Psyche
alle pijlers
Altijd misselijk (van werk?)
maandag 20 april 2009 om 15:02
Hallo allemaal,
ik heb al eens wat andere topics geopend over mijn werk en over dat ik vaak zo moe ben. Sinds een aantal weken ben ik daarnaast nu ook continu misselijk. Moet regelmatig overgeven thuis op mijn werk. Ik voel me altijd misselijk. Verder heb ik vaak hartkloppingen en spanning op mijn borst (hyperventilatie). Ik heb het idee dat het aan mijn werk kan liggen. Ik kijk dan ook steeds rond naar wat anders. Maar tot die tijd zit ik hier... Misschien is het ook wel niet mijn werk, maar ben ik het gewoon zelf. Ik ben altijd nogal een stressgeval geweest. Hebben jullie ervaringen?
ik heb al eens wat andere topics geopend over mijn werk en over dat ik vaak zo moe ben. Sinds een aantal weken ben ik daarnaast nu ook continu misselijk. Moet regelmatig overgeven thuis op mijn werk. Ik voel me altijd misselijk. Verder heb ik vaak hartkloppingen en spanning op mijn borst (hyperventilatie). Ik heb het idee dat het aan mijn werk kan liggen. Ik kijk dan ook steeds rond naar wat anders. Maar tot die tijd zit ik hier... Misschien is het ook wel niet mijn werk, maar ben ik het gewoon zelf. Ik ben altijd nogal een stressgeval geweest. Hebben jullie ervaringen?
maandag 20 april 2009 om 15:04
Jep, ik heb al eerder op je berichtjes gereageerd ook. Beetje hetzelfde als jij hebt, heb ik ook. Alleen ik hoef niet over te geven ofzo.
Maar ik weet dat het wel te maken kan hebben met stress. Misschien wijsheid om een keer met je huisarts hierover te praten? Heb ik ook eens gedaan, en alleen dat bespreken neemt al een hele last van je schouders af, hoor.
Maar ik weet dat het wel te maken kan hebben met stress. Misschien wijsheid om een keer met je huisarts hierover te praten? Heb ik ook eens gedaan, en alleen dat bespreken neemt al een hele last van je schouders af, hoor.
maandag 20 april 2009 om 16:13
Maagzuur kan heel heftig reageren op stress en spanning en ontevredenheid.
Ik had er ook wel eens last van en had maagzuurremmers gekregen van de dokter. Uiteraard geen langlopende oplossing, omdat je beter de kern van het probleem aan kunt pakken, maar met die pillen was ik die misselijkheid in ieder geval kwijt en dat scheelt al de helft! Je gaat je ook zo naar voelen van misselijk zijn!
Het heet met een mooi woord protonpompjesremmers geloof ik. Ik heb ze van Nexium gehad, is best zwaar en nu heb ik een lichtere vorm, weet even niet hoe ze heten.
Misschien dat je dat eens kunt proberen?
Ik had er ook wel eens last van en had maagzuurremmers gekregen van de dokter. Uiteraard geen langlopende oplossing, omdat je beter de kern van het probleem aan kunt pakken, maar met die pillen was ik die misselijkheid in ieder geval kwijt en dat scheelt al de helft! Je gaat je ook zo naar voelen van misselijk zijn!
Het heet met een mooi woord protonpompjesremmers geloof ik. Ik heb ze van Nexium gehad, is best zwaar en nu heb ik een lichtere vorm, weet even niet hoe ze heten.
Misschien dat je dat eens kunt proberen?
t zal wel
maandag 20 april 2009 om 18:15
maandag 20 april 2009 om 19:32
Even een vraag, niet flauw bedoeld. Ligt het aan het werk of aan hoe jij omgaat met je werk? Misschien zijn er bepaalde dingen die je moet leren om beter om te kunnen gaan met de stress die het blijkbaar oplevert?
Ik heb je andere topics niet gelezen dus als je echt een hekel hebt aan je werk lijkt me dat voldoende voor de klachten.
Maar een gesprek met de bedrijfsarts lijkt me altijd verstandig als je je zo voelt.
Succes!
Ik heb je andere topics niet gelezen dus als je echt een hekel hebt aan je werk lijkt me dat voldoende voor de klachten.
Maar een gesprek met de bedrijfsarts lijkt me altijd verstandig als je je zo voelt.
Succes!
vrijdag 22 mei 2009 om 09:48
Hallo allemaal, bedankt voor jullie reacties. Ik weet zeker dat het iig niet aan de roze koeken lig 
(mijn roze koeken tolerantiegrens is vrij hoog).
Ik ben bang dat het toch echt stress is. Als het om iemand anders gaat dan denk ik altijd van dan moet je dit of dat doen. Maar bedenken wat zelf bij je past en dat uitvoeren is zo moeilijk. Ik weet inderdaad niet of ik het zelf ben of dat het aan mijn werk ligt.
Ik werk al een paar maanden 50 uur per week. Terwijl ik een contract heb van 30 uur. Omdat ik altijd behoefte heb aan een paar daagjes vrij in de week om bij te komen.
Gisteren en vandaag heb ik expres vrijgehouden en nu lig ik al sinds gisteren op bed en loop ik half jankend of als een kip zonder kop rond. Ik zie er echt niet uit. Ben al weken niet wezen sporten of avondeten op. Zit onder de pukkels en roodomrande ogen. Echt heel representatief. Ik zie nu al zo op tegen maandag.
Zou het handig zijn om naar de bedrijfsarts te gaan? Hoe doe je dat? Hij zit op een ander locatie (andere stad). En ik heb altijd mijn hele week vol staan met afspraken. Moet ik me dan ziek melden of afspraken afzeggen. Ik doe dit niet zo graag, want het gaat altijd om grote groepen die dan afgezegd moeten worden (trainingen).
Ik hoop zo vaak dat mijn bedrijf failliet gaat of dat ik even flink ziek word zodat ik lekker even uit kan rusten... Maar ik voel me zo schuldig tov mijn werkgever, want niemand weet wat ik doe en er is dus niemand die het zo snel kan overnemen...
Het lijkt me erg fijn als er iemand nog een keer wil reageren en meedenken... Zwieber of iemand anders??
(mijn roze koeken tolerantiegrens is vrij hoog).Ik ben bang dat het toch echt stress is. Als het om iemand anders gaat dan denk ik altijd van dan moet je dit of dat doen. Maar bedenken wat zelf bij je past en dat uitvoeren is zo moeilijk. Ik weet inderdaad niet of ik het zelf ben of dat het aan mijn werk ligt.
Ik werk al een paar maanden 50 uur per week. Terwijl ik een contract heb van 30 uur. Omdat ik altijd behoefte heb aan een paar daagjes vrij in de week om bij te komen.
Gisteren en vandaag heb ik expres vrijgehouden en nu lig ik al sinds gisteren op bed en loop ik half jankend of als een kip zonder kop rond. Ik zie er echt niet uit. Ben al weken niet wezen sporten of avondeten op. Zit onder de pukkels en roodomrande ogen. Echt heel representatief. Ik zie nu al zo op tegen maandag.
Zou het handig zijn om naar de bedrijfsarts te gaan? Hoe doe je dat? Hij zit op een ander locatie (andere stad). En ik heb altijd mijn hele week vol staan met afspraken. Moet ik me dan ziek melden of afspraken afzeggen. Ik doe dit niet zo graag, want het gaat altijd om grote groepen die dan afgezegd moeten worden (trainingen).
Ik hoop zo vaak dat mijn bedrijf failliet gaat of dat ik even flink ziek word zodat ik lekker even uit kan rusten... Maar ik voel me zo schuldig tov mijn werkgever, want niemand weet wat ik doe en er is dus niemand die het zo snel kan overnemen...
Het lijkt me erg fijn als er iemand nog een keer wil reageren en meedenken... Zwieber of iemand anders??
vrijdag 22 mei 2009 om 11:24
Je mag volgens mij altijd een afspraak bij de bedrijfsarts maken. Zeker ook preventief als je voelt dat je op instorten staat. Maar eerlijk gezegd denk ik dat jij je eigen grenzen al tig keer overschreden hebt en je gewoon rust moet nemen. Bij mij hielp dat enorm.
Mijn vraag is: meld je je niet ziek uit loyaliteit voor je werkgever? Want dat is wel leuk, dat je die afspraken na wil komen, maar je moet niet vergeten dat je eerste loyaliteit bij jezelf ligt. En jij bent echt niet gebaat bij de huidige situatie. Overigens: het gaat eerst slechter voordat het beter gaat. Ik huilde echt om alles, moodswings, moe wakker worden, futloos, altijd in zombie-modus in automatische piloot. Nu ik rust hou zijn de pijnsteken op mijn borst weg. Ik werk nu even op arbeidstherapeutische basis. Dat kan ik zeker aanraden omdat je dan toch in contact blijft met je werk en de drempel niet zo hoog wordt om later weer te beginnen. Hier ben ik dus drie weken compleet weggeweest en daarna dus weer een beetje gaan werken. Stelt weinig voor maar het gaat echt om het idee.
Bij jou is het denk ik ook van belang naar een psycholoog te gaan. Moet ik ook nog steeds doen. Die kan je helpen inzien waarom je je kut voelt, en je helpen knopen door te hakken. Bij jou is ook duidelijk de balans zoek, die moet je terugvinden en alleen is het een stuk moeilijker dan met hulp.
Ik zou zeker naar de bedrijsarts gaan in jouw positie. Zoals het nu gaat, kan het ook niet langer doorgaan.
Mijn vraag is: meld je je niet ziek uit loyaliteit voor je werkgever? Want dat is wel leuk, dat je die afspraken na wil komen, maar je moet niet vergeten dat je eerste loyaliteit bij jezelf ligt. En jij bent echt niet gebaat bij de huidige situatie. Overigens: het gaat eerst slechter voordat het beter gaat. Ik huilde echt om alles, moodswings, moe wakker worden, futloos, altijd in zombie-modus in automatische piloot. Nu ik rust hou zijn de pijnsteken op mijn borst weg. Ik werk nu even op arbeidstherapeutische basis. Dat kan ik zeker aanraden omdat je dan toch in contact blijft met je werk en de drempel niet zo hoog wordt om later weer te beginnen. Hier ben ik dus drie weken compleet weggeweest en daarna dus weer een beetje gaan werken. Stelt weinig voor maar het gaat echt om het idee.
Bij jou is het denk ik ook van belang naar een psycholoog te gaan. Moet ik ook nog steeds doen. Die kan je helpen inzien waarom je je kut voelt, en je helpen knopen door te hakken. Bij jou is ook duidelijk de balans zoek, die moet je terugvinden en alleen is het een stuk moeilijker dan met hulp.
Ik zou zeker naar de bedrijsarts gaan in jouw positie. Zoals het nu gaat, kan het ook niet langer doorgaan.
