun kennismaking met de jongste. Die gelukzalige gezichten!
Ook onze pups en kalfjes ophalen waren hoogtepunten. De geboorte van onze ezel en de geboortes van kalfjes.
Meest recente: onze jongste die haar loopkar zag en er voor t eerst mee over ons erf liep. Haar lach was zo heerlijk, ze vond het fantastisch!
donderdag 30 september 2021 om 01:17
Och ja, de eerste zoenen met de meneren op wie ik verliefd was. Ik weet ze ook nog, als ik erover nadenk voel ik het moment van toen weer.suzyqfive schreef: ↑29-09-2021 23:54Veel mooie en leuke ervaringen
Denk dat de eerste keer zoenen met de man op wie je verliefd bent ook wel hoog staat. Wauw wat een gevoel.
En ik heb vijf kinderen en elke bevalling was bijzonder maar van mijn vierde was zo mooi, ze werd met de helm op geboren.
En ik kan zo intens gelukkig worden van gewoon op een noordzeestrand staan en die zeelucht inademen. Het liefst op Vlieland.
donderdag 30 september 2021 om 01:21
Mooi, mooi, mooi. Och ja, die allereerste keer dat je zegt ‘ik hou van jou’, of die allereerste keer dat iemand het tegen jou zegt.Warrique schreef: ↑29-09-2021 23:08Mooie ervaringen:
De eerste keer dat ik me echt realiseerde, dat ik van iemand echt hield en hij van mij. (Duurde een half jaar
Kiekeboe met een dolfijn, bij Dolphin Reef. De Dolfijn zat in de vrije kant van de Rode zee en ik in de Lagune, achter een net in het water. Hij/zij zocht vrijwillig contact.
Heel veel geluksmomenten met mijn kinderen.
Snorkelen in de Rode zee bij Coral beach, Eilat.
Even het positieve verschil maken in iemands leven.
Interactie met dolfijnen, in het wild….dol fijn! Laatste keer was in Australië….lekker snorkelen en gekke geluiden maken, want dan werden ze nieuwsgierig, en kwamen ze even een kijkje nemen naar die rare wezens met die rare geluiden…zelfs een mama met twee kleintjes…hartstikke leuk, en zo dichtbij en wel een stuk of 10. In alle vrijheid…super.
donderdag 30 september 2021 om 01:22
Ach, wat lief, ja mijn babynichtjes maakten ook veel indruk…
Raften, altijd leuk…
donderdag 30 september 2021 om 01:23
Hahaha, leuk voor jou en ook voor je nichtje (s) of neefje s)…..
donderdag 30 september 2021 om 01:24
Lief hoor,Keesjeaap5 schreef: ↑29-09-2021 22:27Toch wel de dag dat ik mijn dochter ontmoette en die bijzondere dagen/weken daarna.
donderdag 30 september 2021 om 01:26
Wow zeg, die achtjarige zoon die je loopt aan te moedigen met fietsen, wat een ontroerend beeld.lemoos2 schreef: ↑29-09-2021 21:15Heel afgezaagd inmiddels maar met stip op 1: kennismaking met zoon. Die blik van een pasgeborene en dan direct daarna de realisatie als al dat nieuwe toch ook zo vreemd bekend lijkt in één moment: ik kijk in mijn eigen ogen, zijn ogen zijn exact zoals die van mij.
Op nummer twee: afgemat terug rijden midden in de nacht vanuit Italië met een snurkend kind in zijn kinderzitje en een snurkend hondje half in datzelfde kinderzitje op de achterbank terwijl man probeert een cappuccino te fabriceren voor mij op de bijrijdersstoel met koffie uit een thermoskan en melk te shaken in een Doppler
Op nummer drie: Dat zoon mij zaterdag na zaterdag heeft getraind om opnieuw te leren fietsen na mijn herseninfarct. Compleet met ‘Trappen, trappen mama! Ik heb je vast’ (8 jaar oud).
Op nummer vier: Toen ik voor de zoveelste keer als puber mijn ouders een hartverzakking had bezorgd en pa op zijn pantoffels en gehuld in kamerjas zonder enige gêne een politiebureau in Rotterdam (180 km van huis) binnenstormde midden in de nacht om mij op te halen. Ouders van vriendin weigerden haar te komen halen diezelfde nacht. Hoe hij de agent die op ons had gepast en die pa wilde laten weten hoe erg hij het voor pa vond toesnauwde ‘Je hebt het wel over mijn dochter!’. Zo kwaad als hij ook was, al vloekend reed hij toch door een McDrive voor een milkshake want ik was toch ook wel ‘erg geschrokken’ en vriendin ook. Toen bedacht ik mij dat ik letterlijk iemand zou kunnen vermoorden en pa nog steeds zou komen aanhollen om mij te ‘redden’ met advocaten en een hoop geschreeuw. Desnoods op zijn pantoffels
Op nummer vijf: de eerste duik met man. Man vond dat hij niet goed genoeg kon zwemmen en vond alles eng, toch zette hij zich daar overheen en vertrouwde mij blind tijdens de duik.
Op nummer zes: de slipcursus op het circuit van Zandvoort. Hoor die instructeur nog blèren ‘Gassen! Geef gas en draaaaaaaaaaaaaai aan dat stuurrrrrrrr!’. Na tien minuten was ik alleen nog maar aan het slippen en aan het driften. Geweldig!
En je vader die voor je door het vuur ging, prachtig.
donderdag 30 september 2021 om 03:04
Weet je... dát zou ik nou nooit durven! Wat zong je? En hoe kwam je erop?BeauCis schreef: ↑30-09-2021 01:15Leuk juist, ik heb dit topic geopend voor de mooie verhalen. Heel herkenbaar. Dwz niet dat zingen, kan dat helemaal niet. Maar heb dat in het kader van meer schijt-krijgen-aan wél gedaan, op straat, na 10 gitaarlessen, waarin ik geen ster was, met een ongetrainde stem, die weliswaar nog net toon kan houden, maar niet direct iets is om punten mee te scoren. En dat heeft ook nog leuke reacties opgeleverd.
En naar Australië gaan om te backpacken zie ik mezelf ook niet gauw doen, al lijkt het me heel gaaf. Ik ben nog nooit van ons continent af geweest, zelfs niet naar Engeland. Wat als je geld op raakt? Effe terugliften kan niet
Of bestaat er nog zo'n speciaal work & travelvisum voor backpackers?
