Psyche
alle pijlers
Angst en hormonale disbalans
dinsdag 9 juli 2024 om 20:09
Zijn hier vrouwen die ervaring hebben met paniekaanvallen en/of depressie als een gevolg van hormonale disbalans? Bijv door een teveel aan oestrogeen of te weinig progesteron? Ik heb het vermoeden dat ik dit heb maar twijfel of dit zulke heftige klachten kan veroorzaken.
(Ga uiteraard naar de HA maar wil ook hier even peilen)
(Ga uiteraard naar de HA maar wil ook hier even peilen)
zondag 14 juli 2024 om 18:49
Voor PMS/PMD worden ook wel antidepressiva voorgeschreven op een andere manier: cyclisch, dan neem je het alleen vanaf dag 14 van je cyclus tot aan de menstruatie (en dus helemaal niet van dag 1-13). De voorgeschreven dosis is dan ook veel lager dan bij gebruik als antidepressivum.
zondag 14 juli 2024 om 19:09
In mijn geval helpen de hormonen wel bij een paar fysieke dingen, maar helaas niet bij het verminderen van de angst. En het klopt dat ze bepaalde vormen soms cyclisch voorschrijven in lage dosis en dat dit goed kan werken.Flipflop schreef: ↑14-07-2024 18:36Omdat antidepressiva veel bijwerkingen kan geven. En ook het afbouwen een hel kan zijn. En "even" antidepressiva bestaat niet. Normaliter dien je het minimaal een jaar te gebruiken.
En ook weet men eigenlijk nog steeds niet precies hoe antidepressiva werken. De theorie dat er een disbalans of tekort zou zijn aan bepaalde stoffen, staat steeds meer ter discussie.
En omdat wanneer een probleem hormonaal gestuurd is, ik totaal niet begrijp waarom er dan met antidepressiva wordt gestrooid, terwijl je mi beter eerst kunt kijken of je het hormonaal beter kunt bijsturen.
Maar mijn persoonlijke ervaringen met antidepressiva zijn dan ook zeer negatief. Ik word er heel erg ziek van. Ik vind het echt rotzooi.
zondag 14 juli 2024 om 19:16
De pil die mijn gynaecoloog wilde voorschrijven was toch echt een normale startdosis antidepressiva. Dezelfde pil waar ik ruim 15 jaar geleden na inname er van zo ziek werd, dat mijn toenmalig partner op het punt heeft gestaan om een ambulance te bellen. Hevige Angst, rusteloosheid, hoge hartslag, wijde pupillen, tremor, niet kunnen lopen, alleen kruipen, diarree(ik kon mijn eigen kont niet eens afvegen) etckweepeer schreef: ↑14-07-2024 18:49Voor PMS/PMD worden ook wel antidepressiva voorgeschreven op een andere manier: cyclisch, dan neem je het alleen vanaf dag 14 van je cyclus tot aan de menstruatie (en dus helemaal niet van dag 1-13). De voorgeschreven dosis is dan ook veel lager dan bij gebruik als antidepressivum.
De volgende dag kon ik nog steeds niet normaal de trap af en had ik ontzettend trillende handen.
En toen ik me een paar jaar geleden erg angstig voelde en ik een ander antidepressivum kreeg, ben ik lager gestart dan de huisarts op het recept had gezet. Ook dat zorgde voor klachten.
Nooit meer.
zondag 14 juli 2024 om 19:44
Dat weet en snap ik Flipflop, en ik geef je helemaal gelijk dat je nooit meer AD wilt proberen.
Ik heb juist een vergelijkbaar (maar gelukkig wel iets minder heftig) verhaal mbt hormonen. Ik ging op m'n 19de aan de pil (Marvelon), en reageerde daar heel heftig op - werd er ontzettend emotioneel en letterlijk suicidaal van. Dat kon volgens de huisarts niet maar vooruit, toen werd ik op microgynon 30 gezet waar ik het ook niet best op deed (werd er heel vlak en somber van). Ik wou dus absoluut geen hormonen juist, toen de perimenopause toesloeg, en probeerde dan maar liever antidepressiva (wel cyclisch en in lage dosering dus).
Maar met diezelfde microgynon 30 waar ik op m'n 19de slecht op reageerde, voelde ik me juist supergoed op m'n 49ste, bleek uiteindelijk. Het is zo persoonlijk allemaal, wat werkt voor de een werkt niet voor de ander, en dingen kunnen dus ook nog veranderen gedurende je leven.
Ik heb juist een vergelijkbaar (maar gelukkig wel iets minder heftig) verhaal mbt hormonen. Ik ging op m'n 19de aan de pil (Marvelon), en reageerde daar heel heftig op - werd er ontzettend emotioneel en letterlijk suicidaal van. Dat kon volgens de huisarts niet maar vooruit, toen werd ik op microgynon 30 gezet waar ik het ook niet best op deed (werd er heel vlak en somber van). Ik wou dus absoluut geen hormonen juist, toen de perimenopause toesloeg, en probeerde dan maar liever antidepressiva (wel cyclisch en in lage dosering dus).
Maar met diezelfde microgynon 30 waar ik op m'n 19de slecht op reageerde, voelde ik me juist supergoed op m'n 49ste, bleek uiteindelijk. Het is zo persoonlijk allemaal, wat werkt voor de een werkt niet voor de ander, en dingen kunnen dus ook nog veranderen gedurende je leven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
