Psyche
alle pijlers
Angst voor macht en onderdrukking
dinsdag 9 september 2008 om 19:35
Nog steeds heb ik er last van: angst voor macht, repressie en onderdrukking. Gek word ik er van, paranoia etc. Ik heb hierover wel meer op het forum geschreven en af en toe gaat het wel, maar ik merk dat ik nog steeds op m'n hoede ben.
Ik ga nu even niet opschrijven wat de oorzaken van deze klachten zijn, dat heb ik net al op de Viva-biechtstoel gedaan.
Hebben meer mensen hier last van? De angst om jezelf weer volledig kwijt te raken? Het heeft misschien ook te maken met de op hand zijnde verhuizing. Ik heb in dit huis 8 jaar gewoond, net zolang als ik de sekte waarin ik 4 jaar zat, heb verlaten, dus daar heeft het wel mee te maken. Ik heb gepoogd hier een nieuw leven op te bouwen en gedeeltelijk is dat wel gelukt en ik ben zo beniieuwd op ik dit in het volgende huis weet vol te houden en dat ik niet terug val naar af. Tips en adviezen graag.
Ik merk in het contact met mijn zusje dat deze angst ook danig in de weg staat. Zij zit ook in een kerk en ik kan deze twee kerken niet echt van elkaar scheiden. Voor mij is elke kerk slecht en ik ben voor elke dominee bang en dat zal misschien nooit meer over gaan en dat vind ik erg moeilijk, ik kan geen christelijk versje meer horen, de Bijbel is al 8 jaar gesloten en daar heb ik toch heel erg veel moeite mee, omdat er toch goede dingen in staan, maar bij mij gaat het erom hoe die Bijbel is uitgelegd, het werd in die sekte altijd erg dreigend uitgelegd, waardoor ik al 8 jaar lijd aan een fikse angststoornis.
Als ik uit de kerk weg zou gaan, dan zou de duivel me opeten, dat is me letterlijk gezegd en ik merk dat ik nog steeds erg bang ben, dat die destructieve, angstmakende, opfokkende invloed nog niet echt weg is, zij is nog heel erg aanwezig en ik kan daardoor weer nachtenlang niet slapen, maar ik mag er niet teveel aandacht aan besteden, dat is me toch gezegd in therapie, omdat ik er te heftig op reageerde, maar ik wil het natuurlijk allemaal wel verwerken en niet mijn hele leven onder een zware, angstmakende druk leven etc.
en ergens is die macht veilig, je hoeft zelf dan niet na te denken, dat doet een ander wel voor je en dat is ergens wel lekker in het begin, het lijkt alsof er voor je wordt gezorgd, maar eigenlijk is die zogenaamde zorg al een verkapte vorm van macht, van onderdrukking, langzaam word je beinvloed, gehersenspoeld en langzamerhand word je hun wereld ingezogen totdat je er zo ver in zit, dat je er bijna niet aan kan ontsnappen, zo is het in ieder geval bij mij gegaan. En toen ik weg wilde, is me dat verboden, maar ik zette door en ik was nog nooit zo blij dat iets voorbij was, maar voordat ik echt los ben geworden, dat heeft echt jaren geduurd, jarenlang, ik werd overspannen op een gegeven moment en ik kwam erachter dat dat door die sekte kwam, dat ik totaal geen moment voor mezelf had, dat alles maar draaide om god, god en nog eens god (lees: de voorganger en zijn consorten, want daar draaide het uiteindelijk om). En het erge was dat iedereen zo in de ban was van die man met zijn macht en zijn medeleiders en hun macht, dat, als ik kritiek had op de voorganger, dat iedereen me heel erg zielig en verwijtend aankeek, zo van: dat kan je toch niet zeggen, JOsefientje, die man is door god gestuurd. Ja, en dan: is hij dan perfect, kan hij dan maar doen en laten wat ie wil en als ik nu zou zeggen wat ik hier zeg, dan ontkennen ze alles en ben ik de lul, dan heb ik het gedaan en moet ik me niet bezig houden met duivelse spelletjes. Ik wilde dat ik deze gemeente nooit en te nimmer had ontmoet, echt niet, ik ben in de afgelopen 8 jaar maar zelden helemaal mezelf geweest,, ik ben nog steeds een beetje op mijn hoede en ik merk dat de angst voor macht weer terugkomt, dat ik er niet tegen bestand ben om er tegen te vechten, dat ik er te moe voor ben. Ik ben ook maar een mens en hoe kan ik vechten tegen een menigte die er van overtuigd is dat zij gelijk hebben en dat zij goed bezig zijn. Ik weet het niet.
Die menigte en hun mening lijkt groter en belangrijker dan ik en mijn mening en dat maakt me af en toe machteloos.
Ik ga nu even niet opschrijven wat de oorzaken van deze klachten zijn, dat heb ik net al op de Viva-biechtstoel gedaan.
Hebben meer mensen hier last van? De angst om jezelf weer volledig kwijt te raken? Het heeft misschien ook te maken met de op hand zijnde verhuizing. Ik heb in dit huis 8 jaar gewoond, net zolang als ik de sekte waarin ik 4 jaar zat, heb verlaten, dus daar heeft het wel mee te maken. Ik heb gepoogd hier een nieuw leven op te bouwen en gedeeltelijk is dat wel gelukt en ik ben zo beniieuwd op ik dit in het volgende huis weet vol te houden en dat ik niet terug val naar af. Tips en adviezen graag.
Ik merk in het contact met mijn zusje dat deze angst ook danig in de weg staat. Zij zit ook in een kerk en ik kan deze twee kerken niet echt van elkaar scheiden. Voor mij is elke kerk slecht en ik ben voor elke dominee bang en dat zal misschien nooit meer over gaan en dat vind ik erg moeilijk, ik kan geen christelijk versje meer horen, de Bijbel is al 8 jaar gesloten en daar heb ik toch heel erg veel moeite mee, omdat er toch goede dingen in staan, maar bij mij gaat het erom hoe die Bijbel is uitgelegd, het werd in die sekte altijd erg dreigend uitgelegd, waardoor ik al 8 jaar lijd aan een fikse angststoornis.
Als ik uit de kerk weg zou gaan, dan zou de duivel me opeten, dat is me letterlijk gezegd en ik merk dat ik nog steeds erg bang ben, dat die destructieve, angstmakende, opfokkende invloed nog niet echt weg is, zij is nog heel erg aanwezig en ik kan daardoor weer nachtenlang niet slapen, maar ik mag er niet teveel aandacht aan besteden, dat is me toch gezegd in therapie, omdat ik er te heftig op reageerde, maar ik wil het natuurlijk allemaal wel verwerken en niet mijn hele leven onder een zware, angstmakende druk leven etc.
en ergens is die macht veilig, je hoeft zelf dan niet na te denken, dat doet een ander wel voor je en dat is ergens wel lekker in het begin, het lijkt alsof er voor je wordt gezorgd, maar eigenlijk is die zogenaamde zorg al een verkapte vorm van macht, van onderdrukking, langzaam word je beinvloed, gehersenspoeld en langzamerhand word je hun wereld ingezogen totdat je er zo ver in zit, dat je er bijna niet aan kan ontsnappen, zo is het in ieder geval bij mij gegaan. En toen ik weg wilde, is me dat verboden, maar ik zette door en ik was nog nooit zo blij dat iets voorbij was, maar voordat ik echt los ben geworden, dat heeft echt jaren geduurd, jarenlang, ik werd overspannen op een gegeven moment en ik kwam erachter dat dat door die sekte kwam, dat ik totaal geen moment voor mezelf had, dat alles maar draaide om god, god en nog eens god (lees: de voorganger en zijn consorten, want daar draaide het uiteindelijk om). En het erge was dat iedereen zo in de ban was van die man met zijn macht en zijn medeleiders en hun macht, dat, als ik kritiek had op de voorganger, dat iedereen me heel erg zielig en verwijtend aankeek, zo van: dat kan je toch niet zeggen, JOsefientje, die man is door god gestuurd. Ja, en dan: is hij dan perfect, kan hij dan maar doen en laten wat ie wil en als ik nu zou zeggen wat ik hier zeg, dan ontkennen ze alles en ben ik de lul, dan heb ik het gedaan en moet ik me niet bezig houden met duivelse spelletjes. Ik wilde dat ik deze gemeente nooit en te nimmer had ontmoet, echt niet, ik ben in de afgelopen 8 jaar maar zelden helemaal mezelf geweest,, ik ben nog steeds een beetje op mijn hoede en ik merk dat de angst voor macht weer terugkomt, dat ik er niet tegen bestand ben om er tegen te vechten, dat ik er te moe voor ben. Ik ben ook maar een mens en hoe kan ik vechten tegen een menigte die er van overtuigd is dat zij gelijk hebben en dat zij goed bezig zijn. Ik weet het niet.
Die menigte en hun mening lijkt groter en belangrijker dan ik en mijn mening en dat maakt me af en toe machteloos.
dinsdag 9 september 2008 om 22:29
Jeetje Jozefientje, Wat naar!
Je bent gewoon gehersenspoeld en er is je een angstcomplex aangepraat.
Hoe de bijbel wordt vertaald door kerken is werkelijk not done en ik kan me daar al heel lang erg boos over maken.
Zoals de kerken de bijbel misbruiken voor eigenbelang, dat is absoluut niet het doel van God.
God is geen man die straft en de duivel bestaat al helemaal niet!
Wat een onzin!
Alles wat de kerk niet uitkomt is duivels. En als jij niet doet wat de kerk predikt dan chanteren en manipuleren ze je met duivels. En waarom? Gewoon eigenbelang!
Dit heeft totaal niets maar dan ook niets met geloof of liefde te maken.
God is liefde en laat je vrij en laat je zijn wie je bent.
Wat je zou kunnen helpen is een goede therapeut die natuurlijk niet christelijk is.
Of lees een goed boek van bijvoorbeeld Eckhart Tolle of Deepak Chopra.
Of lees eens boeken van de schrijver van deze site http://www.gesprekmetgod.nl/ Deze schrijver is niet christelijk!![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
Je bent gewoon gehersenspoeld en er is je een angstcomplex aangepraat.
Hoe de bijbel wordt vertaald door kerken is werkelijk not done en ik kan me daar al heel lang erg boos over maken.
Zoals de kerken de bijbel misbruiken voor eigenbelang, dat is absoluut niet het doel van God.
God is geen man die straft en de duivel bestaat al helemaal niet!
Wat een onzin!
Alles wat de kerk niet uitkomt is duivels. En als jij niet doet wat de kerk predikt dan chanteren en manipuleren ze je met duivels. En waarom? Gewoon eigenbelang!
Dit heeft totaal niets maar dan ook niets met geloof of liefde te maken.
God is liefde en laat je vrij en laat je zijn wie je bent.
Wat je zou kunnen helpen is een goede therapeut die natuurlijk niet christelijk is.
Of lees een goed boek van bijvoorbeeld Eckhart Tolle of Deepak Chopra.
Of lees eens boeken van de schrijver van deze site http://www.gesprekmetgod.nl/ Deze schrijver is niet christelijk!
woensdag 10 september 2008 om 21:21
Bedankt voor je interesse, queenie, ik heb op dit moment geen baan, ben wel aan het solliciteren, maar van het uwv moet ik eerst een beroepskeuzetest doen bij een reintegratiebureau en dat vind ik ergens wel prettig, ik heb toch wel moeite om te werken.
Ik heb idd dagbehandeling aangevraagd bij mijn therapeute, maar zij was bang dat ik daardoor achteruit zou gaan, zij had ook dgt (Linehan) aangeraden, maar dan zou ik weer tussen allemaal borderliners komen te zitten, en ik schijn toch niet voor 100% de ziekte van BPS te hebben, maar trekken ervan.
Is mijn reaktie afdoende en hoe vind je mijn bereikbaarheid? Ik voel me wel een stuk beter dan vorige keer, toen was ik erg defensief, ik ben gelukkig nu niet zo bang en zo kwetsbaar als toen, ik doe veel leuke dingen met mijn vriendinnen, ik heb alleen nu een akkefietje met mijn zus en dat zit me wel dwars, ik heb haar steun gemist tijdens mijn opname en daarna en ze wil nu helemaal niets met me te maken hebben en ik begrijp niet waarom. Ze is bang dat ik over vroeger begin, maar dat doe ik helemaal niet, ik wil gewoon normaal contact met haar en dan mag ik toch wel vertellen waar ik op dat moment mee bezig ben? Maar alles wat ik zeg, valt verkeerd, en dat doet me pijn, maar daar zal ik jou verder niet mee belasten, quenie, hoe gaat het verder met jou?
donderdag 11 september 2008 om 10:19
Ik zou me eerst even storten op een nieuwe baan, als je daar mee bezig bent heb je waarschijnlijk minder tijd om te piekeren over andere dingen. Die van die beroepskeuzetest vind ik een hele goede, maar zou er wel vaart achter zetten.
Je therapeut vind je dus te 'goed' zeg maar voor dagbehandeling, maar ben je nog wel onder behandeling bij haar? Nog steeds elke week? Hou dat wel aan, en probeer daar geen rol te spelen, maar jezelf te zijn, alleen dan heeft het zin.
Als jouw zus geen contact wil zou ik dat even laten rusten, je gaat er alleen maar weer over piekeren en over inzitten. Het is misschien ook niet goed om te veel contact te hebben gezien je verleden. Misschien is het verstandig om het een keer goed uit te praten en dan even te laten rusten?
Verder vind ik het fijn om te lezen dat je niet meer zo depressief bent en dat je leuke dingen bent gaan doen met vriendinnen! Hou dat vast!
Ik las ook ergens dat je gaat verhuizen? En hoe gaat het met je vriend? Is dat ook in een wat rustiger vaarwater gekomen?
Probeer een beetje te genieten!
Met mij gaat het goed, dankjewel voor je belangstelling.
Je therapeut vind je dus te 'goed' zeg maar voor dagbehandeling, maar ben je nog wel onder behandeling bij haar? Nog steeds elke week? Hou dat wel aan, en probeer daar geen rol te spelen, maar jezelf te zijn, alleen dan heeft het zin.
Als jouw zus geen contact wil zou ik dat even laten rusten, je gaat er alleen maar weer over piekeren en over inzitten. Het is misschien ook niet goed om te veel contact te hebben gezien je verleden. Misschien is het verstandig om het een keer goed uit te praten en dan even te laten rusten?
Verder vind ik het fijn om te lezen dat je niet meer zo depressief bent en dat je leuke dingen bent gaan doen met vriendinnen! Hou dat vast!
Ik las ook ergens dat je gaat verhuizen? En hoe gaat het met je vriend? Is dat ook in een wat rustiger vaarwater gekomen?
Probeer een beetje te genieten!
Met mij gaat het goed, dankjewel voor je belangstelling.
...
donderdag 11 september 2008 om 16:39
Ja, met mijn vriend en mij gaat het ook harststikke goed, ik kan me bijna niet meer voorstellen dat het niet goed is gegaan, ik zat nog met veel issues denk ik.
Bedankt voor je advies over die baan, ik wil aan de ene kant heel graag werken en dan parttime zodat ik ook nog tijd heb voor leuke dingen.
Naar mijn zusje ga ik voorlopig niet, ik voel me echt branden van binnen, zo boos ben ik op d'r, dus ik laat het maar even, met mijn moeder heb ik wel een goed contact, dus daar ben ik wel blij mee, dat is op een gegeven moment spontaan ontstaan toen ik begonnen ben met e-mails te sturen over wat me zo bezig houdt, ik ben gewoon mezelf geweest en daar heeft zij heel erg positief op gereageerd en dat doet me hartstikke goed, toch nog een pleister op de wonde, maar mijn zusje is nog niet zo ver, die bekijkt me nog steeds door dezelfde bril als waarmee zij mij vroeger bekeek en ik word daar alleen maar boos om, omdat ze zo bekrompen doet en zo zielig en het doet ook wel even pijn, maar ik richt me idd op de positieve dingen.
Vandaag 2 leuke films gezien: Deception en Wanted. Een thriller en een actiefilm, betere ontspanning is er niet.
Bedankt voor je advies over die baan, ik wil aan de ene kant heel graag werken en dan parttime zodat ik ook nog tijd heb voor leuke dingen.
Naar mijn zusje ga ik voorlopig niet, ik voel me echt branden van binnen, zo boos ben ik op d'r, dus ik laat het maar even, met mijn moeder heb ik wel een goed contact, dus daar ben ik wel blij mee, dat is op een gegeven moment spontaan ontstaan toen ik begonnen ben met e-mails te sturen over wat me zo bezig houdt, ik ben gewoon mezelf geweest en daar heeft zij heel erg positief op gereageerd en dat doet me hartstikke goed, toch nog een pleister op de wonde, maar mijn zusje is nog niet zo ver, die bekijkt me nog steeds door dezelfde bril als waarmee zij mij vroeger bekeek en ik word daar alleen maar boos om, omdat ze zo bekrompen doet en zo zielig en het doet ook wel even pijn, maar ik richt me idd op de positieve dingen.
Vandaag 2 leuke films gezien: Deception en Wanted. Een thriller en een actiefilm, betere ontspanning is er niet.
zaterdag 13 september 2008 om 21:01
josefientje12 ik wens je echt veel sterkte met het verwerken hiervan.
Ik copypaste hier een stukje (voor de volledige tekst zie link)
Manipulatie en Geloof
Bij manipulatie binnen de christelijke kerken wordt er onder andere gebruik gemaakt van de bijbel. Een resultaat van dit middel is dat mensen bang worden om niet te doen wat er gezegd wordt. Men gelooft dat het alleen goed is als men zo en zo handelt. Zeker als de rest van de groep zich conform de leider(s) opstelt is het moeilijk om jouw eigen gedachten/mening te erkennen. Hier geldt ook dat de leiders zich vaak niet bewust zijn van hun houding die mensen beschadigt en degradeert.
Manipulatie binnen de kerk en met de bijbel is van een zwaar kaliber. Niet alleen ben jij emotioneel gevangen maar ook wordt een en ander omkleedt met argumenten van extra zwaar gewicht. De bijbel wordt zo gehanteerd dat God aan de kant van de manipulator staat. Jij hebt geen weerwoord omdat de bijbel de allerhoogste norm is.
Hier de link voor de volledige tekst:
http://www.engedi.nl/word.../geestelijke-manipulatie/
Misschien dat je hier iets aan hebt?
Ik copypaste hier een stukje (voor de volledige tekst zie link)
Manipulatie en Geloof
Bij manipulatie binnen de christelijke kerken wordt er onder andere gebruik gemaakt van de bijbel. Een resultaat van dit middel is dat mensen bang worden om niet te doen wat er gezegd wordt. Men gelooft dat het alleen goed is als men zo en zo handelt. Zeker als de rest van de groep zich conform de leider(s) opstelt is het moeilijk om jouw eigen gedachten/mening te erkennen. Hier geldt ook dat de leiders zich vaak niet bewust zijn van hun houding die mensen beschadigt en degradeert.
Manipulatie binnen de kerk en met de bijbel is van een zwaar kaliber. Niet alleen ben jij emotioneel gevangen maar ook wordt een en ander omkleedt met argumenten van extra zwaar gewicht. De bijbel wordt zo gehanteerd dat God aan de kant van de manipulator staat. Jij hebt geen weerwoord omdat de bijbel de allerhoogste norm is.
Hier de link voor de volledige tekst:
http://www.engedi.nl/word.../geestelijke-manipulatie/
Misschien dat je hier iets aan hebt?
zondag 14 september 2008 om 17:46
Dank je Sensy12, ik heb zeker wat aan je stukje en aan de link. Het moeilijke na de manipulatie (langdurig en intensief) is het weer opbouwen van een nieuw leven zonder manipulatie, dat merk ik elke dag. Er is een leegte in mijn leven ontstaan en die leegte heb ik nog steeds na 8 jaar.
Ik was zo gewend om te doen wat anderen wilden om niet buiten de groep te vallen, dat ik niet meer wist wie ik zelf was en ik heb daar nog steeds heel veel moeite mee, omdat ik mijn hele leven gewend ben in groepen te leven en voor groepen te leven, al van mijn kinds-zijn af en op een gegeven moment weet je niet anders meer dan je te richten naar de mening van anderen.
Nu ben ik van die groepen af, god zij dank, want het heeft me heel erg veel schade gedaan, mijn eigen ik verdween in die groep, keer op keer weer en ik werd steeds ongelukkiger en ongelukkiger. En nu op zoek naar mijn ware ik, nog steeds moeilijk, mis de spiegel, de afkeuring van de groep, toen wist ik waar ik aan toe was, nu niet meer.
Ik was zo gewend om te doen wat anderen wilden om niet buiten de groep te vallen, dat ik niet meer wist wie ik zelf was en ik heb daar nog steeds heel veel moeite mee, omdat ik mijn hele leven gewend ben in groepen te leven en voor groepen te leven, al van mijn kinds-zijn af en op een gegeven moment weet je niet anders meer dan je te richten naar de mening van anderen.
Nu ben ik van die groepen af, god zij dank, want het heeft me heel erg veel schade gedaan, mijn eigen ik verdween in die groep, keer op keer weer en ik werd steeds ongelukkiger en ongelukkiger. En nu op zoek naar mijn ware ik, nog steeds moeilijk, mis de spiegel, de afkeuring van de groep, toen wist ik waar ik aan toe was, nu niet meer.
zondag 14 september 2008 om 17:49
Toch heb ik nu gelukkig goede therapie, ik zou geen andere therapie meer willen, zeker niet een therapie gebaseerd op Bijbelse grondslag, daar vertrouw ik gewoon helemaal niets meer van. Ik denk dat ik het voorlopig gezien hebt met God en alle poespas erom heen. God neem ik nog wel serieus, dat wel, maar niet dat hele gezeik eromheen, wat de mensen er van maken.
