Psyche
alle pijlers
alter, wie kan mij info er over geven?
vrijdag 7 maart 2008 om 12:07
Ik ken iemand die schijnt alters te hebben, nog nooit had ik ervan gehoord, tot ik die ex vriendin van hem leerde kennen.
Op mij komt hij heel normaal over..een normale vent, met zijn voor en nadelen..hij kan soms bijzonder kinderachtig uit de hoek komen en het volgende moment weer gewoon...in het dagelijks leven ben ik net als vele ook soms iemand anders..de ene moment boos...verdrietig en weet ik veel wat...maar nu snap ik totaal niets van alters..naar mijn idee word er dan heel snel een stempel op iemand gedrukt. die ex van hem zegt dan wel eens..ja dat is de boze alter die je op msn had..en kwaad weg ging..
Ik zeg dan weer dat hij zich verschuild achter dat soort dingen..hij heeft een slechte jeugd gehad en een waardeloze relatie met zijn ex-vrouw.....
Dus mijn vraag is...wat zijn alters eigenlijk...en kan iemand daar dan niets aan doen? Verwerken van je verleden BV...merk je het zelf als er een alter naar boven komt..ben je dan eigenlijk niet verandwoordelijk voor je eigen daden? Kun je het iemand dan wel kwalijk nemen als hij een boze bui heeft?
Op mij komt hij heel normaal over..een normale vent, met zijn voor en nadelen..hij kan soms bijzonder kinderachtig uit de hoek komen en het volgende moment weer gewoon...in het dagelijks leven ben ik net als vele ook soms iemand anders..de ene moment boos...verdrietig en weet ik veel wat...maar nu snap ik totaal niets van alters..naar mijn idee word er dan heel snel een stempel op iemand gedrukt. die ex van hem zegt dan wel eens..ja dat is de boze alter die je op msn had..en kwaad weg ging..
Ik zeg dan weer dat hij zich verschuild achter dat soort dingen..hij heeft een slechte jeugd gehad en een waardeloze relatie met zijn ex-vrouw.....
Dus mijn vraag is...wat zijn alters eigenlijk...en kan iemand daar dan niets aan doen? Verwerken van je verleden BV...merk je het zelf als er een alter naar boven komt..ben je dan eigenlijk niet verandwoordelijk voor je eigen daden? Kun je het iemand dan wel kwalijk nemen als hij een boze bui heeft?
vrijdag 7 maart 2008 om 21:48
Als je inderdaad in DIS/MPS gelooft, zijn alters een soort afgescheiden delen van je persoonlijkheid.
Hoewel het woord 'deelpersoonlijkheid' eigenlijk meer op zijn plaats is.
Bij een trauma verbergt de hoofdpersoon zich als het ware in de geest om te ontsnappen aan de levensbedreigende situatie van zo'n moment. Onbewust worden er dan alters gecrëeerd, die beter zijn opgewassen tegen het trauma of er effectiever op kunnen reageren. Deze alter ondergaat dan ook feitelijk het trauma, terwijl de hoofdpersoon er zich (later) niets meer van kan herinneren.
Maar ook kan het gebeuren dat deze 'nieuwe' alter het leven voor korte of langere tijd overneemt van de oorspronkelijke (hoofd)-persoon. Met soms (maar niet altijd) specifiek andere karakter eigenschappen, zoals extroverter of introverter, angstiger of juist voor niemand bang, enzovoort. In de periode dat deze 'nieuwe' alter er is, doet deze weer eigen ervaringen op en ontwikkelt (soms) nieuwe talenten of gedragingen, die veelal te maken hebben met de afweer tegen het door hem of haar ondergaan trauma.
Vaak (maar niet altijd) hebben alters dan ook een eigen naam en soms een heel andere gender identiteit of voorkeur die anders is dan van de oorspronkelijke persoon. Ook komt het voor dat alters dieren zijn; een 'dier' kan tenslotte sterker of veiliger zijn dan een mens, juist als het om een 'onmenselijke' traumatische ervaring gaat. Daarnaast kunnen de verschillende alters een heel andere fysieke gesteldheid hebben. Bij mensen met een D.I.S. kan het dan ook gebeuren dat bijv. één ziek is met koorts en de andere alter niet, oogmetingen de ene dag een andere uitslag geven dan een andere dag, bloedruk metingen die binnen een paar minuten uitzonderlijk verschillende uitslagen te zien kunnen geven. Wat overigens menig arts nogal eens hoofdbrekens bezorgt.
Door het beeld wat van MPS/D.I.S. geschetst wordt in populistische films en media verwachten leken nogal eens dat zij duidelijk de verschillende alters zouden moeten kunnen onderscheiden. Dit is echter zelden het geval. Iemand met een D.I.S. heeft door alles niet alleen geleerd om zijn/haar eigen bestaan te verbergen (dood houden), maar ook de verschillen tussen de alters. Dit hoort ook bij het overlevingsmechanisme. Het is niet zo moeilijk om een voorstelling te maken over wat er met het slachtoffer zou gebeuren als 'daders' door zouden krijgen dat de persoon op wie zij hun agressie of sadisme richten er op dat moment helemaal niet meer is. Hoewel onbewust, weten mensen met een D.I.S. dus vaak uitstekend de alters te verbergen en waar de pijn en moeite zit.
Om het totaal aan alters te benoemen wordt nogal eens de term het 'systeem' gebruikt.
Hoewel het woord 'deelpersoonlijkheid' eigenlijk meer op zijn plaats is.
Bij een trauma verbergt de hoofdpersoon zich als het ware in de geest om te ontsnappen aan de levensbedreigende situatie van zo'n moment. Onbewust worden er dan alters gecrëeerd, die beter zijn opgewassen tegen het trauma of er effectiever op kunnen reageren. Deze alter ondergaat dan ook feitelijk het trauma, terwijl de hoofdpersoon er zich (later) niets meer van kan herinneren.
Maar ook kan het gebeuren dat deze 'nieuwe' alter het leven voor korte of langere tijd overneemt van de oorspronkelijke (hoofd)-persoon. Met soms (maar niet altijd) specifiek andere karakter eigenschappen, zoals extroverter of introverter, angstiger of juist voor niemand bang, enzovoort. In de periode dat deze 'nieuwe' alter er is, doet deze weer eigen ervaringen op en ontwikkelt (soms) nieuwe talenten of gedragingen, die veelal te maken hebben met de afweer tegen het door hem of haar ondergaan trauma.
Vaak (maar niet altijd) hebben alters dan ook een eigen naam en soms een heel andere gender identiteit of voorkeur die anders is dan van de oorspronkelijke persoon. Ook komt het voor dat alters dieren zijn; een 'dier' kan tenslotte sterker of veiliger zijn dan een mens, juist als het om een 'onmenselijke' traumatische ervaring gaat. Daarnaast kunnen de verschillende alters een heel andere fysieke gesteldheid hebben. Bij mensen met een D.I.S. kan het dan ook gebeuren dat bijv. één ziek is met koorts en de andere alter niet, oogmetingen de ene dag een andere uitslag geven dan een andere dag, bloedruk metingen die binnen een paar minuten uitzonderlijk verschillende uitslagen te zien kunnen geven. Wat overigens menig arts nogal eens hoofdbrekens bezorgt.
Door het beeld wat van MPS/D.I.S. geschetst wordt in populistische films en media verwachten leken nogal eens dat zij duidelijk de verschillende alters zouden moeten kunnen onderscheiden. Dit is echter zelden het geval. Iemand met een D.I.S. heeft door alles niet alleen geleerd om zijn/haar eigen bestaan te verbergen (dood houden), maar ook de verschillen tussen de alters. Dit hoort ook bij het overlevingsmechanisme. Het is niet zo moeilijk om een voorstelling te maken over wat er met het slachtoffer zou gebeuren als 'daders' door zouden krijgen dat de persoon op wie zij hun agressie of sadisme richten er op dat moment helemaal niet meer is. Hoewel onbewust, weten mensen met een D.I.S. dus vaak uitstekend de alters te verbergen en waar de pijn en moeite zit.
Om het totaal aan alters te benoemen wordt nogal eens de term het 'systeem' gebruikt.
