Angst zoon 14 jaar

09-07-2023 13:08 31 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze zoon van 14 jaar heeft zolang ik mij kan herinneren angst voor veel dingen. Durfde nooit in een attractie zelfs niet in de draaimolen. Durfde pas te fietsen toen hij bijna 8 jaar was. Bang in het vliegtuig, lift, bang voor Insecten en ook wel een stukje sociale angst. Vroeger wel eens besproken met een jeugdarts van de Ggd en verteld dat het geen onbevangen kind is. Ziet overal het gevaar in en het voordeel is dat hij niet snel in zeven sloten tegelijk zal lopen. Altijd werd gezegd dit zal later wel anders worden. Nu met 14 is dit nog steeds en omdat er natuurlijk steeds meer van hem verwacht wordt valt het ook meer op. Verder een super lieve jongen en hij doet het op school ook erg goed. Maar zijn wereldje is wel klein en uitdagingen of nieuwe dingen gaat hij liever uit de weg. Nu las ik dat hypnotherapie of edmr zou kunnen helpen bij deze angsten. Iemand hier ervaring mee?

Heb contact met zijn mentor en hij krijgt volgend schooljaar wat gespekken met iemand die hier verstand van heeft en ze houden hem in de gaten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit zou goed kunnen helpen bij 1 bepaalde angst maar van wat ik uit je OP begrijp is hij altijd al angstig geweest en ligt dit ook op diverse vlakken. Ik denk dat je er beter aan doet te laten onderzoeken waar deze angsten vandaan komen, wat hieraan ten grondslag ligt. De kans is nl als je een angst verkeerd behandeld er weer een nieuwe angst ontstaat.
Hypnotherapie of EMDR voor wat dan, heeft hij een trauma?

Ik zou eens beginnen met gewone psychotherapie. Praten dus. Waar komt de angst vandaan?
RikM schreef:
09-07-2023 13:26
Hypnotherapie of EMDR voor wat dan, heeft hij een trauma?

Ik zou eens beginnen met gewone psychotherapie. Praten dus. Waar komt de angst vandaan?
Nou, dit dus.
Wel heel goed om er eens achteraan te gaan. Angsten (en ongezonde coping strategieën) zijn volgens mij beter te behandelen in een vroeg stadium/op jonge leeftijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees hier in eerste instantie geen trauma in, wat sowieso niet voor EMDR dan is.
Zijn er uberhaupt wel eens onderzoeken geweest TO?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja psycholoog ook al eens bezocht sorry vergeten te melden. Nooit een oorzaak gevonden hij is zo.. werd vaak gezegd als hij ouder wordt zal hij dmv invloed omgeving wel meer durfen, maar helaas..

Heeft geen trauma opgelopen en groeit op in een fijne en stabiele omgeving. Was er maar iets dan kun je dat misschien oplossen maar dit is hoe hij altijd al geweest is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens bezocht of meermaals?
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom iets behandelen wat waarschijnlijk gewoon in zijn karakter zit? De boodschap die daar vanuit gaat is dat hij niet goed genoeg is zoals hij nu is. Is dat wenselijk?
RikM schreef:
09-07-2023 13:26
Hypnotherapie of EMDR voor wat dan, heeft hij een trauma?

Ik zou eens beginnen met gewone psychotherapie. Praten dus. Waar komt de angst vandaan?
Emdr wordt niet alleen bij PTSS ingezet, kan ook bij angsten, eetstoornis, zelfbeeld etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar bij mijn 2 kids die beide diagnose ASS hebben. Ik zou dus niet zomaar therapie inzetten, maar eerst laten onderzoeken wat de oorzaak is. EMDR is meer voor 1 ding, bv trauma na ongeluk of angst voor ballonnen na knappen of honden na beet. Voor algemene angst zit er vaak meer achter.
Alle reacties Link kopieren Quote
urim schreef:
09-07-2023 13:41
Waarom iets behandelen wat waarschijnlijk gewoon in zijn karakter zit? De boodschap die daar vanuit gaat is dat hij niet goed genoeg is zoals hij nu is. Is dat wenselijk?
Nee dat is zeker niet het geval en dat bespreek ik ook met hem. Maar het belemmerd hem in zijn ontwikkeling en leven. Als je nog jonger bent kom je er mee weg en zeggen ze hij is nog jong.. maar nu hij ouder wordt en hij er niet overheen groeit merk ik dat hij stil blijft staan. En ik zie de angst voor dingen toenemen vandaar dit topic. Ik gun hem een fijn en ontspannen leven zonder de stress van zijn angs
Alle reacties Link kopieren Quote
sassie24 schreef:
09-07-2023 13:45
Herkenbaar bij mijn 2 kids die beide diagnose ASS hebben. Ik zou dus niet zomaar therapie inzetten, maar eerst laten onderzoeken wat de oorzaak is. EMDR is meer voor 1 ding, bv trauma na ongeluk of angst voor ballonnen na knappen of honden na beet. Voor algemene angst zit er vaak meer achter.
Oke dit is iets wat ik ga onderzoeken bedankt. Welke stappen moet je nemen om dit te laten onderzoeken?
Nou, ik heb ook een "angstig karakter". Ik durf heel veel, maar heb last van overmatig piekeren, paniekaanvallen en lijd echt af en toe onder mijn angsten (de hele dag op de bank liggen te malen en niets anders durven), maar daar hoef je echt niet mee te leven, hoor! Psychotherapie kan veel handvatten geven om je angst te verminderen of er mee om te leren gaan (en te voorkomen dat je averechtse coping strategieën aanleert), dus ik zou dit niet zonder meer accepteren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou beginnen bij de huisarts. Als je het zelf kunt betalen kun je zelf een psycholoog zoeken, anders zal er wel een wachtlijst zijn. Maar ik denk dat goed kijken wat nu eigenlijk de oorzaak is wel belangrijk is nu.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Staat zoon beetje open voor hulp?
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
urim schreef:
09-07-2023 13:41
Waarom iets behandelen wat waarschijnlijk gewoon in zijn karakter zit? De boodschap die daar vanuit gaat is dat hij niet goed genoeg is zoals hij nu is. Is dat wenselijk?
Rond de pubertijd kan het zo zijn dat ze gaan vastlopen. Er wordt meer van ze vewacht wat de angsten ernstig kan verergeren.

TO, hier hangen de angsten samen met een diagnose ASS en hebben we helaas mogen ervaren dat niks doen geen optie is maar dat verkeerd behandelen averechts werkt. Vandaar mijn eerdere reactie dat het goed is te laten onderzoeken waar deze angsten vandaan komen.
Je kunt een doorverwijzing via de huisarts vragen of contact opnemen met het wijkteam van de gemeente.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees altijd alleen maar op dit forum, reageer nooit en had dus ook geen account.

Maar ik lees zoveel herkenning in je bericht!! Ik moest reageren en dus hiervoor een account aangemaakt.

Wij zitten in hetzelfde schuitje… en die reacties: hij is nog zo jong, geef hem de tijd, het komt wel.
Maar ondertussen altijd dat onderbuik gevoel gehad ‘dit klopt niet! Hier groeit hij niet overheen en dit is niet normaal’.

De meest eenvoudige dingen kunnen voor zoveel angst zorgen. Dingen waar jezelf niet eens bij na denkt.
En wanneer je verwacht dat er angst komt, komt het ineens niet.

Hoe vaak wij als ouders wel niet met de handen in het haar zitten…
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoon van 9 heeft dit ook en heeft ASS. Wij hebben een map met tabbladen op alfabet. Is er een angst, schrijven wij deze uit. Waar is hij bang voor. Daarna gaan we samen op zoek naar een oplossing. Dit kan een rationele uitleg zijn waarom zijn angst niet gegrond is (bijv. Aardbeving hier in NL) of een soort mantra waar hij zich in kan berusten ( papa en mama houden je broertje in de gaten bij zwemmen, dat is hun taak. Jij bent een kind en jij hoeft je daar niet druk om te maken). Komt de angst weer op, map erbij nemen en dit weer even bekijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eigenlijk schrijven jullie hier dingen op waar ik zelf ook vaak aan gedacht heb en nu ik er meer over lees er steeds meer dingen op zijn plaats vallen. En inderdaad in de puberteit lijkt het nu meer op te vallen en vallen sommige dingen niet meer onder normaal puber gedrag.

Ik ga de huisarts bellen en een doorverwijzing vragen.

Ik weet niet of hij open staat voor hulp.. hij ziet zelf het probleem niet zo denk ik. Er komt sowieso weinig uit hem dus gesprek is zo lastig. Maar hulp moet er komen juist om erger te doen voorkomen en hij handvatten krijgt voor de toekomst. En ook voor ons natuurlijk. Ik lees dat bepaalde medicatie tijdens de zwangerschap dit veroorzaakt zou kunnen hebben en daar voel ik mij nu ook schuldig over, maar toen werd mij verzekerd dat ik de lichte antidepresivia die ik slikte kon blijven slikken tijdens de zwangerschap..

Hebben jullie de vermoedens met jullie kind(ere) besproken of kan ik dat beter aan de psycholoog over laten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ga het eerst maar eens met hem hebben over dat het jou een goed idee lijkt om eens te kijken waar zijn angsten vandaag komen en of er wat aan te doen is. ASS vermoedens kun je later altijd nog bespreken.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
09-07-2023 15:02
Ga het eerst maar eens met hem hebben over dat het jou een goed idee lijkt om eens te kijken waar zijn angsten vandaag komen en of er wat aan te doen is. ASS vermoedens kun je later altijd nog bespreken.
Ja ga ik doen bedankt!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier een negenjarige thuis die op de wachtlijst is geplaatst voor dezelfde problematiek. Ik heb het eens aangekaart bij de huisarts toen ik er zelf moest zijn.
Ik vermoed bij haar ADHD met angst als co-morbiditeit. Maar we wachten rustig af.
Alle reacties Link kopieren Quote
Angst kan ook een onderdeel zijn van iets "groters". Bij mijn dochter maakt sociale angst deel uit, van wat later ASS bleek te zijn. De aanpak van angsten bij ASS berusten op een ander principe dan wanneer het gaat om een "gewone" gegeneraliseerde angststoornis of een ander type angststoornis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor het delen van jullie ervaringen. Ik heb hier veel aan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Fietser schreef:
09-07-2023 14:21
Ik lees altijd alleen maar op dit forum, reageer nooit en had dus ook geen account.

Maar ik lees zoveel herkenning in je bericht!! Ik moest reageren en dus hiervoor een account aangemaakt.

Wij zitten in hetzelfde schuitje… en die reacties: hij is nog zo jong, geef hem de tijd, het komt wel.
Maar ondertussen altijd dat onderbuik gevoel gehad ‘dit klopt niet! Hier groeit hij niet overheen en dit is niet normaal’.

De meest eenvoudige dingen kunnen voor zoveel angst zorgen. Dingen waar jezelf niet eens bij na denkt.
En wanneer je verwacht dat er angst komt, komt het ineens niet.

Hoe vaak wij als ouders wel niet met de handen in het haar zitten…
Ik lees nu pas je berichtje fietser! Ja onderbuikgevoel al zolang maar nooit iemand die dit bevestigd. Nooit een leraar van school of iemand die hem veel ziet. Ik zou dit juist erg fijn vinden, want zou er alles voor over hebben om hem te helpen. Maar veel mensen zeggen het komt wel.. had het zo gehoopt maar het komt niet.. ook geen echte vriendschap dus veel alleen op zijn kamer. Hij heeft hier zelf geen problemen mee zegt hij, maar ik denk dat het in de toekomst wel zal gebeuren. Hij kan ook moeilijk ern gesprek aangaan of gaande houden.

Hoe oud is jullie zoon?
hopeful wijzigde dit bericht op 09-07-2023 17:43
12.94% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven