Psyche
alle pijlers
altruïsme - egoïsme
vrijdag 17 juli 2009 om 10:43
Hi allemaal,
Altruïsme... ..écht zonder eigenbelang iets doen?
Bestaat het?
Of doen we maar net alsof?
Zijn we in ons hart gewoon egoïstisch?
Doen we dingen alleen om er zelf beter van te worden, of op zijn minst om onszelf beter te voelen omdat we iets gedaan hebben waarvan jezelf en anderen zullen zeggen: écht geweldig, die staat toch ook altijd voor iedereeen klaar zonder er iets voor terug te willen? (het compliment wil je misschien maar al te graag, dus niet totaal altruïstisch toch?)
Wil alleen maar zeggen: Ik ben absoluut geen altruïst! Ach, en ik probeer best rekening te houden met anderen, dat is het niet. Zoveel empatisch vermogen heb ik dan wel weer opgebouwd, maar dat gebruik ik toch vooral om anderen te 'manipuleren', ben ik bang.
Vraag jezelf eens af:
Wanneer gaf jij iemand voor het laatst een compliment? Met welk doel?
Grtz.
D.
Altruïsme... ..écht zonder eigenbelang iets doen?
Bestaat het?
Of doen we maar net alsof?
Zijn we in ons hart gewoon egoïstisch?
Doen we dingen alleen om er zelf beter van te worden, of op zijn minst om onszelf beter te voelen omdat we iets gedaan hebben waarvan jezelf en anderen zullen zeggen: écht geweldig, die staat toch ook altijd voor iedereeen klaar zonder er iets voor terug te willen? (het compliment wil je misschien maar al te graag, dus niet totaal altruïstisch toch?)
Wil alleen maar zeggen: Ik ben absoluut geen altruïst! Ach, en ik probeer best rekening te houden met anderen, dat is het niet. Zoveel empatisch vermogen heb ik dan wel weer opgebouwd, maar dat gebruik ik toch vooral om anderen te 'manipuleren', ben ik bang.
Vraag jezelf eens af:
Wanneer gaf jij iemand voor het laatst een compliment? Met welk doel?
Grtz.
D.
vrijdag 17 juli 2009 om 10:51
Ik denk dat niemand dingen doet voor een ander, als hij daar een rotgevoel bij heeft of van krijgt. Je doet iets voor een ander, omdat je het fijn vindt (en dat geeft dus een goed gevoel).
Maar dat je het fijn vindt iets voor een ander te doen (zonder perse iets terug te verwachten) zegt wel degelijk iets over je.
Waarom is het minder altruistisch als je er een goed gevoel bij hebt? Het gaat toch om je intentie? En je intentie is een ander helpen. Als dat goed voelt, wat is dan het probleem?
(mmm, ik leg het misschien wat omslachtig uit....)
Maar dat je het fijn vindt iets voor een ander te doen (zonder perse iets terug te verwachten) zegt wel degelijk iets over je.
Waarom is het minder altruistisch als je er een goed gevoel bij hebt? Het gaat toch om je intentie? En je intentie is een ander helpen. Als dat goed voelt, wat is dan het probleem?
(mmm, ik leg het misschien wat omslachtig uit....)
vrijdag 17 juli 2009 om 10:58
Hi,
'Als het goed voelt' Je zou kunnen zeggen dat je het dus doet om je goed te voelen. (daad dient dus het doel van je goed voelen, compliment krijgen)
Als je iets vanuit altruïsme zou doen, zou je daar niet eens bij stilstaan, denk ik. Dan doe je het gewoon en is het niet van belang of je je goed voelt of niet?
'Als het goed voelt' Je zou kunnen zeggen dat je het dus doet om je goed te voelen. (daad dient dus het doel van je goed voelen, compliment krijgen)
Als je iets vanuit altruïsme zou doen, zou je daar niet eens bij stilstaan, denk ik. Dan doe je het gewoon en is het niet van belang of je je goed voelt of niet?
vrijdag 17 juli 2009 om 11:02
Als ik iets voor 'n ander doe en ik krijg daar geen waardering voor, dan ben ik er snel klaar mee. Ik ben dus zeker geen altruist.
Overigens heb ik wel 'ns het werk van mijn collega op zitten hemelen richting klant, omdat ik het gewoon mooi vond. Verder was het ook niet in mijn eigen nadeel dus ik leed er zelf ook geen schade door.
Overigens heb ik wel 'ns het werk van mijn collega op zitten hemelen richting klant, omdat ik het gewoon mooi vond. Verder was het ook niet in mijn eigen nadeel dus ik leed er zelf ook geen schade door.
vrijdag 17 juli 2009 om 12:12
Ik geef regelmatig een compliment, echt zonder bijbedoelingen!
En iets voor een ander doen: ja hoor, als dit past in mijn planning. Zo pas ik regelmatig op de 2 honden van vrienden, als zij een weekend weg willen. Daar hoef ik niets voor terug. Ik ben gek op honden, alleen omdat ik 40 uur werk, wil ik dat een hond niet aandoen: De hele dag alleen.
En als ze dan als dank mij een etentje bij hen aanbieden, ben ik daar blij mee.
Of laatst: Dochter van een vriendin(12) wilde graag bij mij slapen, zij hadden een feest. Prima, ik vind dat heel gezellig. Mijn dochter is 37 en woont in het buitenland. Dus dit voelde een beetje als oma en kleindochter....gezellig gewinkeld, samen iets eten in de stad.
En iets voor een ander doen: ja hoor, als dit past in mijn planning. Zo pas ik regelmatig op de 2 honden van vrienden, als zij een weekend weg willen. Daar hoef ik niets voor terug. Ik ben gek op honden, alleen omdat ik 40 uur werk, wil ik dat een hond niet aandoen: De hele dag alleen.
En als ze dan als dank mij een etentje bij hen aanbieden, ben ik daar blij mee.
Of laatst: Dochter van een vriendin(12) wilde graag bij mij slapen, zij hadden een feest. Prima, ik vind dat heel gezellig. Mijn dochter is 37 en woont in het buitenland. Dus dit voelde een beetje als oma en kleindochter....gezellig gewinkeld, samen iets eten in de stad.
vrijdag 17 juli 2009 om 12:34
Als ik iets goeds doe voor een ander is het niet een kwestie van goed/fout. Egoistisch/altruisch. Meestal zit er een van de drie redenen achter:
1. Totaal onbaatzuchtig. Als ik iemand een compliment geef of hulp bied, is het oprecht. Er zit niets achter.
2. Omdat ik er zelf iets aan heb. Vrijwilligerswerk doe ik alleen omdat ik het zelf leuk vind of voor mijn persoonlijke ontwikkeling en soms omdat het goed op mijn cv staat. Is dit zo erg? Nee, maar ik ga ook niet schijnheilig lopen doen van 'ik wil iets goeds voor de mensheid doen'.
3. Als een soort van "burgerplicht"/deelnemer van deze maatschappij. Als ik een portomonnee vind, geef ik hem terug of aan de politie. Als iemand valt, loop ik naar diegene toe en vraag ik of alles oke is. Ik vind dat het zo hoort en stel het erg op prijs als een ander dat ook voor mij doet. Bovendien ziet de wereld er een stuk beter uit als iedereen doet.
1. Totaal onbaatzuchtig. Als ik iemand een compliment geef of hulp bied, is het oprecht. Er zit niets achter.
2. Omdat ik er zelf iets aan heb. Vrijwilligerswerk doe ik alleen omdat ik het zelf leuk vind of voor mijn persoonlijke ontwikkeling en soms omdat het goed op mijn cv staat. Is dit zo erg? Nee, maar ik ga ook niet schijnheilig lopen doen van 'ik wil iets goeds voor de mensheid doen'.
3. Als een soort van "burgerplicht"/deelnemer van deze maatschappij. Als ik een portomonnee vind, geef ik hem terug of aan de politie. Als iemand valt, loop ik naar diegene toe en vraag ik of alles oke is. Ik vind dat het zo hoort en stel het erg op prijs als een ander dat ook voor mij doet. Bovendien ziet de wereld er een stuk beter uit als iedereen doet.
zaterdag 18 juli 2009 om 13:20
Nou ik geef wildvreemden wel eens een compliment en ik kan ook iets aardigs/helpend doen voor een vreemde die ik waarschijnlijk nooit meer terug zal zien.
Vaak sta ik daar ook niet echt lang bij stil dus echt voor mezelf doe ik dat niet in alle gevallen.
Maar als ik daar zelf een rotgevoel aan over zou houden dan deed ik dat inderdaad ook niet dus ik denk dat ik een altruistische aanloop maak...maar bij de eerste de beste hobbel in de weg toch weer naar mijn egoisme luister.
Vaak sta ik daar ook niet echt lang bij stil dus echt voor mezelf doe ik dat niet in alle gevallen.
Maar als ik daar zelf een rotgevoel aan over zou houden dan deed ik dat inderdaad ook niet dus ik denk dat ik een altruistische aanloop maak...maar bij de eerste de beste hobbel in de weg toch weer naar mijn egoisme luister.
zondag 19 juli 2009 om 01:29
Nou bicycle, volgens mij ben jij je gewoon bewust van jezelf en bezig je verder te ontwikkelen...heel gezond!
Als het goed is doe je dat je hele leven anders sta je maar stil.
Zolang je maar niet je socialer gaat gedragen for all the wrong reasons zoals de "zorgmutsen" die je eerder beschreef.
Zo'n houding vind ik persoonlijk ronduit respectloos naar de bewoners van zo'n afdeling.
Trouwens het wordt dan zeer gemakkelijk jezelf uit het oog te verliezen en grenzen te verwaarlozen...zoals Zamirah al aanhaalde, het is erg belangrijk om vanuit jezelf te denken.
Een mens die voor een ander zorgt maar niet voor zichzelf is vroeg of laat onbetrouwbaar,al dan niet met voorbedachte rade.
Als het goed is doe je dat je hele leven anders sta je maar stil.
Zolang je maar niet je socialer gaat gedragen for all the wrong reasons zoals de "zorgmutsen" die je eerder beschreef.
Zo'n houding vind ik persoonlijk ronduit respectloos naar de bewoners van zo'n afdeling.
Trouwens het wordt dan zeer gemakkelijk jezelf uit het oog te verliezen en grenzen te verwaarlozen...zoals Zamirah al aanhaalde, het is erg belangrijk om vanuit jezelf te denken.
Een mens die voor een ander zorgt maar niet voor zichzelf is vroeg of laat onbetrouwbaar,al dan niet met voorbedachte rade.
zondag 19 juli 2009 om 13:31
Er is een leuk boek hierover, Aardig zijn is een kunst van Stefan Einhorn. Dat relativeert ook de schijnbaar enorme tegenstelling tussen egocentrisch en altruistisch. Ik vind het niet belangrijk waarom ik doe wat ik doe. Ik vind het leuk om een wildvreemde een compliment te geven. Of dat potje te pakken van het bovenste schap voor iemand die er niet bij kan. Een kop koffie te zetten en een appeltje te schillen voor een vriendin. De terreur van een My Little Pony dvd te verduren voor mijn dochter. En soms ook niet, als ik er geen zin in heb.
Aardig zijn voor elkaar maakt het gewoon gezelliger en leuker. Zo simpel is het voor mij. En soms betekent aardig zijn voor mijzelf dat ik me juist lekker terugtrek en even niet sociaal ben. Altruistisch of egocentrisch impliceert goed of slecht. Ik ben daar niet mee bezig. Ik vind het belangrijk dat ik me prettig voel bij hoe ik handel en ik vind het onder andere prettig als de mensen dichtbij mij weten dat ik van ze hou en ze waardeer.
Aardig zijn voor elkaar maakt het gewoon gezelliger en leuker. Zo simpel is het voor mij. En soms betekent aardig zijn voor mijzelf dat ik me juist lekker terugtrek en even niet sociaal ben. Altruistisch of egocentrisch impliceert goed of slecht. Ik ben daar niet mee bezig. Ik vind het belangrijk dat ik me prettig voel bij hoe ik handel en ik vind het onder andere prettig als de mensen dichtbij mij weten dat ik van ze hou en ze waardeer.
zondag 19 juli 2009 om 17:08
Een mens die voor een ander zorgt maar niet voor zichzelf is vroeg of laat onbetrouwbaar,al dan niet met voorbedachte rade.
Dat vind ik een mooie uitspraak.
Ik denk ook dat het niet zo erg zwart-wit is als ik in het topic schreef, hoor. Maar dingen even duidelijk zwart-wit stellen, maakt meestal wel dingen vrij snel duidelijk.
Ik kwam op deze 'vraagstelling' omdat ik dus lange tijd zelf die verkeerde kant van altruïsme bewandeld heb..... Ik had geen gezonde dosis egoïsme, zagen die anderen dan niet dat ik écht heel veel zonder eigenbelang deed??? En maar 'hengelen' naar complimenten...pfffff!
Het compliment dat ik misschien ging krijgen woog bijna zwaarder dan het gewoon zelf leuk vinden dat ik zomaar eens iets voor een ander deed.
Is ook fijn in relatie's met mannen als je zo bent... (heel sarcastisch bedoeld dit!)
En maar geven en geven en dan zeuren en miepen en een ander een schuldgevoel proberen aan te praten omdat ik te weinig naar mijn zin terugkreeg.
Tja..
Maar goed, ben nu zover dat ik een aardig evenwicht heb gevonden!
Grtz.
D.
Dat vind ik een mooie uitspraak.
Ik denk ook dat het niet zo erg zwart-wit is als ik in het topic schreef, hoor. Maar dingen even duidelijk zwart-wit stellen, maakt meestal wel dingen vrij snel duidelijk.
Ik kwam op deze 'vraagstelling' omdat ik dus lange tijd zelf die verkeerde kant van altruïsme bewandeld heb..... Ik had geen gezonde dosis egoïsme, zagen die anderen dan niet dat ik écht heel veel zonder eigenbelang deed??? En maar 'hengelen' naar complimenten...pfffff!
Het compliment dat ik misschien ging krijgen woog bijna zwaarder dan het gewoon zelf leuk vinden dat ik zomaar eens iets voor een ander deed.
Is ook fijn in relatie's met mannen als je zo bent... (heel sarcastisch bedoeld dit!)
En maar geven en geven en dan zeuren en miepen en een ander een schuldgevoel proberen aan te praten omdat ik te weinig naar mijn zin terugkreeg.
Tja..
Maar goed, ben nu zover dat ik een aardig evenwicht heb gevonden!
Grtz.
D.
maandag 27 juli 2009 om 02:08
Als je geeft zonder terug te verwachten kun je echt genieten van het geven. Binnen het Boedhisme is dit erg belangrijk, en geeft men elkaar bijvoorbeeld ook cadeautjes op een heel andere manier. Of de ontvanger het cadeautje zelf leuk vindt doet er minder toe, het gaat om de gift zelf.
Maar ik heb zelf heel vaak dat ik iets doe zonder er iets voor terug te verwachten, maar dat ik merk dat ik het wel doe mede omdat IK er ook een goed gevoel bij krijg. Bijvoorbeeld: Ik geef iemand een compliment --> maak die persoon blij --> word ik zelf blij van. Dan ga ik soms ook bijna denken dat het geen altruisme is, maar egoisme.
Ik werk in de welzijnssector, en daarover zeggen mensen soms: 'Oh wat GOED dat je dat doet!', en dat vind ik dan weer heel raar. Dan denk ik: 'Tja dat doe ik toch echt omdat ik het léúk vind, niet omdat ik vind dat ik iets goeds moet doen, het is geen opoffering (in tegendeel!).
Maar ik heb zelf heel vaak dat ik iets doe zonder er iets voor terug te verwachten, maar dat ik merk dat ik het wel doe mede omdat IK er ook een goed gevoel bij krijg. Bijvoorbeeld: Ik geef iemand een compliment --> maak die persoon blij --> word ik zelf blij van. Dan ga ik soms ook bijna denken dat het geen altruisme is, maar egoisme.
Ik werk in de welzijnssector, en daarover zeggen mensen soms: 'Oh wat GOED dat je dat doet!', en dat vind ik dan weer heel raar. Dan denk ik: 'Tja dat doe ik toch echt omdat ik het léúk vind, niet omdat ik vind dat ik iets goeds moet doen, het is geen opoffering (in tegendeel!).
maandag 27 juli 2009 om 19:06
@ frizzy nee ik bedoel het anders. Het viel mij op dat sommige studenten kiezen voor een sociale opleiding omdat ze het leuk vinden om problemen van anderen aan te horen. En zichzelf dan beter lijken te voelen als ze die problemen kunnen oplossen. Dit kwam op mij nogal sensatie zoekend over of zichzelf superieur voelend tenopzichte van de hulpvrager. Ik vind het lastig uit te leggen, maar ik heb zelf een tijdje die opleiding gedaan en het blijkt (werd ook voor gewaarschuwd op de opleiding dat) dat sommige hupverleners last hebben van het redderssyndroom.
En Maatschappelijk werk moet je juist niet doen als het voelt als een opoffering.
En Maatschappelijk werk moet je juist niet doen als het voelt als een opoffering.
maandag 27 juli 2009 om 19:19
quote:bicycle schreef op 27 juli 2009 @ 19:06:
@ frizzy nee ik bedoel het anders. Het viel mij op dat sommige studenten kiezen voor een sociale opleiding omdat ze het leuk vinden om problemen van anderen aan te horen. En zichzelf dan beter lijken te voelen als ze die problemen kunnen oplossen. Dit kwam op mij nogal sensatie zoekend over of zichzelf superieur voelend tenopzichte van de hulpvrager. Ik vind het lastig uit te leggen, maar ik heb zelf een tijdje die opleiding gedaan en het blijkt (werd ook voor gewaarschuwd op de opleiding dat) dat sommige hupverleners last hebben van het redderssyndroom.
En Maatschappelijk werk moet je juist niet doen als het voelt als een opoffering.
Ah ja mee eens. Was die hele sh*topleiding alweer vergeten. Inderdaad vol met mensen die wel ff denken de wereld te gaan verbeteren en anderen te zullen helpen. Zij gaan problemen oplossen! Maar met die instelling merk je snel genoeg dat je het dan niet lang volhoudt in de hulpverlening. Ik zal ook NOOIT tegen iemand zeggen: 'Ik ga je helpen'. Nee, ik zal proberen je te ondersteunen zodat jij aan je toekomst kan werken. Zou anders ook mooi wezen, zo'n jongere een hele behandeling afgerond, en dan krijg ik er de pluim voor zeker? No way, een client zorgt altijd zélf voor de vooruitgang, hulpverlener is degene die je een steuntje in de rug geeft, de goeie kant op duwt of die je een hand reikt.
Anyway, ik merk dat mensen buiten de hulpverlening juist denken dat ik een soort redder ben die zich opoffert.
@ frizzy nee ik bedoel het anders. Het viel mij op dat sommige studenten kiezen voor een sociale opleiding omdat ze het leuk vinden om problemen van anderen aan te horen. En zichzelf dan beter lijken te voelen als ze die problemen kunnen oplossen. Dit kwam op mij nogal sensatie zoekend over of zichzelf superieur voelend tenopzichte van de hulpvrager. Ik vind het lastig uit te leggen, maar ik heb zelf een tijdje die opleiding gedaan en het blijkt (werd ook voor gewaarschuwd op de opleiding dat) dat sommige hupverleners last hebben van het redderssyndroom.
En Maatschappelijk werk moet je juist niet doen als het voelt als een opoffering.
Ah ja mee eens. Was die hele sh*topleiding alweer vergeten. Inderdaad vol met mensen die wel ff denken de wereld te gaan verbeteren en anderen te zullen helpen. Zij gaan problemen oplossen! Maar met die instelling merk je snel genoeg dat je het dan niet lang volhoudt in de hulpverlening. Ik zal ook NOOIT tegen iemand zeggen: 'Ik ga je helpen'. Nee, ik zal proberen je te ondersteunen zodat jij aan je toekomst kan werken. Zou anders ook mooi wezen, zo'n jongere een hele behandeling afgerond, en dan krijg ik er de pluim voor zeker? No way, een client zorgt altijd zélf voor de vooruitgang, hulpverlener is degene die je een steuntje in de rug geeft, de goeie kant op duwt of die je een hand reikt.
Anyway, ik merk dat mensen buiten de hulpverlening juist denken dat ik een soort redder ben die zich opoffert.
