Psyche
alle pijlers
Alleen willen zijn
woensdag 15 juli 2009 om 09:37
Hallo
Al enige tijd gaan dingen in mijn leven niet lekker, word keer op keer geconfronteerd met mijn verleden wat veel met me heeft gedaan en me zelfs recent mijn baan heeft gekost. Dat is met veel gedoe en rechtzaken gegaan en heeft er geestelijk aardig ingehakt.
Probeer er altijd voor andere mensen in mijn omgeving te zijn en zet mijn gevoel dan opzij. Dat gaat vaak heel goed tot de bom barst en ik echt even alleen wil zijn om tot rust te komen en dingen voor mezelf op een rij wil zetten.
Ik woon samen en heb op advies van de dokter medicatie.
Ik gebruik nu seraquel in een dossering 2 maal 50mg per dag maar het effect is minimaal en de bijwerkingen enorm maar ja dat neem ik maar voor lief. Ik ben ook bezig met gesprekken bij GGZ maar de wachtlijsten zijn lang. Mijn partner kan het niet zo goed hebben allemaal wat voor mij al helemaal moeilijk is. Als ik alleen wil zijn accepteert ze dat niet want ze vind dat als je van elkaar houdt je bij elkaar moet zijn. Ik zie dat echter anders wat weer tot het conflict aanzet dat er over en weer smsjes gezonden worden en er uiteindelijk ruzie is tussen ons. Durf dus niet eens meer aan te geven dat ik alleen wil zijn even.
Is het zo raar dat je echt even alleen wilt zin om jezelf te herpakken?
Al enige tijd gaan dingen in mijn leven niet lekker, word keer op keer geconfronteerd met mijn verleden wat veel met me heeft gedaan en me zelfs recent mijn baan heeft gekost. Dat is met veel gedoe en rechtzaken gegaan en heeft er geestelijk aardig ingehakt.
Probeer er altijd voor andere mensen in mijn omgeving te zijn en zet mijn gevoel dan opzij. Dat gaat vaak heel goed tot de bom barst en ik echt even alleen wil zijn om tot rust te komen en dingen voor mezelf op een rij wil zetten.
Ik woon samen en heb op advies van de dokter medicatie.
Ik gebruik nu seraquel in een dossering 2 maal 50mg per dag maar het effect is minimaal en de bijwerkingen enorm maar ja dat neem ik maar voor lief. Ik ben ook bezig met gesprekken bij GGZ maar de wachtlijsten zijn lang. Mijn partner kan het niet zo goed hebben allemaal wat voor mij al helemaal moeilijk is. Als ik alleen wil zijn accepteert ze dat niet want ze vind dat als je van elkaar houdt je bij elkaar moet zijn. Ik zie dat echter anders wat weer tot het conflict aanzet dat er over en weer smsjes gezonden worden en er uiteindelijk ruzie is tussen ons. Durf dus niet eens meer aan te geven dat ik alleen wil zijn even.
Is het zo raar dat je echt even alleen wilt zin om jezelf te herpakken?
woensdag 15 juli 2009 om 09:38
woensdag 15 juli 2009 om 09:40
Hey
Alles via de sms omdat ik op dat moment zo overstuur ben dat ik niet eens wil bellen omdat ik dan echt gemeen kan zijn want ik heb dan echt het idee dat mijn partner me niet snapt en me koste wat het kost bij haar wil hebben. Ze zegt dat het beste is thuis te zijn bij haar omdat ze van me houdt enz. maar slaat daarmee de plank volledig mis. Ik heb nu net 2 dagen een project voor werk gehad en een terugval dus ik ben nu weer alleen even ........ wil gewoon even rust en tijd om dingen voor mezelf op een rij te zetten maar zij kan er niet mee omgaan en kan niet alleen zijn daarom al die smsjes over en weer wat alleen maar meer irritatie tot gevolg heeft.
Alles via de sms omdat ik op dat moment zo overstuur ben dat ik niet eens wil bellen omdat ik dan echt gemeen kan zijn want ik heb dan echt het idee dat mijn partner me niet snapt en me koste wat het kost bij haar wil hebben. Ze zegt dat het beste is thuis te zijn bij haar omdat ze van me houdt enz. maar slaat daarmee de plank volledig mis. Ik heb nu net 2 dagen een project voor werk gehad en een terugval dus ik ben nu weer alleen even ........ wil gewoon even rust en tijd om dingen voor mezelf op een rij te zetten maar zij kan er niet mee omgaan en kan niet alleen zijn daarom al die smsjes over en weer wat alleen maar meer irritatie tot gevolg heeft.
woensdag 15 juli 2009 om 09:44
Als ik alleen ben en echt die rust even krijg gaat het wel weer goed tot er weer een gesprek is met GGZ maar als ik steeds een soort druk heb van dat ik maar naar huis moet komen gaat het echt mis. thuis doe ik dan leuk alsof er niets is ook voor de buitenwereld en haar familie maar verder durf ik niet naar buiten en ben ik bang om onder de mensen te zijn en daar baal ik van. Voelt zo rot.....en ben eraan aan het werken maar voelt gewoon of mijn partner dat verkeerd begrijp Die vind dat ik 2 weken terug ook 2 dagen alleen was meer dan genoeg om bij te komen enz enz maar ja ieder verwerkt het op zijn eigen manier
woensdag 15 juli 2009 om 09:44
Ik vind het ook helemaal niet raar dat je tijd voor jezelf wil. En iedereen is anders. Blijkbaar heeft je vriendin die behoefte niet, dat kan.
Volgens mij kan je beter een sms-je sturen dat je haar op een bepaald tijdstip wil zien en er dan samen over praten. Proberen haar uit te leggen dat je graag samen bent, maar dat je ook behoefte hebt aan tijd voor jezelf. Dat dat niks met haar te maken heeft.
Ik hoop dat je eruit komt.
Volgens mij kan je beter een sms-je sturen dat je haar op een bepaald tijdstip wil zien en er dan samen over praten. Proberen haar uit te leggen dat je graag samen bent, maar dat je ook behoefte hebt aan tijd voor jezelf. Dat dat niks met haar te maken heeft.
Ik hoop dat je eruit komt.
woensdag 15 juli 2009 om 09:46
quote:isolde55 schreef op 15 juli 2009 @ 09:41:
Waar ga je dan naar toe als je alleen wil zijn?Als ik alleen wil zijn ga ik naar het bos.....of naar een hele goede vriend die ik al jaren ken. Die is vaak niet thuis door zijn werk en die laat me gewoon. En dat heb ik dan nodig. IN de omgeving thuis word ik teveel herinnerd aan dingen en situaties en wil dat dan niet.
Waar ga je dan naar toe als je alleen wil zijn?Als ik alleen wil zijn ga ik naar het bos.....of naar een hele goede vriend die ik al jaren ken. Die is vaak niet thuis door zijn werk en die laat me gewoon. En dat heb ik dan nodig. IN de omgeving thuis word ik teveel herinnerd aan dingen en situaties en wil dat dan niet.
woensdag 15 juli 2009 om 09:48
quote:Ka32 schreef op 15 juli 2009 @ 09:44:
. Proberen haar uit te leggen dat je graag samen bent, maar dat je ook behoefte hebt aan tijd voor jezelf. Dat dat niks met haar te maken heeft.
Dat probeer ik ook iedere keer maar dat snapt ze niet.
Want krijg dan telkens te horen dat zij het juist fijn vind om dan samen te zijn met haar partner enz. Maar ja vervolgens zie ik op haar weblog (naar aanleiding van haar helaas te vroeg overleden vorige vriend) dat ze het nu zo moeilijk vind met mij enz enz. dat is niet echt fijn om dan te lezen maar goed
. Proberen haar uit te leggen dat je graag samen bent, maar dat je ook behoefte hebt aan tijd voor jezelf. Dat dat niks met haar te maken heeft.
Dat probeer ik ook iedere keer maar dat snapt ze niet.
Want krijg dan telkens te horen dat zij het juist fijn vind om dan samen te zijn met haar partner enz. Maar ja vervolgens zie ik op haar weblog (naar aanleiding van haar helaas te vroeg overleden vorige vriend) dat ze het nu zo moeilijk vind met mij enz enz. dat is niet echt fijn om dan te lezen maar goed
woensdag 15 juli 2009 om 10:27
Hi Ron,
Als je echt verder wilt dan zal ook jij even moeten verder kijken dan je neus lang is. Hoe moeilijk jij ook zit. Ik herinner me jouw oudere topic nog. Komt er op neer dat jij je vriendin heel veel afwijst. Hoewel je dit niet bewust doet om haar pijn te doen, is het resultaat wel hetzelfde. Allereerst is het logisch dat zij ook haar ei kwijt moet, net als jij. Zij doet het op haar weblog, haar manier, jij doet het op dit forum en naar haar toe. Je kan gemeen zijn, je wil alleen zijn, je wil geen seks.
Dit is het recept waar zij niets mee kan, hoewel ze er toch wel is. Ze kan ook weggaan. Overweeg even voor jezelf of dat is wat je wil. Zo ja, kan je maar beter duidelijk zijn. Dan kan zij ook gelukkig worden met iemand die er wel voor haar kan zijn. (zij heeft ook behoeftes die legitiem zijn) Zo niet, dan moet je haar ook zien en daar wat mee doen. Je blijft hangen in je eigen wereldje. Hoewel het een lastig wereldje is voor je nu, gaat het niet beter worden als dat hetgeen is waar jij je energie op richt. Je cultiveert steeds jouw gemoedstoestand. Het is iets wat je nog niet door hebt. Dat doorbreken kost energie. Dan heb je wel eens behoefte aan tijd voor jezelf. Maar dit zo, maakt alles kapot. Je relatie, maar ook jezelf...
Als je echt verder wilt dan zal ook jij even moeten verder kijken dan je neus lang is. Hoe moeilijk jij ook zit. Ik herinner me jouw oudere topic nog. Komt er op neer dat jij je vriendin heel veel afwijst. Hoewel je dit niet bewust doet om haar pijn te doen, is het resultaat wel hetzelfde. Allereerst is het logisch dat zij ook haar ei kwijt moet, net als jij. Zij doet het op haar weblog, haar manier, jij doet het op dit forum en naar haar toe. Je kan gemeen zijn, je wil alleen zijn, je wil geen seks.
Dit is het recept waar zij niets mee kan, hoewel ze er toch wel is. Ze kan ook weggaan. Overweeg even voor jezelf of dat is wat je wil. Zo ja, kan je maar beter duidelijk zijn. Dan kan zij ook gelukkig worden met iemand die er wel voor haar kan zijn. (zij heeft ook behoeftes die legitiem zijn) Zo niet, dan moet je haar ook zien en daar wat mee doen. Je blijft hangen in je eigen wereldje. Hoewel het een lastig wereldje is voor je nu, gaat het niet beter worden als dat hetgeen is waar jij je energie op richt. Je cultiveert steeds jouw gemoedstoestand. Het is iets wat je nog niet door hebt. Dat doorbreken kost energie. Dan heb je wel eens behoefte aan tijd voor jezelf. Maar dit zo, maakt alles kapot. Je relatie, maar ook jezelf...
woensdag 15 juli 2009 om 11:20
tuurlijk moet je alleen kunnen zijn, dat moet je vriendin jou ook kunnen gunnen.
Maar voor je vriendin is het niet leuk, dat begrijp ik ook hoor..dat het als een soort afwijzing kan voelen...! thuis, Bij Haar wordt je herinnert aan de nare dingen, is niet leuk voor haar om dat door te hebben.
hoevaak wil je dan alleen zijn? en hoe kondig je dat aan?
duidelijk afspreken kan misschien helpen? dat ze weet wanneer ze weer op je kan rekenen? die duidelijkheid moet je haar ook willen gunnen.
Maar voor je vriendin is het niet leuk, dat begrijp ik ook hoor..dat het als een soort afwijzing kan voelen...! thuis, Bij Haar wordt je herinnert aan de nare dingen, is niet leuk voor haar om dat door te hebben.
hoevaak wil je dan alleen zijn? en hoe kondig je dat aan?
duidelijk afspreken kan misschien helpen? dat ze weet wanneer ze weer op je kan rekenen? die duidelijkheid moet je haar ook willen gunnen.
woensdag 15 juli 2009 om 13:15
Is heel begrijpelijk maar het lijkt me lastig als je samenwoont. Als je alleen in een kamer gaat zitten dan krijgt het iets nadrukkelijks. En ik kan me voorstellen dat de ander zich afgewezen voelt en dat jij het onrustige gevoel krijgt dat het onhartelijk is.
Dat vind ik trouwens toch altijd het probleem met samenwonen. Ik zou het zelf niet meer willen om die reden. Is zij wel werkelijk degene waarmee je de rest van je leven wil delen? Want misschien is die behoefte om alleen te zijn een teken aan de wand? Want je voelt je kennelijk niet vrij om te zijn die je bent, zo komt het op me over. Je wilt op een bepaalde aardige manier op haar reageren, maar eigenlijk kan je haar niet goed verdragen.
Dat vind ik trouwens toch altijd het probleem met samenwonen. Ik zou het zelf niet meer willen om die reden. Is zij wel werkelijk degene waarmee je de rest van je leven wil delen? Want misschien is die behoefte om alleen te zijn een teken aan de wand? Want je voelt je kennelijk niet vrij om te zijn die je bent, zo komt het op me over. Je wilt op een bepaalde aardige manier op haar reageren, maar eigenlijk kan je haar niet goed verdragen.
woensdag 15 juli 2009 om 13:16
Jeetje... het onbegrip van je vriendin is wel echt heel vervelend voor jou.. en dat ze dan ook nog zoiets in een weblog schrijft, zodat iedereen dat maar kan lezen, dat je dat verdriet doet is heel logisch.. Laat haar maar inzien dat wat ze doet jou niet helpt, sterker nog, het tegenovergestelde.. En als zij het niet kan opbrengen om begrip voor jou oof jouw gevoelens op te brengen moet je je misschien eens afvragen wat je relatie waard is...
woensdag 15 juli 2009 om 13:34
@domnaiefmutsje
Ik snap je post wel maar geef haar echt niet de schuld van dingen en dingen uit een vorige post spelen misschien wel mee maar er zijn grenzen aan hoeveel je duidelijk kan maken. Als ik iets duidelijk maak en het komt niet aan dan is er ook niet veel aan te doen. Het is gewoon lastig. En neem zeker ook een deel van de schuld op me maar het hoeft niet zo nadrukkelijk.
Ik geef ook wel aan dat het niet de manier is maar goed ze zegt ja kom dan thuis dan kan je ook alleen zijn dan ga ik wel weg maar zo werkt het voor mij niet. dan volgt er een stortvloed aan sms berichten waarbij ik zo'n schuldgevoel krijg omdat ze zichtzelf zo rot voelt en niet alleen wil zijn of kan zijn en me niet snapt dat ik mezelf weer wegcijfer en toch terug ga......en daarmaa ben ik helemaal niet geholpen want ben net een tijdbom dan
Ik snap je post wel maar geef haar echt niet de schuld van dingen en dingen uit een vorige post spelen misschien wel mee maar er zijn grenzen aan hoeveel je duidelijk kan maken. Als ik iets duidelijk maak en het komt niet aan dan is er ook niet veel aan te doen. Het is gewoon lastig. En neem zeker ook een deel van de schuld op me maar het hoeft niet zo nadrukkelijk.
Ik geef ook wel aan dat het niet de manier is maar goed ze zegt ja kom dan thuis dan kan je ook alleen zijn dan ga ik wel weg maar zo werkt het voor mij niet. dan volgt er een stortvloed aan sms berichten waarbij ik zo'n schuldgevoel krijg omdat ze zichtzelf zo rot voelt en niet alleen wil zijn of kan zijn en me niet snapt dat ik mezelf weer wegcijfer en toch terug ga......en daarmaa ben ik helemaal niet geholpen want ben net een tijdbom dan
woensdag 15 juli 2009 om 13:35
quote:Muppet1983 schreef op 15 juli 2009 @ 13:16:
. En als zij het niet kan opbrengen om begrip voor jou oof jouw gevoelens op te brengen moet je je misschien eens afvragen wat je relatie waard is...Mijn relatie is heel veel waard maar de laatste tijd is het meer broer en zus en dat is mijn schuld omdat ik niet goed in mijn vel zit maar probeer juist door alleen te zijn en rust te pakken zodat het niet uit de hand loopt of dat er vandaag of morgen een confrontatie komt waar je u tegen zegt waarna je helemaal het respect voor elkaar krijgt bent.
. En als zij het niet kan opbrengen om begrip voor jou oof jouw gevoelens op te brengen moet je je misschien eens afvragen wat je relatie waard is...Mijn relatie is heel veel waard maar de laatste tijd is het meer broer en zus en dat is mijn schuld omdat ik niet goed in mijn vel zit maar probeer juist door alleen te zijn en rust te pakken zodat het niet uit de hand loopt of dat er vandaag of morgen een confrontatie komt waar je u tegen zegt waarna je helemaal het respect voor elkaar krijgt bent.
woensdag 15 juli 2009 om 13:39
quote:ron85 schreef op 15 juli 2009 @ 13:34:
@domnaiefmutsje
Ik snap je post wel maar geef haar echt niet de schuld van dingen en dingen uit een vorige post spelen misschien wel mee maar er zijn grenzen aan hoeveel je duidelijk kan maken. Als ik iets duidelijk maak en het komt niet aan dan is er ook niet veel aan te doen. Het is gewoon lastig. En neem zeker ook een deel van de schuld op me maar het hoeft niet zo nadrukkelijk.
Ik geef ook wel aan dat het niet de manier is maar goed ze zegt ja kom dan thuis dan kan je ook alleen zijn dan ga ik wel weg maar zo werkt het voor mij niet. dan volgt er een stortvloed aan sms berichten waarbij ik zo'n schuldgevoel krijg omdat ze zichtzelf zo rot voelt en niet alleen wil zijn of kan zijn en me niet snapt dat ik mezelf weer wegcijfer en toch terug ga......en daarmaa ben ik helemaal niet geholpen want ben net een tijdbom danHebben jullie gezamelijke hulp? Dit is niet de manier. Het is niet de manier omdat het voor haar niet werkt en haar manier is niet jouw manier. Jij bedoeld het niet verkeerd, zij bedoeld het niet verkeerd. Het is dan zonde om maar in dat onbegrip te blijven hangen. Begin met het niet kwalijk nemen van haar dat ze het ook moeilijk heeft. Ze moet namelijk echt heel veel inleveren. De stortvloed van smsjes is pure machteloosheid. Als je dat beseft, dan kan je daar alvast wat mee. Samen hulp zoeken of (tijdelijk) uit elkaar omdat jij teveel met jezelf bezig bent (moet zijn om er bovenop te komen)
@domnaiefmutsje
Ik snap je post wel maar geef haar echt niet de schuld van dingen en dingen uit een vorige post spelen misschien wel mee maar er zijn grenzen aan hoeveel je duidelijk kan maken. Als ik iets duidelijk maak en het komt niet aan dan is er ook niet veel aan te doen. Het is gewoon lastig. En neem zeker ook een deel van de schuld op me maar het hoeft niet zo nadrukkelijk.
Ik geef ook wel aan dat het niet de manier is maar goed ze zegt ja kom dan thuis dan kan je ook alleen zijn dan ga ik wel weg maar zo werkt het voor mij niet. dan volgt er een stortvloed aan sms berichten waarbij ik zo'n schuldgevoel krijg omdat ze zichtzelf zo rot voelt en niet alleen wil zijn of kan zijn en me niet snapt dat ik mezelf weer wegcijfer en toch terug ga......en daarmaa ben ik helemaal niet geholpen want ben net een tijdbom danHebben jullie gezamelijke hulp? Dit is niet de manier. Het is niet de manier omdat het voor haar niet werkt en haar manier is niet jouw manier. Jij bedoeld het niet verkeerd, zij bedoeld het niet verkeerd. Het is dan zonde om maar in dat onbegrip te blijven hangen. Begin met het niet kwalijk nemen van haar dat ze het ook moeilijk heeft. Ze moet namelijk echt heel veel inleveren. De stortvloed van smsjes is pure machteloosheid. Als je dat beseft, dan kan je daar alvast wat mee. Samen hulp zoeken of (tijdelijk) uit elkaar omdat jij teveel met jezelf bezig bent (moet zijn om er bovenop te komen)
zondag 19 juli 2009 om 11:15
quote:domnaiefmutsje schreef op 15 juli 2009 @ 13:39:
[...]
Hebben jullie gezamelijke hulp? Dit is niet de manier. Het is niet de manier omdat het voor haar niet werkt en haar manier is niet jouw manier. Jij bedoeld het niet verkeerd, zij bedoeld het niet verkeerd. Het is dan zonde om maar in dat onbegrip te blijven hangen. Begin met het niet kwalijk nemen van haar dat ze het ook moeilijk heeft. Ze moet namelijk echt heel veel inleveren. De stortvloed van smsjes is pure machteloosheid. Als je dat beseft, dan kan je daar alvast wat mee. Samen hulp zoeken of (tijdelijk) uit elkaar omdat jij teveel met jezelf bezig bent (moet zijn om er bovenop te komen)
Nee we hebben geen gezamelijke hulp, er is wel een sociaal psychiatrisch verpleegkundige bij betrokken maar die zegt dat ik weg moet gaan als ik de rust en ruimte niet krijg, en als ik dan thuis gezeik heb dat ik dat maar voor lief moet nemen maar niet mijn stap om rust te nemen en afstand te nemen gebaseerd moet zijn op angst voor ruzie thuis.
Vanmorgen probeerde ik naar een familiedag te gaan en belde dat ik daarna wel weer terug ging en het wel wilde doen om elkaar weer te zien. Kort daarna krijg ik een sms dat ik maar moet blijven want dat het ook moeilijk is enz. Ik ben iemand die heel veel begrip voor dingen heeft maar bij mij zijn er echt dingen gebroken en vraag me af in hoeverre dit alles nog de lijmen is want ik heb echt nog wel even nodig daarbij heb ik nieuwe medicatie dus die versterken mijn schommelingen.
En domnaiefmutsje ik snap echt wel dat ik haar tekort doe hoor, dat hoor ik van haar ook vaak genoeg maar ik vind sex totaal niet belangrijk op sommige momenten en als ik aangeef dat ik het niet wil en geen behoefte aan heb door mijn geestelijk situatie en stress en dat ik daardoor nergens zin in heb en dat het echt niet aan haar ligt dan voel ik me niet begrepen als erover door word gegaan want ik probeerde dat heel duidelijk te maken.
[...]
Hebben jullie gezamelijke hulp? Dit is niet de manier. Het is niet de manier omdat het voor haar niet werkt en haar manier is niet jouw manier. Jij bedoeld het niet verkeerd, zij bedoeld het niet verkeerd. Het is dan zonde om maar in dat onbegrip te blijven hangen. Begin met het niet kwalijk nemen van haar dat ze het ook moeilijk heeft. Ze moet namelijk echt heel veel inleveren. De stortvloed van smsjes is pure machteloosheid. Als je dat beseft, dan kan je daar alvast wat mee. Samen hulp zoeken of (tijdelijk) uit elkaar omdat jij teveel met jezelf bezig bent (moet zijn om er bovenop te komen)
Nee we hebben geen gezamelijke hulp, er is wel een sociaal psychiatrisch verpleegkundige bij betrokken maar die zegt dat ik weg moet gaan als ik de rust en ruimte niet krijg, en als ik dan thuis gezeik heb dat ik dat maar voor lief moet nemen maar niet mijn stap om rust te nemen en afstand te nemen gebaseerd moet zijn op angst voor ruzie thuis.
Vanmorgen probeerde ik naar een familiedag te gaan en belde dat ik daarna wel weer terug ging en het wel wilde doen om elkaar weer te zien. Kort daarna krijg ik een sms dat ik maar moet blijven want dat het ook moeilijk is enz. Ik ben iemand die heel veel begrip voor dingen heeft maar bij mij zijn er echt dingen gebroken en vraag me af in hoeverre dit alles nog de lijmen is want ik heb echt nog wel even nodig daarbij heb ik nieuwe medicatie dus die versterken mijn schommelingen.
En domnaiefmutsje ik snap echt wel dat ik haar tekort doe hoor, dat hoor ik van haar ook vaak genoeg maar ik vind sex totaal niet belangrijk op sommige momenten en als ik aangeef dat ik het niet wil en geen behoefte aan heb door mijn geestelijk situatie en stress en dat ik daardoor nergens zin in heb en dat het echt niet aan haar ligt dan voel ik me niet begrepen als erover door word gegaan want ik probeerde dat heel duidelijk te maken.
maandag 20 juli 2009 om 00:33
Hi Ron,
Het lijkt me zo een ongezonde basis voor jullie relatie op dit moment. Alle moois wat er is valt in het niet door alle problemen. Als ik je echt advies moet geven...
Laat haar gaan.. je kunt haar niet geven wat ze nu nodig heeft. Je hebt je handen vol aan jezelf. Een last zal van jou afvallen, hoewel het ook verdriet zal doen en hetzelfde zal voor haar gelden.
Ik reageer soms vrij direct naar je in de hoop dat je bepaalde dingen ziet. Verstandelijk kan je volgens mij ook wel begrijpen wat ik bedoel, over je vriendin. Maar gevoelsmatig kom jij er nog lang niet uit. Je leven is te vol. Werk aan jezelf zodat je er ooit voor jezelf kan zijn EN voor je partner
Het lijkt me zo een ongezonde basis voor jullie relatie op dit moment. Alle moois wat er is valt in het niet door alle problemen. Als ik je echt advies moet geven...
Laat haar gaan.. je kunt haar niet geven wat ze nu nodig heeft. Je hebt je handen vol aan jezelf. Een last zal van jou afvallen, hoewel het ook verdriet zal doen en hetzelfde zal voor haar gelden.
Ik reageer soms vrij direct naar je in de hoop dat je bepaalde dingen ziet. Verstandelijk kan je volgens mij ook wel begrijpen wat ik bedoel, over je vriendin. Maar gevoelsmatig kom jij er nog lang niet uit. Je leven is te vol. Werk aan jezelf zodat je er ooit voor jezelf kan zijn EN voor je partner
maandag 20 juli 2009 om 11:32
Hey
Dank je voor je reactie.
Weet je dat heeft al een aantal keer door mijn hoofd gespookt maar dat is gevoelsmatig iets waar ik helemaal eng van word. Buiten dat mijn partner helemaal uit haar stuiter zal gaan ook nog al het gedoe wat erbij komt kijken om zaken financieel met elkaar af te handelen en met ons huis enz maar goed.
Ik snap wel dat je zo direct reageert en waardeer dat echt wel ook al reageer ik soms niet zo! Ik werk ook aan mezelf en kan dat het beste alleen
x
Dank je voor je reactie.
Weet je dat heeft al een aantal keer door mijn hoofd gespookt maar dat is gevoelsmatig iets waar ik helemaal eng van word. Buiten dat mijn partner helemaal uit haar stuiter zal gaan ook nog al het gedoe wat erbij komt kijken om zaken financieel met elkaar af te handelen en met ons huis enz maar goed.
Ik snap wel dat je zo direct reageert en waardeer dat echt wel ook al reageer ik soms niet zo! Ik werk ook aan mezelf en kan dat het beste alleen
x
