Psyche
alle pijlers
Advies nodig
dinsdag 4 september 2018 om 10:06
Hi,
Ik heb even advies nodig over iets waar ik de laatste tijd mee zit:
Ik ben een meisje van 23 jaar en heb nooit goed contact met mijn vader gehad. Mijn moeder is een aantal jaar geleden overleden en toen heeft mijn vader min of meer voor zijn eigen leven gekozen (nieuwe vriendin, haar gezin etc) en werden mijn zus en ik aan ons lot overgelaten (ik was toen 16).
Ik ben toen op mezelf gaan wonen om eigenlijk het huis te ontvluchten (vriendin van mijn vader en ik liggen elkaar totaal niet) maar dit ging fout, ik woonde ver weg en werd depressief. Toen ben ik weer tijdelijk thuis gaan wonen maar hier ging het helemaal fout, ik zat wel in therapie maar het botste zo erg met mijn vaders vriendin dat ik weer het huis ben uitgevlucht en begeleid ben gaan wonen.
Ik heb een lange tijd in therapie gezeten en tijdens het begeleid wonen ging het eindelijk beter, ik heb nu een nieuwe baan, spaar weer geld, heb leuke vriendinnen en vrienden, een leuke vriend en het gaat eigenlijk heel goed. Ik zie mijn vader alleen nooit, ik heb hier geen behoefte aan en krijg al stress als ik er aan denk dat hij dan langs wilt komen met zijn vriendin of alleen. Hij is heel erg veranderd en ik zie mijn vader er gewoon niet meer in. Ik krijg overal commentaar op van hem en vooral zijn vriendin en ze halen alles naar beneden en niks is goed.
Nu een halfjaar verder ben ik er eindelijk weer klaar voor om op mezelf te wonen. Ik heb een goede baan en nu ook een prachtig appartement in Haarlem gevonden waar ik kan wonen. Maar nu is het probleem, hoe vertel ik dit aan mijn vader? Ik durf het gewoon niet te vertellen omdat ik al weet hoeveel commentaar ik er op krijg dat het niet verstandig is en ik er niet klaar voor ben en dat het dan weer fout gaat. Ik wil dit heel graag van me afzetten en meer zelfverzekerd daar in zijn maar ik weet niet hoe?
Heeft iemand er ervaring mee? En hoe kun je dat soort dingen meer van je af zetten?
Ik heb even advies nodig over iets waar ik de laatste tijd mee zit:
Ik ben een meisje van 23 jaar en heb nooit goed contact met mijn vader gehad. Mijn moeder is een aantal jaar geleden overleden en toen heeft mijn vader min of meer voor zijn eigen leven gekozen (nieuwe vriendin, haar gezin etc) en werden mijn zus en ik aan ons lot overgelaten (ik was toen 16).
Ik ben toen op mezelf gaan wonen om eigenlijk het huis te ontvluchten (vriendin van mijn vader en ik liggen elkaar totaal niet) maar dit ging fout, ik woonde ver weg en werd depressief. Toen ben ik weer tijdelijk thuis gaan wonen maar hier ging het helemaal fout, ik zat wel in therapie maar het botste zo erg met mijn vaders vriendin dat ik weer het huis ben uitgevlucht en begeleid ben gaan wonen.
Ik heb een lange tijd in therapie gezeten en tijdens het begeleid wonen ging het eindelijk beter, ik heb nu een nieuwe baan, spaar weer geld, heb leuke vriendinnen en vrienden, een leuke vriend en het gaat eigenlijk heel goed. Ik zie mijn vader alleen nooit, ik heb hier geen behoefte aan en krijg al stress als ik er aan denk dat hij dan langs wilt komen met zijn vriendin of alleen. Hij is heel erg veranderd en ik zie mijn vader er gewoon niet meer in. Ik krijg overal commentaar op van hem en vooral zijn vriendin en ze halen alles naar beneden en niks is goed.
Nu een halfjaar verder ben ik er eindelijk weer klaar voor om op mezelf te wonen. Ik heb een goede baan en nu ook een prachtig appartement in Haarlem gevonden waar ik kan wonen. Maar nu is het probleem, hoe vertel ik dit aan mijn vader? Ik durf het gewoon niet te vertellen omdat ik al weet hoeveel commentaar ik er op krijg dat het niet verstandig is en ik er niet klaar voor ben en dat het dan weer fout gaat. Ik wil dit heel graag van me afzetten en meer zelfverzekerd daar in zijn maar ik weet niet hoe?
Heeft iemand er ervaring mee? En hoe kun je dat soort dingen meer van je af zetten?
dinsdag 4 september 2018 om 11:42
+1perzikboom6 schreef: ↑04-09-2018 11:03Je woont nu ook niet bij je vader toch?
Vertel hem gewoon dat je verhuisd bent (nadat je verhuisd bent) of stuur hem een verhuisbericht met de post.
dinsdag 4 september 2018 om 12:17
Je ziet je vader nooit zeg je. Hebben jullie wel nog ander contact via telefoon/ WhatsApp/ mail ofzo. En wat wil je nog. Als je nog wel (minimaal) contact wil zou ik het wel laten weten. Via de post of mail. Als er commentaar komt kun je dat afkappen met 'ik ben er blij mee en ben er klaar voor en wil geen commentaar'
dinsdag 4 september 2018 om 14:41
Waarom zou je het je vader gaan vertellen?
Dit kun je ook bespreken met de begeleiders waar je nu woont, zij kennen jou en je situatie beter en kunnen je helpen hiermee om te gaan.
Gefeliciteerd met je nieuwe woning trouwens en dat je alles weer lekker op de rit hebt. Als ik jou was zou ik gewoon zo verder gaan, je hoeft je vader helemaal niks te vertellen. Stuur anders gewoon een kaartje met je nieuwe adres erop. En ja...hij zal vast reageren, ene oor in, andere oor uit. Je kent hem toch inmiddels. Hij gaat zeuren. Niks van aantrekken en kap het ook gewoon af. 'Pa, ik ben 23, ik heb mijn leven op de rit, ik zorg voor mezelf. Als je alleen commentaar hebt dan wil ik geen contact.'
Dit kun je ook bespreken met de begeleiders waar je nu woont, zij kennen jou en je situatie beter en kunnen je helpen hiermee om te gaan.
Gefeliciteerd met je nieuwe woning trouwens en dat je alles weer lekker op de rit hebt. Als ik jou was zou ik gewoon zo verder gaan, je hoeft je vader helemaal niks te vertellen. Stuur anders gewoon een kaartje met je nieuwe adres erop. En ja...hij zal vast reageren, ene oor in, andere oor uit. Je kent hem toch inmiddels. Hij gaat zeuren. Niks van aantrekken en kap het ook gewoon af. 'Pa, ik ben 23, ik heb mijn leven op de rit, ik zorg voor mezelf. Als je alleen commentaar hebt dan wil ik geen contact.'
