Psyche
alle pijlers
AL MIJN VRIENDINNEN KRIJGEN OPEENS BABIES!
zondag 12 juli 2009 om 16:28
& kennissen. natuurlijk niet allemaal, maar de meerderheid. kijk ik opeens op hyves naar iemand die ik een jaar niet heb gesrpoken, hup baby! andere vriendinnen zijn actief bezig er een te maken...
allemaal zijn ze zo tussen de 26-29...
ik wil ook dolgraag een kind, DOL graag zelfs, maar ben er helemaal niet klaar voor, niet emotioneel en niet financiel. heb een vriend al 2 jaar en we zijn gelukkig, hij wil ook kinderen maar niet nu.
wat is het probleem dan vraag je je af? nou ELKE keer als ik weer zo een baby zie beginnen mn eierstokken te kriebelen, wil ik er ook een, maar wil ook mn vrijheid niet kwijt. EN ik ben heel bang dat ik bij de ongelukkigen ga behoren die niet makkeijk kinderen krijgt (ik ben super vruchtbaar waarschijnlijk (super regelmatige menstru, goede baarmoeder eierstokken, ooit gechekt geweest(, maar mn vriend daar heb ik terecht zo mn twijfels over... heeft wat kleine probleempjes die of helemaal niet uitmaken, of misschien net wel...
dus denk ik goh ik ben 27, heb ik straks nog wel tijd voor IVF als we nog 3 of 4 jaar wachten? want dan duurt het ook soms 3 jaar en dan zijn we al 6 jaar verder en dan word ik te oud?
ik weet dat veel van mn zorgen misschien voorbarig zijn enzo, maar ik kan het niet helpen :o( dus steeds als ik weer een vriending/kennis met baby zien denk ik neeee he jij ook al, nog meer reproductive pressure for me! (ben natuurlijk wel heel blij voor ze)
wie heeft dit ook?
allemaal zijn ze zo tussen de 26-29...
ik wil ook dolgraag een kind, DOL graag zelfs, maar ben er helemaal niet klaar voor, niet emotioneel en niet financiel. heb een vriend al 2 jaar en we zijn gelukkig, hij wil ook kinderen maar niet nu.
wat is het probleem dan vraag je je af? nou ELKE keer als ik weer zo een baby zie beginnen mn eierstokken te kriebelen, wil ik er ook een, maar wil ook mn vrijheid niet kwijt. EN ik ben heel bang dat ik bij de ongelukkigen ga behoren die niet makkeijk kinderen krijgt (ik ben super vruchtbaar waarschijnlijk (super regelmatige menstru, goede baarmoeder eierstokken, ooit gechekt geweest(, maar mn vriend daar heb ik terecht zo mn twijfels over... heeft wat kleine probleempjes die of helemaal niet uitmaken, of misschien net wel...
dus denk ik goh ik ben 27, heb ik straks nog wel tijd voor IVF als we nog 3 of 4 jaar wachten? want dan duurt het ook soms 3 jaar en dan zijn we al 6 jaar verder en dan word ik te oud?
ik weet dat veel van mn zorgen misschien voorbarig zijn enzo, maar ik kan het niet helpen :o( dus steeds als ik weer een vriending/kennis met baby zien denk ik neeee he jij ook al, nog meer reproductive pressure for me! (ben natuurlijk wel heel blij voor ze)
wie heeft dit ook?
zondag 12 juli 2009 om 16:36
zondag 12 juli 2009 om 16:36
Bij mij lijken ze ook allemaal zwanger Sommigen waren het afgelopen jaar, sommigen zijn het, sommigen zijn hard bezig en sommigen willen wel, maar hun partner zijn er nog niet klaar voor.
Wat je schrijft over je 'ontdekking' op Hyves... Ik deed vanmorgen hetzelfde: oude klasgenootjes van 25 jaar geleden eens bekeken. Nooit die behoefte gehad, maar ik droomde vannacht over mijn toenmalige beste vriendinnetje en was benieuwd. En ja, ook zij is nu moeder. En in haar "vriendenlijst" staat zo'n beetje de hele klas van 1983.... allemaal aan de kloek. Ook niet zo heel raar, want zij zijn allemaal 33+ en zo ook in mijn directe omgeving - op 2 na (die wel graag willen).
Zelf voel ik de behoefte nog niet, maar wel al meer dan een jaar geleden. En vergeleken bij 5 jaar geleden zou je het broeds kunnen noemen
En net zoals jij beschrijft, vrees ik voor m'n vrijheid. Natuurlijk geloof ik wel (denk ik...) dat het en verrijking van je leven is, maar feit blijft wel dat het een onderneming wordt als ik 'even snel' naar de AH wil sprinten, zoals 20 minuten geleden. Met een mini-mensje erbij, zou ik misschien nu pas de deur uit zijn
Ik ben 35 en krijg het al benauwd als ik denk aan 'over 2 jaar maar 's gaan beginnen'... Het zal wel allemaal lopen zoals het moet lopen - zoals met (bijna) alles
Wat je schrijft over je 'ontdekking' op Hyves... Ik deed vanmorgen hetzelfde: oude klasgenootjes van 25 jaar geleden eens bekeken. Nooit die behoefte gehad, maar ik droomde vannacht over mijn toenmalige beste vriendinnetje en was benieuwd. En ja, ook zij is nu moeder. En in haar "vriendenlijst" staat zo'n beetje de hele klas van 1983.... allemaal aan de kloek. Ook niet zo heel raar, want zij zijn allemaal 33+ en zo ook in mijn directe omgeving - op 2 na (die wel graag willen).
Zelf voel ik de behoefte nog niet, maar wel al meer dan een jaar geleden. En vergeleken bij 5 jaar geleden zou je het broeds kunnen noemen
En net zoals jij beschrijft, vrees ik voor m'n vrijheid. Natuurlijk geloof ik wel (denk ik...) dat het en verrijking van je leven is, maar feit blijft wel dat het een onderneming wordt als ik 'even snel' naar de AH wil sprinten, zoals 20 minuten geleden. Met een mini-mensje erbij, zou ik misschien nu pas de deur uit zijn
Ik ben 35 en krijg het al benauwd als ik denk aan 'over 2 jaar maar 's gaan beginnen'... Het zal wel allemaal lopen zoals het moet lopen - zoals met (bijna) alles
zondag 12 juli 2009 om 18:19
deze reactie van mij was naar aanleiding van een andere reactie van Teigetje op een ander topic. het lijkt wel alsof ze wil zeggen, ik heb destijds deze keuze gemaakt, dus begin in godsnaam niet aan kinderen want dat brengt alleen maar ellende. ik vind dat ze haar eigen situatie teveel projecteert op TO, niet alleen in dit topic, maar ook in het andere topic, dus vandaar.
beetje warrig omschreven, sorry
beetje warrig omschreven, sorry
zondag 12 juli 2009 om 18:21
Jeetje, wat een geschreeuw in die topic-titel.
En nu weer ontopic: als je nu niet klaar bent voor een kind zou ik het niet doen. Ik snap trouwens niet hoe je dat bedoelt; eerst zeg je dat je denkt dat je niet gemakkelijk kinderen kunt krijgen, daarna noem je allerlei lich. dingen op die gewoon goed zijn.
Beetje warrige post.
(En verkeerde pijler.)
En nu weer ontopic: als je nu niet klaar bent voor een kind zou ik het niet doen. Ik snap trouwens niet hoe je dat bedoelt; eerst zeg je dat je denkt dat je niet gemakkelijk kinderen kunt krijgen, daarna noem je allerlei lich. dingen op die gewoon goed zijn.
Beetje warrige post.
(En verkeerde pijler.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 12 juli 2009 om 20:08
@teigetje: Ongewenst zwanger is te voorkomen of te verhelpen. Je hebt met je volle hart en verstand gekozen voor t kind, dus dan is het uiteindelijk niet meer ongewenst (hoop ik!).
Maar dat heeft niks met TO te maken idd.
@lizzl, dat ritje naar de appie is zo gedaan hoor. Ipv tas in de wagen gooi je nu tas+kind in de wagen en hup. Naja... kind maak je dan wel nog even vast.
En als t op loopafstand is, ipv jas aan tas pakken is t jas aan tas op de kinderwagen en kind erin... minder sjouwen!
Zolang je er niet aan toe bent zijn er altijd smoesje te verzinnen om t niet te doen. Maar om bij voorbaat aan IVF te gaan denken is idd nogal voorbarig. Laat eerst een de natuur zijn gang gaan. En als die zegt dat de tijd nog niet rijp is, dan doe je het nog veilig.
Maar dat heeft niks met TO te maken idd.
@lizzl, dat ritje naar de appie is zo gedaan hoor. Ipv tas in de wagen gooi je nu tas+kind in de wagen en hup. Naja... kind maak je dan wel nog even vast.
En als t op loopafstand is, ipv jas aan tas pakken is t jas aan tas op de kinderwagen en kind erin... minder sjouwen!
Zolang je er niet aan toe bent zijn er altijd smoesje te verzinnen om t niet te doen. Maar om bij voorbaat aan IVF te gaan denken is idd nogal voorbarig. Laat eerst een de natuur zijn gang gaan. En als die zegt dat de tijd nog niet rijp is, dan doe je het nog veilig.
zondag 12 juli 2009 om 20:15
Ik word nerveus van je posting... heel nerveus.. en als je zo nerveus bent zoals je erover schrijft, zal ik even wachten.quote:cherry2000 schreef op 12 juli 2009 @ 16:28:
ik ben super vruchtbaar waarschijnlijk (super regelmatige menstru, goede baarmoeder eierstokken, ooit gechekt geweest
Dit is toch echt complete onzin of ligt dit aan mij? Je kunt toch nooit weten of je super vruchtbaar bent, totdat je een keer zwanger bent geweest.... of ben ik gek!
quote:maar mn vriend daar heb ik terecht zo mn twijfels over... heeft wat kleine probleempjes die of helemaal niet uitmaken, of misschien net wel...
Dit vind ik ook nergens op slaan...
Kortom..... al ben je 24, al ben je 18, al ben je 37, ik word er nerveus van.
ik ben super vruchtbaar waarschijnlijk (super regelmatige menstru, goede baarmoeder eierstokken, ooit gechekt geweest
Dit is toch echt complete onzin of ligt dit aan mij? Je kunt toch nooit weten of je super vruchtbaar bent, totdat je een keer zwanger bent geweest.... of ben ik gek!
quote:maar mn vriend daar heb ik terecht zo mn twijfels over... heeft wat kleine probleempjes die of helemaal niet uitmaken, of misschien net wel...
Dit vind ik ook nergens op slaan...
Kortom..... al ben je 24, al ben je 18, al ben je 37, ik word er nerveus van.
DTEEZ!
zondag 12 juli 2009 om 22:22
djoels... mn vriend heeft medisch vastgesteld een aantal verschillende zaken die er op kunnen wijzen dat hij misschien geen of heel moeilijk (met IVF TESE) kinderen kan krijgen (ernstige bijbalontsteking links na chlamydia, voor ik hem kende, varicocele graad I aan beide kanten (vergrote aders in scrotum) en een kleine goedaardige cyste rechts in de bijbal ... ik weet van de uroloog dat het gewoon nou eenmaal zo is... maar we moeten eertse verder onderzoek doen, maar daar zijn we niet aan toe... hij heeft tijdens zn chlamydia behandeling een spermatogram laten maken en het bleek dat er geen spermacellen in zaten... dit kan doordat hij een actieve ontsteking had op dat moment of door de antibiotica... ik weet het niet, 1 test zegt niets zeker niet omdat hij tijdens de infectie gemaakt was, maar het baart me wel zorgen... goh ik wou dit allemaal niet vertellen maar ik ben blij dat het er uit is :o(
ik weet natuurlijk niet of ik "super vruchtbaar" ben maar ik voel altijd mn eisprong en zie mn afscheiding veranderen precies op dag 14 en heb echos gehad in het verleden van mn baarmoeder en eierstokken wegen mesntruatie pijn, en ze waren perfect... vandaar de aanname...
ik denk ook trouwens dat het komt doordat ik weet dat het met mn vriend misschien niet zo vanzelfsprekend gaat worden (makkelijk zwanger worden) dat ik me er ook zo mee mee bezighoud... :o( heel veel, misschien te veel. de uroloog zei immers dat ik me nog niet te veel zorgen moet maken maar dat de linkerbijbal waarschijnlijk niet meer werkt... hij heeft dan rechts nog he... komt er ook bij dat we in het buitenland wonen en reproductieve geneeskunde hier niet zo geweldig is en misschien onbetaalbaar
ZUCHT
ik weet natuurlijk niet of ik "super vruchtbaar" ben maar ik voel altijd mn eisprong en zie mn afscheiding veranderen precies op dag 14 en heb echos gehad in het verleden van mn baarmoeder en eierstokken wegen mesntruatie pijn, en ze waren perfect... vandaar de aanname...
ik denk ook trouwens dat het komt doordat ik weet dat het met mn vriend misschien niet zo vanzelfsprekend gaat worden (makkelijk zwanger worden) dat ik me er ook zo mee mee bezighoud... :o( heel veel, misschien te veel. de uroloog zei immers dat ik me nog niet te veel zorgen moet maken maar dat de linkerbijbal waarschijnlijk niet meer werkt... hij heeft dan rechts nog he... komt er ook bij dat we in het buitenland wonen en reproductieve geneeskunde hier niet zo geweldig is en misschien onbetaalbaar
ZUCHT
zondag 12 juli 2009 om 22:39
quote:cherry2000 schreef op 12 juli 2009 @ 22:22:
ik weet natuurlijk niet of ik "super vruchtbaar" ben maar ik voel altijd mn eisprong en zie mn afscheiding veranderen precies op dag 14 en heb echos gehad in het verleden van mn baarmoeder en eierstokken wegen mesntruatie pijn, en ze waren perfect... vandaar de aanname...
Zegt niets. Ik hoop het natuurlijk voor je maar ik heb ook eens een compliment gekregen over mijn baarmoeder. Van de gyneacologe. (Weer eens wat anders dan "Wat heb jij een mooie ogen!" hahaha!) Daarnaast altijd regelmatig, altijd tussen dag 11 en 14 een eisprong (zeggen de ovulatietesten). Ook eens een miskraam gehad dus zwanger worden zou moeten lukken. Maar toch al 2 jaar vruchteloos proberen.
Nu hoop ik niet dat dat bij jou het geval is. Ik wil alleen maar zeggen, je bent nog aardig jong. Maar als de kinderwens er is en je weet dat het misschien en wat langduriger traject kan gaan worden vanwege je vriend zijn medische geschiedenis, wat let je dan om een plan te maken? Waarom begin je er niet aan vanaf, zeg, je 28e of 29e. Heb je nog tijd om aan het idee te wennen, kun je eventueel nog op orde hebben wat je op orde wil hebben, en ben je nog jong zat. Mocht het dan inderdaad even gaan duren, dan heb je ook nog even de tijd. En mocht het toch heel snel raak zijn, dan is dat natuurlijk heel mooi mee genomen.
Ik zou me nu nog niet zo druk maken hoor.
ik weet natuurlijk niet of ik "super vruchtbaar" ben maar ik voel altijd mn eisprong en zie mn afscheiding veranderen precies op dag 14 en heb echos gehad in het verleden van mn baarmoeder en eierstokken wegen mesntruatie pijn, en ze waren perfect... vandaar de aanname...
Zegt niets. Ik hoop het natuurlijk voor je maar ik heb ook eens een compliment gekregen over mijn baarmoeder. Van de gyneacologe. (Weer eens wat anders dan "Wat heb jij een mooie ogen!" hahaha!) Daarnaast altijd regelmatig, altijd tussen dag 11 en 14 een eisprong (zeggen de ovulatietesten). Ook eens een miskraam gehad dus zwanger worden zou moeten lukken. Maar toch al 2 jaar vruchteloos proberen.
Nu hoop ik niet dat dat bij jou het geval is. Ik wil alleen maar zeggen, je bent nog aardig jong. Maar als de kinderwens er is en je weet dat het misschien en wat langduriger traject kan gaan worden vanwege je vriend zijn medische geschiedenis, wat let je dan om een plan te maken? Waarom begin je er niet aan vanaf, zeg, je 28e of 29e. Heb je nog tijd om aan het idee te wennen, kun je eventueel nog op orde hebben wat je op orde wil hebben, en ben je nog jong zat. Mocht het dan inderdaad even gaan duren, dan heb je ook nog even de tijd. En mocht het toch heel snel raak zijn, dan is dat natuurlijk heel mooi mee genomen.
Ik zou me nu nog niet zo druk maken hoor.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zondag 12 juli 2009 om 22:47
hey winterdip, bedankt voor je reactie... je hebt het goed eruit gelezen, ik maak me inderdaad zorgen omdat er een kans bestaat dat het een wat langdurig of moeilijk traject kan worden... we moeten inderdaad een plan maken...
ik wil er ook wel wat vroeger mee beginnen maar mn vriend is bijna 4 jaar jonger... 24, hij is er zeker de eerste 4 of 5 jaar niet aan toe... maar ik dan natuurlijk wel... tja we zullen eens goed moeten praten, beslissing maken en er dan even niet meer zo mee bezig zijn denk ik...
maar toch: zucht
ik wil er ook wel wat vroeger mee beginnen maar mn vriend is bijna 4 jaar jonger... 24, hij is er zeker de eerste 4 of 5 jaar niet aan toe... maar ik dan natuurlijk wel... tja we zullen eens goed moeten praten, beslissing maken en er dan even niet meer zo mee bezig zijn denk ik...
maar toch: zucht
zondag 12 juli 2009 om 22:53
Lijkt me goed om nog even te wachten, gezien je duidelijk aangeeft dat jullie er niet klaar voor zijn.
Misschien kun je het positief bekijken dat er zoveel kids geboren worden in je omgeving. Je kunt aanbieden eens op te passen bijv. Het kan ook heel leuk zijn om een band te hebben met kids van vrienden.
Misschien kun je het positief bekijken dat er zoveel kids geboren worden in je omgeving. Je kunt aanbieden eens op te passen bijv. Het kan ook heel leuk zijn om een band te hebben met kids van vrienden.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 12 juli 2009 om 22:58
Oh, joh! Als je vriend jonger is zou ik me nog helemaal niet al te veel zorgen maken. Vooralsnog ziet bij jou alles er goed uit. Als je al problemen verwacht lijkt dat, op het eerste oog, bij je vriend te liggen. Even cru gezegd. Ik kan me goed voorstellen dat hij nu, op zijn 24e, nog even niet moet denken aan allerlei mogelijke onderzoeken en behandelingen. Die zijn nogal belastend doorgaans.
Toen ik vorig jaar bij de gyneacologe was zei ze: "Als je wil mag je nu van mij het medische traject in. Maar je bent 31, wij beschouwen je in zo'n medisch traject echt nog als jonkie hoor."
Dat was voor mij de reden om nog even te wachten. Inmiddels ben ik 32 en zie ik haar volgende maand weer. Dan wil ik wel verdere stappen ondernemen.
Wat ik alleen maar wil zeggen is, ervan uitgaande dat bij jou alles in orde is, als jij 30 bent ben jij in ieder geval nog jong zat. Mocht er bij je vriend iets niet helemaal goed zitten zijn ze daar snel achter omdat er al geschiedenis bekend is. Stappen worden dan sneller ondernomen. En je vriend is dan pas 27. Kortom, als er mogelijkheden zijn om jullie dan te helpen zijn jullie er waarschijnlijk behoorlijk bijtijds bij. En je vriend is er dan misschien wat meer aan toe om die medische molen in te stappen. Want ik kan me goed voorstellen dat hij daar nu nog helemaal niet aan moet denken.
Dus spreek een termijn met elkaar af. En volgens mij (maar ik ben natuurlijk geen deskundige), hoeft het helemaal geen probleem te zijn om nog een jaar of 2, 3 te wachten, gezien jullie leeftijd. En je kunt natuurlijk altijd met zijn tweeen eens een gesprek aangaan bij een arts. Gewoon kijken wat die adviseert. Daar hoef je NU nog niet direct iets mee te doen maar misschien helpt het je een beter beeld te schetsen.
Succes met alles! Ik hoop dat het jullie heel snel lukt als jullie er straks allebei aan toe zijn.
Enne, bedankt, ik hoop ook dat het ons uiteindelijk gaat lukken. De moed heb ik nog lang niet op gegeven hoor.
Toen ik vorig jaar bij de gyneacologe was zei ze: "Als je wil mag je nu van mij het medische traject in. Maar je bent 31, wij beschouwen je in zo'n medisch traject echt nog als jonkie hoor."
Dat was voor mij de reden om nog even te wachten. Inmiddels ben ik 32 en zie ik haar volgende maand weer. Dan wil ik wel verdere stappen ondernemen.
Wat ik alleen maar wil zeggen is, ervan uitgaande dat bij jou alles in orde is, als jij 30 bent ben jij in ieder geval nog jong zat. Mocht er bij je vriend iets niet helemaal goed zitten zijn ze daar snel achter omdat er al geschiedenis bekend is. Stappen worden dan sneller ondernomen. En je vriend is dan pas 27. Kortom, als er mogelijkheden zijn om jullie dan te helpen zijn jullie er waarschijnlijk behoorlijk bijtijds bij. En je vriend is er dan misschien wat meer aan toe om die medische molen in te stappen. Want ik kan me goed voorstellen dat hij daar nu nog helemaal niet aan moet denken.
Dus spreek een termijn met elkaar af. En volgens mij (maar ik ben natuurlijk geen deskundige), hoeft het helemaal geen probleem te zijn om nog een jaar of 2, 3 te wachten, gezien jullie leeftijd. En je kunt natuurlijk altijd met zijn tweeen eens een gesprek aangaan bij een arts. Gewoon kijken wat die adviseert. Daar hoef je NU nog niet direct iets mee te doen maar misschien helpt het je een beter beeld te schetsen.
Succes met alles! Ik hoop dat het jullie heel snel lukt als jullie er straks allebei aan toe zijn.
Enne, bedankt, ik hoop ook dat het ons uiteindelijk gaat lukken. De moed heb ik nog lang niet op gegeven hoor.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
