Overig
alle pijlers
Welke goede daad heb jij onverwachts ontvangen?
zaterdag 3 februari 2024 om 00:14
De titel misschien wat omslachtig omschreven, maar ik kon het niet bondiger omschrijven. Maar welke goede daad heb jij dus ooit onverwachts ontvangen?
Ik moest hieraan denken door het 'gestolen-topic'. Iemand schreef dat haar fototoestel gestolen was, inclusief foto's.
Op vakantie een fototoestel op de achterbank van een taxi laten liggen. Flink balen natuurlijk vanwege de reeds gemaakte foto's tijdens de vakantie.
Maar een uurtje later werd ik naar de receptie van het hotel geroepen. Iemand, mogelijk de taxichauffeur, had mijn fototoestel daar afgegeven.
Onverwachts had ik het geluk dat het was gevonden door een eerlijk persoon.
Ik moest hieraan denken door het 'gestolen-topic'. Iemand schreef dat haar fototoestel gestolen was, inclusief foto's.
Op vakantie een fototoestel op de achterbank van een taxi laten liggen. Flink balen natuurlijk vanwege de reeds gemaakte foto's tijdens de vakantie.
Maar een uurtje later werd ik naar de receptie van het hotel geroepen. Iemand, mogelijk de taxichauffeur, had mijn fototoestel daar afgegeven.
Onverwachts had ik het geluk dat het was gevonden door een eerlijk persoon.
anoniem_65cb27049b5a8 wijzigde dit bericht op 05-02-2024 23:19
3.65% gewijzigd
zaterdag 3 februari 2024 om 09:09
Als je erover na gaat denken maak je dit soort zegeningen regelmatig mee, tenminste ik, en ze zijn niet altijd materialistisch.
In Italie, Napels is er iets moois. Als je daar naar de bar gaat, kan je een extra koffie bestellen (en afrekenen) voor iemand die dat niet kan betalen. De barman rekent dan bijv. 2 koffie af, en je krijgt en drinkt er maar 1. Als er dan later op de dag bijv. een arme sloeber langs komt, krijgt die de koffie. Is een bekent concept daar.
In Italie, Napels is er iets moois. Als je daar naar de bar gaat, kan je een extra koffie bestellen (en afrekenen) voor iemand die dat niet kan betalen. De barman rekent dan bijv. 2 koffie af, en je krijgt en drinkt er maar 1. Als er dan later op de dag bijv. een arme sloeber langs komt, krijgt die de koffie. Is een bekent concept daar.
zaterdag 3 februari 2024 om 09:13
Leuk!
En dat spreekwoord is er niet voor niets inderdaad, een goede buur...
zaterdag 3 februari 2024 om 09:18
Gisselle schreef: ↑03-02-2024 09:09Als je erover na gaat denken maak je dit soort zegeningen regelmatig mee, tenminste ik, en ze zijn niet altijd materialistisch.
In Italie, Napels is er iets moois. Als je daar naar de bar gaat, kan je een extra koffie bestellen (en afrekenen) voor iemand die dat niet kan betalen. De barman rekent dan bijv. 2 koffie af, en je krijgt en drinkt er maar 1. Als er dan later op de dag bijv. een arme sloeber langs komt, krijgt die de koffie. Is een bekent concept daar.
Dat gebeurt inderdaad ongetwijfeld vaker. Als je een ervaring van een ander leest, denk je vaak: 'Oh ja, dat heb ik ook meegemaakt.'
Van die koffie is ook in Nederland! Uitgestelde koffie heet het.
Onlangs nog gedaan, bij een lunchroom waar mensen met een beperking werken. Heb er gegeten, gevraagd of ze het koffieysteem ook hanteren en bij het afrekenen van mijn lunch een kop koffie extra betaald.
zaterdag 3 februari 2024 om 09:22
Ik vind dit fantastisch maar ben ik geïntrigeerd door de luiercontainer. Wat is dat, is dat vanuit de vuilophaal?Titono schreef: ↑03-02-2024 03:28Wij hebben in tijden van enorme spanningen ontzettend veel gehad aan de buren rondom ons. En dat was echt een positieve ervaring. Onze dochter lag van de zomer totaal onverwacht in het ziekenhuis. We gingen naar de huisarts, door naar streekziekenhuis, door naar academisch ziekenhuis en week later pas weer terug naar huis. En echt alles is thuis geregeld. Het was hoogzomer. Ze hebben de tuin elke dag gesproeid, de prullenbakken geleegd, de luierzak naar de luiercontainer gebracht, de koelkast uitgezocht, het huis helemaal schoongemaakt en toen bleek dat we naar huis mochten een welkom thuis slinger en ballonnen opgehangen. En dat alles zonder dat we er om hebben gevraagd. Het was hartverwarmend.
zaterdag 3 februari 2024 om 09:31
Als 18-jarige stond ik bij de bushalte en de tranen stroomden over mijn gezicht: eindelijk alleen dus ik hoefde me niet groot te houden. Ik was er helemaal kapot van omdat mijn eerste grote liefde en ik het hadden uitgemaakt. Een vrouw kwam naar me toe; ze moest even weten of ik okee was en of ze me kon helpen? Ik vond dat ontzettend aardig want ik voelde me alleen op de wereld toen.
tv-icoon wijzigde dit bericht op 03-02-2024 09:34
0.78% gewijzigd
Dan moet het maar zoals het kan
zaterdag 3 februari 2024 om 09:31
Hier aanhoudend. Ik maak elke week wel wat mee.
Je moet er oog voor hebben.
Het allerliefste vond ik toen ik met dakloze mensen werkte.
In deze groep bevinden zich de meest attente lieve mensen. Zelf letterlijk niks hebben en in barre omstandigheden leven (dit waren ook vaak zorgmijders, dus dat was echt in een krakkemikkig tentje of met restbouwmateriaal bij de snelweg, einden overal voor lopen, veel pech).
En dan toch 'voor uw kind' en dan een speeltje wat ze hebben gevonden en dagen meesjouwen geven.
Het liefste was een heel ongewassen meneer die toen ik zwanger bleek een hele tas babykleertjes had gevonden, ineens wel de wasmachine kon vinden en dagen bezig is geweest te sorteren, te wassen en te drogen buiten mijn zicht want het verrassingseffect was heel belangrijk, en nog een leuk kadotasje ook had geregeld.
De man sliep zelf overal en nergens dus moet je voorstellen hoe lastig dat dan is.
Je moet er oog voor hebben.
Het allerliefste vond ik toen ik met dakloze mensen werkte.
In deze groep bevinden zich de meest attente lieve mensen. Zelf letterlijk niks hebben en in barre omstandigheden leven (dit waren ook vaak zorgmijders, dus dat was echt in een krakkemikkig tentje of met restbouwmateriaal bij de snelweg, einden overal voor lopen, veel pech).
En dan toch 'voor uw kind' en dan een speeltje wat ze hebben gevonden en dagen meesjouwen geven.
Het liefste was een heel ongewassen meneer die toen ik zwanger bleek een hele tas babykleertjes had gevonden, ineens wel de wasmachine kon vinden en dagen bezig is geweest te sorteren, te wassen en te drogen buiten mijn zicht want het verrassingseffect was heel belangrijk, en nog een leuk kadotasje ook had geregeld.
De man sliep zelf overal en nergens dus moet je voorstellen hoe lastig dat dan is.
zaterdag 3 februari 2024 om 09:33
Toen ik samen met een vriendinnetje (we waren 10 denk ik) aan de groenteboer vroeg wat we met onze (gevonden) 10 cent konden kopen, keek hij ons glimlachend aan, daar konden we wel 2 (hele grote) appels voor kopen. Lieve groenteboer 
Ik realiseerde me pas toen ik volwassen was dat die 10 cent natuurlijk veel te weinig was geweest
Ik realiseerde me pas toen ik volwassen was dat die 10 cent natuurlijk veel te weinig was geweest
...
zaterdag 3 februari 2024 om 09:39
zaterdag 3 februari 2024 om 09:40
Wat ik hier lastig aan vind is dat ze vaak een spoor van teleurgestelde vrienden, familie, buren, exen en kinderen achter zich laten die het uiteindelijk maar hebben opgegeven. Het zijn mensen die hun laatste stuiver nog weggeven omdat ze het niet verdragen die stuiver aan zichzelf uit te geven, omdat ze geen liefde voor zichzelf hebben. Uiteindelijk is het gewoon een ongezond copingmechanisme.Surebaby schreef: ↑03-02-2024 09:31Hier aanhoudend. Ik maak elke week wel wat mee.
Je moet er oog voor hebben.
Het allerliefste vond ik toen ik met dakloze mensen werkte.
In deze groep bevinden zich de meest attente lieve mensen. Zelf letterlijk niks hebben en in barre omstandigheden leven (dit waren ook vaak zorgmijders, dus dat was echt in een krakkemikkig tentje of met restbouwmateriaal bij de snelweg, einden overal voor lopen, veel pech).
En dan toch 'voor uw kind' en dan een speeltje wat ze hebben gevonden en dagen meesjouwen geven.
Het liefste was een heel ongewassen meneer die toen ik zwanger bleek een hele tas babykleertjes had gevonden, ineens wel de wasmachine kon vinden en dagen bezig is geweest te sorteren, te wassen en te drogen buiten mijn zicht want het verrassingseffect was heel belangrijk, en nog een leuk kadotasje ook had geregeld.
De man sliep zelf overal en nergens dus moet je voorstellen hoe lastig dat dan is.
zaterdag 3 februari 2024 om 10:02
Kunnen we ruilen?Titono schreef: ↑03-02-2024 03:28Wij hebben in tijden van enorme spanningen ontzettend veel gehad aan de buren rondom ons. En dat was echt een positieve ervaring. Onze dochter lag van de zomer totaal onverwacht in het ziekenhuis. We gingen naar de huisarts, door naar streekziekenhuis, door naar academisch ziekenhuis en week later pas weer terug naar huis. En echt alles is thuis geregeld. Het was hoogzomer. Ze hebben de tuin elke dag gesproeid, de prullenbakken geleegd, de luierzak naar de luiercontainer gebracht, de koelkast uitgezocht, het huis helemaal schoongemaakt en toen bleek dat we naar huis mochten een welkom thuis slinger en ballonnen opgehangen. En dat alles zonder dat we er om hebben gevraagd. Het was hartverwarmend.
Tegen een stelletje malloten van hier.
zaterdag 3 februari 2024 om 10:12
Toen man langere tijd met rugproblemen zat, heeft familie onverwachts geholpen met een flinke klus die we eigenlijk wilden uitbesteden (ik redde dat niet in m'n eentje). Ze stonden ineens voor de deur om het aan te pakken, was echt heel fijn.
Toen ik een keer bij een winkel iets alleen maar af moest halen en er een enorme rij bij de parkeerautomaat stond, dacht ik voor even snel naar binnen en naar buiten lopen het risico wel even kon nemen om niet te betalen. In de rij gaan staan had langer geduurd. Uiteraard toen ik naar buiten kwam een boa die een bon wilde gaan uitschrijven. Tja dat was het risico. Gaf hij aan dat hij m toch niet uit ging schrijven. Mazzeltje.
Een keer met slecht weer een hele korte overstap rende ik op het treinstation de trap af naar een ander perron. Gleed uit, redelijk bovenaan de trap. Ik werd meteen door iemand vast gegrepen, waardoor ik niet de hele trap af viel. Dat had echt een lelijke val kunnen zijn.
Toen ik een keer bij een winkel iets alleen maar af moest halen en er een enorme rij bij de parkeerautomaat stond, dacht ik voor even snel naar binnen en naar buiten lopen het risico wel even kon nemen om niet te betalen. In de rij gaan staan had langer geduurd. Uiteraard toen ik naar buiten kwam een boa die een bon wilde gaan uitschrijven. Tja dat was het risico. Gaf hij aan dat hij m toch niet uit ging schrijven. Mazzeltje.
Een keer met slecht weer een hele korte overstap rende ik op het treinstation de trap af naar een ander perron. Gleed uit, redelijk bovenaan de trap. Ik werd meteen door iemand vast gegrepen, waardoor ik niet de hele trap af viel. Dat had echt een lelijke val kunnen zijn.
zaterdag 3 februari 2024 om 11:08
Mijn dochter liet haar telefoon in een Londense taxi liggen. Erachteraan gerend, tevergeefs. Toen film- waardig huilend op de stoep in elkaar gezakt. Een voorbijganger probeerde haar te troosten: call your mam.. dat ging natuurlijk niet meer.
Hij zette haar in een taxi naar haar hotel, waar ze net was uitgecheckt. In de prullenbak doken ze het post- it papiertje op waar ik, overbezorgde moeder, mijn telefoonnummer op had geschreven maar wat ze niet nodig dacht te hebben.
Ze heeft me die dag overal vandaan gebeld, steeds waren we wel mensen die hun telefoon even uitleenden. Ook haar trein- en vliegticket was ze nu kwijt.
Ik heb steeds haar telefoon gebeld, en uiteindelijk nam de vinder op. Die heeft hem op zijn kosten naar Nederland gestuurd, en vroeg me om een bedragje te storten op een willekeurig goed doel. Dat heeft dochter uiteraard gedaan.
Toen ze weer belde, vanuit de vertrekhal van het vliegveld, en ik haar kon vertellen dat haar telefoon was gevonden en opgestuurd werd,ging er een gejuich om haar heen op toen ze dat hardop herhaalde. Ze had het voor elkaar gekregen de halve vertrekhal deelgenoot te maken van haar pech.. en geluk..
Het was een rotdag door al die stress bij haar en mij maar met een mooie afloop en wijze levenslessen voor dochter.
Hij zette haar in een taxi naar haar hotel, waar ze net was uitgecheckt. In de prullenbak doken ze het post- it papiertje op waar ik, overbezorgde moeder, mijn telefoonnummer op had geschreven maar wat ze niet nodig dacht te hebben.
Ze heeft me die dag overal vandaan gebeld, steeds waren we wel mensen die hun telefoon even uitleenden. Ook haar trein- en vliegticket was ze nu kwijt.
Ik heb steeds haar telefoon gebeld, en uiteindelijk nam de vinder op. Die heeft hem op zijn kosten naar Nederland gestuurd, en vroeg me om een bedragje te storten op een willekeurig goed doel. Dat heeft dochter uiteraard gedaan.
Toen ze weer belde, vanuit de vertrekhal van het vliegveld, en ik haar kon vertellen dat haar telefoon was gevonden en opgestuurd werd,ging er een gejuich om haar heen op toen ze dat hardop herhaalde. Ze had het voor elkaar gekregen de halve vertrekhal deelgenoot te maken van haar pech.. en geluk..
Het was een rotdag door al die stress bij haar en mij maar met een mooie afloop en wijze levenslessen voor dochter.
zaterdag 3 februari 2024 om 11:09
Als 18 jarige miste ik de bus in de stromende regen. Was ook de zondagdienst dus bussen kwamen een keer in het half uur. De buschauffeur had mij wel gezien, maar had haast. Een ouder echtpaar met een hond had bedacht dat het eigenlijk te nat was om in het bos te lopen en hebben mij thuisgebracht: 5 km verder. Zo lief!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 3 februari 2024 om 11:55
Wat een mooie verhalen! En inderdaad, als je er oplet zie je echt wel meer dingen om je heen gebeuren.
Maar wat er gebeurde toen onze dochter in het ziekenhuis lag was inderdaad heel bijzonder. Verschillende buren hadden ook kaartjes in de bus gegooid met hele lieve woorden. We hebben ze allemaal voor haar gebundeld want ze zal zich zelf niks herinneren van deze periode maar de liefde en medeleven is enorm voelbaar.
En om de prangende vraag van de luiercontainer te beantwoorden hahaha. Hier in de gemeente hebben ze speciale luiercontainers waar je als jonge ouders gebruik van kan maken. Voor restafval betaal je 7 euro per leging. Luiercontainers staan ergens in de wijk en zijn gratis te gebruiken voor mensen die voldoen aan de voorwaarden om die autorisatie op hun mileupas te hebben. In dit geval heeft de buurvrouw dus onze milieupas meegenomen. Zij heeft een gastouderopvang maar zelf geen jonge kids meer en zij krijgt geen luiercontainerautorisatie op haar milieupas. Dus we gooien om en om de luierzakken weg van ons en van haar opvang met onze milieupas. Zo help je elkaar en bespaar je kosten.
In coronatijd, vlak voor de feestdagen, stond er een oudere meneer zijn boodschapjes af te rekenen. Het was ontzettend druk in de winkel. Ik stond achter hem. Hij wilde contant afrekenen maar door de drukte en het mondkapje enz raakte hij gewoon wat in paniek, het lukte hem niet meer om rustig het bedrag bij elkaar te zoeken. Ik heb toen zijn boodschappen gepint en hij heeft zijn contante geld aan mij gegeven. Het was een klein gebaar voor mij maar die man was zo dankbaar dat hij een pak kerstkransjes die hij dus net had gekocht aan mij gaf. Hartverwarmend.
Maar wat er gebeurde toen onze dochter in het ziekenhuis lag was inderdaad heel bijzonder. Verschillende buren hadden ook kaartjes in de bus gegooid met hele lieve woorden. We hebben ze allemaal voor haar gebundeld want ze zal zich zelf niks herinneren van deze periode maar de liefde en medeleven is enorm voelbaar.
En om de prangende vraag van de luiercontainer te beantwoorden hahaha. Hier in de gemeente hebben ze speciale luiercontainers waar je als jonge ouders gebruik van kan maken. Voor restafval betaal je 7 euro per leging. Luiercontainers staan ergens in de wijk en zijn gratis te gebruiken voor mensen die voldoen aan de voorwaarden om die autorisatie op hun mileupas te hebben. In dit geval heeft de buurvrouw dus onze milieupas meegenomen. Zij heeft een gastouderopvang maar zelf geen jonge kids meer en zij krijgt geen luiercontainerautorisatie op haar milieupas. Dus we gooien om en om de luierzakken weg van ons en van haar opvang met onze milieupas. Zo help je elkaar en bespaar je kosten.
In coronatijd, vlak voor de feestdagen, stond er een oudere meneer zijn boodschapjes af te rekenen. Het was ontzettend druk in de winkel. Ik stond achter hem. Hij wilde contant afrekenen maar door de drukte en het mondkapje enz raakte hij gewoon wat in paniek, het lukte hem niet meer om rustig het bedrag bij elkaar te zoeken. Ik heb toen zijn boodschappen gepint en hij heeft zijn contante geld aan mij gegeven. Het was een klein gebaar voor mij maar die man was zo dankbaar dat hij een pak kerstkransjes die hij dus net had gekocht aan mij gaf. Hartverwarmend.
zaterdag 3 februari 2024 om 12:14
Kan, ik vond het bijzonder dat iemand het voor me deed.bijtie schreef: ↑03-02-2024 09:40Wat ik hier lastig aan vind is dat ze vaak een spoor van teleurgestelde vrienden, familie, buren, exen en kinderen achter zich laten die het uiteindelijk maar hebben opgegeven. Het zijn mensen die hun laatste stuiver nog weggeven omdat ze het niet verdragen die stuiver aan zichzelf uit te geven, omdat ze geen liefde voor zichzelf hebben. Uiteindelijk is het gewoon een ongezond copingmechanisme.
En je gaat ervanuit dat iedereen veel mensen om zich heen heeft die zich interesseren, feit is dat er een heleboel mensen rondlopen voor wie niemand zich ooit heeft geïnteresseerd helaas. Dan kan je terugtrekken juist heel gezond zijn.
donderdag 8 februari 2024 om 17:08
Ik op een dag 2 keer. Het verhaal doet het nog altijd goed op feestjes, hier de korte versie.
Op vakantie in buitenland en auto geparkeerd in een stadje. Op weg naar het vliegveld voor de weg terug, maar wilden daar nog ff lunchen. Na de lunch konden we de auto niet meer vinden, bleek te zijn weggesleept door fout parkeren. Local is met ons in zijn auto gestapt om de politiedepots af te rijden en een goed woordje te doen. Met een sisser afgelopen en vliegtuig nog net kunnen halen (door een vertraging bij KLM)... eenmaal op amsterdam aangekomen rond 23:30 wachten op de bagage (laatste trein zou om 1:15 ofzo gaan).. kwam niet.. problemen bij de bagageafhandelaar. Trein gemist. Iemand die helemaal in het noorden van Groningen woont heeft ons toen aangeboden ons af te zetten bij ons huis in Flevoland.. zo lief! Engeltjes zaten die dag wel op m'n schouder
Op vakantie in buitenland en auto geparkeerd in een stadje. Op weg naar het vliegveld voor de weg terug, maar wilden daar nog ff lunchen. Na de lunch konden we de auto niet meer vinden, bleek te zijn weggesleept door fout parkeren. Local is met ons in zijn auto gestapt om de politiedepots af te rijden en een goed woordje te doen. Met een sisser afgelopen en vliegtuig nog net kunnen halen (door een vertraging bij KLM)... eenmaal op amsterdam aangekomen rond 23:30 wachten op de bagage (laatste trein zou om 1:15 ofzo gaan).. kwam niet.. problemen bij de bagageafhandelaar. Trein gemist. Iemand die helemaal in het noorden van Groningen woont heeft ons toen aangeboden ons af te zetten bij ons huis in Flevoland.. zo lief! Engeltjes zaten die dag wel op m'n schouder
donderdag 8 februari 2024 om 18:59
Nina-1990 schreef: ↑08-02-2024 17:08Ik op een dag 2 keer. Het verhaal doet het nog altijd goed op feestjes, hier de korte versie.
Op vakantie in buitenland en auto geparkeerd in een stadje. Op weg naar het vliegveld voor de weg terug, maar wilden daar nog ff lunchen. Na de lunch konden we de auto niet meer vinden, bleek te zijn weggesleept door fout parkeren. Local is met ons in zijn auto gestapt om de politiedepots af te rijden en een goed woordje te doen. Met een sisser afgelopen en vliegtuig nog net kunnen halen (door een vertraging bij KLM)... eenmaal op amsterdam aangekomen rond 23:30 wachten op de bagage (laatste trein zou om 1:15 ofzo gaan).. kwam niet.. problemen bij de bagageafhandelaar. Trein gemist. Iemand die helemaal in het noorden van Groningen woont heeft ons toen aangeboden ons af te zetten bij ons huis in Flevoland.. zo lief! Engeltjes zaten die dag wel op m'n schouder
Mooi! En juist op die momenten dat je het niet meer ziet zitten of niet meer verwacht, kan er iets goed gebeuren.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
