Psyche
alle pijlers
Algemene beleefdheidsvormen?
zondag 18 januari 2009 om 10:49
Sinds een paar maanden heb ik min of meer regelmatig contact met een vrouw die wie weet van leuke kennis wel eens een goede vriendin zou kunnen worden.
We komen bij elkaar over de vloer en zijn van plan om ook buitenshuis dingen te gaan ondernemen, sport en winkelen en dat soort dingen.
Tijdens onze gesprekken heeft zij het een en ander verteld over haar huidige relatie, en haar twijfels daarover. Ik had daardoor wel een bepaald beeld in mijn hoofd van het type man dat hij zou zijn.
Gisteren ben ik haar tegengekomen, met partner.
Ze reageerde verrast toen ze mij zag, ik vond het ook leuk om haar te zien, dus we maakten (heel kort) even een heen-en-weertje, alles ok, en gaat onze volgende afspraak nog door?
Ik had enigszins verwacht dat ze even tegen haar man zou zeggen wie ik was, maar dat deed ze niet, en hij draaide zich de andere kant op, zodat ik om hem heen had moeten lopen om hem een hand te kunnen geven.
Daarop vroeg ze nog hoe het met de kinderen ging, en ik vond het genant worden met zo'n duidelijk niet ge-interesseerde, min of meer ook ge-irriteerde (sorry, mijn hoge dubbele puntjes doen het niet) naast haar, dus ik heb gezegd: Goed, maar ik hou je niet langer op...we praten dan en dan wel weer verder? Zij trok een pruimenmondje en grote ogen, en knikte zijwaarts in de richting van de rug van partner (het is weer zo laat....), die - stierennek en stekelhaar - geen krimp gaf.
Ik vervolgde mijn weg met het idee: wie weet was ik de 25e wel die ze tegenkwamen.
Wel met een beetje een rotgevoel, over dat niet voorstellen. Dat zij het niet deed, vind ik niet volgens de algemene beleefdheidsvormen. Ik zou dit in haar plaats altijd gedaan hebben, hoe kort de tijd ook zou zijn, of onafhankelijk van hoe de stemming tussen mij en mijn partner zou zijn.
Aan de andere kant, ik heb het ook zelf niet gedaan.
Verder gaf het me een beetje een onbestemd gevoel. Ongemakkelijk en genant.
Ik kan het niet helemaal plaatsen.
Een beetje alsof ze liever niet aan hem liet weten wie ik was.
Of komt dit gevoel doordat de algemene beleefdheidsvormen niet gevolgd zijn, of zoiets.
Ik zie haar binnenkort.
Zal ik er iets over zeggen?
Het is toch normaal in zo'n geval tegen je partner te zeggen: Dit is Perel, ik heb je wel eens verteld dat ze ook op school helpt?
En, Perel, dit is Janheinpieterklaaskees. En dat je dan kan zeggen: Hallo, even naar elkaar lacht en een hand geeft?
We komen bij elkaar over de vloer en zijn van plan om ook buitenshuis dingen te gaan ondernemen, sport en winkelen en dat soort dingen.
Tijdens onze gesprekken heeft zij het een en ander verteld over haar huidige relatie, en haar twijfels daarover. Ik had daardoor wel een bepaald beeld in mijn hoofd van het type man dat hij zou zijn.
Gisteren ben ik haar tegengekomen, met partner.
Ze reageerde verrast toen ze mij zag, ik vond het ook leuk om haar te zien, dus we maakten (heel kort) even een heen-en-weertje, alles ok, en gaat onze volgende afspraak nog door?
Ik had enigszins verwacht dat ze even tegen haar man zou zeggen wie ik was, maar dat deed ze niet, en hij draaide zich de andere kant op, zodat ik om hem heen had moeten lopen om hem een hand te kunnen geven.
Daarop vroeg ze nog hoe het met de kinderen ging, en ik vond het genant worden met zo'n duidelijk niet ge-interesseerde, min of meer ook ge-irriteerde (sorry, mijn hoge dubbele puntjes doen het niet) naast haar, dus ik heb gezegd: Goed, maar ik hou je niet langer op...we praten dan en dan wel weer verder? Zij trok een pruimenmondje en grote ogen, en knikte zijwaarts in de richting van de rug van partner (het is weer zo laat....), die - stierennek en stekelhaar - geen krimp gaf.
Ik vervolgde mijn weg met het idee: wie weet was ik de 25e wel die ze tegenkwamen.
Wel met een beetje een rotgevoel, over dat niet voorstellen. Dat zij het niet deed, vind ik niet volgens de algemene beleefdheidsvormen. Ik zou dit in haar plaats altijd gedaan hebben, hoe kort de tijd ook zou zijn, of onafhankelijk van hoe de stemming tussen mij en mijn partner zou zijn.
Aan de andere kant, ik heb het ook zelf niet gedaan.
Verder gaf het me een beetje een onbestemd gevoel. Ongemakkelijk en genant.
Ik kan het niet helemaal plaatsen.
Een beetje alsof ze liever niet aan hem liet weten wie ik was.
Of komt dit gevoel doordat de algemene beleefdheidsvormen niet gevolgd zijn, of zoiets.
Ik zie haar binnenkort.
Zal ik er iets over zeggen?
Het is toch normaal in zo'n geval tegen je partner te zeggen: Dit is Perel, ik heb je wel eens verteld dat ze ook op school helpt?
En, Perel, dit is Janheinpieterklaaskees. En dat je dan kan zeggen: Hallo, even naar elkaar lacht en een hand geeft?
zondag 18 januari 2009 om 11:00
Aangezien je er zo mee zit zou ik er wel iets over zeggen ja. Iets in de trant van "Leuk om je man ook eens te zien, jammer dat we elkaar de hand niet hebben geschud". "Was er iets aan de hand?".
Ik zou niet direct laten zien dat je echt gekwetst bent en het eerst even aankijken.
Feit dat je er op terugkomt zal haar wel genoeg zeggen denk ik. En als dat niet zo is, dan denk ik dat je je op moet maken voor een vriendschap waarin je vooral duidelijk moet zijn om er voor te zorgen dat jij je niet ongemakkelijk voelt. Maar als je dat kunt, dan is er niets mis met zo'n vriendschap.
Ik zou niet direct laten zien dat je echt gekwetst bent en het eerst even aankijken.
Feit dat je er op terugkomt zal haar wel genoeg zeggen denk ik. En als dat niet zo is, dan denk ik dat je je op moet maken voor een vriendschap waarin je vooral duidelijk moet zijn om er voor te zorgen dat jij je niet ongemakkelijk voelt. Maar als je dat kunt, dan is er niets mis met zo'n vriendschap.
zondag 18 januari 2009 om 11:06
Ja Perel dat had de normaalste vorm van beleefdheid geweest, maar blijkbaar staat die twee al zo ver van elkaar vandaan dat de 1 van de ander niet meer wil weten hoe die zijn tijd leuk invult zonder diegene, ik zou me ook niet op mijn gemak heben gevoeld in die situatie en eigenlijk vind ik het voor de 100% heel onbeleefd naar jou ook toe, wat heb jij er nou mee te doen dat zij niet meer met elkaar kunnen, dat lijkt me iig wel duidelijk.
Pas maar op of het wel zo een leuke vriendin wordt en dat je niet louter een praatpaal wordt ipv lekker leuk ontspannen dingen gaan doen, dat klinkt nu heel hard alsof je niks voor een ander moet over hebben, dat natuurlij wel, maat eerlijk gezegd zou ik op zo iemand met zulke manieren afknappen.
Je zou ten allen tijde normale omgangsvormen moeten blijven hanteren.
Nu voel je je waarschijnlijk een onbespreekbaar nietje, beetje overdreven gezegd, maar je begrijpt me wel denk ik, zou ik voor passen.
Pas maar op of het wel zo een leuke vriendin wordt en dat je niet louter een praatpaal wordt ipv lekker leuk ontspannen dingen gaan doen, dat klinkt nu heel hard alsof je niks voor een ander moet over hebben, dat natuurlij wel, maat eerlijk gezegd zou ik op zo iemand met zulke manieren afknappen.
Je zou ten allen tijde normale omgangsvormen moeten blijven hanteren.
Nu voel je je waarschijnlijk een onbespreekbaar nietje, beetje overdreven gezegd, maar je begrijpt me wel denk ik, zou ik voor passen.
zondag 18 januari 2009 om 11:12
Ik denk dat dit meer over haar relatie met hem zegt, dan over jouw relatie met haar!
Je hebt gelijk, het is niet helemaal fatsoenlijk gegaan. Maar als jij het zo beschrijft was hij m.n. degene die onbeschoft deed toch? En zij maakte nog wel zo'n excuusblik. Je weet niet wat er aan de hand was ook. Mss hadden ze net wel enorme ruzie gehad??
Ik zou er niet zo mee zitten in jouw plaats. En als je dat wel doet, maak er dan gewoon een terloopse opmerking over tegen haar. Ga er ajb niet een heel punt van maken! Zeker niet als dit het eventuele begin van een vriendschap is. Kan zij namelijk op afknappen dan...
Je hebt gelijk, het is niet helemaal fatsoenlijk gegaan. Maar als jij het zo beschrijft was hij m.n. degene die onbeschoft deed toch? En zij maakte nog wel zo'n excuusblik. Je weet niet wat er aan de hand was ook. Mss hadden ze net wel enorme ruzie gehad??
Ik zou er niet zo mee zitten in jouw plaats. En als je dat wel doet, maak er dan gewoon een terloopse opmerking over tegen haar. Ga er ajb niet een heel punt van maken! Zeker niet als dit het eventuele begin van een vriendschap is. Kan zij namelijk op afknappen dan...
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
zondag 18 januari 2009 om 11:22
Herkenbaar! Een paar weken geleden gebeurde mij hetzelfde, maar dan door vriendlief die me niet voorstelde aan iemand die we tegenkwamen. Normaal gesproken zou ik dat op zo'n moment dan maar zelf doen, maar ik kreeg in dit geval heel erg het gevoel dat het niet gewenst was....Heb er trouwens wel iets van gezegd voor de volgende keer, want het voelt gewoon heel ongemakkelijik (vriend was zich van geen kwaad bewust )
In dit geval zou ik het terloops opmerken,maar er verderr geen gedoe van maken. Misschien stelde ze jullie juist niet voor omdat ze het één en ander over hem heeft verteld.
In dit geval zou ik het terloops opmerken,maar er verderr geen gedoe van maken. Misschien stelde ze jullie juist niet voor omdat ze het één en ander over hem heeft verteld.
Dat zeg ik....
zondag 18 januari 2009 om 11:27
Perel, ik vind het ook onbeleefd, maar ik denk eigenlijk niet dat het aan jou ligt zeg maar... Hij draait zich direct weg, ik denk eerder dat zij misschien ruzie hadden of altijd zo naar met elkaar om gaan. Dat ze misschien helemaal niet meer geïnteresseerd zijn in elkaar (of hij iig niet in haar vriendinnen.)
Oftewel: ik denk eerder dat het aan hun relatie ligt dan aan jóu. Misschien dat dat het iets minder naar maakt. (Wel heel naar voor je vriendin, maar in ieder geval niet naar voor jóu.)
Oftewel: ik denk eerder dat het aan hun relatie ligt dan aan jóu. Misschien dat dat het iets minder naar maakt. (Wel heel naar voor je vriendin, maar in ieder geval niet naar voor jóu.)
zondag 18 januari 2009 om 11:33
Omdat je ermee zit, zou ik het inderdaad gewoon ter sprake brengen. Dan is de lucht geklaard, in elk geval voor jou,
Dat het geen leuke vriendin kan worden vind ik wat kort door de bocht,
Een hele goede vriendin van mij heeft ook een hork van een vriend, nou prima hoor, ik spreek gewoon zonder die vent af, geen probleem, ik ben met haar bevriend en niet met hem.
Je merkt vanzelf welke kant de vriendschap opgaat, of je inderdaad een steunpunt/praatpaal wordt, of een echte vriendin.
Dat het geen leuke vriendin kan worden vind ik wat kort door de bocht,
Een hele goede vriendin van mij heeft ook een hork van een vriend, nou prima hoor, ik spreek gewoon zonder die vent af, geen probleem, ik ben met haar bevriend en niet met hem.
Je merkt vanzelf welke kant de vriendschap opgaat, of je inderdaad een steunpunt/praatpaal wordt, of een echte vriendin.
zondag 18 januari 2009 om 11:55
Zo, wat een reakties.
Ik dacht er is vast iemand bij die zal zeggen: moet je daar een topic over openen?
Maar de algemene tendens is dat jullie je in mijn gevoel wel herkennen. Door dit te lezen, kom ik wat zekerder in mijn idee hierover te staan.
Het forum, en in dit geval jullie zijn dan een soort van ijkpunt wat ik als heel prettig ervaar.
Ik zal er wel iets over zeggen, ook in het geval als ze niet helemaal recht door zee zou zijn, ze in elk geval wel weet dat ik van open kaart spelen hou.
Verder denk ik idd dat het te maken kan hebben met de erg persoonlijke dingen die ze me verteld heeft, en dat hij dit door zijn botte gedrag ook meteen onderstreepte. Dat ze zich daardoor zelf ook niet op haar gemak voelde.
Het vervelende ervan wordt ook deels door mijzelf veroorzaakt, omdat ik me in zo'n situatie gelijk altijd heel klein voel, ongewenst en genegeerd. Maar zoals ik zelf al zei, dat komt dan weer door mijn eigen gedachten.
Wat maak ik me dan weer belangrijk, hé? Het zegt logischerwijs meer over hun relatie dan over mijn rol in de situatie op dat moment.
Bedankt voor jullie reakties, Perel.
Ik dacht er is vast iemand bij die zal zeggen: moet je daar een topic over openen?
Maar de algemene tendens is dat jullie je in mijn gevoel wel herkennen. Door dit te lezen, kom ik wat zekerder in mijn idee hierover te staan.
Het forum, en in dit geval jullie zijn dan een soort van ijkpunt wat ik als heel prettig ervaar.
Ik zal er wel iets over zeggen, ook in het geval als ze niet helemaal recht door zee zou zijn, ze in elk geval wel weet dat ik van open kaart spelen hou.
Verder denk ik idd dat het te maken kan hebben met de erg persoonlijke dingen die ze me verteld heeft, en dat hij dit door zijn botte gedrag ook meteen onderstreepte. Dat ze zich daardoor zelf ook niet op haar gemak voelde.
Het vervelende ervan wordt ook deels door mijzelf veroorzaakt, omdat ik me in zo'n situatie gelijk altijd heel klein voel, ongewenst en genegeerd. Maar zoals ik zelf al zei, dat komt dan weer door mijn eigen gedachten.
Wat maak ik me dan weer belangrijk, hé? Het zegt logischerwijs meer over hun relatie dan over mijn rol in de situatie op dat moment.
Bedankt voor jullie reakties, Perel.
zondag 18 januari 2009 om 12:23
quote:Perel schreef op 18 januari 2009 @ 11:55:
Het vervelende ervan wordt ook deels door mijzelf veroorzaakt, omdat ik me in zo'n situatie gelijk altijd heel klein voel, ongewenst en genegeerd. Maar zoals ik zelf al zei, dat komt dan weer door mijn eigen gedachten.
Wat maak ik me dan weer belangrijk, hé? Het zegt logischerwijs meer over hun relatie dan over mijn rol in de situatie op dat moment.
.Je zegt het gelukkig zelf al.
Het vervelende ervan wordt ook deels door mijzelf veroorzaakt, omdat ik me in zo'n situatie gelijk altijd heel klein voel, ongewenst en genegeerd. Maar zoals ik zelf al zei, dat komt dan weer door mijn eigen gedachten.
Wat maak ik me dan weer belangrijk, hé? Het zegt logischerwijs meer over hun relatie dan over mijn rol in de situatie op dat moment.
.Je zegt het gelukkig zelf al.
zondag 18 januari 2009 om 12:35
Oww...ik heb pas nog iemand niet voorgesteld aan een ander in de kroeg omdat ik haar naam was vergeten....
We waren na het werk wat wezen drinken en er was ook een meisje bij die ik wel eens spreek, maar ik wist haar naam niet meer. Zaten we al een half uurtje te kletsen, komt een vriendin van me binnen....die stelde ik voor aan collega, maar andersom niet, want ik wist haar naam niet meer...oeps! Ik hoopte maar dat zijzelf na het : "Dit A, mijn vriendind, die ken ik hier en hier van en doet ook iets in de richting wat ik doe", mijn vriendin wel naar de naam van collega zou vragen, of dat collega het zou niet. Niet dus...ai!
Maar goed, dat is natuurlijk niet hetzelfde als je man niet voorstellen.....daarvan weet je als het goed is de naam meestal nog.
We waren na het werk wat wezen drinken en er was ook een meisje bij die ik wel eens spreek, maar ik wist haar naam niet meer. Zaten we al een half uurtje te kletsen, komt een vriendin van me binnen....die stelde ik voor aan collega, maar andersom niet, want ik wist haar naam niet meer...oeps! Ik hoopte maar dat zijzelf na het : "Dit A, mijn vriendind, die ken ik hier en hier van en doet ook iets in de richting wat ik doe", mijn vriendin wel naar de naam van collega zou vragen, of dat collega het zou niet. Niet dus...ai!
Maar goed, dat is natuurlijk niet hetzelfde als je man niet voorstellen.....daarvan weet je als het goed is de naam meestal nog.
zondag 18 januari 2009 om 12:38
quote:sarah2ndlife schreef op 18 januari 2009 @ 11:06:
Je zou ten allen tijde normale omgangsvormen moeten blijven hanteren.
Nou ik denk dat iedereen wel eens zijn normale omgangsvormen laat schieten, in een bepaalde situatie. Ja dan kan het soms lastig zijn als de andere partij niet weet waarom het gebeurt. Daarom is het fijn als je mensen wat beter kent zodat je weet dat het een uitzondering is. En dat er meestal wél normale omgangsvormen zijn.
Aangezien Perel deze mevrouw nog niet zo heel goed kent is dat misschien moeilijk in te schatten.
Ik zou er zelf denk ik niks over zeggen. Dit is duidelijk iets tussen haar en haar partner en je zag dat ze zelf geirriteerd was door hem. Ik zou het haar niet nog moeilijker maken door er iets van te zeggen.
Zoek het in ieder geval niet bij jou!
Je zou ten allen tijde normale omgangsvormen moeten blijven hanteren.
Nou ik denk dat iedereen wel eens zijn normale omgangsvormen laat schieten, in een bepaalde situatie. Ja dan kan het soms lastig zijn als de andere partij niet weet waarom het gebeurt. Daarom is het fijn als je mensen wat beter kent zodat je weet dat het een uitzondering is. En dat er meestal wél normale omgangsvormen zijn.
Aangezien Perel deze mevrouw nog niet zo heel goed kent is dat misschien moeilijk in te schatten.
Ik zou er zelf denk ik niks over zeggen. Dit is duidelijk iets tussen haar en haar partner en je zag dat ze zelf geirriteerd was door hem. Ik zou het haar niet nog moeilijker maken door er iets van te zeggen.
Zoek het in ieder geval niet bij jou!
zondag 18 januari 2009 om 13:06
quote:Perel schreef op 18 januari 2009 @ 10:49:
Het is toch normaal in zo'n geval tegen je partner te zeggen: Dit is Perel, ik heb je wel eens verteld dat ze ook op school helpt?
En, Perel, dit is Janheinpieterklaaskees. En dat je dan kan zeggen: Hallo, even naar elkaar lacht en een hand geeft?
Zou kunnen, maar wat ik altijd doe is mezelf even voorstellen.
Dus als ik een partner van een vriednin voor het eerst ontmoet steek ik mijn hand uit en zeg: "hoi, ik ben Borodini" ....
Das ook beleefd.
Het is toch normaal in zo'n geval tegen je partner te zeggen: Dit is Perel, ik heb je wel eens verteld dat ze ook op school helpt?
En, Perel, dit is Janheinpieterklaaskees. En dat je dan kan zeggen: Hallo, even naar elkaar lacht en een hand geeft?
Zou kunnen, maar wat ik altijd doe is mezelf even voorstellen.
Dus als ik een partner van een vriednin voor het eerst ontmoet steek ik mijn hand uit en zeg: "hoi, ik ben Borodini" ....
Das ook beleefd.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zondag 18 januari 2009 om 13:38
quote:heejhallo schreef op 18 januari 2009 @ 12:35:
Oww...ik heb pas nog iemand niet voorgesteld aan een ander in de kroeg omdat ik haar naam was vergeten....
Dat had ik pas ook, maar dan niet in cafe. Bijkomend nadeel was dat ik geen lenzen in had en dus die andere persoon pas herkende toen die tegen me begon te praten en ik was met iemand anders. Had ze dus ook aan elkaar kunnen voorstellen, maar dat schoot me pas later te binnen en het 'momentum' waarop 'het' had moeten gebeuren, was toen al voorbij.
Misschien dat dat trouwens ook met je vriendin was TO. Zegmaar dat je elkaar op straat tegenkomt, elkaar groet en eigenlijk tegelijkertijd door wilt lopen, maar dat het 'per ongeluk' toch een soort van gesprek wordt, dan is dat 'voorstelmoment' er een beetje bij in geschoten.
Ik zou me er eigenlijk niet druk over maken!
Oww...ik heb pas nog iemand niet voorgesteld aan een ander in de kroeg omdat ik haar naam was vergeten....
Dat had ik pas ook, maar dan niet in cafe. Bijkomend nadeel was dat ik geen lenzen in had en dus die andere persoon pas herkende toen die tegen me begon te praten en ik was met iemand anders. Had ze dus ook aan elkaar kunnen voorstellen, maar dat schoot me pas later te binnen en het 'momentum' waarop 'het' had moeten gebeuren, was toen al voorbij.
Misschien dat dat trouwens ook met je vriendin was TO. Zegmaar dat je elkaar op straat tegenkomt, elkaar groet en eigenlijk tegelijkertijd door wilt lopen, maar dat het 'per ongeluk' toch een soort van gesprek wordt, dan is dat 'voorstelmoment' er een beetje bij in geschoten.
Ik zou me er eigenlijk niet druk over maken!
zondag 18 januari 2009 om 13:40
quote:borodini schreef op 18 januari 2009 @ 13:06:
[...]
Zou kunnen, maar wat ik altijd doe is mezelf even voorstellen.
Dus als ik een partner van een vriednin voor het eerst ontmoet steek ik mijn hand uit en zeg: "hoi, ik ben Borodini" ....
Das ook beleefd.Wel heel beleefd, maar dat durf ik niet zo goed. Ik denk altijd 'als persoon X die ik ken, wil dat ik persoon Y leer kennen, kan hij/zij me voorstellen', en als hij/zij dat niet doet, wil hij/zij blijkbaar niet dat ik die persoon leer kennen (om wat voor reden dan ook).
[...]
Zou kunnen, maar wat ik altijd doe is mezelf even voorstellen.
Dus als ik een partner van een vriednin voor het eerst ontmoet steek ik mijn hand uit en zeg: "hoi, ik ben Borodini" ....
Das ook beleefd.Wel heel beleefd, maar dat durf ik niet zo goed. Ik denk altijd 'als persoon X die ik ken, wil dat ik persoon Y leer kennen, kan hij/zij me voorstellen', en als hij/zij dat niet doet, wil hij/zij blijkbaar niet dat ik die persoon leer kennen (om wat voor reden dan ook).
zondag 18 januari 2009 om 14:03
dat kon ook niet want hij draaide zijn kop om, wat ik dus al heel onbeleefd vind.
misschien dacht ie : o god wat zou dat mens allemaal weten van onze perikelen ?? en draait ter bescherming van zichzelf zijn hoofd maar om, maar het komt dus heel bot over.
Ik zou in het geval van jouw nieuwe vriendin dan toch een hardere kop hebben en dwingend zeggen , kijk schat dit is nou .....
want je stelt iemand gewoon voor in zo een situatie.
Het heeft dus alles met die twee te maken en helemaal niks met jou.
misschien dacht ie : o god wat zou dat mens allemaal weten van onze perikelen ?? en draait ter bescherming van zichzelf zijn hoofd maar om, maar het komt dus heel bot over.
Ik zou in het geval van jouw nieuwe vriendin dan toch een hardere kop hebben en dwingend zeggen , kijk schat dit is nou .....
want je stelt iemand gewoon voor in zo een situatie.
Het heeft dus alles met die twee te maken en helemaal niks met jou.
zondag 18 januari 2009 om 16:23
quote:vivastudent schreef op 18 januari 2009 @ 13:38:
[...]
Zegmaar dat je elkaar op straat tegenkomt, elkaar groet en eigenlijk tegelijkertijd door wilt lopen, maar dat het 'per ongeluk' toch een soort van gesprek wordt, dan is dat 'voorstelmoment' er een beetje bij in geschoten.
Ik zou me er eigenlijk niet druk over maken!Ja jij verwoordt hier wat ik eigenlijk ook vind maar niet goed wist te omschrijven! Ik vind het ook niet altijd zo nodig of belangrijk om iemand voor te stellen als je elkaar alleen maar even groet en weer door loopt.
[...]
Zegmaar dat je elkaar op straat tegenkomt, elkaar groet en eigenlijk tegelijkertijd door wilt lopen, maar dat het 'per ongeluk' toch een soort van gesprek wordt, dan is dat 'voorstelmoment' er een beetje bij in geschoten.
Ik zou me er eigenlijk niet druk over maken!Ja jij verwoordt hier wat ik eigenlijk ook vind maar niet goed wist te omschrijven! Ik vind het ook niet altijd zo nodig of belangrijk om iemand voor te stellen als je elkaar alleen maar even groet en weer door loopt.
