
angst voor aanslagen

donderdag 12 januari 2017 om 07:48
Goed dat je er nu wat mee gaat doen want deze angst geef je ook over aan je kind. En dat zou heel jammer zijn. Je kunt er bang voor zijn maar dat is juist wat ze willen en met jou angst belemmer je alleen je eigen leven. Het voorkomt niets.
Hopelijk krijg je snel hulp hierbij. Succes
Hopelijk krijg je snel hulp hierbij. Succes
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
donderdag 12 januari 2017 om 08:47
quote:NoName1983 schreef op 12 januari 2017 @ 07:55:
Heb ik ook altijd vooral na een aanslag al doet het me steeds minder en maakt angst plaats voor boosheid.
Boosheid is juist wat ik vaak na de aanslag voel, angst komt daarna.
Het gekke is idd dat we onbewust een soort van voorbereid zijn op aanslagen, ik weet dat het wel weer komen gaat.
Wat 1 van jullie hierboven schreef is denk ik meer van toepassing, de toekomst.... Ik denk dat dat mijn grootste angst is, en dan niet voor een aanslag, maar voor oorlog op je eigen stoepje, en de angst die daarbij komt dat ik daar een kind in op moet voeden.
Tegelijkertijd is er denk ik een frustratie naar mij zelf, weten hoe de cijfers en kansen zijn maar ze niet echt aan willen nemen.
en het verdriet dat ik overal leuke dingen zie en wil doen terwijl ik weet hoe ergens anders de wereld ook kan zijn, schuldgevoel denk ik.
Heb ik ook altijd vooral na een aanslag al doet het me steeds minder en maakt angst plaats voor boosheid.
Boosheid is juist wat ik vaak na de aanslag voel, angst komt daarna.
Het gekke is idd dat we onbewust een soort van voorbereid zijn op aanslagen, ik weet dat het wel weer komen gaat.
Wat 1 van jullie hierboven schreef is denk ik meer van toepassing, de toekomst.... Ik denk dat dat mijn grootste angst is, en dan niet voor een aanslag, maar voor oorlog op je eigen stoepje, en de angst die daarbij komt dat ik daar een kind in op moet voeden.
Tegelijkertijd is er denk ik een frustratie naar mij zelf, weten hoe de cijfers en kansen zijn maar ze niet echt aan willen nemen.
en het verdriet dat ik overal leuke dingen zie en wil doen terwijl ik weet hoe ergens anders de wereld ook kan zijn, schuldgevoel denk ik.
donderdag 12 januari 2017 om 08:48
quote:Ameliaaa schreef op 12 januari 2017 @ 07:35:
Tip: kijk eens op you tube naar 'real heroes'. Dat zijn filmpjes die je vertrouwen in de mensheid een beetje doen herstellen. Het gaat over mensen die iets doen voor anderen, om te helpen, zonder aanziens des persoons en in gevaarlijke situaties. Om een voorbeeld te noemen, een sliert eendjes die de snelweg oversteekt, waarvoor iemand uit zijn auto springt en beide rijlanen auto's tegenhoudt om de eendjes over te laten steken. En meer van dat doort, echt fijn om te kijken, vind ik. Bedankt voor de tip!!
Tip: kijk eens op you tube naar 'real heroes'. Dat zijn filmpjes die je vertrouwen in de mensheid een beetje doen herstellen. Het gaat over mensen die iets doen voor anderen, om te helpen, zonder aanziens des persoons en in gevaarlijke situaties. Om een voorbeeld te noemen, een sliert eendjes die de snelweg oversteekt, waarvoor iemand uit zijn auto springt en beide rijlanen auto's tegenhoudt om de eendjes over te laten steken. En meer van dat doort, echt fijn om te kijken, vind ik. Bedankt voor de tip!!
donderdag 12 januari 2017 om 12:15
donderdag 12 januari 2017 om 14:05
Hoi Lilly, ik herken je angst wel hoor. Vroeger stond ik nooit stil bij dit soort dingen maar na 11 september is toch alles veranderd. Ik probeer deze angst niet m'n leven te laten beheersen (heb al genoeg angsten
maar het blijft een eng idee dat het ieder moment kan gebeuren. Gelukkig woon ik niet in de randstad maar wel in een gebied bij een kerncentrale. Overlaatst ging ik een dagje met de trein en dan zit ik ook niet op m'n gemak of een avondje naar de film ook zoiets. De laatste keer wou ik bijna de zaal uitlopen omdat er een 'eng' iemand in de zaal zat. Maar ik kan me wel voorstellen hoor dat als je zwanger bent de angst nog wat groter wordt!

donderdag 12 januari 2017 om 14:15
quote:lilly5263 schreef op 11 januari 2017 @ 09:55:
bedankt voor de link nerdopviva!
Ik ben inmiddels gestopt met nieuws kijken en kranten lezen, ergens vind ik dit heel prettig maar soms ook een beetje naïef voor een volwassen vrouw, ik moet toch gewoon aankunnen wat er in de wereld zich afspeelt?
Zijn er meer die zich afsluiten voor nieuws?
Ik zit er ook heel erg aan te denken om van Facebook af te gaan.
Tegelijkertijd ben ik heel goed in tegen mijzelf zeggen dat kansen heel klein zijn ed. maar nu moet ik het ook nog echt gaan aannemen.
Ik vind dat heel verstandig van je, waarom zou je jezelf nog ongeruster maken?
Het nieuws lees je echt niet voor de lol.
Hier ook wel angst, niet in erge mate maar ik begrijp je wel.
bedankt voor de link nerdopviva!
Ik ben inmiddels gestopt met nieuws kijken en kranten lezen, ergens vind ik dit heel prettig maar soms ook een beetje naïef voor een volwassen vrouw, ik moet toch gewoon aankunnen wat er in de wereld zich afspeelt?
Zijn er meer die zich afsluiten voor nieuws?
Ik zit er ook heel erg aan te denken om van Facebook af te gaan.
Tegelijkertijd ben ik heel goed in tegen mijzelf zeggen dat kansen heel klein zijn ed. maar nu moet ik het ook nog echt gaan aannemen.
Ik vind dat heel verstandig van je, waarom zou je jezelf nog ongeruster maken?
Het nieuws lees je echt niet voor de lol.
Hier ook wel angst, niet in erge mate maar ik begrijp je wel.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
donderdag 12 januari 2017 om 14:30
quote:Miriam1981 schreef op 12 januari 2017 @ 14:05:
Hoi Lilly, ik herken je angst wel hoor. Vroeger stond ik nooit stil bij dit soort dingen maar na 11 september is toch alles veranderd. Ik probeer deze angst niet m'n leven te laten beheersen (heb al genoeg angsten
maar het blijft een eng idee dat het ieder moment kan gebeuren. Gelukkig woon ik niet in de randstad maar wel in een gebied bij een kerncentrale. Overlaatst ging ik een dagje met de trein en dan zit ik ook niet op m'n gemak of een avondje naar de film ook zoiets. De laatste keer wou ik bijna de zaal uitlopen omdat er een 'eng' iemand in de zaal zat. Maar ik kan me wel voorstellen hoor dat als je zwanger bent de angst nog wat groter wordt!
Ik weet niet of ik hier om moet lachen of om moet huilen.
Ik woon in Rotterdam in een volkswijk en zou geen leven hebben als ik bang zou zijn in het OV, in bioscoop, theater en winkelcentrum en moest letten op "enge" mensen.
Als ik jou was zou ik hulp zoeken. Je hebt toch geen leven als je eigenlijk geen leuk dagje of avondje uit kan omdat je bang bent ?
Hoi Lilly, ik herken je angst wel hoor. Vroeger stond ik nooit stil bij dit soort dingen maar na 11 september is toch alles veranderd. Ik probeer deze angst niet m'n leven te laten beheersen (heb al genoeg angsten

Ik weet niet of ik hier om moet lachen of om moet huilen.
Ik woon in Rotterdam in een volkswijk en zou geen leven hebben als ik bang zou zijn in het OV, in bioscoop, theater en winkelcentrum en moest letten op "enge" mensen.
Als ik jou was zou ik hulp zoeken. Je hebt toch geen leven als je eigenlijk geen leuk dagje of avondje uit kan omdat je bang bent ?
donderdag 12 januari 2017 om 14:32
quote:just_sabina schreef op 12 januari 2017 @ 12:15:
Maar denk je ook echt dat een oorlog in die zin zo dichtbij is? ook als je de cijfers leest over aanslagen in het verleden en hoe groot de kans is op oorlog hier?
is het echt alleen angst of denk je ook echt dat het bij ons gaat gebeuren?
Dat is nog een strijd die ik met mijzelf voer..
Ik weet niet zo goed of het alleen angst is of dat ik ook echt denk dat het gaat gebeuren...
ik neig ernaar te denken dat het echt gaat gebeuren..
Maar denk je ook echt dat een oorlog in die zin zo dichtbij is? ook als je de cijfers leest over aanslagen in het verleden en hoe groot de kans is op oorlog hier?
is het echt alleen angst of denk je ook echt dat het bij ons gaat gebeuren?
Dat is nog een strijd die ik met mijzelf voer..
Ik weet niet zo goed of het alleen angst is of dat ik ook echt denk dat het gaat gebeuren...
ik neig ernaar te denken dat het echt gaat gebeuren..
donderdag 12 januari 2017 om 14:34
quote:Eindeloos schreef op 12 januari 2017 @ 14:15:
[...]
Ik vind dat heel verstandig van je, waarom zou je jezelf nog ongeruster maken?
Het nieuws lees je echt niet voor de lol.
Hier ook wel angst, niet in erge mate maar ik begrijp je wel.
vond het wel een lastige keuze, de frustratie naar mijzelf van ik moet toch gewoon een krant kunnen lezen zonder dat dit mij angst inboezemd.
maar goed, nu eerst maar van die angst afkomen dat er iets gebeurd
[...]
Ik vind dat heel verstandig van je, waarom zou je jezelf nog ongeruster maken?
Het nieuws lees je echt niet voor de lol.
Hier ook wel angst, niet in erge mate maar ik begrijp je wel.
vond het wel een lastige keuze, de frustratie naar mijzelf van ik moet toch gewoon een krant kunnen lezen zonder dat dit mij angst inboezemd.
maar goed, nu eerst maar van die angst afkomen dat er iets gebeurd
donderdag 12 januari 2017 om 14:35
quote:lilly5263 schreef op 12 januari 2017 @ 14:32:
[...]
Dat is nog een strijd die ik met mijzelf voer..
Ik weet niet zo goed of het alleen angst is of dat ik ook echt denk dat het gaat gebeuren...
ik neig ernaar te denken dat het echt gaat gebeuren..dan meteen de vraag... is het reëel te denken dat er hier een oorlog komt in klassieke vorm?
[...]
Dat is nog een strijd die ik met mijzelf voer..
Ik weet niet zo goed of het alleen angst is of dat ik ook echt denk dat het gaat gebeuren...
ik neig ernaar te denken dat het echt gaat gebeuren..dan meteen de vraag... is het reëel te denken dat er hier een oorlog komt in klassieke vorm?
donderdag 12 januari 2017 om 14:36
quote:lilly5263 schreef op 12 januari 2017 @ 14:32:
[...]
Dat is nog een strijd die ik met mijzelf voer..
Ik weet niet zo goed of het alleen angst is of dat ik ook echt denk dat het gaat gebeuren...
ik neig ernaar te denken dat het echt gaat gebeuren..
Dit snap ik niet.
Wat is het verschil tussen de angst ervoor en de gedachte dat het echt gaat gebeuren?
Komt toch op hetzelfde neer?
[...]
Dat is nog een strijd die ik met mijzelf voer..
Ik weet niet zo goed of het alleen angst is of dat ik ook echt denk dat het gaat gebeuren...
ik neig ernaar te denken dat het echt gaat gebeuren..
Dit snap ik niet.
Wat is het verschil tussen de angst ervoor en de gedachte dat het echt gaat gebeuren?
Komt toch op hetzelfde neer?
donderdag 12 januari 2017 om 15:24
quote:amarna schreef op 12 januari 2017 @ 14:36:
[...]
Dit snap ik niet.
Wat is het verschil tussen de angst ervoor en de gedachte dat het echt gaat gebeuren?
Komt toch op hetzelfde neer?
uhm hoe leg ik dat uit.
ondanks de angst die ik heb weet ik dat die niet helemaal gegrond is, gaat het niet van weg maar weet ergens wel dat die niet reëel is.
Maar de gedachte ( bijv oorlog ) dat het echt gaat gebeuren krijg ik niet uit mijn hoofd.
ik denk nog steeds dat dit een wazige uitleg is, mag hopen dat ik het straks bij een arts beter uit kan leggen
laten we het er op houden dat aanslagen mijn angst zijn maar dat ik weet dat de kans klein is dat ik daarbij betrokken raak, maar dat ik de gedachte van oorlog niet uit kan zetten omdat ik echt denk ( dus nog iets meer dan angst ) dat dit echt zal gebeuren
[...]
Dit snap ik niet.
Wat is het verschil tussen de angst ervoor en de gedachte dat het echt gaat gebeuren?
Komt toch op hetzelfde neer?
uhm hoe leg ik dat uit.
ondanks de angst die ik heb weet ik dat die niet helemaal gegrond is, gaat het niet van weg maar weet ergens wel dat die niet reëel is.
Maar de gedachte ( bijv oorlog ) dat het echt gaat gebeuren krijg ik niet uit mijn hoofd.
ik denk nog steeds dat dit een wazige uitleg is, mag hopen dat ik het straks bij een arts beter uit kan leggen
laten we het er op houden dat aanslagen mijn angst zijn maar dat ik weet dat de kans klein is dat ik daarbij betrokken raak, maar dat ik de gedachte van oorlog niet uit kan zetten omdat ik echt denk ( dus nog iets meer dan angst ) dat dit echt zal gebeuren
donderdag 12 januari 2017 om 18:51
Lastig idd als je zo met jezelf in strijd bent.
Hopelijk krijg je hulp waar je wat aan hebt. En blijf jezelf voorhouden datvdeze angsten niet reeel zijn.
Ik denk dat iedereen soms wel angst kent maar het mag idd niet beheersen.
Ik ken de angst als het hier om gaat niet, wat ik soms wel lastig vind is weten hoe wij leven en weten hoe mensen in Syrië nu leven. Het is aan de ene kant ver van je bed show en soms is het voor je eigen gemoedstoestand goed om er niet dagelijks mee bezig te zijn en aan de andere kant denk je het hadden ook jij en ik kunnen zijn, schuldgevoel over hoe goed we het hier hebben denk ik.
Hopelijk krijg je hulp waar je wat aan hebt. En blijf jezelf voorhouden datvdeze angsten niet reeel zijn.
Ik denk dat iedereen soms wel angst kent maar het mag idd niet beheersen.
Ik ken de angst als het hier om gaat niet, wat ik soms wel lastig vind is weten hoe wij leven en weten hoe mensen in Syrië nu leven. Het is aan de ene kant ver van je bed show en soms is het voor je eigen gemoedstoestand goed om er niet dagelijks mee bezig te zijn en aan de andere kant denk je het hadden ook jij en ik kunnen zijn, schuldgevoel over hoe goed we het hier hebben denk ik.

donderdag 12 januari 2017 om 20:58
ja ik ook ben er superbang voor en een goede vriendin van mij ook dus je bent zeker niet de enige..
Als ik door de winkel loop of door het station let ik constant op verdachte personen..zelfs in mijn sportschool en overal waar ik kom.
Check ook altijd de vluchtroutes en ik durf niet meer op vakantie te gaan en te reizen met de trein.
Naar de kerstmarkten ben ik dit jaar ook niet gedurfd en carnaval vier ik ook al 2 jaar niet meer alleen uit angst om in grote menigtes te zijn die westerse feesten vieren. Ik denk overal bij na en pieker teveel. Zie hele scenes in m gedachten gebeuren.
En het ergste vind ik nog dat er mensen zijn die andere mensen zo kunnen haten en iets aandoen terwijl die mensen hun niets gedaan hebben. Het maakt me gewoon zo verdrietig en angstig en ben ook bang voor de toekomst van mijn zoontje.
Weet echt niet hoe mijn angst zal overgaan. Denk dat mijn angst juist zo erg is omdat ik een zoontje heb want moet er niet aan denken dat iets hem overkomt of dat hij zonder mij verder moet etc..
Als ik door de winkel loop of door het station let ik constant op verdachte personen..zelfs in mijn sportschool en overal waar ik kom.
Check ook altijd de vluchtroutes en ik durf niet meer op vakantie te gaan en te reizen met de trein.
Naar de kerstmarkten ben ik dit jaar ook niet gedurfd en carnaval vier ik ook al 2 jaar niet meer alleen uit angst om in grote menigtes te zijn die westerse feesten vieren. Ik denk overal bij na en pieker teveel. Zie hele scenes in m gedachten gebeuren.
En het ergste vind ik nog dat er mensen zijn die andere mensen zo kunnen haten en iets aandoen terwijl die mensen hun niets gedaan hebben. Het maakt me gewoon zo verdrietig en angstig en ben ook bang voor de toekomst van mijn zoontje.
Weet echt niet hoe mijn angst zal overgaan. Denk dat mijn angst juist zo erg is omdat ik een zoontje heb want moet er niet aan denken dat iets hem overkomt of dat hij zonder mij verder moet etc..
vrijdag 13 januari 2017 om 09:02
quote:just_sabina schreef op 12 januari 2017 @ 18:51:
Lastig idd als je zo met jezelf in strijd bent.
Hopelijk krijg je hulp waar je wat aan hebt. En blijf jezelf voorhouden datvdeze angsten niet reeel zijn.
Ik denk dat iedereen soms wel angst kent maar het mag idd niet beheersen.
Ik ken de angst als het hier om gaat niet, wat ik soms wel lastig vind is weten hoe wij leven en weten hoe mensen in Syrië nu leven. Het is aan de ene kant ver van je bed show en soms is het voor je eigen gemoedstoestand goed om er niet dagelijks mee bezig te zijn en aan de andere kant denk je het hadden ook jij en ik kunnen zijn, schuldgevoel over hoe goed we het hier hebben denk ik.
dat blijf ik mijzelf idd voorhouden.
gister een heel gesprek met mij man gehad. hij twijfeld of ik echt angst heb of dat ik gewoon heel erg bezig ben met wat er in de wereld speelt. dat blijft maar in mijn hoofd zitten.
denk dat hij ergens een punt heeft.
Ik ben altijd veel bezig met Syrië, hoe de mensen daar moeten leven, terwijl wij gewoon onze boodschapjes doen en uit eten gaan ed.
geen idee wat ik er mee win om er zoveel aan te denken, maar dat voed denk ik tevens een beetje de angst. schuldgevoel denk ik?
ipv dat ik kan denken dat eigenlijk een groot deel van de wereld zo leeft als wij ( oke er zijn ook arme landen ) ben ik bezig met 1 land en hoe zij moeten leven. prima dat ik daar natuurlijk bij stil sta, dat het een soort bezit van mij neemt is natuurlijk niet de bedoeling
Lastig idd als je zo met jezelf in strijd bent.
Hopelijk krijg je hulp waar je wat aan hebt. En blijf jezelf voorhouden datvdeze angsten niet reeel zijn.
Ik denk dat iedereen soms wel angst kent maar het mag idd niet beheersen.
Ik ken de angst als het hier om gaat niet, wat ik soms wel lastig vind is weten hoe wij leven en weten hoe mensen in Syrië nu leven. Het is aan de ene kant ver van je bed show en soms is het voor je eigen gemoedstoestand goed om er niet dagelijks mee bezig te zijn en aan de andere kant denk je het hadden ook jij en ik kunnen zijn, schuldgevoel over hoe goed we het hier hebben denk ik.
dat blijf ik mijzelf idd voorhouden.
gister een heel gesprek met mij man gehad. hij twijfeld of ik echt angst heb of dat ik gewoon heel erg bezig ben met wat er in de wereld speelt. dat blijft maar in mijn hoofd zitten.
denk dat hij ergens een punt heeft.
Ik ben altijd veel bezig met Syrië, hoe de mensen daar moeten leven, terwijl wij gewoon onze boodschapjes doen en uit eten gaan ed.
geen idee wat ik er mee win om er zoveel aan te denken, maar dat voed denk ik tevens een beetje de angst. schuldgevoel denk ik?
ipv dat ik kan denken dat eigenlijk een groot deel van de wereld zo leeft als wij ( oke er zijn ook arme landen ) ben ik bezig met 1 land en hoe zij moeten leven. prima dat ik daar natuurlijk bij stil sta, dat het een soort bezit van mij neemt is natuurlijk niet de bedoeling
zondag 15 januari 2017 om 00:36
Inmiddels bij de huisarts geweest en een heel fijn gesprek gehad!
Waarschijnlijk heb ik last van dwangedachten. Inmiddels ben ik in mijn hoofd erg bezig met de vluchtelingen die nog in kampen verblijven. Ik heb een soort van plaats vervangende schaamte dat wij het hier goed hebben en zij zo slecht. Het probleem is alleen dat ik het dus niet gewoon waar kan nemen maar ook de hele dag mee bezig ben.
En zo loopt dat dus over van het 1 naar het ander.
Iemand hier bekend mee en wat hebben jullie er mee gedaan? Ik heb inmiddels een doorverwijzing naar een psycholoog.
Waarschijnlijk heb ik last van dwangedachten. Inmiddels ben ik in mijn hoofd erg bezig met de vluchtelingen die nog in kampen verblijven. Ik heb een soort van plaats vervangende schaamte dat wij het hier goed hebben en zij zo slecht. Het probleem is alleen dat ik het dus niet gewoon waar kan nemen maar ook de hele dag mee bezig ben.
En zo loopt dat dus over van het 1 naar het ander.
Iemand hier bekend mee en wat hebben jullie er mee gedaan? Ik heb inmiddels een doorverwijzing naar een psycholoog.

zondag 15 januari 2017 om 01:02
Echt? Dwangedachten? Zal wel hoor, ik ben geen arts maar er zijn best veel mensen die het net zo ervaren als jij doet. Maar misschien dat jij er meer tijd aan besteed, aan piekeren erover, dat kan natuurlijk. Altijd fijn he, een goed gesprek met je huisarts, als het een goeie is. Succes verder met de psycholoog.

zondag 15 januari 2017 om 10:11
Het is idd dat ik er de hele dag mee bezig ben en het langzaam zorgt voor minder genieten van dingen, ik neem het leed vd hele wereld op mijn schouders en kan vervolgens van een avond uit eten gaan minder genieten omdat ik steeds daar mee bezig ben.
Ik ben benieuwd wat de psycholoog er uiteindelijk van zegt.
Zwangerschap en hormonen beïnvloeden het wel ja, maar het is blijkbaar ook een stukje aard.
Ik ben benieuwd wat de psycholoog er uiteindelijk van zegt.
Zwangerschap en hormonen beïnvloeden het wel ja, maar het is blijkbaar ook een stukje aard.