Psyche
alle pijlers
36 jaar en levensdoel even kwijt
donderdag 28 januari 2010 om 19:09
De titel was al moeilijk te bedenken, wat ik wil vertellen nog moeilijker. Ik zal proberen het zo simpel mogelijk te verwoorden.
Ik ben momenteel een beetje mijn levensdoel kwijt.
Niks loopt echt lekker nu. Twijfel over mijn baan (toe aan een nieuwe uitdaging) maar durf de stap niet te zetten omdat ik te afhankelijk ben van mijn salaris. Heb nogal hoge vaste lasten dus moet financiele zekerheid hebben. Daarnaast ben ik al bijna 10 jaar alleen en daar heb ik veel moeite mee. Na een abortus op mijn 34e is mijn leventje toch wel veranderd. Ik stond zeker achter de keuze om de abortus te laten doen maar dat wil niet zeggen dat ik geen kinderen wil, heel graag zelfs. Helaas waren de omstandigheden toen echt niet goed om een kindje groot te brengen. Heb mijn verstand gevolgd. Gevoelsmatig zal het altijd erg moeilijk blijven. Ben duidelijk op zoek naar een leuk, nieuw doel in mijn leven waar ik weer positieve energie van kan krijgen. Ben niet depressief, onderneem nog steeds leuke dingen met vriendinnen en geef toe, dat doet me ook erg goed! Zij zijn toch wel altijd mijn rots in de branding. Misschien moet ik eens met iemand gaan praten maar een psycholoog/psychiater is voor mij geen optie. Heb daar ervaring mee en ben daar eerlijk gezegd nooit echt iets mee opgeschoten. Je hoort wel eens mensen zeggen dat ze het roer helemaal om hebben gegooid. Ik denk dat het best nieuwe kansen zou op kunnen leveren. Alleen ik weet niet waar ik moet beginnen en heel eerlijk; ik heb het lef niet! Ben iemand die altijd bang is om spijt te krijgen.
Misschien heben jullie tips en / of ervaringen op dit gebied. Ik zou heel graag van jullie willen horen.
Alvast bedankt voor 't luisteren....
Lfs,
Ik ben momenteel een beetje mijn levensdoel kwijt.
Niks loopt echt lekker nu. Twijfel over mijn baan (toe aan een nieuwe uitdaging) maar durf de stap niet te zetten omdat ik te afhankelijk ben van mijn salaris. Heb nogal hoge vaste lasten dus moet financiele zekerheid hebben. Daarnaast ben ik al bijna 10 jaar alleen en daar heb ik veel moeite mee. Na een abortus op mijn 34e is mijn leventje toch wel veranderd. Ik stond zeker achter de keuze om de abortus te laten doen maar dat wil niet zeggen dat ik geen kinderen wil, heel graag zelfs. Helaas waren de omstandigheden toen echt niet goed om een kindje groot te brengen. Heb mijn verstand gevolgd. Gevoelsmatig zal het altijd erg moeilijk blijven. Ben duidelijk op zoek naar een leuk, nieuw doel in mijn leven waar ik weer positieve energie van kan krijgen. Ben niet depressief, onderneem nog steeds leuke dingen met vriendinnen en geef toe, dat doet me ook erg goed! Zij zijn toch wel altijd mijn rots in de branding. Misschien moet ik eens met iemand gaan praten maar een psycholoog/psychiater is voor mij geen optie. Heb daar ervaring mee en ben daar eerlijk gezegd nooit echt iets mee opgeschoten. Je hoort wel eens mensen zeggen dat ze het roer helemaal om hebben gegooid. Ik denk dat het best nieuwe kansen zou op kunnen leveren. Alleen ik weet niet waar ik moet beginnen en heel eerlijk; ik heb het lef niet! Ben iemand die altijd bang is om spijt te krijgen.
Misschien heben jullie tips en / of ervaringen op dit gebied. Ik zou heel graag van jullie willen horen.
Alvast bedankt voor 't luisteren....
Lfs,
donderdag 28 januari 2010 om 19:26
Tja een levensdoel heb ik mijn hele leven nog nooit gehad.
Maar dat je een periode hebt waarin het niet lekker loopt herken ik wel.
Vaak ben ik dan toch wel een beetje sluimerend depri en vind ik daardoor dingen niet leuk. En dan verlang je er wel eens naar om de boel de boel te laten, een B&B in Zuid Afrika te beginnen of jazzclubzangeres te worden in een donkere kelder in New York. Of op het plattenland gaan wonen en je eigen aardappels verbouwen.
En als de bui overdrijft is je eigen leven ook weer goed.
Maar ik lees wel 2 acties die je kunt ondernemen of kunt overwegen:
- nooit goed om jezelf in een gouden kooi van goed salaris met bijbehorende hoge lasten op te sluiten. Kijk of je daar wat aan kan doen.
- verlang je naar een gezin, zoek dan eerst een man. Op (het virtuele) pad dus!
Maar dat je een periode hebt waarin het niet lekker loopt herken ik wel.
Vaak ben ik dan toch wel een beetje sluimerend depri en vind ik daardoor dingen niet leuk. En dan verlang je er wel eens naar om de boel de boel te laten, een B&B in Zuid Afrika te beginnen of jazzclubzangeres te worden in een donkere kelder in New York. Of op het plattenland gaan wonen en je eigen aardappels verbouwen.
En als de bui overdrijft is je eigen leven ook weer goed.
Maar ik lees wel 2 acties die je kunt ondernemen of kunt overwegen:
- nooit goed om jezelf in een gouden kooi van goed salaris met bijbehorende hoge lasten op te sluiten. Kijk of je daar wat aan kan doen.
- verlang je naar een gezin, zoek dan eerst een man. Op (het virtuele) pad dus!
donderdag 28 januari 2010 om 19:26
Herkenbaar!
Psycholoog zou goed uitkomst kunnen bieden.
Ik ben enorm gaan zoeken via Google. Zo kwam ik op een paar goeie sites. Op brigittevantuijl.nl kun je veel informatie en handvatten vinden over hoe je weer kunt ontdekken wat je echt wilt.
Op deze site vind je ook nog wat info:
http://www.sochicken.nl/j ... ie_en_vind_je_kracht.html
Af en toe kom je op dit soort kruispunten in je leven en moet je je kompas weer even resetten.
Komt goed!
Psycholoog zou goed uitkomst kunnen bieden.
Ik ben enorm gaan zoeken via Google. Zo kwam ik op een paar goeie sites. Op brigittevantuijl.nl kun je veel informatie en handvatten vinden over hoe je weer kunt ontdekken wat je echt wilt.
Op deze site vind je ook nog wat info:
http://www.sochicken.nl/j ... ie_en_vind_je_kracht.html
Af en toe kom je op dit soort kruispunten in je leven en moet je je kompas weer even resetten.
Komt goed!
donderdag 28 januari 2010 om 19:32
Hey Happy34,
allereerst maar even een dikke die kun je wel gebruiken
weet niet zo snel een goed advies te geven, maar herken wel een boel van wat je zegt. Zit ook voor mijn gevoel heel erg op een kruispunt in mijn leven.
Het roer om, ik wacht/hoop ook al een tijdje op een soort wonder waardoor zoiets zou gaan gebeuren. Maar zo werkt het natuurlijk niet, je zult er zelf actief mee bezig moeten gaan.
Psychologen helpen je niet echt, zeg je, ik kan me er wat bij voorstellen. Wel eens wat meer in de alternatieve hoek gezocht? Wie weet zijn er wel andere kanalen die voor jou beter werken om erachter te komen wat je nou precies wil met je leven.
IK herken het hoor, ben er ook niet uit. Daarom dus geen panklaar antwoord, maar in elk geval een hart onder de riem: niet bij de pakken neer gaan zitten! Volhouden, blijven speuren en aan het werk met jezelf: het komt echt goed!
edit: zie dat Quinty de site van Brigitte v T noemt; daar heb ik me net aangemeld! Zij begeleidt traject om uit te vinden wat je echt wilt. Nog geen ervaringen mee, maar later misschien meer informatie hierover!
STerkte!
allereerst maar even een dikke die kun je wel gebruiken
weet niet zo snel een goed advies te geven, maar herken wel een boel van wat je zegt. Zit ook voor mijn gevoel heel erg op een kruispunt in mijn leven.
Het roer om, ik wacht/hoop ook al een tijdje op een soort wonder waardoor zoiets zou gaan gebeuren. Maar zo werkt het natuurlijk niet, je zult er zelf actief mee bezig moeten gaan.
Psychologen helpen je niet echt, zeg je, ik kan me er wat bij voorstellen. Wel eens wat meer in de alternatieve hoek gezocht? Wie weet zijn er wel andere kanalen die voor jou beter werken om erachter te komen wat je nou precies wil met je leven.
IK herken het hoor, ben er ook niet uit. Daarom dus geen panklaar antwoord, maar in elk geval een hart onder de riem: niet bij de pakken neer gaan zitten! Volhouden, blijven speuren en aan het werk met jezelf: het komt echt goed!
edit: zie dat Quinty de site van Brigitte v T noemt; daar heb ik me net aangemeld! Zij begeleidt traject om uit te vinden wat je echt wilt. Nog geen ervaringen mee, maar later misschien meer informatie hierover!
STerkte!
donderdag 28 januari 2010 om 20:05
Altijd moeilijk als je op zo'n kruising komt te staan in het leven, zonder wegwijzers helaas. Dan lijkt het alsof je op alle fronten maar een zesje scoort, terwijl je liever een 8 of 9 hebt natuurlijk.
De tijd doet ook veel, maar het is soms moeilijk om het geduld op te brengen. Misschien toch op zoek gaan naar een psycholoog met wie het beter klikt? In ieder geval veel sterkte, blijf in jezelf geloven!
De tijd doet ook veel, maar het is soms moeilijk om het geduld op te brengen. Misschien toch op zoek gaan naar een psycholoog met wie het beter klikt? In ieder geval veel sterkte, blijf in jezelf geloven!
donderdag 28 januari 2010 om 21:19
donderdag 28 januari 2010 om 22:29
Hoi Happy34,
Wat vervelend dat je je zo voelt! Ik herken er wel een aantal dingen in, zeker in je titel.
Ik wist bijvoorbeeld al als tiener dat ik ooit moeder wilde worden (mits het zou lukken uiteraard), was echt toen al dol op kinderen en kon er echt over fantaseren over hoe het "later" zou zijn
Na een 2-tal stukgelopen relaties (incl. samenwonen) kwam ik op mn 28e mijn GROTE liefde tegen. Met hem wilde ik graag mijn grote wens laten uitkomen, maar helaas......hij wilde geen kind meer (lang verhaal en ook te lezen op topic "hij wil geen kind, hoe nu verder"). Om een lang verhaal kort te houden, hij heeft de relatie na bijna 10 jaar verbroken en daar ging mijn toekomstbeeld..........geen kindje en mijn grote liefde kwijt. Ik was op mijn 37e weer single en heb jaren verdriet gehad om dit alles te verwerken.
Ook ik hou hield erg van zekerheid/touwtjes in handen hebben, maar besefte dat je in het leven nu eenmaal nooit zekerheid hebt! Heb radicaal de cirkel van zekerheid doorbroken door een goedbetaalde baan op te zeggen en te starten als freelancer. Dat wilde ik eigenlijk al jaren, maar ook ik had het lef niet. Alleenstaand, een hypotheek te betalen etc. Slapeloze nachten heb ik gehad, maar heb de stap toch gewaagd.
Weet je.......je kan beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan, dan spijt krijgen van iets wat je niet hebt gedaan!!
Door die cirkel te doorbreken ben ik echt een stuk relaxter geworden en maak ik me niet meer zo snel druk. Ik zie wel wat er op mijn pad komt en voel me daar super goed bij. Ja, ik kan zeggen dat ik een gelukkige single vrouw ben (geworden) die trots op zichzelf is, omdat ze haar zaakjes goed voor elkaar heeft en dat heb ik allemaal aan mezelf te danken
Wat vervelend dat je je zo voelt! Ik herken er wel een aantal dingen in, zeker in je titel.
Ik wist bijvoorbeeld al als tiener dat ik ooit moeder wilde worden (mits het zou lukken uiteraard), was echt toen al dol op kinderen en kon er echt over fantaseren over hoe het "later" zou zijn
Na een 2-tal stukgelopen relaties (incl. samenwonen) kwam ik op mn 28e mijn GROTE liefde tegen. Met hem wilde ik graag mijn grote wens laten uitkomen, maar helaas......hij wilde geen kind meer (lang verhaal en ook te lezen op topic "hij wil geen kind, hoe nu verder"). Om een lang verhaal kort te houden, hij heeft de relatie na bijna 10 jaar verbroken en daar ging mijn toekomstbeeld..........geen kindje en mijn grote liefde kwijt. Ik was op mijn 37e weer single en heb jaren verdriet gehad om dit alles te verwerken.
Ook ik hou hield erg van zekerheid/touwtjes in handen hebben, maar besefte dat je in het leven nu eenmaal nooit zekerheid hebt! Heb radicaal de cirkel van zekerheid doorbroken door een goedbetaalde baan op te zeggen en te starten als freelancer. Dat wilde ik eigenlijk al jaren, maar ook ik had het lef niet. Alleenstaand, een hypotheek te betalen etc. Slapeloze nachten heb ik gehad, maar heb de stap toch gewaagd.
Weet je.......je kan beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan, dan spijt krijgen van iets wat je niet hebt gedaan!!
Door die cirkel te doorbreken ben ik echt een stuk relaxter geworden en maak ik me niet meer zo snel druk. Ik zie wel wat er op mijn pad komt en voel me daar super goed bij. Ja, ik kan zeggen dat ik een gelukkige single vrouw ben (geworden) die trots op zichzelf is, omdat ze haar zaakjes goed voor elkaar heeft en dat heb ik allemaal aan mezelf te danken
zaterdag 30 januari 2010 om 15:28
Dank jullie wel voor alle lieve reacties!
Heb zelf ook aan een coach zitten denken. Moet even weer op het goede spoor worden gezet.
Een andere baan zou denk ik al een hele grote stap in de goede richting zijn. Kwam gisteren echt jankend thuis. Vind 't bedrijf en mijn collega's geweldig maar het werk wat ik moet doen uitputtend en echt niet meer leuk.
Ook wil ik proberen om een goedkoper huisje te krijgen. Heb 't hier echt super naar mijn zin en het is ook echt mijn thuis maar de lasten worden te hoog en geld om de leuke dingen van het leven te doen/ondernemen is er momenteel niet.
Slik nu sinds 2 weken Lorazempam omdat ik niet meer kan slapen sinds begin december. Komt volgens mij allemaal doordat ik me onbewust om veel "kleine" dingen druk maak. Tijd dus om aktie te ondernemen. Hoop dat 't me gaat lukken en dat ik snel weer op een goed spoor zit.
Hou jullie op de hoogte!
Lfs en een fijn weekend.
Heb zelf ook aan een coach zitten denken. Moet even weer op het goede spoor worden gezet.
Een andere baan zou denk ik al een hele grote stap in de goede richting zijn. Kwam gisteren echt jankend thuis. Vind 't bedrijf en mijn collega's geweldig maar het werk wat ik moet doen uitputtend en echt niet meer leuk.
Ook wil ik proberen om een goedkoper huisje te krijgen. Heb 't hier echt super naar mijn zin en het is ook echt mijn thuis maar de lasten worden te hoog en geld om de leuke dingen van het leven te doen/ondernemen is er momenteel niet.
Slik nu sinds 2 weken Lorazempam omdat ik niet meer kan slapen sinds begin december. Komt volgens mij allemaal doordat ik me onbewust om veel "kleine" dingen druk maak. Tijd dus om aktie te ondernemen. Hoop dat 't me gaat lukken en dat ik snel weer op een goed spoor zit.
Hou jullie op de hoogte!
Lfs en een fijn weekend.
