Psyche
alle pijlers
Alleen voelen
zaterdag 13 februari 2021 om 16:33
Vandaag een heerlijke dag gehad met mijn dochter. Vanmorgen met een vriendin en haar dochter op de ijsbaan geweest. Daarna kop soep en vriendin naar huis. Dochter wou s,middags weer schaatsen. Hartstikke leuk! Maar jeetje, wat kun je je dan alleen voelen....allemaal gezinnetjes, groepjes vrienden/dinnen bijelkaar. Ik heb heus wel aanspraak hoor, klets met alles en Iedereen. Maar het blijft zo oppervlakkig. Je hoort nergens ECHT echt bij zeg maar. Ik woon in een iemiemieni dorpje, vind het hier heerlijk wonen. Dochter heeft het hier naar haar zin. En eigelijk voel mij ik mij niet vaak zo....alleen. Kan heel goed alleen zijn. Lekker je eigen ding doen, geen partner waarmee je rekening hoeft te houden. Maar dit vind ik toch ook wel een rotgevoel, ben echt ff verdrietig. Ik ben nu 2 jaar alleen staand. Moet niet nog niet aan weer een man denken. Dat durf ik niet meer.
Herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om? Ik denk dat ik zo maar grote deken pak, lekker op de bank met mijn dochtertje. Filmpje, hapjes. Vanavond wijntje ofzo. Bah, echt ff een rotgevoel. Wat ik hier mee wil? Geen idee, ff van mij afschrijven ofzo. In de hoop dat dit gevoel weggaat.
Herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om? Ik denk dat ik zo maar grote deken pak, lekker op de bank met mijn dochtertje. Filmpje, hapjes. Vanavond wijntje ofzo. Bah, echt ff een rotgevoel. Wat ik hier mee wil? Geen idee, ff van mij afschrijven ofzo. In de hoop dat dit gevoel weggaat.
zaterdag 13 februari 2021 om 16:42
Ik heb 9 jaar alleen gewoond met mijn oudste. In die tijd had ik een netwerk van alleenstaande moeders om samen dingen met de kinderen te doen. Samen van je kinderen genieten is gewoon erg leuk, bovendien is volwassen aanspraak hebben fijn. Was een erg leuke tijd! Ik heb nu al zo’n 10 jaar een stabiele relatie, maar ik voelde me toentertijd niet ongelukkiger ofzo. Af en toe wel eens alleen, maar dat voel ik me nu ook wel eens.
Een relatie is meestal niet het antwoord om gevoelens van ongenoegen die je wel eens hebt, die zitten in jezelf. En het hoort er ook wel een beetje bij, niemand voelt zich altijd maar top. Deels is het dus gewoon acceptatie.
Een relatie is meestal niet het antwoord om gevoelens van ongenoegen die je wel eens hebt, die zitten in jezelf. En het hoort er ook wel een beetje bij, niemand voelt zich altijd maar top. Deels is het dus gewoon acceptatie.
zaterdag 13 februari 2021 om 16:44
Normaliter heb je hier misschien niet zo snel last van, omdat dan verder alles wel “normaal” is. Nu is het ook nog eens Corona.
Ik zou zeggen; accepteren en lief zijn voor jezelf. Lekker de dingen doen die jij omschrijft! Hier ook met een wijntje de bank op én lekker eten. Morgen weer een dag en wie weet voel je je dan weer heel anders!
Ik zou zeggen; accepteren en lief zijn voor jezelf. Lekker de dingen doen die jij omschrijft! Hier ook met een wijntje de bank op én lekker eten. Morgen weer een dag en wie weet voel je je dan weer heel anders!
zaterdag 13 februari 2021 om 16:46
Oh maar ongelukkig ben ik ook absoluut niet. Het is meer een gevoel wat mij ineens overviel zeg maar. Ik heb verder ook best een leuk leven. Leuk huis, goed contact met alle drie mijn kids, paar vriendinnen, werk. Maar echt contacten hier in het dorp niet. Ja heel oppervlakkig...praatje bij school. Dat soort dingen.
zaterdag 13 februari 2021 om 16:59
In veel dorpen is er een druk verenigingsleven maar daar heb je nu ook niet veel aan. Misschien kun je je wel al een beetje oriënteren?
Wij zijn een paar jaar geleden naar een dorp verhuisd en heb dezelfde ervaring. Gelukkig wil de jongste op voetbal, want daar staat het hele dorp (tussen de 25 en de 60) op zaterdag langs de lijn
Wij zijn een paar jaar geleden naar een dorp verhuisd en heb dezelfde ervaring. Gelukkig wil de jongste op voetbal, want daar staat het hele dorp (tussen de 25 en de 60) op zaterdag langs de lijn
zaterdag 13 februari 2021 om 17:08
Ik herken het. Inmiddels ben ik 15 jaar gescheiden, ik heb een prima leven, kinderen inmiddels jongvolwassen. En toch, bij dit soort gezellige famileitafereeltjes voel ik nog steeds af en toe een steek. Omdat mijn kinderen niet zijn opgegroeid met een vader die ze heeft leren schaatsen, banden plakken, geen wandelingen in het bos als gezin.
Een soort vaag melancholisch gevoel om wat had moeten zijn maar nooit was.
Een soort vaag melancholisch gevoel om wat had moeten zijn maar nooit was.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:14
Ik heb een heel slecht huwelijk achter de rug. We deden wel dingen samen maar dat eindigde steevast de volgende dag in wat ik allemaal verkeerd had gedaan. Misschien is het bij mij wel een soort van “ heimwee” naar hoe het wel hoort te zijn. Ik heb dat eigelijk nooit gekend. En nu zie je gezinnen die oprecht veel lol hebben samen en vraag ik mij af of dat ooit voor mij weg is gelegd denk ik. Ik moet aan de andere kant echt niet denken aan weer een man in mijn leven. Van dat tegenstrijdige gevoel, daar ben ik gewoon beetje emotioneel door, stom he.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:29
Tuurlijk baal je af en toe van alleen zijn, ook als je er in het algemeen prima tevreden mee bent. En dat moet er ook kunnen zijn!
Ik hoop dat je het kunt accepteren als wat het is, extra van je dochter en goede vriendschappen kunt genieten om het wat te relativeren.
Maar het is niet altijd leuk (wellicht extra in coronatijd), dat hoeft ook niet en je weet zelf het best wanneer het wel of niet tijd is om weer een leuke partner te zoeken/daarvoor open te staan. Push jezelf daar niet in, als je er klaar voor bent zul je zien dat er veel geschiktere mensen langskomen dan als je jezelf de opdracht geeft ernaar te zoeken!
Ik hoop dat je het kunt accepteren als wat het is, extra van je dochter en goede vriendschappen kunt genieten om het wat te relativeren.
Maar het is niet altijd leuk (wellicht extra in coronatijd), dat hoeft ook niet en je weet zelf het best wanneer het wel of niet tijd is om weer een leuke partner te zoeken/daarvoor open te staan. Push jezelf daar niet in, als je er klaar voor bent zul je zien dat er veel geschiktere mensen langskomen dan als je jezelf de opdracht geeft ernaar te zoeken!
Heb lief, houd moed. Komt goed.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:36
Ik herken t, Dwarrel.
Ik ben nu 3 jaar gescheiden.
Vanochtend was ik even naar een vriendje van mn dochter / collega van mij. We liepen met zn 2e en 3 kindjes om ons heen op t ijs. En ik hoopte zo dat ik ergens een leuke vent tegenkom.
Vanmiddag op de ijsbaan waren gelukkig meer 1 ouder - 1 kind dan kom je toch wat makkelijker aan de praat.
Ik ben ook niet zo'n held in small talk dus dat is toch al wat lastig.
Ik ben nu 3 jaar gescheiden.
Vanochtend was ik even naar een vriendje van mn dochter / collega van mij. We liepen met zn 2e en 3 kindjes om ons heen op t ijs. En ik hoopte zo dat ik ergens een leuke vent tegenkom.
Vanmiddag op de ijsbaan waren gelukkig meer 1 ouder - 1 kind dan kom je toch wat makkelijker aan de praat.
Ik ben ook niet zo'n held in small talk dus dat is toch al wat lastig.
Been there, done that, got the T-shirt.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:38
Ik denk dat het belangrijk is om jezelf met je 3 kinderen als volwaardig gezin te zien. Jullie kunnen toch prima lol met elkaar hebben? Daar heb je geen partner voor nodig.Dwarrel75 schreef: ↑13-02-2021 18:14Ik heb een heel slecht huwelijk achter de rug. We deden wel dingen samen maar dat eindigde steevast de volgende dag in wat ik allemaal verkeerd had gedaan. Misschien is het bij mij wel een soort van “ heimwee” naar hoe het wel hoort te zijn. Ik heb dat eigelijk nooit gekend. En nu zie je gezinnen die oprecht veel lol hebben samen en vraag ik mij af of dat ooit voor mij weg is gelegd denk ik. Ik moet aan de andere kant echt niet denken aan weer een man in mijn leven. Van dat tegenstrijdige gevoel, daar ben ik gewoon beetje emotioneel door, stom he.
Hoe oud zijn je kinderen?
zaterdag 13 februari 2021 om 18:50
patchouli_ schreef: ↑13-02-2021 18:38Ik denk dat het belangrijk is om jezelf met je 3 kinderen als volwaardig gezin te zien. Jullie kunnen toch prima lol met elkaar hebben? Daar heb je geen partner voor nodig.
Hoe oud zijn je kinderen?
Mijn kinderen zijn 17,16 en 6. En als we bijelkaar zijn hebben we ook meestal wel lol. Normaal heb ik er ook geen problemen mee, met het alleen zijn. Maar vandaag overviel mij dit gevoel ff. En het is nog niet helemaal weg.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:54
Take care apaturaApatura schreef: ↑13-02-2021 18:36Ik herken t, Dwarrel.
Ik ben nu 3 jaar gescheiden.
Vanochtend was ik even naar een vriendje van mn dochter / collega van mij. We liepen met zn 2e en 3 kindjes om ons heen op t ijs. En ik hoopte zo dat ik ergens een leuke vent tegenkom.
Vanmiddag op de ijsbaan waren gelukkig meer 1 ouder - 1 kind dan kom je toch wat makkelijker aan de praat.
Ik ben ook niet zo'n held in small talk dus dat is toch al wat lastig.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:57
Ik had het ook. Ik heb wel een vriend en ook ik had vandaag lol op het ijs met dochter en vriend. En dan tóch werd ik eventjes verdrietig toen ik jonge gezinnen zag. Vroeger, toen mijn kinderen die leeftijd hadden, moest ik alle ‘leuks’ alleen doen want mijn ex wilde dat niet. Ik werd verdrietig toen ik een stelletje zag samenwerken om een kindje wantjes aan te doen. Zo stom. Kostte me echt moeite om in het heden te blijven.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:57
zaterdag 13 februari 2021 om 19:02
zaterdag 13 februari 2021 om 19:22
Tnx
Been there, done that, got the T-shirt.
