Angst neemt weer toe

Ik heb al een lange tijd een angststoornis, soms perioden dat het echt goed gaat en er geen last van heb en dan opeen komt het weer opzetten.
Zoals ook nu al enige tijd aan de gang is. En het lijkt net alsof er steeds een nieuwe angst bijkomt.

Zoals nu ook. Er zijn van die momenten dat als ik ergens ben, werk of winkel dat er opeens een gevoel van angst boven komt zo maar uit het niets.
Op dat moment krijg ik het warm en voel ik me licht in het hoofd en paniekerig en het eerste wat ik denk is: Ik moet hier weg. Of ik wil hier weg.
Maar meestal probeer ik wel te blijven.

Op dit moment heb ik het ook als ik ergens buiten loop, zie ik soms van die donkere strepen of rare blokjes op de weg. Het lijkt dan net dat ik daar over struikel, of mijn hersenen niet goed die onderscheid kan maken. Het is een raar gevoel. Net het gevoel ik buiten mezelf sta en ben. Daardoor heb ik weer die angst omdat ik bang ben dat er iets gebeurd, of er iets mis is met mijn hersenen. Net alsof ik over die strepen heen moet stappen.
Vanochtend had ik dat ook toen ik op de fiets zat naar de fysio. Op een gegeven moment ben ik aan fietsen en kijk ik naar de weg. Dan overkomt mij weer die angst, als ik weer van die donkere strepen kijk, net alsof ik daar elk moment over kan vallen.
Het liefst wou ik weg, weg naar huis. Uit de fysio zou ik boodschappen doen, maar omdat mijn angst overheersde ben ik snel naar huis gefietst.

Het lijkt soms net dat ik elk moment kan vallen, of dat de grond onder mijn voeten weg zakt. Heb tintelingen in mijn gezicht, en net het gevoel dat ik dingen niet van elkaar kan scheiden. Net of alles vreemd is.
Op sommige dagen denk ik: Ja het gaat beter en opeens komt alle angst weer naar boven. Ik heb zelf ook enige vorm van hypochondrie, en bang voor alles. Met als resultaat googlen. Heel fout, ik weet het.

Steeds meer zakt de moed in mijn schoenen of mijn angst ooit weer overgaat. Heb een tijd gehad ging het echt goed en dan val ik weer in gat.
Ik merk gewoon dat ik weinig kan genieten en echt moeite moet doen om weg te gaan en de straat op te gaan.

Ik ben wel aangemeld voor therapie en heb pas 2 februari mijn 1e sessie en tot die tijd moet ik mezelf maar staande weten te houden wat ik echt o moeilijk vindt, want ik wil, ook dat het stopt en het zit me behoorlij dwars.... Ik weet niet wat ik nu nog moet doen tot die tijd en die weg lijkt een eeuwigheid te duren...

Wat ik hier mee wil bereiken? Ik wil mijn verhaal kwijt, misschien dat er hier nog mensen zijn met gelijke ervaringen mee hebben en dat met mij wil delen of gewoon handvatten of tips om tot die tijd hier mee door te komen. Ik weet jullie zijn geen artsen of psychologen, maar misschien dat ik me wat beter kan verplaatsen door andere ervaringen.

Het komt er op neer dat ik echt een raar gevoel heb in mijn hoofd.
Mijn hele lichaam voelt raar. Ik heb ook een vorm van chronische hyperventilatie. Wordt gewoon angstig van alles in mijn lichaam.

Ben de hele dag gespannen, dag in, dag uit. Moeilijk tot rust komen en dan maar denken dat ik iets ernstigs heb en dan ga ik googlen.... op dit moment overheersd mijn angst alles, zodoende dat ik minder goed naar buiten durf... alles voelt raar in mijn lichaam.

Kiaya schreef: ↑

11-01-2018 10:19

Ik heb er ook bijna 2 jaar last van (gehad). Mij heeft het programma van Geert Verschaeve enorm geholpen. Echt beter ging het pas toen ik toch aan antidepressiva begonnen ben.
Bij mij bleek chronische hyperventilatie aan de basis van mijn angst en paniek te liggen (bij mij hielp de hyperven therapie erg goed, wel geduld hebben en volhouden). Dat veroorzaakte al die symptomen. Ik werd er bang van, huisarts kon steeds maar niets vinden waardoor ik nog banger werd. Ik voelde immers dat er iets niet goed was. Ik wist zeker dat ik dood neer zou vallen. Dat werd uiteindelijk een angst- en paniekstoornis met alle gevolgen van dien.
Ik wil je sterkte wensen, ik weet hoe afschuwelijk het is.

De sessies van geert heb ik zelf ook al aangeschaft, maar soms is mijn angst zo erg dat ik daar weinig geduld voor heb en teveel in mijn hoofd zit.
Het gevoel dat ik elk moment kan neervallen

Ik ga sws straks de dokter bellen. Ook omdat ik al enige tijd last heb van mijn schouderbladen. Bij bepaalde bewegingen verkrampt het en doet het zeer. Zoals laatst wou ik een staart maken in mijn haar, dus handen moeten omhoog en dat vernam ik gelijk, dat het verkrampte en deed echt zeer, maar na een tijd zakte het wel af. Maar dan wil ik zo min mogelijk bewegen omdat het dan nog zeerder deed.

Ook heb ik vaak als ik sochtends wakker wordt dat ik echt last van mijn schouderbladen heb, soort stijfheid. En kan dan moeilijk opstaan, maar na bewegen zakt het af. Of ik kan moeilijk op 1 zij liggen want dan voel ik krampachtig gevoel rond mijn borst.

Gisteren ook op het werk. Ik tilde de stofzuiger en opeens voelde ik toch kramp tussen mijn borstbeen. Ik schrok maar deed echt zeer. Als ik in ademde voelde ik het een beetje. Ik was gelijk bang en dacht als er maar niks gebeurd. Maar na een tijd was het ook al weg.

In het verleden wel het syndroom van Tietze gehad.... maar het was niet het hart zei de huisarts... En toch wil ik weer een afspraak maken, maar twijfel ook om het niet te doen...