Psyche
alle pijlers
Angst overwinnen, leven zoals jij dat wilt
zaterdag 10 maart 2018 om 12:56
Ik ben het zat om in angst te leven. Gisteren laatst CGT gehad. Weer opnieuw sessies ingepland, maar die starten pas vanaf juni. Ik was 2 jaar angstvrij. Maar het is weer teruggekeerd maar waarom weet ik niet. Toch langdurig onder stress gestaan? Ik heb veel meegemaakt en de gevolgen merk ik later pas.
Ik ben bang om mijn angst onder ogen te zien maar ik weet: Hier ga ik uit komen. Het blijft een gevoelig punt bij mij, aldus ook mijn psycholoog, Dat ik daar gevoeliger voor ben dan een ander. Het is alleen een kwestie om er mee leren omgaan, en er niet meer bang voor te hoeven zijn.
Ik wil mijn leven niet leiden door angst.
Het zal veel motivatie en inspanning vragen maar hier ik ga hier ooit uit komen.
Ik krijg eerst een online training waarmee ik thuis kan oefenen om handvaten te krijgen.
Bij mijn is een gegeneraliseerde angststoornis vastgesteld, een paniekstoornis en hypochondrie.
Ik let echt letterlijk op alles wat ik mijn lichaam voel. Durf zo moeilijk om de controle los te laten. Maar wil nu de regie in handen hebben en mijn angst niet zien als vijand maar als vriend.
Me er niet druk om maken wat ik voel in het lichaam. Door alle gedachten in mijn hoofd voel ik van alles. Duizelig, spierspanning, moe etc. IK let constant op alles, maar het is nu genoeg geweest. Ik ben gewoon bang dat ik duizelig wordt, zomaar ineens. Ergens op straat of wat dan ook. IK heb dat 1 keer gehad vorig jaar toen ik wakker werd. Alles draaide om mij heen en sindsdien let ik er erg veel op.
Aan mijn psycholoog weet ik precies te vertellen hoe angst werkt en wat het is. Maar vind het moeilijk om mezelf te overtuigen. Ik heb mezelf voorgenomen om geen dingen uit de weg te gaan. Vaak overvalt mijn onverwachts een gevoel van angst. Vooral in de winkel en op straat. Bang dat er wat gaat gebeuren. Dat de grond onder mijn voeten verdwijnt. Maar hoe meer ik er aandacht aan besteed hoe erger het lijkt te worden. IK denk dat ik van alles heb en ben een ster in googlen. Bijvoorbeeld de hele tijd een soort raar gevoel in het hoofd, en dan ga ik echt checken of de symptomen overeen komen. Het voelt als duizeligheid maar ik weet het niet. Als ik iets lees en denk van Oh nee die symptoom heb ik niet. Dan valt het wel mee.
Ik wil meer rust in mijn hoofd. En niet teveel tegen alles vechten of er teveel mee bezig zijn.
Dat wil ik doen door afleiding te zoeken, een nieuwe hobby etc. Heb laatst een kleurboek voor volwassenen gekocht. Daar ga ik lekker in bezig.
Ik wil mij minder druk maken, minder googlen, minder met de laptop en telefoon. Meer leven etc.
Maar voel mij gewoon constant gespannen, verhoogde spierspanning etc. Soms denk ik het is geen angst, er is wat anders aan de hand. Soms kan ik gewoon niet meer relatieveren.
Ik vind het gewoon erg moeilijk om mezelf moed in te spreken, positief denken etc. Ik wil niet teveel bezig zijn met angst. Maar nu heb ik besloten ik ga ervoor. Ik ga mezelf overtuigen dat er niks aan de hand is, dat ik gezond ben of dat er niet zomaar wat gebeurd. En ja als er wel wat gebeurd, dan is dat maar zo, dat zien we dan wel weer. Maar het blijft moeilijk.
Hoe zijn jullie van je angst afgekomen? Wat doen jullie in zo situatie? Wat zijn jullie wijsheden?
Nog meer mensen die leiden aan angststoornis? Misschien dat we elkaar een hart onder de riem kunnen steken.
Ik ben bang om mijn angst onder ogen te zien maar ik weet: Hier ga ik uit komen. Het blijft een gevoelig punt bij mij, aldus ook mijn psycholoog, Dat ik daar gevoeliger voor ben dan een ander. Het is alleen een kwestie om er mee leren omgaan, en er niet meer bang voor te hoeven zijn.
Ik wil mijn leven niet leiden door angst.
Het zal veel motivatie en inspanning vragen maar hier ik ga hier ooit uit komen.
Ik krijg eerst een online training waarmee ik thuis kan oefenen om handvaten te krijgen.
Bij mijn is een gegeneraliseerde angststoornis vastgesteld, een paniekstoornis en hypochondrie.
Ik let echt letterlijk op alles wat ik mijn lichaam voel. Durf zo moeilijk om de controle los te laten. Maar wil nu de regie in handen hebben en mijn angst niet zien als vijand maar als vriend.
Me er niet druk om maken wat ik voel in het lichaam. Door alle gedachten in mijn hoofd voel ik van alles. Duizelig, spierspanning, moe etc. IK let constant op alles, maar het is nu genoeg geweest. Ik ben gewoon bang dat ik duizelig wordt, zomaar ineens. Ergens op straat of wat dan ook. IK heb dat 1 keer gehad vorig jaar toen ik wakker werd. Alles draaide om mij heen en sindsdien let ik er erg veel op.
Aan mijn psycholoog weet ik precies te vertellen hoe angst werkt en wat het is. Maar vind het moeilijk om mezelf te overtuigen. Ik heb mezelf voorgenomen om geen dingen uit de weg te gaan. Vaak overvalt mijn onverwachts een gevoel van angst. Vooral in de winkel en op straat. Bang dat er wat gaat gebeuren. Dat de grond onder mijn voeten verdwijnt. Maar hoe meer ik er aandacht aan besteed hoe erger het lijkt te worden. IK denk dat ik van alles heb en ben een ster in googlen. Bijvoorbeeld de hele tijd een soort raar gevoel in het hoofd, en dan ga ik echt checken of de symptomen overeen komen. Het voelt als duizeligheid maar ik weet het niet. Als ik iets lees en denk van Oh nee die symptoom heb ik niet. Dan valt het wel mee.
Ik wil meer rust in mijn hoofd. En niet teveel tegen alles vechten of er teveel mee bezig zijn.
Dat wil ik doen door afleiding te zoeken, een nieuwe hobby etc. Heb laatst een kleurboek voor volwassenen gekocht. Daar ga ik lekker in bezig.
Ik wil mij minder druk maken, minder googlen, minder met de laptop en telefoon. Meer leven etc.
Maar voel mij gewoon constant gespannen, verhoogde spierspanning etc. Soms denk ik het is geen angst, er is wat anders aan de hand. Soms kan ik gewoon niet meer relatieveren.
Ik vind het gewoon erg moeilijk om mezelf moed in te spreken, positief denken etc. Ik wil niet teveel bezig zijn met angst. Maar nu heb ik besloten ik ga ervoor. Ik ga mezelf overtuigen dat er niks aan de hand is, dat ik gezond ben of dat er niet zomaar wat gebeurd. En ja als er wel wat gebeurd, dan is dat maar zo, dat zien we dan wel weer. Maar het blijft moeilijk.
Hoe zijn jullie van je angst afgekomen? Wat doen jullie in zo situatie? Wat zijn jullie wijsheden?
Nog meer mensen die leiden aan angststoornis? Misschien dat we elkaar een hart onder de riem kunnen steken.
zaterdag 10 maart 2018 om 13:04
zaterdag 10 maart 2018 om 13:42
Lichaamsgerichte therapie van een psycholoog of psychotherapeut is misschien zinvol in jouw situatie. Ik kan me voorstellen dat CGT te veel 'met het hoofd' werken is in jouw geval. Je probleem heeft helemaal niks te maken met snappen hoe angst werkt, jezelf overtuigen of relativeren, dat is niet waar het echte werk nodig is. Ook PMT in combinatie met psychotherapie kan helpend zijn.
zaterdag 10 maart 2018 om 14:23
Misschien dat de angst juist bedoeld is om je ervan te weerhouden vrij te leven. Vrijheid vereist een heel andere manier van in het leven staan. Je doet dan de dingen, uitsluitend voor jezelf, en vraagt je niet af of de ander wel tevreden over je is. Dat doet er namelijk niet zo toe. Als jij de anderen bevalt, dan komen ze je vanzelf wel achterna.
Pas als jij het belangrijk gaat vinden dat die anderen tevreden over je zijn en het met je eens zijn en je bewonderen dan ga je het minder belangrijk vinden om zelf gelukkig te zijn, als de anderen maar geen nare gedachten over je hebben. En omdat je zo bezig bent me de mening van die anderen, raak je steeds meer gespannen waardoor je veel makkelijker fouten maakt.
Sorry voor mijn taal; ik ben heel moe.
Pas als jij het belangrijk gaat vinden dat die anderen tevreden over je zijn en het met je eens zijn en je bewonderen dan ga je het minder belangrijk vinden om zelf gelukkig te zijn, als de anderen maar geen nare gedachten over je hebben. En omdat je zo bezig bent me de mening van die anderen, raak je steeds meer gespannen waardoor je veel makkelijker fouten maakt.
Sorry voor mijn taal; ik ben heel moe.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 10 maart 2018 om 14:28
In het leven ben je autonoom, aanvoerder of volger. Die volger moet telkens op die twee anderen letten om hun instructies op te volgen en dat maakt dat hij de hele dag heel erg bezig is.
Ik denk dat je eerste pogingen als jong kind bedoeld zijn om te trachten jezelf te zijn, maar dat je later steeds banger wordt om alleen over te blijven en dan steeds meer een volger wordt. Ik weet niet of je dat zomaar van je af kan gooien.
Maar uiteraard kan je het proberen. Wie niet waagt die niet wint.
Ik denk dat je eerste pogingen als jong kind bedoeld zijn om te trachten jezelf te zijn, maar dat je later steeds banger wordt om alleen over te blijven en dan steeds meer een volger wordt. Ik weet niet of je dat zomaar van je af kan gooien.
Maar uiteraard kan je het proberen. Wie niet waagt die niet wint.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 10 maart 2018 om 14:36
Herkenbaar ik heb helaas de oplossing nog niet gevonden. Ik kan er redelijk mee leven, maar op het moment dat ik vermoeid ben (zoals nu met een paar maanden oude baby) word het weer erger. De beste tip die ik je kan geven is gewoon echt niet googlen. Zodra ik begin te googlen en ik zie iets "herkenbaars" raak ik in paniek. De mensen om mij heen weten ook dat ze niet over bepaalde ziektes in detail en symptomen moeten gaan praten en als ik mij echt zorgen maak om iets dan vraag ik mijn man om het voor mij te googlen. Zodat hij kan inschatten of iets serieus genoeg is om naar de huisarts voor te gaan.
De piekerstoornis heb ik ook. Ik kan mij niet eens voorstellen hoe het zou zijn om te leven zonder mij constant overal druk om te maken en overal beren op de weg te zien. Ik begin te accepteren dat het bij mij hoort. Maar ik lees graag mee voor de tips.
De piekerstoornis heb ik ook. Ik kan mij niet eens voorstellen hoe het zou zijn om te leven zonder mij constant overal druk om te maken en overal beren op de weg te zien. Ik begin te accepteren dat het bij mij hoort. Maar ik lees graag mee voor de tips.
zondag 11 maart 2018 om 09:49
AD silk ik niet. En dat wil ik ook nietRose210 schreef: ↑10-03-2018 13:04Mij heeft mindfullness erg geholpen. Laat het er maar zijn, het is er toch al. Ook een anti piekertraining. Vooral dat als je in ja, maar gaat denken dat je dan moet stoppen. Soms moet ik tig keer achter elkaar de ja, maars stoppen. Maar dan stopt het ook. Heb je ook AD?
