Psyche
alle pijlers
Angststoornis, hoe omgaan met
zondag 12 maart 2023 om 08:44
Mijn oudste heeft waarschijnlijk een gegeneraliseerd angststoornis. Geen verrassing aangezien ze al jaren met angsten kampt. Waar echter eerst gesproken werd over sociale angst denkt men nu aan een gegeneraliseerde angststoornis.
Ze krijgt medicatie sinds kort. Er is een behandeling opgestart. Maar wat kan ik nog doen.
Ik zorg dat ik veel thuis ben, dat ze bij angst mij altijd kan bellen als ik aan het werk ben.
Maar zijn er mensen met ervaring die tips kunnen geven, die zij als prettig hebben ervaren.
Het is trouwens een jong volwassene die nog thuis woont.
Ik wil haar zo graag steunen en helpen
Ik heb haar dit uiteraard ook gevraagd maar op dit moment ervaart ze alles zo moeilijk dat ze hier nu even geen antwoord op weet
Ze krijgt medicatie sinds kort. Er is een behandeling opgestart. Maar wat kan ik nog doen.
Ik zorg dat ik veel thuis ben, dat ze bij angst mij altijd kan bellen als ik aan het werk ben.
Maar zijn er mensen met ervaring die tips kunnen geven, die zij als prettig hebben ervaren.
Het is trouwens een jong volwassene die nog thuis woont.
Ik wil haar zo graag steunen en helpen
Ik heb haar dit uiteraard ook gevraagd maar op dit moment ervaart ze alles zo moeilijk dat ze hier nu even geen antwoord op weet
zondag 12 maart 2023 om 12:03
Ze was klaar. Ze heeft maar 1 was of 2 lessen per dag. En school is een trigger ook. Dus op school blijven maakt het vaak erger.S-Groot schreef: ↑12-03-2023 11:58Dat is ook heel moeilijk als ouder, maar je houdt haar daarmee wel klein in juist in haar angst. Ze gaat hier niet uitkomen door steeds alles voor haar op te lossen, sterker nog: daarmee wordt het alleen maar erger want ze zal steeds minder gaan durven (ja, ervaringsdeskundige).
Ik begrijp niet goed waarom je haar vertelde dat ze naar huis moest gaan. Waarom kon ze niet gewoon op school blijven?
zondag 12 maart 2023 om 12:10
Ik zou denk ik aan de telefoon zeggen dat ze het super gedaan heeft door naar de lessen te gaan, ondanks de angst. Dan vragen wat ze geleerd heeft om te doen tijdens een paniekaanval en haar te coachen dat te gaan doen (ademhalingsoefening bijvoorbeeld, stukje wandelen). Laat haar kijken of ze rustiger kan worden voordat ze naar huis gaat.
Als je haar telkens bij de hand neemt gaat ze niet leren om zelf een paniekaanval op te lossen.
zondag 12 maart 2023 om 12:18
zondag 12 maart 2023 om 12:20
Goede remedies tegen angst zijn de andere emoties behalve angst. Liefde, blijheid, verwondering, opgetogenheid aan de ene kant en angst aan de andere kant sluiten elkaar uit. Maar dan moet je wel in het heden leven en niet in het "wat als".
Het is heel complex; dat beaam ik meteen. Maar veranderingen moet in haar zelf plaatsvinden.
Het is heel complex; dat beaam ik meteen. Maar veranderingen moet in haar zelf plaatsvinden.
tv-icoon wijzigde dit bericht op 12-03-2023 12:24
16.38% gewijzigd
Dan moet het maar zoals het kan
zondag 12 maart 2023 om 12:23
Ja maar je weet wel dat je dochter (op dit moment) niet goed in kan schatten wat goed voor haar is op de lange termijn toch? Het liefst van al wil ze geen angst voelen en gaat ze de dingen die haar (veel) angst geven uit de weg, dus met haar behoefte volgen komt ze er niet.
Ik zou de adviezen van de professionals serieus nemen. Jullie dynamiek kan onderdeel van het probleem zijn (of een onderhoudende/faciliterende factor zijn).
zondag 12 maart 2023 om 12:24
Ze zit nu heel erg in de wat als. Eindexamen, wat als ik zak, wat als ik herexamen heb, wat als ik mijn vrienden verlies
Studeren, wat als het te moeilijk is, of niet leuk, of te zwaar, of wat als ik weer bang ben, wat als ik iedereen een hekel aan me heeft.
En die gevoelens overheersen en ze ziet dan geen uitweg meer. Haar toekomst boezemt angst en en dan zegt ze ook heel eerlijk heeft ze soms gewoon liever geen toekomst
zondag 12 maart 2023 om 12:30
Mijn kind zat in haar examenjaar ook diep in de put. We hebben toen allerlei plannen gemaakt voor als ze zou zakken, zakken werd bijna nog leuker dan slagen. Toch was het een lastig jaar, haar ritme compleet maar de maan (leren tot 3 uur ‘s nachts). In de jaren daarna stak dat weer de kop op als het erom ging spannen (tentamens, scriptie). Ik snap het ook niet zo goed, want die druk en dat perfectionisme is nergens voor nodig.lonelycat schreef: ↑12-03-2023 12:24Ze zit nu heel erg in de wat als. Eindexamen, wat als ik zak, wat als ik herexamen heb, wat als ik mijn vrienden verlies
Studeren, wat als het te moeilijk is, of niet leuk, of te zwaar, of wat als ik weer bang ben, wat als ik iedereen een hekel aan me heeft.
En die gevoelens overheersen en ze ziet dan geen uitweg meer. Haar toekomst boezemt angst en en dan zegt ze ook heel eerlijk heeft ze soms gewoon liever geen toekomst
zondag 12 maart 2023 om 12:32
Dit is een onrealistische gedachte; misschien kan ze niet iedereen tevredenstellen, maar dat de gedachte postvat dat iedereen een hekel aan haar heeft omdat ze iets zegt of doet is niet juist en dat zou besproken moeten worden. Het gaat om een heel sterk gevoel, dat begrijp ik wel. Maar onterecht.lonelycat schreef: ↑12-03-2023 12:24Ze zit nu heel erg in de wat als. Eindexamen, wat als ik zak, wat als ik herexamen heb, wat als ik mijn vrienden verlies
Studeren, wat als het te moeilijk is, of niet leuk, of te zwaar, of wat als ik weer bang ben, wat als ik iedereen een hekel aan me heeft.
En die gevoelens overheersen en ze ziet dan geen uitweg meer. Haar toekomst boezemt angst en en dan zegt ze ook heel eerlijk heeft ze soms gewoon liever geen toekomst
Dan moet het maar zoals het kan
zondag 12 maart 2023 om 12:33
Tegengif voor angst is vertrouwen. En jezelf toestaan het niet te weten.
De angststoornis van dochter is geen vijand die weg moet. Het zijn uitvergrote eigenschappen, heel menselijk en haar heel eigen.
Er is iets aan te doen, om ze weer in proportie te krijgen. Maar dat kost wel tijd. Geduld. En bloed, zweet en tranen.
Zo te lezen is ze aardig op weg.
De angststoornis van dochter is geen vijand die weg moet. Het zijn uitvergrote eigenschappen, heel menselijk en haar heel eigen.
Er is iets aan te doen, om ze weer in proportie te krijgen. Maar dat kost wel tijd. Geduld. En bloed, zweet en tranen.
Zo te lezen is ze aardig op weg.
zondag 12 maart 2023 om 12:36
zondag 12 maart 2023 om 12:39
En er is niets wat niet ongedaan kan worden gemaakt. Zelfs al zou ze écht vreselijk onpopulair zijn (onwaarschijnlijk voor een verlegen persoon) dan is dat maar een tijdelijk probleem. En dat moet ook zo worden gezien.
Iedereen krijgt een tweede kans, en een derde, en een honderdste, en er staan altijd mensen te juichen die blij voor haar zijn als het haar lukt.
Iedereen krijgt een tweede kans, en een derde, en een honderdste, en er staan altijd mensen te juichen die blij voor haar zijn als het haar lukt.
Dan moet het maar zoals het kan
zondag 12 maart 2023 om 12:43
Mijn ervaring met dwangmatig denken is dat controle Niet Werkt.
Het versterkt het drammerige stemmetje in mijn hoofd dat ik overzicht moet hebben en dat ik zeker moet weten of ik goed genoeg ben, het goed genoeg gedaan heb, anderen niet boos op me zijn.
Die dwang naar geruststelling werkt bij mij niet. Het voedt het idee dat ik moet en zal en dat ik alles in mijn omgeving moet bepalen.
Mindfulness helpt me wel.
Dankbaarheidslijstjes helpen wel.
Overgave aan het niet weten en aan evt 'falen' helpt me wel.
Anderen toelaten dat er hoe dan ook liefde voor me is helpt me wel.
Het versterkt het drammerige stemmetje in mijn hoofd dat ik overzicht moet hebben en dat ik zeker moet weten of ik goed genoeg ben, het goed genoeg gedaan heb, anderen niet boos op me zijn.
Die dwang naar geruststelling werkt bij mij niet. Het voedt het idee dat ik moet en zal en dat ik alles in mijn omgeving moet bepalen.
Mindfulness helpt me wel.
Dankbaarheidslijstjes helpen wel.
Overgave aan het niet weten en aan evt 'falen' helpt me wel.
Anderen toelaten dat er hoe dan ook liefde voor me is helpt me wel.
zondag 12 maart 2023 om 12:52
Hoi, hier ook een ervaringsdeskundige.
Allereerst: veel sterkte voor jou en je dochter. Angst kost jouzelf en je omgeving helaas ontzettend veel energie. Mijn klachten zijn ook ongeveer begonnen toen ik 18 was.
Om beter te slapen hielp het me heel erg om inderdaad positieve scenario's en helpende dingen te hebben. Wat door mijn hoofd bleef gaan was, 'wat als ik niet kan slapen?' of 'wat als ik midden in de nacht wakker word ivm paniek'? Ze moet daar voor zichzelf een positief antwoord op verzinnen.
Bijvoorbeeld: Als ik niet in kan slapen zet ik een kopje kruidenthee / luister ik een luisterboek / pak ik een extra deken... Voor mij hielp de meditatieapp Calm heel erg. Je leert daarbij je lichaam en geest te ontspannen, en de mevrouw die de meditaties inspreekt heeft een heerlijk slaapverwekkende stem.
Er zitten ook sleep stories in, die ook helpen om in slaap te vallen.
Voor mij helpt het ook altijd als ik 's nachts angstig wakker word om iets ontspannends te doen. Zonder iemand wakker te maken, want dat is op lange termijn idd te belastend voor je omgeving. Toen ik nog thuis woonde keek ik op mijn tablet vaak een aflevering van een grappige serie. Nu maak ik de kat vaak even wakker om te knuffelen. Dat vindt ze niet erg. Dan heb je even wat positieve afleiding gehad. Ook het motto "slaap je niet, dan rust je toch" hielp me.
In het algemeen denk ik dat het heel fijn voor haar is dat je nu beschikbaar bent als ze je nodig heeft. Je moet eerst uit de paniekmodus komen zodat je brein weer ruimte krijgt om aan een oplossing kan werken.
Maar op de lange termijn is het meer helpend om strategieën te bedenken waardoor je je paniek zelf onder controle houdt. (Dat kan ook even kort met iemand erover praten of appen zijn.) Als ze moeite heeft om die te onthouden zou ik ze gewoon opschrijven. Op papier of in een app als Google Keep ofzo. Opnieuw vond ik de app Calm heel helpend, ik heb altijd een stressbal in mijn tas, en ik zorg dat ik iets te drinken / eten bij me heb om hongerklop te voorkomen.
Het weer rechttrekken van angstsituaties en daar blijven en weer rustig worden heeft mijn angst echt ontzettend verbeterd, daar kreeg ik weer zelfvertrouwen van.
Oh, en niet tot 's avonds laat leren / voor school bezig. Maak tijd om wat leuke ontspannende dingen te doen voor ze gaat slapen.
Allereerst: veel sterkte voor jou en je dochter. Angst kost jouzelf en je omgeving helaas ontzettend veel energie. Mijn klachten zijn ook ongeveer begonnen toen ik 18 was.
Om beter te slapen hielp het me heel erg om inderdaad positieve scenario's en helpende dingen te hebben. Wat door mijn hoofd bleef gaan was, 'wat als ik niet kan slapen?' of 'wat als ik midden in de nacht wakker word ivm paniek'? Ze moet daar voor zichzelf een positief antwoord op verzinnen.
Bijvoorbeeld: Als ik niet in kan slapen zet ik een kopje kruidenthee / luister ik een luisterboek / pak ik een extra deken... Voor mij hielp de meditatieapp Calm heel erg. Je leert daarbij je lichaam en geest te ontspannen, en de mevrouw die de meditaties inspreekt heeft een heerlijk slaapverwekkende stem.
Er zitten ook sleep stories in, die ook helpen om in slaap te vallen. Voor mij helpt het ook altijd als ik 's nachts angstig wakker word om iets ontspannends te doen. Zonder iemand wakker te maken, want dat is op lange termijn idd te belastend voor je omgeving. Toen ik nog thuis woonde keek ik op mijn tablet vaak een aflevering van een grappige serie. Nu maak ik de kat vaak even wakker om te knuffelen. Dat vindt ze niet erg.
Dan heb je even wat positieve afleiding gehad. Ook het motto "slaap je niet, dan rust je toch" hielp me. In het algemeen denk ik dat het heel fijn voor haar is dat je nu beschikbaar bent als ze je nodig heeft. Je moet eerst uit de paniekmodus komen zodat je brein weer ruimte krijgt om aan een oplossing kan werken.
Maar op de lange termijn is het meer helpend om strategieën te bedenken waardoor je je paniek zelf onder controle houdt. (Dat kan ook even kort met iemand erover praten of appen zijn.) Als ze moeite heeft om die te onthouden zou ik ze gewoon opschrijven. Op papier of in een app als Google Keep ofzo. Opnieuw vond ik de app Calm heel helpend, ik heb altijd een stressbal in mijn tas, en ik zorg dat ik iets te drinken / eten bij me heb om hongerklop te voorkomen.
Het weer rechttrekken van angstsituaties en daar blijven en weer rustig worden heeft mijn angst echt ontzettend verbeterd, daar kreeg ik weer zelfvertrouwen van.
Oh, en niet tot 's avonds laat leren / voor school bezig. Maak tijd om wat leuke ontspannende dingen te doen voor ze gaat slapen.
zondag 12 maart 2023 om 12:53
Controle helpt haar juist wel. Weten dat wat er ook gebeurt er altijd wel een oplossing is. Altijd een plan b, c of d.
Ik heb het ook wel eens met haar over suïcidale gedachten. Dat denken aan juist soms ook geruststellend kan werken. Dat dat niet hoef te betekenen dat je je zelf iets aan gaat doen maar dat het fijn kan zijn om te weten dat er een uitweg is. Mensen in mijn omgeving vinden het raar dat ik dat zeg maar voor mij klinkt het logisch
Ik heb het ook wel eens met haar over suïcidale gedachten. Dat denken aan juist soms ook geruststellend kan werken. Dat dat niet hoef te betekenen dat je je zelf iets aan gaat doen maar dat het fijn kan zijn om te weten dat er een uitweg is. Mensen in mijn omgeving vinden het raar dat ik dat zeg maar voor mij klinkt het logisch
zondag 12 maart 2023 om 13:06
Oh daar ben ik juist heel erg tegen en ik heb het verboden. Hoe diep je ook zit, er is altijd een weg terug.lonelycat schreef: ↑12-03-2023 12:53Controle helpt haar juist wel. Weten dat wat er ook gebeurt er altijd wel een oplossing is. Altijd een plan b, c of d.
Ik heb het ook wel eens met haar over suïcidale gedachten. Dat denken aan juist soms ook geruststellend kan werken. Dat dat niet hoef te betekenen dat je je zelf iets aan gaat doen maar dat het fijn kan zijn om te weten dat er een uitweg is. Mensen in mijn omgeving vinden het raar dat ik dat zeg maar voor mij klinkt het logisch
zondag 12 maart 2023 om 13:24
Het leven is er ook niet makkelijker op geworden met de social media. Het zal als iets onmogelijks overkomen op zo'n jonge meid die haar telefoon als een soort levensader ziet, maar je hoeft er niet dagelijks op te zitten. Je kan zelf kiezen om dat niet te doen of minder. Alleen whatsapp of alleen je e-mailbox checken voor de noodzakelijkste berichten.
Dan moet het maar zoals het kan
zondag 12 maart 2023 om 13:35
School is een trigger en dan moet ze juist niet naar huis maar het ondergaan. Naar huis gaan maakt het erger wardoor de drempel pm naar school te gaan steeds groter wordt.
Contole lijkt te helpen maar verslechterd een situatie op de lange termijn echt alleen maar.lonelycat schreef: ↑12-03-2023 12:53Controle helpt haar juist wel. Weten dat wat er ook gebeurt er altijd wel een oplossing is. Altijd een plan b, c of d.
Ik heb het ook wel eens met haar over suïcidale gedachten. Dat denken aan juist soms ook geruststellend kan werken. Dat dat niet hoef te betekenen dat je je zelf iets aan gaat doen maar dat het fijn kan zijn om te weten dat er een uitweg is. Mensen in mijn omgeving vinden het raar dat ik dat zeg maar voor mij klinkt het logisch
Je laatste uitspraak vind ik een lastige. Voor jou klinkt het logisch maar voor velen ook niet, dat kan ook voor jouw dochter gelden.
Modder niet zelf aan met manieren hoe er mee om te gaan, op basisi van ervaring van anderen. Kijk samen met behandelaar van je dochter wat voor je dochter de beste aanpak is. Een ansgstoornis is complex e een verkeerde manier van handelen kan de boel in stand houden of verslechteren.
zondag 12 maart 2023 om 13:39
Wat een fijn topic. Ik vind het reuze interessant en echt helpend om de verhalen van ervaringsdeskundigen te lezen. Dank daarvoor!
Onze dochter van 12 zit nu in de brugklas en gaat iedere dag met veel spanning en misselijkheid naar school. Ze heeft veel angsten en heeft ook al eens paniekaanvallen op school gehad. De docent belde mij de eerste keer (een hele fijne, invoelende man) en we besloten samen dat het beter was om dit op school op te lossen. Dat is toen door zijn hulp gelukt.
Ik ben nogal geneigd om situaties te voorkomen of op te lossen voor onze dochter, maar ik merk dat het haar uiteindelijk op de lange termijn beter helpt wanneer ze zelf dingen oplost met anderen, zoals vertrouwde mensen op school. Dit heeft wel heel veel tijd nodig. Ze ontwikkelt zich met sprongetjes en heeft PMT, wat ook leerzaam is en alles inzichtelijker maakt.
Onze dochter van 12 zit nu in de brugklas en gaat iedere dag met veel spanning en misselijkheid naar school. Ze heeft veel angsten en heeft ook al eens paniekaanvallen op school gehad. De docent belde mij de eerste keer (een hele fijne, invoelende man) en we besloten samen dat het beter was om dit op school op te lossen. Dat is toen door zijn hulp gelukt.
Ik ben nogal geneigd om situaties te voorkomen of op te lossen voor onze dochter, maar ik merk dat het haar uiteindelijk op de lange termijn beter helpt wanneer ze zelf dingen oplost met anderen, zoals vertrouwde mensen op school. Dit heeft wel heel veel tijd nodig. Ze ontwikkelt zich met sprongetjes en heeft PMT, wat ook leerzaam is en alles inzichtelijker maakt.
zondag 12 maart 2023 om 13:41
Dat laatste is mij aangeraden door een psycholoog waar ik zelf een paar jaar geleden onder behandeling was.Noekie-Noek schreef: ↑12-03-2023 13:35School is een trigger en dan moet ze juist niet naar huis maar het ondergaan. Naar huis gaan maakt het erger wardoor de drempel pm naar school te gaan steeds groter wordt.
Contole lijkt te helpen maar verslechterd een situatie op de lange termijn echt alleen maar.
Je laatste uitspraak vind ik een lastige. Voor jou klinkt het logisch maar voor velen ook niet, dat kan ook voor jouw dochter gelden.
Modder niet zelf aan met manieren hoe er mee om te gaan, op basisi van ervaring van anderen. Kijk samen met behandelaar van je dochter wat voor je dochter de beste aanpak is. Een ansgstoornis is complex e een verkeerde manier van handelen kan de boel in stand houden of verslechteren.
zondag 12 maart 2023 om 13:53
Voor jezelf misschien. Toch niet om dat zo tegen je dochter te zeggen die jouw psychollog nooit gezien heeft? Hier had zon uitspraak nl compleet verkeerd gevallen
Wat voor hulp heeft jouw dochter nu en word je hier ook bij betrokken?
zondag 12 maart 2023 om 13:57
Ik denk dat je voor veel dingen wel een plan B kan opstellen maar niet voor alles. Sommige "wat alsen" lijken bedoeld te zijn om je een soort zekerheid te geven die je nooit kan krijgen. Je wil je prepareren op het ergste. Ineens krijg je een beeld van iets wat vreselijk mis kan gaan maar dat niet mis zou gaan als je die angst niet had. Het gaat dus mis juist door die angst. "Wat als ik nu een black-out krijg en mijn examen verpest?" Dat was nooit misgegaan als ze op dat moment zelfvertrouwen had. Als ze al tig keer had geoefend en het was bijna altijd goed gegaan. Of als het resultaat er niet zo toe gedaan had.
Het blijft een heel ingewikkelde materie maar ze moet zelf een weg zien te vinden.
Het blijft een heel ingewikkelde materie maar ze moet zelf een weg zien te vinden.
Dan moet het maar zoals het kan
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
