Psyche
alle pijlers
Angststoornis
woensdag 17 juni 2020 om 23:45
Toen ik 16/17 jaar was hebben ze bij mij een jeugd angststoornis geconstateerd(ook hulp voor gehad). Thuis was niet altijd makkelijk en erg veel problemen met mezelf gehad. Erg onzeker en mezelf accepteren was een hele strijd. Ik kon goed leren maar ik kon op de middelbare school nooit mijn plekje vinden.
Inmiddels ben 22 jaar en gaat het erg goed met mij, ik heb nog maar weinig last van de angststoornis. Gelukkig leven, leuk werk, veel vrienden, 3e jaar van mijn hbo opleiding. Maar ik zit nog wel met een probleem dat mij stoort. Ik kan namelijk nog slecht/moeilijk met nieuwe dingen omgaan. Nieuwe mensen en plaatsen heb ik geen problemen meer mee. Het gaat meer om bijvoorbeeld kleding en andere materiële spullen. Voorbeeld: Als ik nieuwe schoenen heb kan ik er maar niet aan wennen. Ze moeten perfect zitten en het moet precies goed zijn. De perfecte schoenen zijn er natuurlijk niet dus stoor ik mij er de hele dag aan met stress en angst als gevolg. Mijn gedachtes zitten steeds bij de schoenen en ik voel steeds hoe ze zitten. Om mezelf rustig te krijgen doe ik de schoenen niet meer aan maar wel mijn oude (die bijvoorbeeld versleten zijn, waar ik niet meer tevreden over ben) met gevolg dat ik mezelf niet zelfverzekerd voel. Ik krijg het dan gewoon niet voor elkaar om mezelf aan de schoenen te laten wennen. Het kost teveel energie en stress. Dit heb ik met een nieuwe horloge, portemonnee, parfum, kleding en ga zo maar door.
Het tegenstrijdige is dan dat ik het wel graag wil hebben omdat ik het leuk/mooi vind en ik graag goed voor de dag wil komen. Maar omdat het niet lukt om het 'mijn eigen' te laten worden weerhoudt dat me er van om het te kopen. Dit zorgt er voor dat ik nieuwe dingen die ik graag wil doen/hebben ga uitstellen. Dat werkt natuurlijk niet. Soms gaat het ineens goed, waarom weet ik niet. Als het niet lukt kan ik mezelf er niet overheen zetten. Dat geeft teveel stress en maakt me enorm ongelukkig en onzeker.
Ook als ik op vakantie ga dan heb ik de weken van te voren stress omdat ik dan meen dat alles perfect en afgerond moet zijn voor de vakantie. Ik moet dan kunnen ontspannen dus alles moet geregeld zijn. Dit geeft me veel stress. Hierdoor koop ik ineens spullen of rafel ik dingen af zodat ik rustig op vakantie kan gaan. Als ik niet op vakantie zou gaan had ik mezelf die druk niet opgelegd maar rustig aan gedaan.
Als ik bijvoorbeeld samen met mijn broer sokken koop heb ik er geen last van omdat ik dan niet de druk voel op een of andere manier.
Ook heb ik nog wel eens last van angst voor grote dingen. Als ik op vakantie ga denk ik weken van te voren: Wat nou als ik ziek wordt hoe moet het dan?
Praten in mijn omgeving vind ik moeilijk omdat ik me er voor schaam omdat het verder erg goed met me gaat. Zo wil ik ook blijven over komen naar de buitenwereld. Heeft iemand hier tips voor of een manier dat ik het kan overwinnen of kan trainen?
Inmiddels ben 22 jaar en gaat het erg goed met mij, ik heb nog maar weinig last van de angststoornis. Gelukkig leven, leuk werk, veel vrienden, 3e jaar van mijn hbo opleiding. Maar ik zit nog wel met een probleem dat mij stoort. Ik kan namelijk nog slecht/moeilijk met nieuwe dingen omgaan. Nieuwe mensen en plaatsen heb ik geen problemen meer mee. Het gaat meer om bijvoorbeeld kleding en andere materiële spullen. Voorbeeld: Als ik nieuwe schoenen heb kan ik er maar niet aan wennen. Ze moeten perfect zitten en het moet precies goed zijn. De perfecte schoenen zijn er natuurlijk niet dus stoor ik mij er de hele dag aan met stress en angst als gevolg. Mijn gedachtes zitten steeds bij de schoenen en ik voel steeds hoe ze zitten. Om mezelf rustig te krijgen doe ik de schoenen niet meer aan maar wel mijn oude (die bijvoorbeeld versleten zijn, waar ik niet meer tevreden over ben) met gevolg dat ik mezelf niet zelfverzekerd voel. Ik krijg het dan gewoon niet voor elkaar om mezelf aan de schoenen te laten wennen. Het kost teveel energie en stress. Dit heb ik met een nieuwe horloge, portemonnee, parfum, kleding en ga zo maar door.
Het tegenstrijdige is dan dat ik het wel graag wil hebben omdat ik het leuk/mooi vind en ik graag goed voor de dag wil komen. Maar omdat het niet lukt om het 'mijn eigen' te laten worden weerhoudt dat me er van om het te kopen. Dit zorgt er voor dat ik nieuwe dingen die ik graag wil doen/hebben ga uitstellen. Dat werkt natuurlijk niet. Soms gaat het ineens goed, waarom weet ik niet. Als het niet lukt kan ik mezelf er niet overheen zetten. Dat geeft teveel stress en maakt me enorm ongelukkig en onzeker.
Ook als ik op vakantie ga dan heb ik de weken van te voren stress omdat ik dan meen dat alles perfect en afgerond moet zijn voor de vakantie. Ik moet dan kunnen ontspannen dus alles moet geregeld zijn. Dit geeft me veel stress. Hierdoor koop ik ineens spullen of rafel ik dingen af zodat ik rustig op vakantie kan gaan. Als ik niet op vakantie zou gaan had ik mezelf die druk niet opgelegd maar rustig aan gedaan.
Als ik bijvoorbeeld samen met mijn broer sokken koop heb ik er geen last van omdat ik dan niet de druk voel op een of andere manier.
Ook heb ik nog wel eens last van angst voor grote dingen. Als ik op vakantie ga denk ik weken van te voren: Wat nou als ik ziek wordt hoe moet het dan?
Praten in mijn omgeving vind ik moeilijk omdat ik me er voor schaam omdat het verder erg goed met me gaat. Zo wil ik ook blijven over komen naar de buitenwereld. Heeft iemand hier tips voor of een manier dat ik het kan overwinnen of kan trainen?
donderdag 18 juni 2020 om 09:00
