![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-psyche-01.png)
Angst en paniek hoe aanpakken?
vrijdag 21 augustus 2020 om 07:51
Goedemorgen,
Na een burn-out begin dit jaar lijk ik helemaal een ander mens te zijn geworden.
Ik wil zo graag weer zijn als daar voor maar heel de dag door komen er gedachten door mijn hoofd dat ik het allemaal niet aan kan ( het leven). Terwijl ik nog geen mier kan doden er zit totaal geen kwaad in me. En ook medicatie durf ik niet aan omdat ik angstig ben voor de bijwerkingen ( het onbekende).
Als ik s avonds rustig ga zitten bonk mijn hart telkens. Nu geeft me dat geen angst meer omdat ik weet dat dat niets is en weer over gaat. Maar dat vervelende en angstige gevoel dat ik het allemaal niet aan kan, dan krijg ik een paniekerig gevoel en wil vluchten dat is zo moeilijk. Ik ben bang om dood te gaan maar als ik dus die gedachten van angst en de onrust heb dan denk ik dat dat het enige is wat het zou kunnen stoppen.
Ik heb praat therapie gehad en die gaf het advies om die gedachten te parkeren maar dat gaat ook niet. Aan de medicatie wil ik niet maar ik wil er zo graag van af!!
Ik voel me bij die gedachten elke keer als of ik examen moet doen, nerveus, onrustig.
Ik denk angst of paniek aanvallen.
Heb jij het ook gehad en wat heeft jou geholpen? Bedankt voor de moeite om het te lezen.
Na een burn-out begin dit jaar lijk ik helemaal een ander mens te zijn geworden.
Ik wil zo graag weer zijn als daar voor maar heel de dag door komen er gedachten door mijn hoofd dat ik het allemaal niet aan kan ( het leven). Terwijl ik nog geen mier kan doden er zit totaal geen kwaad in me. En ook medicatie durf ik niet aan omdat ik angstig ben voor de bijwerkingen ( het onbekende).
Als ik s avonds rustig ga zitten bonk mijn hart telkens. Nu geeft me dat geen angst meer omdat ik weet dat dat niets is en weer over gaat. Maar dat vervelende en angstige gevoel dat ik het allemaal niet aan kan, dan krijg ik een paniekerig gevoel en wil vluchten dat is zo moeilijk. Ik ben bang om dood te gaan maar als ik dus die gedachten van angst en de onrust heb dan denk ik dat dat het enige is wat het zou kunnen stoppen.
Ik heb praat therapie gehad en die gaf het advies om die gedachten te parkeren maar dat gaat ook niet. Aan de medicatie wil ik niet maar ik wil er zo graag van af!!
Ik voel me bij die gedachten elke keer als of ik examen moet doen, nerveus, onrustig.
Ik denk angst of paniek aanvallen.
Heb jij het ook gehad en wat heeft jou geholpen? Bedankt voor de moeite om het te lezen.
vrijdag 21 augustus 2020 om 08:28
Ik heb het ook gehad, heel erg lang, precies hetzelfde lijkt wel. Ik heb 4 jaar therapie gehad, cognitieve gedragstherapie, en het gaat veel beter, ik durf weer van alles. Wat nu helpt is iemand bellen en erover praten, of afleiding zoeken, zoals een spelletje doen. Of een stukje wandelen, werkt ook goed.
vrijdag 21 augustus 2020 om 08:35
Hai Vivamensje,
Bedankt voor je reactie. Heb je het ook zonder medicatie gedaan? Of lukte dat niet? Het probleem met therapie is tegenwoordig dat je onderhand een jaar moet wachten. De dingen die jij op noemt doe ik ook alleen ik verwacht dan van mezelf omdat ik afleiding zoek in dingen doe, het wandelen enz. Dat het dan ook meteen weg is. Ik wil er van af van dat angstige gevoel. En door dat het niet meteen weg is of toch thuis dan weer terug komt ga ik denken dat niets helpt en ik er niet van af kom.
Bedankt voor je reactie. Heb je het ook zonder medicatie gedaan? Of lukte dat niet? Het probleem met therapie is tegenwoordig dat je onderhand een jaar moet wachten. De dingen die jij op noemt doe ik ook alleen ik verwacht dan van mezelf omdat ik afleiding zoek in dingen doe, het wandelen enz. Dat het dan ook meteen weg is. Ik wil er van af van dat angstige gevoel. En door dat het niet meteen weg is of toch thuis dan weer terug komt ga ik denken dat niets helpt en ik er niet van af kom.
vrijdag 21 augustus 2020 om 08:43
Vaak helpt medicatie (vooral in combinatie met therapie en ontspannende activiteiten) erg goed tegen deze klachten. Maar ik kan me voorstellen dat je het spannend vindt, je bent immers al angstig en daardoor durf je die stap niet te zetten.
Wie wil jou de medicijnen voorschrijven? De huisarts of een psychiater? En kun je dan niet bij haar of hem terecht om over je angst te praten, in afwachting van je therapie?
Wie wil jou de medicijnen voorschrijven? De huisarts of een psychiater? En kun je dan niet bij haar of hem terecht om over je angst te praten, in afwachting van je therapie?
vrijdag 21 augustus 2020 om 08:44
Ik zou toch het middel proberen (en het de tijd geven). Antidepressiva bijvoorbeeld zorgen ervoor dat (bijvoorbeeld) serotonine die gebruikt is niet wordt afgevoerd maar opnieuw kan worden gebruikt, zodat het altijd voldoende aanwezig is en áls er dan iets is wat je interesseert, je je daarvoor ook kán interesseren, iets wat tijdens een tekort aan serotonine haast niet lukt, dus dan zou je weer wegzakken in zelfdestructieve gedachten. Dit helpt je dus, en laat goede herinneringen achter die je later weer helpen om tijdens een depressie te geloven dat er een prettiger leven mogelijk is.
Ik neem aan dat dit zo kán werken; best mogelijk dat je arts voor jou andere medicijnen in gedachten heeft specifiek voor jouw kwaal. Alle medicijnen zijn terdege getest op gezondheidseffecten en bijwerkingen en zijn op de markt gebracht omdat bewezen is goede effecten te hebben.
Ik neem aan dat dit zo kán werken; best mogelijk dat je arts voor jou andere medicijnen in gedachten heeft specifiek voor jouw kwaal. Alle medicijnen zijn terdege getest op gezondheidseffecten en bijwerkingen en zijn op de markt gebracht omdat bewezen is goede effecten te hebben.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 21 augustus 2020 om 08:56
vrijdag 21 augustus 2020 om 08:58
Vanwege onze kinderwens schrijft de arts nu niets voor. Het kan wel maar niet in combinatie met die wens dus dat maakt het erg lastig.
Het is als je angstig bent erg lastig om aan iets te beginnen ik voel na 1 minuut de ergste bijwerkingen al. En ik heb me laten vertellen dat de eerste weken de klachten erger worden. Dan word er iets bij gegeven waar je ‘ duf’ van word maar dat kan ik niet gebruiken overdag.
Het is als je angstig bent erg lastig om aan iets te beginnen ik voel na 1 minuut de ergste bijwerkingen al. En ik heb me laten vertellen dat de eerste weken de klachten erger worden. Dan word er iets bij gegeven waar je ‘ duf’ van word maar dat kan ik niet gebruiken overdag.
vrijdag 21 augustus 2020 om 09:00
Maar wil je op dit moment zwanger worden dan? Zou je niet eerst aan je herstel werken? Zowel een zwangerschap als een kind is een enorme aanslag op je fysieke en psychische reserves.Reebo schreef: ↑21-08-2020 08:58Vanwege onze kinderwens schrijft de arts nu niets voor. Het kan wel maar niet in combinatie met die wens dus dat maakt het erg lastig.
Het is als je angstig bent erg lastig om aan iets te beginnen ik voel na 1 minuut de ergste bijwerkingen al. En ik heb me laten vertellen dat de eerste weken de klachten erger worden. Dan word er iets bij gegeven waar je ‘ duf’ van word maar dat kan ik niet gebruiken overdag.
vrijdag 21 augustus 2020 om 09:02
Tjonge, en jij bent nu bezig met een kinderwens?Reebo schreef: ↑21-08-2020 08:58Vanwege onze kinderwens schrijft de arts nu niets voor. Het kan wel maar niet in combinatie met die wens dus dat maakt het erg lastig.
Het is als je angstig bent erg lastig om aan iets te beginnen ik voel na 1 minuut de ergste bijwerkingen al. En ik heb me laten vertellen dat de eerste weken de klachten erger worden. Dan word er iets bij gegeven waar je ‘ duf’ van word maar dat kan ik niet gebruiken overdag.
Dat lijkt me zeer onverstandig.
Een ongeboren kind krijgt alles mee van jouw angstaanvallen.
en je bent amper in staat voor jezelf te leven momenteel.
vrijdag 21 augustus 2020 om 09:08
Dat is heel fijn meegedacht van hem/haar, maar jij voelt je nu heel beroerd. Dus er moet iets anders gebeuren, óf je kunt een doorverwijzing naar de psychiater vragen. Er bestaan namelijk ook AD waarmee je wel degelijk zwanger mag worden, en niet alles wat je slikt is even moeilijk af te bouwen.
vrijdag 21 augustus 2020 om 09:19
Nee precies. Dus ik denk dat je nu voor jezelf moet gaan zorgen. Een doorverwijzing voor de psychiater lijkt me heel nuttig, die heeft echt meer kijk op het al dan niet slikken van medicatie. Als je een andere klacht zou hebben, zou je toch ook niet aarzelen om een specialist te raadplegen?
En heeft je huisarts een POH waar je terecht kunt voor gesprekken? Die kan je ook adviseren over verdere behandelingen en de eventuele wachtlijsten.
vrijdag 21 augustus 2020 om 10:10
Ik ben er van af gekomen. Soms nog een lichte terugval, maar ik durfde mijn huis toen niet meer uit en nu ga ik alleen naar de bioscoop en op een terras zitten. Ik ben eerst naar een maatschappelijk werker gegaan. Die heeft me doorgestuurd naar de Angst en Fobieclub in Driebergen.Reebo schreef: ↑21-08-2020 08:35Hai Vivamensje,
Bedankt voor je reactie. Heb je het ook zonder medicatie gedaan? Of lukte dat niet? Het probleem met therapie is tegenwoordig dat je onderhand een jaar moet wachten. De dingen die jij op noemt doe ik ook alleen ik verwacht dan van mezelf omdat ik afleiding zoek in dingen doe, het wandelen enz. Dat het dan ook meteen weg is. Ik wil er van af van dat angstige gevoel. En door dat het niet meteen weg is of toch thuis dan weer terug komt ga ik denken dat niets helpt en ik er niet van af kom.
Ik kon zelfs een vergoeding van de kerk krijgen, waardoor ik maar een klein bedragje hoefde te betalen. Daarna heb ik nog jaren op andere plekken praatgroepen gedaan. Het een hielp wel het andere niet. Je kan het beste uitzoeken wat voor jou werkt.
Ik heb in Italië valeriaan gekregen toen ik daar doordraaide, ben daar vrij snel mee gestopt.