Overig
alle pijlers
Wat je niet hardop wilt zeggen, deel 7
vrijdag 11 september 2020 om 17:12
maandag 26 oktober 2020 om 17:53
"I love not Man the less, but Nature more..."
dinsdag 27 oktober 2020 om 01:01
dinsdag 27 oktober 2020 om 06:28
dinsdag 27 oktober 2020 om 12:42
Mijn baby ligt in de box naar het plafond te kijken en gaat ineens lachen. Een grote glimlach van oor tot oor. En lekker blij te kirren. Tenminste het hoort blij. Of dat ook zo is weet ik niet. Ik vraag me af wat hij ziet... Of wie.. en ja ik ben zo zweverig
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
dinsdag 27 oktober 2020 om 13:21
Natuurlijk vind ik het spannend om morgen 24 uur aan de monitor te moeten liggen, dit onderzoek gaat mijn kraamtijd bepalen en aangezien het de vorige keer bijna mis is gegaan wil graag dat mijn man bij het gesprek met de arts is. De verloskundige en de gynaecoloog hebben dit toch niet voor niets in de verwijs brief er bijgezet.
dinsdag 27 oktober 2020 om 13:30
dat doet mijn nichtje ook, als ik haar op arm heb kijkt zo ook vaak naar boven of langs me heen
zeg altijd dat ze niet zo eng moet doen haha
Relax we're all crazy, it's not a competition
dinsdag 27 oktober 2020 om 13:43
Was gisteravond ook zo. Wilde na lange tijd weer even met mijn hobby bezig. Dus ik had hem even in de kinderwagenbak gelegd maar dat beviel meneer niet want na heel even geslapen te hebben werd ie overstuur wakker en wilde even niet kalmeren. Nadat ik dat voor elkaar had begon ik hem om te kleden voor de nacht. In één keer begin hij te lachen en te kirren. Daarna flesje gemaakt en mijn man geeft hem dat en hij kijkt langs mijn man heen naar de muur en begint te lachen en te kirren en druk met zijn armpjes te zwaaien. Mijn man zei: hij ziet vast zijn broer die komt even buurten
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
dinsdag 27 oktober 2020 om 13:51
Geniet er maar van. Dat duurt tot anderhalf jaar en dan gaat het gordijn dicht.Zonneoog schreef: ↑27-10-2020 13:43
Was gisteravond ook zo. Wilde na lange tijd weer even met mijn hobby bezig. Dus ik had hem even in de kinderwagenbak gelegd maar dat beviel meneer niet want na heel even geslapen te hebben werd ie overstuur wakker en wilde even niet kalmeren. Nadat ik dat voor elkaar had begon ik hem om te kleden voor de nacht. In één keer begin hij te lachen en te kirren. Daarna flesje gemaakt en mijn man geeft hem dat en hij kijkt langs mijn man heen naar de muur en begint te lachen en te kirren en druk met zijn armpjes te zwaaien. Mijn man zei: hij ziet vast zijn broer die komt even buurten
dinsdag 27 oktober 2020 om 13:58
Oké, ik besef me nu dus dat ik er blij mee ben dat de dagen zo snel gaan, dat ik er blijmee ben dat mijn leven aan me voorbij schiet. Dat ik op mijn telefoon kijk naar mijn foto album, en besef dat die foto in dat Italiaanse restaurant alweer 2 maanden geleden is, en dat de tijd dus heerlijk snel gaat. Elke keer blij als ik besef dat er weer een week voorbij is. Waarom eigenlijk? Weer een week dichter bij wat? Een vaccin? Weet je niet? Einde lockdown? Het wordt alleen maar erger voorlopig.
Ik ben 31 jaar oud, zou in de bloei van mijn leven moeten zijn. Maar ondertussen werk ik 5 dagen per week thuis, heb ik geen partner, zie ik dat er voorlopig ook niet van komen door de lockdown en heb ik sinds het sluiten van de horeca ook niet echt een sociaal leven meer.
Wat treurig eigenlijk. Als je mij 10 jaar geleden had gevraagd, had ik verwacht nu in een leuk huis met tuin te wonen, getrouwd te zijn, twee kindjes te hebben. Maar in plaats daarvan wissel ik zitten achter mijn bureau af met liggen op de bank en een incidenteel rondje hardlopen. Het enige waar ik al vanaf 15:00 naar uit kijk, is dat ik over een paar uur mag gaan koken. Ik zet luisterboeken en podcasts op, om nog een beetje aanspraak te hebben. Hoe diep kun je zinken.
Ik ben 31 jaar oud, zou in de bloei van mijn leven moeten zijn. Maar ondertussen werk ik 5 dagen per week thuis, heb ik geen partner, zie ik dat er voorlopig ook niet van komen door de lockdown en heb ik sinds het sluiten van de horeca ook niet echt een sociaal leven meer.
Wat treurig eigenlijk. Als je mij 10 jaar geleden had gevraagd, had ik verwacht nu in een leuk huis met tuin te wonen, getrouwd te zijn, twee kindjes te hebben. Maar in plaats daarvan wissel ik zitten achter mijn bureau af met liggen op de bank en een incidenteel rondje hardlopen. Het enige waar ik al vanaf 15:00 naar uit kijk, is dat ik over een paar uur mag gaan koken. Ik zet luisterboeken en podcasts op, om nog een beetje aanspraak te hebben. Hoe diep kun je zinken.
dinsdag 27 oktober 2020 om 14:31
Oh dit heb ik ook! Alsof ik, ergens voor aftel maar ik weet niet wat.Kai_koura schreef: ↑27-10-2020 13:58Oké, ik besef me nu dus dat ik er blij mee ben dat de dagen zo snel gaan, dat ik er blijmee ben dat mijn leven aan me voorbij schiet. Dat ik op mijn telefoon kijk naar mijn foto album, en besef dat die foto in dat Italiaanse restaurant alweer 2 maanden geleden is, en dat de tijd dus heerlijk snel gaat. Elke keer blij als ik besef dat er weer een week voorbij is. Waarom eigenlijk? Weer een week dichter bij wat? Een vaccin? Weet je niet? Einde lockdown? Het wordt alleen maar erger voorlopig.
dinsdag 27 oktober 2020 om 14:44
Ik denk de winter..?Tijgerprintje2 schreef: ↑27-10-2020 14:31Oh dit heb ik ook! Alsof ik, ergens voor aftel maar ik weet niet wat.
Het voelt ergens een beetje als het krijgen van een operatie. Eerst zie ik er tegenop, maar vervolgens is het zo dicht bij dat het onvermijdelijk is, en dan denk je : Lets get it over with.
Dat heb ik ook met de komende 4/5 maanden. Op de 1 of andere manier heb ik me er al helemaal op ingesteld dat het minimaal t/m februari een kwestie wordt van (thuis) werken, TV kijken, weinig sociale contacten, weinig om naar uit te kijken. En dus laat die periode dan maar zo snel mogelijk voorbij gaan. Terwijl : eigenlijk is het heel zonde. Het is wel (bijna) een half jaar van je leven waar je het over hebt. Enerzijds denk ik : die moet je niet gaan ''uitzitten''. Anderzijds denk ik : hoeveel andere opties heb je.
dinsdag 27 oktober 2020 om 14:47
Dat heb ik al heel lang, alsof ik ergens op wacht, naar toe leef, maar wat idd...Tijgerprintje2 schreef: ↑27-10-2020 14:31Oh dit heb ik ook! Alsof ik, ergens voor aftel maar ik weet niet wat.
dinsdag 27 oktober 2020 om 14:51
Dat probeer ik ook, anders ben je straks ineens een jaar verder en dan denk je; heb ik nog iets leuks gedaan...?In_Tenebris schreef: ↑27-10-2020 14:49Met iedere keer kleine doelen hou je het voor jezelf behapbaar. Van week tot week, van maand tot maand, van winter naar lente enz.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 27 oktober 2020 om 14:54
