Psyche
alle pijlers
Advies nodig!
zondag 26 februari 2017 om 19:56
Beste viva leden,
Ik lees hier al een tijdje mee, maar heb nu zelf een account gemaakt.
Vorig jaar heb ik voor 4 maanden in een kliniek gezeten in Thailand.
Na turugkomst ging het een tijd goed en bleef ik af van de drugs. Ik ging naar meetings en was vrolijk. Ik ben nu bijna een jaar clean en begin het moeilijk te krijgen. Ik begin mezelf te isoleren. voel me depressief en ga minder naar NA meetings. Vandaag ging het bijna fout en heb ik bijna weer gebruikt. Ik heb het vorige week aangegeven bij mijn counselor maar hier lijken ze weinig mee te doen. Ik begin Thailand ook ontzettend te missen, wat voelde ik me goed daar. Ik heb nog een opname in Thailand voorgesteld, maar dit zit er blijkbaar niet in, ik moet eerst terugvallen, wat ik niet wil. Meer steun bij de instantie waar ik nu zit kan ik ook niet krijgen. Ik ben meer angstig, ben ook al een aantal weken bezig met een andere antidepressiva. Kortom, ik voel mezelf terugvallen, mijn omgeving ziet het en mijn energie begint op te raken. Er moet iets gebeuren, maar wat? Zo doorgaan is ontzettend moeilijk. Ik heb geldproblemen en ondanks dat ik bij een bewindvoerder zit valt het me allemaal zwaar. Ik will studeren en mijn leven oppakken, maar ik moet geduld hebben, die ik momenteel niet heb. Ik will niet terugvallen, maar me zo depressief voelen maakt het dat ik denk 'kan ik beter gewoon weer gebruiken...'
Dringend advies nodig. Bedankt!
Ik lees hier al een tijdje mee, maar heb nu zelf een account gemaakt.
Vorig jaar heb ik voor 4 maanden in een kliniek gezeten in Thailand.
Na turugkomst ging het een tijd goed en bleef ik af van de drugs. Ik ging naar meetings en was vrolijk. Ik ben nu bijna een jaar clean en begin het moeilijk te krijgen. Ik begin mezelf te isoleren. voel me depressief en ga minder naar NA meetings. Vandaag ging het bijna fout en heb ik bijna weer gebruikt. Ik heb het vorige week aangegeven bij mijn counselor maar hier lijken ze weinig mee te doen. Ik begin Thailand ook ontzettend te missen, wat voelde ik me goed daar. Ik heb nog een opname in Thailand voorgesteld, maar dit zit er blijkbaar niet in, ik moet eerst terugvallen, wat ik niet wil. Meer steun bij de instantie waar ik nu zit kan ik ook niet krijgen. Ik ben meer angstig, ben ook al een aantal weken bezig met een andere antidepressiva. Kortom, ik voel mezelf terugvallen, mijn omgeving ziet het en mijn energie begint op te raken. Er moet iets gebeuren, maar wat? Zo doorgaan is ontzettend moeilijk. Ik heb geldproblemen en ondanks dat ik bij een bewindvoerder zit valt het me allemaal zwaar. Ik will studeren en mijn leven oppakken, maar ik moet geduld hebben, die ik momenteel niet heb. Ik will niet terugvallen, maar me zo depressief voelen maakt het dat ik denk 'kan ik beter gewoon weer gebruiken...'
Dringend advies nodig. Bedankt!
zondag 26 februari 2017 om 20:04
zondag 26 februari 2017 om 20:09
quote:noekske74 schreef op 26 februari 2017 @ 20:08:
Je voelde je in Thailand goed, zeg je. Waar lag dat aan? Kan je dat gevoel niet krijgen?Ik voelde me veilig daar, vond de mensen leuk en sommige van daar voelen zelfs aan als familie. Ik mis ze & vind de realiteit gewoon lastig. Ik merk dat contacten die ik had opgebouwd verwateren, dat ik er een beetje alleen voor sta. Ik zie het allemaal wat negatiever in en voel me eenzaam.
Je voelde je in Thailand goed, zeg je. Waar lag dat aan? Kan je dat gevoel niet krijgen?Ik voelde me veilig daar, vond de mensen leuk en sommige van daar voelen zelfs aan als familie. Ik mis ze & vind de realiteit gewoon lastig. Ik merk dat contacten die ik had opgebouwd verwateren, dat ik er een beetje alleen voor sta. Ik zie het allemaal wat negatiever in en voel me eenzaam.
zondag 26 februari 2017 om 20:10
Terug naar je ha! En een therapeut zoeken die je beter helpt!
En misschien kijken voor studiefinanciering? En een weekendbaan om zo wat geld te sparen?
Wanneer je een doel hebt zul je je wrsch beter voelen!
Echt ga terug naar je ha, die zal je, als het een goede huisarts is, verder kunnen helpen met doorverwijzingen naar de juiste instanties.
En misschien kijken voor studiefinanciering? En een weekendbaan om zo wat geld te sparen?
Wanneer je een doel hebt zul je je wrsch beter voelen!
Echt ga terug naar je ha, die zal je, als het een goede huisarts is, verder kunnen helpen met doorverwijzingen naar de juiste instanties.
Doe niet bij een ander wat je zelf niet wil!
zondag 26 februari 2017 om 20:13
quote:talitha91 schreef op 26 februari 2017 @ 20:09:
[...]
Ik voelde me veilig daar, vond de mensen leuk en sommige van daar voelen zelfs aan als familie. Ik mis ze & vind de realiteit gewoon lastig. Ik merk dat contacten die ik had opgebouwd verwateren, dat ik er een beetje alleen voor sta. Ik zie het allemaal wat negatiever in en voel me eenzaam.
Ja maar Thailand is de realiteit niet. Je zal ooit hier moeten kunnen leven. Logisch dat je het negatief ziet (door wat ik lees wat je meemaakt) maat daarvoor heb je een goede therapeut nodig. En dat is helaas altijd een beetje zoeken.
Kijk eerst voor werk. Dan heb je een doel. Dan krijg je geld. Kun je gaan studeren en een hobby doen. Leer je nieuwe mensen kennen. En zo gaat het leven rollen.
[...]
Ik voelde me veilig daar, vond de mensen leuk en sommige van daar voelen zelfs aan als familie. Ik mis ze & vind de realiteit gewoon lastig. Ik merk dat contacten die ik had opgebouwd verwateren, dat ik er een beetje alleen voor sta. Ik zie het allemaal wat negatiever in en voel me eenzaam.
Ja maar Thailand is de realiteit niet. Je zal ooit hier moeten kunnen leven. Logisch dat je het negatief ziet (door wat ik lees wat je meemaakt) maat daarvoor heb je een goede therapeut nodig. En dat is helaas altijd een beetje zoeken.
Kijk eerst voor werk. Dan heb je een doel. Dan krijg je geld. Kun je gaan studeren en een hobby doen. Leer je nieuwe mensen kennen. En zo gaat het leven rollen.
Doe niet bij een ander wat je zelf niet wil!
zondag 26 februari 2017 om 20:14
quote:talitha91 schreef op 26 februari 2017 @ 20:09:
[...]
Ik voelde me veilig daar, vond de mensen leuk en sommige van daar voelen zelfs aan als familie. Ik mis ze & vind de realiteit gewoon lastig. Ik merk dat contacten die ik had opgebouwd verwateren, dat ik er een beetje alleen voor sta. Ik zie het allemaal wat negatiever in en voel me eenzaam.
Tja, dat is het leven van een verslaafde die uit gebruik is, je moet leren om met de (vaak lastige, eenzame, niet zo leuke) realiteit om te gaan zonder te gaan gebruiken. Dat is veel moeilijker dan niet gebruiken in de veilige, warme omgeving van een kliniek. Maar, zoals gezegd, ga de dingen die je daar hebt geleerd toepassen en ga naar meetings. Want je weet wel wat je kunt doen om jezelf te helpen, het is alleen zaak dat je streng genoeg bent voor jezelf om ook echt te gaan doen wat nodig is. Geen mitsen en maren en geen excuses.
Uit gebruik blijven moet nu je prioriteit krijgen, want als je terugvalt kun je alle goede dingen van het leven, zoals studeren bijv, of uit de schulden komen, vergeten.
[...]
Ik voelde me veilig daar, vond de mensen leuk en sommige van daar voelen zelfs aan als familie. Ik mis ze & vind de realiteit gewoon lastig. Ik merk dat contacten die ik had opgebouwd verwateren, dat ik er een beetje alleen voor sta. Ik zie het allemaal wat negatiever in en voel me eenzaam.
Tja, dat is het leven van een verslaafde die uit gebruik is, je moet leren om met de (vaak lastige, eenzame, niet zo leuke) realiteit om te gaan zonder te gaan gebruiken. Dat is veel moeilijker dan niet gebruiken in de veilige, warme omgeving van een kliniek. Maar, zoals gezegd, ga de dingen die je daar hebt geleerd toepassen en ga naar meetings. Want je weet wel wat je kunt doen om jezelf te helpen, het is alleen zaak dat je streng genoeg bent voor jezelf om ook echt te gaan doen wat nodig is. Geen mitsen en maren en geen excuses.
Uit gebruik blijven moet nu je prioriteit krijgen, want als je terugvalt kun je alle goede dingen van het leven, zoals studeren bijv, of uit de schulden komen, vergeten.
zondag 26 februari 2017 om 20:14
quote:talitha91 schreef op 26 februari 2017 @ 20:09:
[...]
Ik voelde me veilig daar, vond de mensen leuk en sommige van daar voelen zelfs aan als familie. Ik mis ze & vind de realiteit gewoon lastig. Ik merk dat contacten die ik had opgebouwd verwateren, dat ik er een beetje alleen voor sta. Ik zie het allemaal wat negatiever in en voel me eenzaam.Ik kan me dat wel voorstellen. Iedereen daar had een soortgelijke problematiek daar en daardoor een soort van wederzijds begrip. Heb je het idee dat jij nu stil staat in het leven en dat de rest het allemaal wel goed aankan?
[...]
Ik voelde me veilig daar, vond de mensen leuk en sommige van daar voelen zelfs aan als familie. Ik mis ze & vind de realiteit gewoon lastig. Ik merk dat contacten die ik had opgebouwd verwateren, dat ik er een beetje alleen voor sta. Ik zie het allemaal wat negatiever in en voel me eenzaam.Ik kan me dat wel voorstellen. Iedereen daar had een soortgelijke problematiek daar en daardoor een soort van wederzijds begrip. Heb je het idee dat jij nu stil staat in het leven en dat de rest het allemaal wel goed aankan?
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
zondag 26 februari 2017 om 20:19
Doe dan gewoon eerst wat moet. Uit gebruik blijven (want anders kun je al de rest vergeten) en schulden afbetalen (want anders geraak je niet verder in je leven). Als daar een paar jaar over gaat, dan is dat maar zo. Als je echt wil studeren etc dan komt dat wel! Klinkt misschien hard maar het is nu eenmaal zo. Ik herken het van mijn man. Die had ook schulden. Het is niet leuk maar je moet erdoor.
Dus ga naar de meetings en ga werken. Hoe lastig ook. Heb je echt niemand die je in vertrouwen kunt nemen? Ook niemand op de meetings?
Dus ga naar de meetings en ga werken. Hoe lastig ook. Heb je echt niemand die je in vertrouwen kunt nemen? Ook niemand op de meetings?
Doe niet bij een ander wat je zelf niet wil!
zondag 26 februari 2017 om 20:29
En als je nou zou werken om sneller je schulden af te bouwen zodat je straks kunt studeren?
Voor de rest klinkt het alsof je ook moet leren omgaan met lege tijd. Dat kunnen ze je in Thailand niet leren, dat zul je in je eigen omgeving moeten leren. Wat dat stuk betreft is nu weer een opname net zo'n vlucht uit de realiteit als dat weer gebruiken dat is.
Voor de rest klinkt het alsof je ook moet leren omgaan met lege tijd. Dat kunnen ze je in Thailand niet leren, dat zul je in je eigen omgeving moeten leren. Wat dat stuk betreft is nu weer een opname net zo'n vlucht uit de realiteit als dat weer gebruiken dat is.
zondag 26 februari 2017 om 20:36
Je hebt te maken met de wet van het groene kooitje en dat is het meest lastige dat er is.
Er is al lang geleden onderzoek naar gedaan en dat verteld dat als je in een vreemde omgeving bent dat je dan veel gemakkelijker kunt afkicken en er voorgoed van af kunt blijven, maar als je weer in je vertrouwde omgeving terecht komt, dat je dan weer gaat verlangen naar je verslaving. Je bent nu op zoek naar een goed excuus om weer te beginnen. Houd daarmee op en probeer het los te laten, zorg dat het je niet meer in de macht krijgt.
Het is aan jou om er niet aan toe te geven en iets te ondernemen om aan je eenzaamheid te ontsnappen. Sluit je aan bij een vereniging, ga eens kijken of er iets te doen is bij het buurthuis, zoek een hobby en ga alsjeblieft naar de bijeenkomsten, laat dat niet versloffen, want dan verslof je jezelf en verzwakt het je.
Aan het begin van het nieuwe schooljaar kan je gaan studeren, vraag dan studiefinanciering aan en dan kan je aan de slag.
Er is al lang geleden onderzoek naar gedaan en dat verteld dat als je in een vreemde omgeving bent dat je dan veel gemakkelijker kunt afkicken en er voorgoed van af kunt blijven, maar als je weer in je vertrouwde omgeving terecht komt, dat je dan weer gaat verlangen naar je verslaving. Je bent nu op zoek naar een goed excuus om weer te beginnen. Houd daarmee op en probeer het los te laten, zorg dat het je niet meer in de macht krijgt.
Het is aan jou om er niet aan toe te geven en iets te ondernemen om aan je eenzaamheid te ontsnappen. Sluit je aan bij een vereniging, ga eens kijken of er iets te doen is bij het buurthuis, zoek een hobby en ga alsjeblieft naar de bijeenkomsten, laat dat niet versloffen, want dan verslof je jezelf en verzwakt het je.
Aan het begin van het nieuwe schooljaar kan je gaan studeren, vraag dan studiefinanciering aan en dan kan je aan de slag.
zondag 26 februari 2017 om 20:45
quote:noekske74 schreef op 26 februari 2017 @ 20:14:
[...]
Ik kan me dat wel voorstellen. Iedereen daar had een soortgelijke problematiek daar en daardoor een soort van wederzijds begrip. Heb je het idee dat jij nu stil staat in het leven en dat de rest het allemaal wel goed aankan?
Een beetje wel ja. Aan de andere kant, er zijn er al veel teruggevallen, wat maakt dat die drempel voor mij ook lager wordt.
Toch wil ik het absoluut niet, ik wil niet terugvallen, ik raak dan iedereen kwijt en vooral mezelf. En ik weet niet of ik dan weer de kans krijg om af te kicken.
[...]
Ik kan me dat wel voorstellen. Iedereen daar had een soortgelijke problematiek daar en daardoor een soort van wederzijds begrip. Heb je het idee dat jij nu stil staat in het leven en dat de rest het allemaal wel goed aankan?
Een beetje wel ja. Aan de andere kant, er zijn er al veel teruggevallen, wat maakt dat die drempel voor mij ook lager wordt.
Toch wil ik het absoluut niet, ik wil niet terugvallen, ik raak dan iedereen kwijt en vooral mezelf. En ik weet niet of ik dan weer de kans krijg om af te kicken.
zondag 26 februari 2017 om 20:46
quote:Cateautje schreef op 26 februari 2017 @ 20:36:
Je hebt te maken met de wet van het groene kooitje en dat is het meest lastige dat er is.
Er is al lang geleden onderzoek naar gedaan en dat verteld dat als je in een vreemde omgeving bent dat je dan veel gemakkelijker kunt afkicken en er voorgoed van af kunt blijven, maar als je weer in je vertrouwde omgeving terecht komt, dat je dan weer gaat verlangen naar je verslaving. Je bent nu op zoek naar een goed excuus om weer te beginnen. Houd daarmee op en probeer het los te laten, zorg dat het je niet meer in de macht krijgt.
Het is aan jou om er niet aan toe te geven en iets te ondernemen om aan je eenzaamheid te ontsnappen. Sluit je aan bij een vereniging, ga eens kijken of er iets te doen is bij het buurthuis, zoek een hobby en ga alsjeblieft naar de bijeenkomsten, laat dat niet versloffen, want dan verslof je jezelf en verzwakt het je.
Aan het begin van het nieuwe schooljaar kan je gaan studeren, vraag dan studiefinanciering aan en dan kan je aan de slag.
Klopt, ik zoek naar een excuus.
één voordeel is wel, ik wil niet gebruiken, ik wil mijn clean Datum niet kwijt.
Toch wil ik deze realiteit ook niet, maar daar moet ik mee zien te dealen.
Ik moet in actie komen, anders gaat het niet goed.
Je hebt te maken met de wet van het groene kooitje en dat is het meest lastige dat er is.
Er is al lang geleden onderzoek naar gedaan en dat verteld dat als je in een vreemde omgeving bent dat je dan veel gemakkelijker kunt afkicken en er voorgoed van af kunt blijven, maar als je weer in je vertrouwde omgeving terecht komt, dat je dan weer gaat verlangen naar je verslaving. Je bent nu op zoek naar een goed excuus om weer te beginnen. Houd daarmee op en probeer het los te laten, zorg dat het je niet meer in de macht krijgt.
Het is aan jou om er niet aan toe te geven en iets te ondernemen om aan je eenzaamheid te ontsnappen. Sluit je aan bij een vereniging, ga eens kijken of er iets te doen is bij het buurthuis, zoek een hobby en ga alsjeblieft naar de bijeenkomsten, laat dat niet versloffen, want dan verslof je jezelf en verzwakt het je.
Aan het begin van het nieuwe schooljaar kan je gaan studeren, vraag dan studiefinanciering aan en dan kan je aan de slag.
Klopt, ik zoek naar een excuus.
één voordeel is wel, ik wil niet gebruiken, ik wil mijn clean Datum niet kwijt.
Toch wil ik deze realiteit ook niet, maar daar moet ik mee zien te dealen.
Ik moet in actie komen, anders gaat het niet goed.
.
zondag 26 februari 2017 om 21:17
quote:talitha91 schreef op 26 februari 2017 @ 20:46:
[...]
Klopt, ik zoek naar een excuus.
één voordeel is wel, ik wil niet gebruiken, ik wil mijn clean Datum niet kwijt.
Toch wil ik deze realiteit ook niet, maar daar moet ik mee zien te dealen.
Ik moet in actie komen, anders gaat het niet goed.
En welke actie is dat? Schrijf het op voor jezelf.
En je bent dus al 8 maanden terug. Je hebt het dus al 8 maanden hier alleen gedaan . Dat is twee keer zolang als inThailand. Heel goed toch!
Wat maakt nou precies dat je wilt terugvallen, ook depressief wordt door gebruik ipv dat goede gevoel van niet gebruiken?
[...]
Klopt, ik zoek naar een excuus.
één voordeel is wel, ik wil niet gebruiken, ik wil mijn clean Datum niet kwijt.
Toch wil ik deze realiteit ook niet, maar daar moet ik mee zien te dealen.
Ik moet in actie komen, anders gaat het niet goed.
En welke actie is dat? Schrijf het op voor jezelf.
En je bent dus al 8 maanden terug. Je hebt het dus al 8 maanden hier alleen gedaan . Dat is twee keer zolang als inThailand. Heel goed toch!
Wat maakt nou precies dat je wilt terugvallen, ook depressief wordt door gebruik ipv dat goede gevoel van niet gebruiken?
zondag 26 februari 2017 om 21:35
quote:talitha91 schreef op 26 februari 2017 @ 20:08:
[...]
al het geld wat ik verdien gaat naar de schulden.
En wat is het probleem daarvan ?
Dat je door te werken sneller van je schulden af komt ?
Dat je schuldeisers een groter deel terug krijgen van de schulden welke jij bij hen gemaakt hebt ?
Of valt het tegen dat je nu toch nog moet werken voor in het verleden genoten consumpties die je liever voor niets had gehad ?
[...]
al het geld wat ik verdien gaat naar de schulden.
En wat is het probleem daarvan ?
Dat je door te werken sneller van je schulden af komt ?
Dat je schuldeisers een groter deel terug krijgen van de schulden welke jij bij hen gemaakt hebt ?
Of valt het tegen dat je nu toch nog moet werken voor in het verleden genoten consumpties die je liever voor niets had gehad ?
Niet geschoten is altijd mis
zondag 26 februari 2017 om 21:48
Allereerst, wees trots op jezelf dat je nog niet in gebruik bent teruggevallen. Het is loodzwaar, maar je bent een doorzetter!
Je hebt ongetwijfeld allerlei manieren geleerd om om te gaan met trek, maar ze zelf ook gebruiken is soms gewoon een stap te ver. Misschien is het een idee om je huisarts om een verwijzing naar een verslavingszorginstelling te vragen, en je daar te melden voor nazorg? Dat kan vaak intensiever dan een psycholoog alleen. Bovendien kunnen die je ook ondersteunen in het oppakken van je andere problemen.
Je hebt ongetwijfeld allerlei manieren geleerd om om te gaan met trek, maar ze zelf ook gebruiken is soms gewoon een stap te ver. Misschien is het een idee om je huisarts om een verwijzing naar een verslavingszorginstelling te vragen, en je daar te melden voor nazorg? Dat kan vaak intensiever dan een psycholoog alleen. Bovendien kunnen die je ook ondersteunen in het oppakken van je andere problemen.
