Psyche
alle pijlers
Angst om niet te kunnen slapen houdt me wakker
maandag 25 maart 2019 om 08:47
Sinds een klein jaar slaap ik af en toe hondsberoerd. Ik word er zo gefrustreerd van! Het is begonnen in een periode van veel stress en life-events. Achteraf een soort combinatie van overspannenheid en overgangsklachten. Ik was toen nachtenlang wakker, en had daarnaast ook flink last van angst- en paniekklachten en somberheidsgevoelens.
Nu gaat dat stukken beter. Ik merk wel dat ik nog stressgevoelig ben, maar mijn stemming is meestal goed en angst en paniek heb ik geen last meer van. Maar dat slapen blijft een probleem. Het is de angst om niet te kunnen slapen, die me wakker houdt, denk ik. Het is een op zichzelf staand probleem geworden.
Sinds een aantal weken heb ik een nieuwe baan en gebruik de nachten vóór ik moet werken, slaapmedicatie. Anders weet ik zeker dat het niet zal lukken. Dit is drie keer per week, de andere nachten slaap ik vaak toch wel, soms minder en soms veel te weinig – vannacht heb ik uren wakker gelegen en toen ik eenmaal sliep, heel onrustig, veel dromen, tig keer wakker worden tussendoor en ook weer veel te vroeg wakker.
Wat ik heb geprobeerd. Mindfulness cursus – veel aan gehad, daardoor raak ik niet meer zo in paniek en ga ik minder meer doemdenken (‘ik kan nooit meer slapen, nu gaat alles in mijn leven mis’). CBD olie (werd ik hyperalert van), ontspannings-en ademhalingsoefeningen, slaapoefentherapie bij een cesartherapeut, slaappsycholoog (dit was wel op het hoogtepunt van mijn angstklachten dus eigenlijk lag de focus toen niet goed; ben toen naar een psycholoog gegaan die me beter kon ondersteunen bij de angst), magnesiumpillen, magnesiumbaden, alle denkbare voedingssupplementen, hardlopen, yoga, gezond eten.
Later naar bed gaan, in bed blijven, eruit gaan, wat lezen, een glas wijn drinken, denkspelletjes, afleiding zoeken, seks, klagen tegen mijn man. Heb ook een tijd AD geslikt en toen sliep ik goed, maar dat vind ik nogal heftig en qua stemming is dat ook niet meer nodig. Ik ben wel weer de anticonceptiepil gaan slikken omdat aan overgangs/PMS klachten wordt gedacht (ik ben 43), sindsdien voel ik me wel stabieler.
Nou ja… ik denk dat ik het mogelijke eraan doe maar niets helpt afdoende. Het is hooguit iets beter te doorstaan. Slaap wordt een soort obsessie. Na zo’n totale kutnacht als vannacht ben ik er weer erg mee bezig en maak ik me er zorgen over. Hoe moet dat nou? Ga ik ooit nog goed slapen? Hoe kan ik mijn werk goed doen als ik die medicatie niet meer gebruik? Dat kan ik toch niet eeuwig blijven doen? Hoe doen mensen dat, slapen? Waarom kon ik dat vroeger wel en nu ineens niet meer?
Eens een uurtje wakker liggen vind ik echt geen drama. Maar bij mij duurt het meteen uren, en ik kan ook niet denken ‘dan lig ik maar gewoon lekker in bed, rust ik ook uit’ want ik voel me dan ontzettend gejaagd. Het lukt me wel mijn spieren te ontspannen en rustig te ademen, maar mijn hartslag is dan erg hoog en ik heb zo’n zenuwenknoop in mijn maag. Op een gegeven moment wint de slaapbehoefte het van de zenuwen, maar dan zijn we al uren verder.
Overdag slapen lukt me nauwelijks en heb ik ook geen tijd voor, want werk of gezin/huishouden.
En waar maak ik me dan zo zenuwachtig over? Tja, ik pieker over die slaap en hoe dat ooit goed moet komen. Maar waar het vroeger prima hielp om tegen mezelf te zeggen: ‘joh, met een paar uurtjes slaap functioneer ik ook wel’ (want ik heb inmiddels ervaren dat dat zo is), en ‘ik val vroeg of laat echt wel in slaap’ (want ook dat klopt), krijg ik mijzelf op geen enkele manier meer rustig. Het lijkt wel alsof mijn lichaam in een soort hyperalerte staat komt, daar valt niet meer tegenop te mindfulnessen. Is dat dan toch die overgang, en hoe lang moet dat dan wel niet duren?
Ik blijf dit het zo spuugvervelend vinden. Die uren ’s nachts duren eindeloos. Ik weet van gekkigheid niet meer waar ik het zoeken moet. Ik kan nooit ergens op rekenen. En vooral mis ik het INTENS om in bed te stappen met de zekerheid die ik decennialang had: ‘ik ga lekker slapen!’ Altijd stap ik met lichte stress in bed over of het wel gaat lukken. Ik weet ook dat dat hetgeen is dat me in de weg zit. Ik moet de controle loslaten. Maar hoe, in vredesnaam, doe ik dat? Iemand die met een frisse blik naar dit verhaal kan kijken?
Nu gaat dat stukken beter. Ik merk wel dat ik nog stressgevoelig ben, maar mijn stemming is meestal goed en angst en paniek heb ik geen last meer van. Maar dat slapen blijft een probleem. Het is de angst om niet te kunnen slapen, die me wakker houdt, denk ik. Het is een op zichzelf staand probleem geworden.
Sinds een aantal weken heb ik een nieuwe baan en gebruik de nachten vóór ik moet werken, slaapmedicatie. Anders weet ik zeker dat het niet zal lukken. Dit is drie keer per week, de andere nachten slaap ik vaak toch wel, soms minder en soms veel te weinig – vannacht heb ik uren wakker gelegen en toen ik eenmaal sliep, heel onrustig, veel dromen, tig keer wakker worden tussendoor en ook weer veel te vroeg wakker.
Wat ik heb geprobeerd. Mindfulness cursus – veel aan gehad, daardoor raak ik niet meer zo in paniek en ga ik minder meer doemdenken (‘ik kan nooit meer slapen, nu gaat alles in mijn leven mis’). CBD olie (werd ik hyperalert van), ontspannings-en ademhalingsoefeningen, slaapoefentherapie bij een cesartherapeut, slaappsycholoog (dit was wel op het hoogtepunt van mijn angstklachten dus eigenlijk lag de focus toen niet goed; ben toen naar een psycholoog gegaan die me beter kon ondersteunen bij de angst), magnesiumpillen, magnesiumbaden, alle denkbare voedingssupplementen, hardlopen, yoga, gezond eten.
Later naar bed gaan, in bed blijven, eruit gaan, wat lezen, een glas wijn drinken, denkspelletjes, afleiding zoeken, seks, klagen tegen mijn man. Heb ook een tijd AD geslikt en toen sliep ik goed, maar dat vind ik nogal heftig en qua stemming is dat ook niet meer nodig. Ik ben wel weer de anticonceptiepil gaan slikken omdat aan overgangs/PMS klachten wordt gedacht (ik ben 43), sindsdien voel ik me wel stabieler.
Nou ja… ik denk dat ik het mogelijke eraan doe maar niets helpt afdoende. Het is hooguit iets beter te doorstaan. Slaap wordt een soort obsessie. Na zo’n totale kutnacht als vannacht ben ik er weer erg mee bezig en maak ik me er zorgen over. Hoe moet dat nou? Ga ik ooit nog goed slapen? Hoe kan ik mijn werk goed doen als ik die medicatie niet meer gebruik? Dat kan ik toch niet eeuwig blijven doen? Hoe doen mensen dat, slapen? Waarom kon ik dat vroeger wel en nu ineens niet meer?
Eens een uurtje wakker liggen vind ik echt geen drama. Maar bij mij duurt het meteen uren, en ik kan ook niet denken ‘dan lig ik maar gewoon lekker in bed, rust ik ook uit’ want ik voel me dan ontzettend gejaagd. Het lukt me wel mijn spieren te ontspannen en rustig te ademen, maar mijn hartslag is dan erg hoog en ik heb zo’n zenuwenknoop in mijn maag. Op een gegeven moment wint de slaapbehoefte het van de zenuwen, maar dan zijn we al uren verder.
Overdag slapen lukt me nauwelijks en heb ik ook geen tijd voor, want werk of gezin/huishouden.
En waar maak ik me dan zo zenuwachtig over? Tja, ik pieker over die slaap en hoe dat ooit goed moet komen. Maar waar het vroeger prima hielp om tegen mezelf te zeggen: ‘joh, met een paar uurtjes slaap functioneer ik ook wel’ (want ik heb inmiddels ervaren dat dat zo is), en ‘ik val vroeg of laat echt wel in slaap’ (want ook dat klopt), krijg ik mijzelf op geen enkele manier meer rustig. Het lijkt wel alsof mijn lichaam in een soort hyperalerte staat komt, daar valt niet meer tegenop te mindfulnessen. Is dat dan toch die overgang, en hoe lang moet dat dan wel niet duren?
Ik blijf dit het zo spuugvervelend vinden. Die uren ’s nachts duren eindeloos. Ik weet van gekkigheid niet meer waar ik het zoeken moet. Ik kan nooit ergens op rekenen. En vooral mis ik het INTENS om in bed te stappen met de zekerheid die ik decennialang had: ‘ik ga lekker slapen!’ Altijd stap ik met lichte stress in bed over of het wel gaat lukken. Ik weet ook dat dat hetgeen is dat me in de weg zit. Ik moet de controle loslaten. Maar hoe, in vredesnaam, doe ik dat? Iemand die met een frisse blik naar dit verhaal kan kijken?
maandag 25 maart 2019 om 10:49
Heel herkenbaar, slaapangst.
Wat mij het meest heeft geholpen is het lezen van dit boek:
https://slaapwijzer.net/slaapproblemen- ... -7stappen/
Effectiever dan slaapmedicatie en mindfulness. Voor mij althans. Mijn wekker heb ik verbannen.
Wat mij het meest heeft geholpen is het lezen van dit boek:
https://slaapwijzer.net/slaapproblemen- ... -7stappen/
Effectiever dan slaapmedicatie en mindfulness. Voor mij althans. Mijn wekker heb ik verbannen.
maandag 25 maart 2019 om 10:49
Ik denk dat een heleboel mensen dat kennen; je bent altijd bang niet te slagen in dat wat er van je verwacht wordt. Dus daar anticipeer je op. Angst is in wezen bedoeld om jou te redden dus een belangrijk deel van je "ïk".fiona2018 schreef: ↑25-03-2019 10:39Dat is wel heel makkelijk gezegd. Ik wilde niets liever dan slapen, het was bij mij echt een stressreactie. Als ik er niet vroeg uit hoefde viel ik gewoon in slaap. Maar als de wekker stond ging ik liggen tellen. Nog 5 uur slaap, nog 4 uur slaap. Ik piekerde niet, had alleen de adrenaline in mijn lijf omdat ik me zorgen maakte of het wel zou lukken om te slapen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 25 maart 2019 om 11:00
Nee zeker niet hard bedoeld. Je lichaam heeft verschillende regie-afdelingen die het niet eens zijn. Zoiets bedoel ik.
Succes en sterkte allemaal.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 25 maart 2019 om 11:09
Ik heb hier ook last van. Heel herkenbaar. Ik heb ook genoeg in m'n leven meegemaakt dat het ook niet heel gek is. Wat ik merk is dat ik daardoor gewoon heel snel uit balans raak. En niet alleen door negatieve dingen. Zo slaap ik bijvoorbeeld ook niet zonder hulp als ik de volgende dag op vakantie ga. Of als ik een presentatie moet geven (en dat moet ik tegenwoordig best vaak). Of als ik een belangrijke afspraak heb. Om gek van te worden. Ik slikte dus wel elke dag een oxazepam maar merk ook gewoon dat ik daar duf van word. Idem voor de zwaardere versie van Melatonine. Ik heb de oxa nu afgebouwd naar een halve per dag voor het slapen gaan en ben de volgende stap - helemaal niks - nog even voor me uit aan het schuiven.
Een slaaproutine helpt bij mij een beetje. Dat van die hoge hartslag herken ik ook. Dan leg ik m'n hoofd op m'n kussen en hoor ik alweer m'n hart bonzen en weet ik hoe laat het is (moeilijk inslapen). Ik ben trouwens ongeveer net zo oud als jij.
Een slaaproutine helpt bij mij een beetje. Dat van die hoge hartslag herken ik ook. Dan leg ik m'n hoofd op m'n kussen en hoor ik alweer m'n hart bonzen en weet ik hoe laat het is (moeilijk inslapen). Ik ben trouwens ongeveer net zo oud als jij.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 25 maart 2019 om 11:11
Ik heb wel eens ergens gelezen dat soldaten training krijgen over wat ze kunnen doen om te kunnen slapen/ gedachten te verzetten / niet teveel in paniek te raken, als ze gegijzeld worden door de vijand. Om hun gedachten tot rust te kunnen brengen werd de tip gegeven om aan iets anders te gaan denken, wat wat inspanning kost. Bijvoorbeeld, stel ik mag zelf mijn eigen droomhuis bouwen, wat wil ik dan en hoe pak ik dat aan vanaf fundering af aan, wat moet ik allemaal kopen en waar, etc. Daarop focussen en telkens als je gedachten afdwalen weer teug naar het onderwerp.
Nou ja, zoiets pas ik vaak toe als ik niet kan slapen. Niet bovenstaand voorbeeld, maar iets wat voor mij werkt, bijv wat ik kan doen als er op mijn werk opeens brand uitbreekt, waar moet ik aan denken welke stappen ondernemen, etc. Geeft mij een prettig gevoel om daar een plan voor te hebben en om over verschillende scenario’s te denken. Vaak val ik daarmee in slaap. Is natuurlijk persoonlijk, maar misschien kan je voor jezelf ook zo’n soort afleiding creeeren, weg van je eigen niet functionele gedachten.
Een piekerkwartier kan je ook nog instellen, dat je een kwartier lang overal over mag piekeren en daarna niet meer.
Nou ja, zoiets pas ik vaak toe als ik niet kan slapen. Niet bovenstaand voorbeeld, maar iets wat voor mij werkt, bijv wat ik kan doen als er op mijn werk opeens brand uitbreekt, waar moet ik aan denken welke stappen ondernemen, etc. Geeft mij een prettig gevoel om daar een plan voor te hebben en om over verschillende scenario’s te denken. Vaak val ik daarmee in slaap. Is natuurlijk persoonlijk, maar misschien kan je voor jezelf ook zo’n soort afleiding creeeren, weg van je eigen niet functionele gedachten.
Een piekerkwartier kan je ook nog instellen, dat je een kwartier lang overal over mag piekeren en daarna niet meer.
maandag 25 maart 2019 om 12:00
Ik lees jullie oxazepam gebruiken, waarom wordt dat voorgeschreven en geen temazepam, als het om slapen gaat? Oprechte vraag hoor, geen kritiek. Temazepam is nl een inslaper en werkt kort, ik heb daar geen last van de volgende dag, deze werkt dan niet meer door, los van het feit dat ik uiteraard meer uitgerust ben als ik zo’n pil niet nodig heb en een normale nachtrust achter de rug heb.
maandag 25 maart 2019 om 12:08
Oei dit zijn wel serieuze grote hersenkrakers voor de nacht.
Ik slaap slecht als ik weer eens wat doms gezegd heb, en bang ben dat ik verkeerd ben over gekomen. Ik pieker ook over veranderingen waar ik geen invloed op heb, maar wel vervelend vind. Bv nieuwe aanbouw buren ook wel ander soortige dingen hoor en ik baal dan want ik heb er geen invloed op, maar zit er wel mee. Ook als ik moet presenteren de volgende dag kan ik onrustig slapen. Hierboven las ik, op vakantie gaan, dan slaap ik ook slecht. Helemaal als ik bv om 4 uur op moet of zo. En tijdens een vakantie kan ik ook erg slecht slapen dan heb ik altijd slaappillen mee! En die gebruik indien nodig. Door het vreemde bed komt het vast maar meestal komt het dan ook door allerlei indrukken dat ik de slaap niet kan vatten, net als bij een nieuwe baan of zo. Kortom als mijn hoofd vol zit heeft het invloed op mijn slapen.
maandag 25 maart 2019 om 12:19
Temazepam kan ik hooguit eens per week gebruiken, als ik het vaker doe werkt het niet meer. Oxazepam werkt voor mij altijd als een tierelier. En ik gebruik geen grote doses, dus de volgende dag voel ik mij prima.Tessa44- schreef: ↑25-03-2019 12:00Ik lees jullie oxazepam gebruiken, waarom wordt dat voorgeschreven en geen temazepam, als het om slapen gaat? Oprechte vraag hoor, geen kritiek. Temazepam is nl een inslaper en werkt kort, ik heb daar geen last van de volgende dag, deze werkt dan niet meer door, los van het feit dat ik uiteraard meer uitgerust ben als ik zo’n pil niet nodig heb en een normale nachtrust achter de rug heb.
maandag 25 maart 2019 om 12:22
@Boannan: wat goed dat je al zover hebt afgebouwd naar een halve per dag. Hoe is jouw ervaring met melatonine? Ik heb dat tot nu toe niet aangedurfd, omdat ik bang ben dat het mijn eigen melatonine-aanmaak overhoop gooit. En ook omdat ik geloof dat de oorzaak bij mij niet een tekort aan melatonine is, maar een teveel aan stresshormonen.
Heb jij ook het idee dat het met jou leeftijd te maken heeft? Ik vind het zo apart dat ik altijd zo'n goede slaper ben geweest, en van het ene op het andere moment ineens niet meer.
Heb jij ook het idee dat het met jou leeftijd te maken heeft? Ik vind het zo apart dat ik altijd zo'n goede slaper ben geweest, en van het ene op het andere moment ineens niet meer.
maandag 25 maart 2019 om 12:33
maandag 25 maart 2019 om 12:34
Dat hoor je best vaak hoor dat hormonen van invloed kunnen zijn, heb je dat ook met je huisarts besproken?
maandag 25 maart 2019 om 12:43
Ja. Ze geeft er niet echt uitsluitsel over, maar heeft me wel de pil voorgeschreven. Sinds ik die weer gebruik, voel ik mij absoluut emotioneel stabieler. Ik ben ook bij een overgangsconsulente geweest. Deze vertelde mij dat al jaren vóór de echte overgang begint, de hormonen flink kunnen gaan rommelen, wat voor allerlei klachten kan zorgen. Ik zweet me ook regelmatig het ongans, dus het zou heel goed kunnen.
maandag 25 maart 2019 om 12:54
slik je hem wel zonder stopweek?Aureel schreef: ↑25-03-2019 12:43Ja. Ze geeft er niet echt uitsluitsel over, maar heeft me wel de pil voorgeschreven. Sinds ik die weer gebruik, voel ik mij absoluut emotioneel stabieler. Ik ben ook bij een overgangsconsulente geweest. Deze vertelde mij dat al jaren vóór de echte overgang begint, de hormonen flink kunnen gaan rommelen, wat voor allerlei klachten kan zorgen. Ik zweet me ook regelmatig het ongans, dus het zou heel goed kunnen.
maandag 25 maart 2019 om 12:57
De lichte melatonine helpt me niet maar de zwaardere wel. Maar ook daarvan voel ik me duf overdag. Dus ik wil graag overal vanaf. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit heel vele last gehad met afbouwen. De afhankelijkheid zit voor mijn gevoel meer tussen mijn oren dan een echte lichamelijke afhankelijkheid.Aureel schreef: ↑25-03-2019 12:22@Boannan: wat goed dat je al zover hebt afgebouwd naar een halve per dag. Hoe is jouw ervaring met melatonine? Ik heb dat tot nu toe niet aangedurfd, omdat ik bang ben dat het mijn eigen melatonine-aanmaak overhoop gooit. En ook omdat ik geloof dat de oorzaak bij mij niet een tekort aan melatonine is, maar een teveel aan stresshormonen.
Heb jij ook het idee dat het met jou leeftijd te maken heeft? Ik vind het zo apart dat ik altijd zo'n goede slaper ben geweest, en van het ene op het andere moment ineens niet meer.
Ik heb wel vaker slechte periodes in mijn leven gehad. Altijd stress gerelateerd maar nu ik ouder word lijkt het wel erger. Ik heb niet heel veel stress en toch steeds meer last van moeite met slapen.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 25 maart 2019 om 17:33
Hoi,
Ik heb geen last van slaapangst, maar ben wel bang om niet op tijd wakker te worden (ben een keer finaal door de wekker heengeslapen op een belangrijke dag).
Voorheen had ik dan dus echt slapeloze nachten, maar ook het onrustige gevoel, het constant draaien, hoofd naar links, dan weer naar rechts, op m’n zij, nee toch weer terug, naar de wc of toch niet, verschrikkelijk. Dat in combinatie met teveel over dingen nadenken waar je op dat moment helemaal geen invloed op kan hebben. De horror.
Sinds een tijd heb ik Storytel. En op nachten dat ik weet dat ik niet ga slapen, zet ik een luisterboek op. En dan niet van die zelfhulp ontspanningsboeken, maar gewoon iets wat ik leuk vind en vaak iets wat ik eerder geluisterd heb.
Ik heb dan niet een perfecte slaap maar ik ontspan wel beter. En vaak mis ik stukken dus dan heb ik toch wel gedoezeld. Soms zet ik de timer aan in de hoop dat ik de slaap wel gevat heb na een uur, soms laat ik het gewoon doorspelen.
Ik vind de stem van Steven Fry heerlijk dus ik luister nu naar Harry Potter, daar geniet ik ook echt van. Ondanks dat ik de boeken en films al tig keer gelezen/gezien heb.
Het is een beetje uitvinden welke soort boeken voor jou werken, maar het is het proberen waard!
Succes!
Ik heb geen last van slaapangst, maar ben wel bang om niet op tijd wakker te worden (ben een keer finaal door de wekker heengeslapen op een belangrijke dag).
Voorheen had ik dan dus echt slapeloze nachten, maar ook het onrustige gevoel, het constant draaien, hoofd naar links, dan weer naar rechts, op m’n zij, nee toch weer terug, naar de wc of toch niet, verschrikkelijk. Dat in combinatie met teveel over dingen nadenken waar je op dat moment helemaal geen invloed op kan hebben. De horror.
Sinds een tijd heb ik Storytel. En op nachten dat ik weet dat ik niet ga slapen, zet ik een luisterboek op. En dan niet van die zelfhulp ontspanningsboeken, maar gewoon iets wat ik leuk vind en vaak iets wat ik eerder geluisterd heb.
Ik heb dan niet een perfecte slaap maar ik ontspan wel beter. En vaak mis ik stukken dus dan heb ik toch wel gedoezeld. Soms zet ik de timer aan in de hoop dat ik de slaap wel gevat heb na een uur, soms laat ik het gewoon doorspelen.
Ik vind de stem van Steven Fry heerlijk dus ik luister nu naar Harry Potter, daar geniet ik ook echt van. Ondanks dat ik de boeken en films al tig keer gelezen/gezien heb.
Het is een beetje uitvinden welke soort boeken voor jou werken, maar het is het proberen waard!
Succes!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Praktisch ook lastiger omdat ik naast mijn man slaap, die wil vast niet meeluisteren. Maar dan maar oortjes in.
maandag 25 maart 2019 om 21:44
Oh ja! Gewoon oortjes in! Mijn moeder piekerde ook zo veel en nu met een luisterboek gaat het gewoon goed! Mijn vader leert leven met die oortjes begreep ik. Haha, ze kunnen ook gewoon uit indien nodig
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
dinsdag 26 maart 2019 om 09:36
Hier iemand met precies hetzelfde probleem. Daarnaast ook angstklachten. Enorm frustrerend. Ik denk dat het werk ritme niet aansluit bij mijn slaap behoeften. Als ik op zaterdag tot half 9 kan uitslapen, is het niet zo erg dat ik in de nacht een paar uur wakker lig. Maar op werkdagen gaat mijn wekker om kwart voor 7 en met zo'n onrustige slaap breekt me dat elke week helemaal op. Ik heb geen tips meer, want ik heb zelf ook al alles geprobeerd en ik wil niet aan de slaapmedicatie.
Groetjes!
dinsdag 26 maart 2019 om 13:36
Hallo Because, ik werk vandaag dus gisteren medicatie ingenomen. Geslapen als een blok! Ik was zo moe dat het zonder medicatie wellicht ook wel gelukt was. Maar omdat ik werk en er gedoe is over mijn contract, durf ik dat nog niet aan.
Ga wel achter luisterboeken aan, lijkt me ideaal om mijn gedachten af te leiden van het gepieker. En heb toch weer een afspraak gemaakt bij een slaappsycholoog. Misschien was van de zomer niet het juiste moment en ik denk dat ik qua overtuigingen en gepieker wel wat relativering kan gebruiken.
Ook het boek van Guy Meadows heb ik weer uit de bieb gehaald.
Allemaal goeie tips gekregen die ik ergens wel wist, maar soms zakt het blijkbaar een beetje weg in de poel van vermoeidheid en stres... Dus dank voor het meedenken!!
Ga wel achter luisterboeken aan, lijkt me ideaal om mijn gedachten af te leiden van het gepieker. En heb toch weer een afspraak gemaakt bij een slaappsycholoog. Misschien was van de zomer niet het juiste moment en ik denk dat ik qua overtuigingen en gepieker wel wat relativering kan gebruiken.
Ook het boek van Guy Meadows heb ik weer uit de bieb gehaald.
Allemaal goeie tips gekregen die ik ergens wel wist, maar soms zakt het blijkbaar een beetje weg in de poel van vermoeidheid en stres... Dus dank voor het meedenken!!
