Psyche
alle pijlers
ADD?
maandag 18 december 2017 om 19:33
Hallo Viva dames en heren,
Sinds een tijd gaat het niet goed met mij. Van de buitenkant wel, maar van binnen loopt mijn hoofd over.
Ik heb na veel googlen en lezen zeer het vermoeden dat ik ADD heb. Er loopt intussen een traject naar een diagnose hiervan.
Intussen gaat mijn leven verder en voel ik me steeds vaker moe en gefrustreerd, terwijl ik van mezelf een optimistisch mens ben.
Wat meespeelt, is dat ik merk dat de vermoedde ADD zeer veel invloed heeft op bepaalde gebieden in mijn leven. Zo zit ik in het derde jaar van mijn studie en ben ik bezig met het minorgedeelte. Het groepswerken gaat niet erg goed. Ik vergeet afspraken en haal dingen door de war en dit terwijl ik wel mijn best doe en me op mijn manier inzet. Het voelt als zwemmen tegen de stroom in. Na het minorgedeelte zou ik een half jaar stage moeten gaan lopen, alleen mag ik deze nog niet lopen voordat ik wat toetsen en opdrachten uit het tweede jaar heb ingehaald. Vanuit school heb ik nu vanaf februari een begeleider die mij gaat helpen met structuur. Ik hoop dat dat mij gaat helpen.
Sinds kort heb ik ook een nieuwe bijbaan bij de railcatering (die mensen die je wel eens bepakt en bezakt door de trein ziet lopen). Bij dit werk horen natuurlijk treinen die af en toe vertragingen oplopen en een pinpas die af en toe kuren heeft. Toen ik dit werk aannam, toen dacht ik dat het een uitdaging zou zijn en dat ik mezelf juist zo kunnen trainen in de dingen waar ik niet zo goed in ben (plannen, tijden, structuur, prikkels aankunnen), maar na drie dagen gewerkt te hebben, kan ik wel huilen en zou ik het liefst ontslag nemen.
Ik merk dat ik de hoop een beetje verlies, wat mijn nickname dus erg tegenspreekt. Ik zou graag van jullie op een paar zaken advies krijgen. Misschien heeft iemand (met ADD) bruikbare tips of inzichten voor me.
-Is het verstandig om met deze bijbaan door te gaan? Kan ik mijn hersens inderdaad ‘trainen’ om beter te worden in plannen, tijden en prikkels filteren? Of is dit een onrealistisch doel en doe ik mezelf juist geweld aan met deze bijbaan?
- Is het realistisch dat ik mijn hbo-diploma ga halen wanneer ik extra begeleiding krijg?
- Hoe hebben Viva forum lezers met ADD hun leven op de rit gekregen? Hoe heb je jezelf geholpen met structuur voor jezelf aanbrengen? In hoeverre speelt jullie partner of andere mensen hierbij een rol? (Mijn vriendin is een erg gestructureerd type en eigenlijk heeft zij dit proces van inzien dat ik vermoedelijk ADD heb doen beseffen. Door haar ben ik nu ook hulp hiervoor aan het zoeken, omdat ik besef dat ik tegen zaken als structuur, duidelijkheid, tijd, prikkels, etc. al van jongs af aan aanloop. Voorheen had ik er geen probleem mee, omdat ik in een onverschillige modus zat. Nu vind ik het wél erg, want ik zie dat leeftijdsgenoten (ik ben nu 26) bepaalde dingen makkelijker afgaan omdat zij wel in staat zijn duidelijkheid voor zichzelf te scheppen. Mijn hoofd is één grote bak vol informatie en elke dag komt er weer nieuwe informatie bij!!!
Deze post is langer geworden dat verwacht, maar hopelijk kan ik inzichten op doen uit reacties van jullie op mijn topic. Alvast bedankt
Sinds een tijd gaat het niet goed met mij. Van de buitenkant wel, maar van binnen loopt mijn hoofd over.
Ik heb na veel googlen en lezen zeer het vermoeden dat ik ADD heb. Er loopt intussen een traject naar een diagnose hiervan.
Intussen gaat mijn leven verder en voel ik me steeds vaker moe en gefrustreerd, terwijl ik van mezelf een optimistisch mens ben.
Wat meespeelt, is dat ik merk dat de vermoedde ADD zeer veel invloed heeft op bepaalde gebieden in mijn leven. Zo zit ik in het derde jaar van mijn studie en ben ik bezig met het minorgedeelte. Het groepswerken gaat niet erg goed. Ik vergeet afspraken en haal dingen door de war en dit terwijl ik wel mijn best doe en me op mijn manier inzet. Het voelt als zwemmen tegen de stroom in. Na het minorgedeelte zou ik een half jaar stage moeten gaan lopen, alleen mag ik deze nog niet lopen voordat ik wat toetsen en opdrachten uit het tweede jaar heb ingehaald. Vanuit school heb ik nu vanaf februari een begeleider die mij gaat helpen met structuur. Ik hoop dat dat mij gaat helpen.
Sinds kort heb ik ook een nieuwe bijbaan bij de railcatering (die mensen die je wel eens bepakt en bezakt door de trein ziet lopen). Bij dit werk horen natuurlijk treinen die af en toe vertragingen oplopen en een pinpas die af en toe kuren heeft. Toen ik dit werk aannam, toen dacht ik dat het een uitdaging zou zijn en dat ik mezelf juist zo kunnen trainen in de dingen waar ik niet zo goed in ben (plannen, tijden, structuur, prikkels aankunnen), maar na drie dagen gewerkt te hebben, kan ik wel huilen en zou ik het liefst ontslag nemen.
Ik merk dat ik de hoop een beetje verlies, wat mijn nickname dus erg tegenspreekt. Ik zou graag van jullie op een paar zaken advies krijgen. Misschien heeft iemand (met ADD) bruikbare tips of inzichten voor me.
-Is het verstandig om met deze bijbaan door te gaan? Kan ik mijn hersens inderdaad ‘trainen’ om beter te worden in plannen, tijden en prikkels filteren? Of is dit een onrealistisch doel en doe ik mezelf juist geweld aan met deze bijbaan?
- Is het realistisch dat ik mijn hbo-diploma ga halen wanneer ik extra begeleiding krijg?
- Hoe hebben Viva forum lezers met ADD hun leven op de rit gekregen? Hoe heb je jezelf geholpen met structuur voor jezelf aanbrengen? In hoeverre speelt jullie partner of andere mensen hierbij een rol? (Mijn vriendin is een erg gestructureerd type en eigenlijk heeft zij dit proces van inzien dat ik vermoedelijk ADD heb doen beseffen. Door haar ben ik nu ook hulp hiervoor aan het zoeken, omdat ik besef dat ik tegen zaken als structuur, duidelijkheid, tijd, prikkels, etc. al van jongs af aan aanloop. Voorheen had ik er geen probleem mee, omdat ik in een onverschillige modus zat. Nu vind ik het wél erg, want ik zie dat leeftijdsgenoten (ik ben nu 26) bepaalde dingen makkelijker afgaan omdat zij wel in staat zijn duidelijkheid voor zichzelf te scheppen. Mijn hoofd is één grote bak vol informatie en elke dag komt er weer nieuwe informatie bij!!!
Deze post is langer geworden dat verwacht, maar hopelijk kan ik inzichten op doen uit reacties van jullie op mijn topic. Alvast bedankt
maandag 18 december 2017 om 19:42
Via de HA je naar een psychiater laten verwijzen is de enige optie om vast te laten stellen- of uit te sluiten of er bij jou sprake is van AD(H)D. -Alsik jou was zou ik het dus gaan bespreken met de huisarts, zeker nu je zo vastloopt in het opbouwen van een werk toekomst.
enn wijzigde dit bericht op 18-12-2017 19:46
38.58% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 19:48
Stel op jouw telefoon in jóuw agenda reminders in. Laat de reminders een kwartier voordat je daar aanwezig moet zijn afgaan en zet in de reminders precies wat je op die plek en tijd nodig hebt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 19:53
het lastige bij ADD is dat je wel allerlei reminders kunt gebruiken maar dat je hoofd dan zo volgaat zitten.
je denkt er dagen van tevoren aan en het is afleidend.
dat warrige blijft, improviseren moet een sterke kant worden.
zelf heb ik ADD en ADHD, ik vind het geen probleem,alleen af en toe wat lastig.
ADD- minder denken,meer doen
ADHD- meer denken,minder doen.
je denkt er dagen van tevoren aan en het is afleidend.
dat warrige blijft, improviseren moet een sterke kant worden.
zelf heb ik ADD en ADHD, ik vind het geen probleem,alleen af en toe wat lastig.
ADD- minder denken,meer doen
ADHD- meer denken,minder doen.
wij slapen nooit.
maandag 18 december 2017 om 19:54
Bedenk vooraf welke opties je hebt als een pinapparaat het niet doet. Maak per optie beelden in je hoofd en oefen deze. Zodra een pinapparaat het niet doet, laat jij je niet leiden door alle prikkels maar spreek jij jezelf aan: Ok erisaltijdhoop, je hebt nu (bijv) drie opties. Welke wordt het? Dan kies je en voer je uit op beeld. Zodra optie een niet werkt ga je over op optie 2 etc.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 19:57
Klopt, echter door letterlijk droog te oefenen onstaat er in het moment dus ruimte om te kunnen improviseren. De kans bestaat dat to nu eerst moeten nadenken over die basis stappen en die kan de improvisatie blokkeren.valentinamaria schreef: ↑18-12-2017 19:53
dat warrige blijft, improviseren moet een sterke kant worden.
enn wijzigde dit bericht op 18-12-2017 20:17
4.91% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 19:58
maar ook weer niet teveel.
mensen met alleen ADD gaan dan echt van tevoren al heel veel beren op de weg zien.
wij slapen nooit.
maandag 18 december 2017 om 20:00
Ja, en zodra het herkenbaar is direct jouw zijn toelaten want je bent niet gek, je kan zaken makkelijk aan, alleen doordat je de basis niet vooraf gestructureerd hebt ben je op het moment dat er iets gebeurt bezig met een basis te zoeken. Als je terug kan vallen op die basis ontstaat er minder (wezenloos/paniekgevoel) en dus veel meer ruimte om jouw creativiteit (die je vast veel hebt) ook omhoog te laten komen.erisaltijdhoop schreef: ↑18-12-2017 19:57Dus een soort scenario's in mijn hoofd visualiseren, Enn? Dat heb ik nog niet geprobeerd, dus thanks voor deze tip!
enn wijzigde dit bericht op 18-12-2017 20:01
0.82% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 20:01
Mwoah.... wat zal ik zeggen? Niet iedere 'ADD-er' is denk ik het zelfde.valentinamaria schreef: ↑18-12-2017 19:58maar ook weer niet teveel.
mensen met alleen ADD gaan dan echt van tevoren al heel veel beren op de weg zien.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 20:01
maandag 18 december 2017 om 20:03
Geen ADDer is hetzelfde. Wat jij wel en niet zult kunnen valt weinig over te zeggen. Ik persoonlijk geloof niet dat ik ooit nog een opleiding af zal kunnen maken zonder medicijnen na tevergeefse pogingen. Maar ik heb dan ook veel zwaardere concentratie problemen dan bijvoorbeeld mijn zus met ADD. Die weer op andere gebieden tegen dingen aan loopt waar ik minder moeite mee heb. En zo zijn er ook universitair geschoolde mensen, die al jaren aan het werk zijn en dan pas een diagnose ADD krijgen.
Er is in ieder geval veel mogelijk met medicatie, coaching en zelfacceptatie. Maar de dingen zullen altijd moeizamer blijven gaan dan bij een gemiddeld persoon. Mocht je uiteraard echt ADD hebben.
Er is in ieder geval veel mogelijk met medicatie, coaching en zelfacceptatie. Maar de dingen zullen altijd moeizamer blijven gaan dan bij een gemiddeld persoon. Mocht je uiteraard echt ADD hebben.
maandag 18 december 2017 om 20:04
Zo is het! En dit meen ik echt. Op je bek gaan, effe op je tanden bijten, vriendelijk lachen, opstaan, het stof van je knieën kloppen en zeggen: zo nou zou je denken dat ik het nooit meer zo zal doen; maar de kans bestaat dat die vlieger niet opgaat. Ken je die ezel? Ik stoot me dus vaker dan die ezel maar één voordeel: ik los mijn zaken altijd op.erisaltijdhoop schreef: ↑18-12-2017 20:01Eerst stapte ik overal vol vertrouwen in, ook al ging ik 8 van de 10 keer op mijn bek. Intussen is het echt vervelend aan het worden en word ik er onzeker van. Toch ben ik van mening dat ik in situaties moet blijven duiken, omdat ik het anders helemaal opgeef.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 20:07
helemaal goed,gewoon mee doorgaan.erisaltijdhoop schreef: ↑18-12-2017 20:01Eerst stapte ik overal vol vertrouwen in, ook al ging ik 8 van de 10 keer op mijn bek. Intussen is het echt vervelend aan het worden en word ik er onzeker van. Toch ben ik van mening dat ik in situaties moet blijven duiken, omdat ik het anders helemaal opgeef.
ook mensen zonder ADD gaan op hun bek.
wij slapen nooit.
maandag 18 december 2017 om 20:09
http://www.addonline.nl/attention-defec ... order-add/
Acceptatie, structuur, kleine stapjes
Accepteren dat dingen soms niet gaan, soms bijna niks gaat
Structuur zodat je 1 ding tegelijk doet
kleine stapjes zodat je vooruitgang maakt en niet vastloopt in pogingen om alles in 1 keer te doen
Acceptatie, structuur, kleine stapjes
Accepteren dat dingen soms niet gaan, soms bijna niks gaat
Structuur zodat je 1 ding tegelijk doet
kleine stapjes zodat je vooruitgang maakt en niet vastloopt in pogingen om alles in 1 keer te doen
maandag 18 december 2017 om 20:09
Eens en wat is dan een gemiddeld persoon? Zelfacceptatie is de basis om je niet meer te vergelijken met anderen en dus bewust te handelen in wat jij nodig hebt, zonder jezelf dus anders dan een 'gemiddelde' ander te vinden.
enn wijzigde dit bericht op 18-12-2017 20:16
2.42% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 20:11
Nou dat dus! Succes TO.valentinamaria schreef: ↑18-12-2017 20:07helemaal goed,gewoon mee doorgaan.
ook mensen zonder ADD gaan op hun bek.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 18 december 2017 om 20:41
-Is het verstandig om met deze bijbaan door te gaan? NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE! NEE NEE NEE NEE NEE NEE NEE NEE NEE NEE. nee. ne.erisaltijdhoop schreef: ↑18-12-2017 19:33Hallo Viva dames en heren,
Sinds een tijd gaat het niet goed met mij. Van de buitenkant wel, maar van binnen loopt mijn hoofd over.
Ik heb na veel googlen en lezen zeer het vermoeden dat ik ADD heb. Er loopt intussen een traject naar een diagnose hiervan.
Intussen gaat mijn leven verder en voel ik me steeds vaker moe en gefrustreerd, terwijl ik van mezelf een optimistisch mens ben.
Wat meespeelt, is dat ik merk dat de vermoedde ADD zeer veel invloed heeft op bepaalde gebieden in mijn leven. Zo zit ik in het derde jaar van mijn studie en ben ik bezig met het minorgedeelte. Het groepswerken gaat niet erg goed. Ik vergeet afspraken en haal dingen door de war en dit terwijl ik wel mijn best doe en me op mijn manier inzet. Het voelt als zwemmen tegen de stroom in. Na het minorgedeelte zou ik een half jaar stage moeten gaan lopen, alleen mag ik deze nog niet lopen voordat ik wat toetsen en opdrachten uit het tweede jaar heb ingehaald. Vanuit school heb ik nu vanaf februari een begeleider die mij gaat helpen met structuur. Ik hoop dat dat mij gaat helpen.
Sinds kort heb ik ook een nieuwe bijbaan bij de railcatering (die mensen die je wel eens bepakt en bezakt door de trein ziet lopen). Bij dit werk horen natuurlijk treinen die af en toe vertragingen oplopen en een pinpas die af en toe kuren heeft. Toen ik dit werk aannam, toen dacht ik dat het een uitdaging zou zijn en dat ik mezelf juist zo kunnen trainen in de dingen waar ik niet zo goed in ben (plannen, tijden, structuur, prikkels aankunnen), maar na drie dagen gewerkt te hebben, kan ik wel huilen en zou ik het liefst ontslag nemen. DOE DAT ALSJEBLIEFT! JE TRAINT JEZELF HIER NIET MEE, WANT JE HEBT NOG GEEN OEFENINGEN.
Ik merk dat ik de hoop een beetje verlies, wat mijn nickname dus erg tegenspreekt. Ik zou graag van jullie op een paar zaken advies krijgen. Misschien heeft iemand (met ADD) bruikbare tips of inzichten voor me.
-Is het verstandig om met deze bijbaan door te gaan? Kan ik mijn hersens inderdaad ‘trainen’ om beter te worden in plannen, tijden en prikkels filteren? Of is dit een onrealistisch doel en doe ik mezelf juist geweld aan met deze bijbaan?
- Is het realistisch dat ik mijn hbo-diploma ga halen wanneer ik extra begeleiding krijg?
- Hoe hebben Viva forum lezers met ADD hun leven op de rit gekregen? Hoe heb je jezelf geholpen met structuur voor jezelf aanbrengen? In hoeverre speelt jullie partner of andere mensen hierbij een rol? (Mijn vriendin is een erg gestructureerd type en eigenlijk heeft zij dit proces van inzien dat ik vermoedelijk ADD heb doen beseffen. Door haar ben ik nu ook hulp hiervoor aan het zoeken, omdat ik besef dat ik tegen zaken als structuur, duidelijkheid, tijd, prikkels, etc. al van jongs af aan aanloop. Voorheen had ik er geen probleem mee, omdat ik in een onverschillige modus zat. Nu vind ik het wél erg, want ik zie dat leeftijdsgenoten (ik ben nu 26) bepaalde dingen makkelijker afgaan omdat zij wel in staat zijn duidelijkheid voor zichzelf te scheppen. Mijn hoofd is één grote bak vol informatie en elke dag komt er weer nieuwe informatie bij!!!
Deze post is langer geworden dat verwacht, maar hopelijk kan ik inzichten op doen uit reacties van jullie op mijn topic. Alvast bedankt
Kan ik mijn hersens inderdaad ‘trainen’ om beter te worden in plannen, tijden en prikkels filteren?
Ja. Je moet eigenlijk gewoon jezelf een beetje voor zijn. Ik weet dat ik te laat ga zijn voor een afspraak om 13:00, als ik tot 12:00 moet werken. En dus maak ik geen afspraak om 13:00, maar om 14:00. Ik heb een memobord voor klusjes en boodschappen, en probeer zoveel mogelijk dingen die vaak moeten gebeuren op dezelfde dag te doen.
Of is dit een onrealistisch doel en doe ik mezelf juist geweld aan met deze bijbaan? Onrealistisch is dat je van ijsblokjes een iglo wil maken. Jij wil met deze baan van een gletjser in Ijsland een sculptuur maken voor het ijsbeelden festival in Zwolle en het op de fiets bezorgen.
- Is het realistisch dat ik mijn hbo-diploma ga halen wanneer ik extra begeleiding krijg? Je kan teveel hooi op je vork nemen. Ik ben pas gaan kijken wat er was nadat ik mijn studie moest stoppen. En ik moet zeggen: ik had het niet kunnen doen met studie en werk samen. Heb er nu al moeite mee
- Hoe hebben Viva forum lezers met ADD hun leven op de rit gekregen? (nog) niet.
Hoe heb je jezelf geholpen met structuur voor jezelf aanbrengen?
Structuur moet je afdwingen. Bij jezelf en bij anderen. Als jij inderdaad AD(H)D hebt, dan is dat niet een klein dingetje. Dat is een structureel tekort aan een stofje in jouw hersenen. Het werkt niet zoals bij andere mensen, dus dan kun je logischerwijs ook niet hetzelfde doen. Niet voor niets wordt het wel een beperking genoemd. En zelfs als het niet hebt: jij mag dit afdwingen. Je hoeft niet overal meteen een antwoord op te geven. Als iemand iets van je wil weten, kun jij zeggen: Sorry, maar ik dat eerst even bekijken in mijn agenda. Dan laat ik het je weten, goed? En dan zet je die afspraak in je telefoon met een alarmpje, zodat je thuis ook daadwerkelijk gaat kijken. Dit is even iets wat een gewoonte moet worden. Kan het wel maar is je agenda voor jouw gevoel te druk? Dan zeg je nee,
en verzin je een alternatief. Dan mag de ander een keertje in de agenda gaan kijken. Is het te belangrijk maar wordt het toch teveel om het allemaal tegelijk te doen? Dan kijk je wat je kan verzetten. Plan jezelf nooit voller dan jij aankan, want..........dat gaat fout. En dan voel jij je weer een faalhaas.
In hoeverre speelt jullie partner of andere mensen hierbij een rol? (Mijn vriendin is een erg gestructureerd type en eigenlijk heeft zij dit proces van inzien dat ik vermoedelijk ADD heb doen beseffen. Door haar ben ik nu ook hulp hiervoor aan het zoeken, omdat ik besef dat ik tegen zaken als structuur, duidelijkheid, tijd, prikkels, etc. al van jongs af aan aanloop.
Ik heb een partner gehad die mijn vermoedens wegwuifde: ik moest me gewoon niet zo aanstellen en wat spontaner zijn. Ik durfde namelijk niets meer te plannen omdat ik bang was dat ik het zou vergeten. Deze is opgehoepeld en mijn huidige vriend heeft zelf ADHD. En daar word ik bij tijd en wijlen HELEMAAL GESTOORRRRRRRRRRRD van. Maar daardoor kan ik fijn relativeren en ben ik meestal de persoon met controle wat voor mij gewoon heel goed werkt op dit moment.
Voorheen had ik er geen probleem mee, omdat ik in een onverschillige modus zat. Nu vind ik het wél erg, want ik zie dat leeftijdsgenoten (ik ben nu 26) bepaalde dingen makkelijker afgaan omdat zij wel in staat zijn duidelijkheid voor zichzelf te scheppen. Mijn hoofd is één grote bak vol informatie CHAOSen elke dag komt er weer nieuwe informatie CHAOS bij!!!
Schrik er overigens niet van terug dat als je het hebt, je ook medicijnen kan nemen. Dit hoef je niet voor altijd te doen, maar het is tijdens het begin en stressvolle tijden wel heel erg fijn om op terug te vallen. Zelf slik ik concerta, deze hoef je maar 1x te nemen en werkt een uurtje of 10.
Toen ik dit werk aannam, toen dacht ik dat het een uitdaging zou zijn en dat ik mezelf juist zo kunnen trainen in de dingen waar ik niet zo goed in ben (plannen, tijden, structuur, prikkels aankunnen), maar na drie dagen gewerkt te hebben, kan ik wel huilen en zou ik het liefst ontslag nemen. DOE DAT ALSJEBLIEFT! JE TRAINT JEZELF HIER NIET MEE, WANT JE HEBT NOG GEEN OEFENINGEN OM MEE TE TRAINEN. Serieus de gedachte alléén al...............
Succes!
Vreemd is niet labiel.
dinsdag 19 december 2017 om 20:22
Helpt dit label je? Mijn ervaring is dat labels soms helpen om beter met dingen om te gaan en soms je een stukje verantwoordelijkheid ontnemen. Alsof je geleefd word door je label "ik doe zo, want ik heb dat". Ik denk dat door stukjes bij beetje te ontwikkelen, je gesttuctureerde vriendin om hulp te vragen, je eigen gedrag niet goed te praten een heel eind komt.
Ik was vroeger een raschaoot, ik werd vaak gek van mezelf en mijn omgeving ook. Andere gezinsleden zijn ook vergeetachtig en rommelig. Heb ook ritalin geslikt. Daar nu volledig van af. Ik geloof ook niet meer zo in het ADHD label (behalve als verzamelnaam voor gedragngen die je op dat moment laat zien).
Werken aan mezelf heeft leven veranderd. Als mensen mij nu zouden beschrijven zou 1 van de dingen zijn 'betrouwbaar en gestructureerd'. Als ik dat kan (met hulp van mijn gestructureerde partner, niet eens deskundige hulp) kan jij dat ook!
Ik was vroeger een raschaoot, ik werd vaak gek van mezelf en mijn omgeving ook. Andere gezinsleden zijn ook vergeetachtig en rommelig. Heb ook ritalin geslikt. Daar nu volledig van af. Ik geloof ook niet meer zo in het ADHD label (behalve als verzamelnaam voor gedragngen die je op dat moment laat zien).
Werken aan mezelf heeft leven veranderd. Als mensen mij nu zouden beschrijven zou 1 van de dingen zijn 'betrouwbaar en gestructureerd'. Als ik dat kan (met hulp van mijn gestructureerde partner, niet eens deskundige hulp) kan jij dat ook!
