Wie is er nog meer gelukkig

Gizmoreturns schreef: ↑

21-11-2021 20:53

Waarom zou dat niet kunnen.
Lijkt me juist logisch

Toen mijn dochter een ongeluk kreeg was ik heel verdrietig, en niet gelukkig.
Juist omdat het me raakte.

Als alles goed gaat met de mensen om me heen ben ik gelukkig, verder zit ik goed in mijn vel en heb ik een leuke baan. Dat helpt.

Ja, kan nu zeggen dat ik gelukkig ben. Heb een jeugd gehad waarin veel onrust en heftige dingen waren maar weinig connectie met de mensen om me heen. Nu is dat tij gekeerd en geniet ik van de mooie dingen met de lieve mensen om me heen.
Ik heb het geluk dat ik positief ben ingesteld. Dat ik zelfs vrolijk kan zijn na drie weken nauwelijks slapen. En besef me dat dat geen prestatie van mezelf is maar dat ik het geluk heb dat ik zo in elkaar zit. Heb meermaals heftige depressies van dichtbij meegemaakt (tot de dood zelfs), en realiseer me als geen ander dat dit één van de ergste dingen is die je kan overkomen als mens.
Ik heb het moeilijk gehad met mijn handicap, vooral omdat het onnodig was geweest vanwege een medische misser. Maar het heeft me in dit leven juist meer gebracht dan gekost: ik heb veel vrijheid om bij mijn kinderen te kunnen zijn, weinig stress in het gezin doordat ik werk en zorg niet hoef te combineren, ik ervaar zo vaak hoe lief en behulpzaam mensen kunnen zijn (al vond ik dat lang moeilijk te accepteren). Doordat ik door mijn handicap niet meer in mijn huisje kon blijven wonen, wonen we nu in een nog véél fijner huis dan hiervoor. De aanleiding was niet fijn, maar sommige dingen in leven zijn er zeker fijner op geworden. Genoeg om dankbaar voor te zijn, en gelukkig kan ik dat ook echt met mijn hart voelen.

Apiejapie

zeefietser1 schreef: ↑

21-11-2021 21:10

Ik denk over van alles en nog wat na. Ik heb abbonementen op 3 kranten, ik lees alles. Maar ik kan er niks aan veranderen, dus dat glijdt van mij af. Door naar de orde van de dag die wij hier aan boord hebben.

Dit valt me op. Toen ik vroeger vloog vond ik dit ook zo'n fijne bijkomstigheid van het werken aan boord (van een vliegtuig). Op het moment dat je aan boord ging, dan bestonden alle problemen van de grond niet meer, dan telde alleen het nu. Tegenwoordig herinner ik mezelf er nog wel eens aan om meer in het nu te leven.
En of ik gelukkig ben? Ja, ik ben een gelukkig mens, en ontzettend dankbaar dat ik de kans krijg om een studie te volgen, ondanks dat ik vroeger te eigenwijs was. Het leven zit vol verrassingen.

Ik reken mijzelf ook onder de gelukkige mensen. Geen vrienden, geen relaties, geen familie die liefdevol is, en de laatste liefdevolle knuffels zijn ruim 25 jaar geleden, en toch raakt het mij per dag minder en minder, vandaar dat ik na een leven van verlangen en pijn steeds meer heb leren ontdekken waarom dit zo is, en dat geeft uiteindelijk een stukje berusting en dus een mate van geluk.

Ik zie het leven als een soort golfbeweging met af en toe een plotselinge uitslag naar boven, wat meestal gevolgd wordt door een even grote uitslag naar beneden (of andersom wat evenveel voorkomt), waarna weer een evenwicht gevonden wordt in een rustiger kabbelbeweging.

Iets wat me heel treurig maakte wordt gevolgd door iets wat plotseling reuze meevalt en in een flits van optimisme zie ik de dag heel anders. De volgende dag wordt het optimisme weer bijgesteld doordat ik een denkfout maakte of iets niet was zoals ik dacht, maar even was het mooi!

Treurige gevoelens vlakken af, omdat je dagelijkse dingen de overhand krijgen en je het felle van de pijn vergeet.

Daaruit moet je concluderen dat ik de openingspost niet goed snap.

Ik denk dus dat je in je leven je vaak verkeerd behandeld, miskend en verongelijkt hebt gevoeld, maar dat je nu zegt: het kan me niet meer bommen wat anderen denken en wat ze van me vinden. Mijn ex kan de pot op en baas: fuck you! Ik ga nu "genieten van het leven"!

Ja hoor, ook hier gelukkig. Beetje onafhankelijk van hoe het leven loopt. Natuurlijk heb ik wel eens mindere moment, wie niet, maar je komt altijd weer bovendrijven.

Ik ben ook heel gelukkig. Heb alles wat ik me kan wensen, kerngezond, grote en hechte familie, drie prachtige kinderen, al dertig jaar gelukkig met mijn man, financiële zekerheid, mooi en groot huis, hele leuke baan, hele fijne collega's, paar hartsvriendinnen, pas een aantal nieuwe hobby's ontdekt, ...

Of liever: ik vind dat ik heel veel geluk heb in het leven. Daarnaast word ik heel vaak (meerdere keren per week) overvallen door een gevoel van geluk, tevredenheid of dankbaarheid, of van een soort ' verbondenheid met het universum' ... (als dat laatste niet te zweverig klinkt ) zo'n gevoel dat alles is zoals het moet zijn...

Ik dans en zing ook heel vaak spontaan (meerdere keren per dag), gewoon omdat ik blijdschap voel. (ik kan ook heel hard zeuren over onbenulligheden hoor)

Maar ... ik maak me ook heeeel vaak zorgen. Dat dit niet kan blijven duren. Ik heb al wel een paar kleine dingetjes meegemaakt in mijn leven, maar echt niets ergs ... Dat baart me soms zorgen, dat ik mijn part heus nog wel zal krijgen.

Plus, ik maak me heel vaak zorgen over andere mensen.

En last but not least: ik kan echt doodongelukkig worden van de ellende op de wereld.


(en nog belangrijke toevoeging, na hierover te hebben liggen nadenken in mijn bed: ik kan hier zo tien dingen over mezelf en mijn leven schrijven waarvan iedereen zou denken 'oef, blij dat i kdat niet heb' (om maar te zeggen dat mijn leven verre van perfect is hoor ... maar feit blijft, ik vind mezelf een gezegend mens, en geef mijn geluksgevoel een 8 of 9 op 10, minstens. (en meestal)