Psyche
alle pijlers
Armoede-angst
woensdag 19 januari 2022 om 21:03
In een ander topic lees ik een paar keer de term 'armoede-angst' of 'armoede-fobie'. Ik kende de term niet. Ik las het, liet het even bezinken, en dacht: Ja, dat heb ik! Het is niet allesoverheersend, maar het is er wel.
Een rondje google levert me op dat het een van de meest voorkomende angsten is. Ik ken of herken het niet bij collega's, vrienden of familie. Ik vraag me ook af of anderen het bij mij zouden herkennen.
Ik ben wel benieuwd of er hier meer mensen zijn met armoede-angst of dat je het herkent bij iemand anders. En zo ja, waar merk je dat aan? Wanneer vind jij dat je spaarwoede, zuinigheid (of misschien nog iets anders?) een armoede-angst is? En wanneer zou je hier hulp bij moeten vragen?
Een rondje google levert me op dat het een van de meest voorkomende angsten is. Ik ken of herken het niet bij collega's, vrienden of familie. Ik vraag me ook af of anderen het bij mij zouden herkennen.
Ik ben wel benieuwd of er hier meer mensen zijn met armoede-angst of dat je het herkent bij iemand anders. En zo ja, waar merk je dat aan? Wanneer vind jij dat je spaarwoede, zuinigheid (of misschien nog iets anders?) een armoede-angst is? En wanneer zou je hier hulp bij moeten vragen?
donderdag 20 januari 2022 om 18:37
Ik gooi echt met het grootste gemak dingen weg die vervangen zijn of waar ik toch niks mee doe. Ik breng het altijd wel naar de kringloopwinkel.
Ik hou van rust en georganiseerd. Dat zal niet alleen te maken hebben met mijn karakter/aard, maar ook zeker met mijn jeugd. Het is jammer dat mijn gezin niet meedoet in mijn minimalisme. Dus helaas moet ik ook nog steeds opruimen en dingen voor de sier neerzetten
Ik hou van rust en georganiseerd. Dat zal niet alleen te maken hebben met mijn karakter/aard, maar ook zeker met mijn jeugd. Het is jammer dat mijn gezin niet meedoet in mijn minimalisme. Dus helaas moet ik ook nog steeds opruimen en dingen voor de sier neerzetten
donderdag 20 januari 2022 om 18:42
Ja, grappig hoe iedereen er op zijn eigen manier mee omgaat, ingeven door dezelfde armoe, maar andere omstandigheden.Madelyn schreef: ↑20-01-2022 18:37Ik gooi echt met het grootste gemak dingen weg die vervangen zijn of waar ik toch niks mee doe. Ik breng het altijd wel naar de kringloopwinkel.
Ik hou van rust en georganiseerd. Dat zal niet alleen te maken hebben met mijn karakter/aard, maar ook zeker met mijn jeugd. Het is jammer dat mijn gezin niet meedoet in mijn minimalisme. Dus helaas moet ik ook nog steeds opruimen en dingen voor de sier neerzetten
Mijn man en ik hebben ook een totaal andere invalshoek, met een ietwat gelijke achtergrond, maar de boodschap was gewoon heel anders.
donderdag 20 januari 2022 om 18:46
Mijn moeder ziet het heel anders (duh;), maar is nooit ineens moeten verhuizen. Ze hadden ook bijzonder geluk met waar ze woonden, dat scheelt, maar heeft dus wel geleerd om op een bijzondere manier aan spullen te komen en daar ‘iets’ uit te halen. Een appeltje voor de dorst, status, etc.
donderdag 20 januari 2022 om 18:47
Ik heb schulden (studie) gehad en geleefd van salaris naar salaris zonder veel zorgen. En nu heb ik voor het eerst spaargeld en ik houd steeds wat over en nu denk ik meer: hoe ga ik het later redden dan daarvoor. Ik denk dat ouder worden er ook mee te maken heeft. Niet weten hoe duur het leven zal worden (inflatie, alles wordt duurder) en wat je nodig hebt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 20 januari 2022 om 21:23
Ik herken het bij iemand in mijn omgeving. Durft eigenlijk geen dag minder te werken omdat een dag erbij misschien niet meer mogelijk is. Zelf heb ik niet zo'n grote armoede angst hoewel ik het een beetje herken. Ik vind een buffer hebben heel belangrijk. Maar ik denk in die situaties altijd het ergste wat er kan gebeuren is de bijstand en daar kan ik van rondkomen. Het is absoluut niet ideaal maar je belandt dus hopelijk niet zo snel op straat. Ik begrijp wel dat als je erg veel hebt, je ook erg veel kunt verliezen. Voor je eigen welzijn is het denk ik ook beter positief naar de toekomst te kijken dan dat je denkt aan al de dramatische dingen die zouden kunnen gebeuren. Je huis kan bijvoorbeeld ook in brand vliegen of je kunt een auto-ongeluk krijgen. Er zijn zoveel onverwachte tegenslagen die je kunnen overkomen en daar moeten we mee leren leven. Gelukkig zijn er ook veel onverwachte meevallers.
donderdag 20 januari 2022 om 21:25
Oh jee, dat ben ik.Emblema schreef: ↑20-01-2022 21:23Ik herken het bij iemand in mijn omgeving. Durft eigenlijk geen dag minder te werken omdat een dag erbij misschien niet meer mogelijk is. Zelf heb ik niet zo'n grote armoede angst hoewel ik het een beetje herken. Ik vind een buffer hebben heel belangrijk. Maar ik denk in die situaties altijd het ergste wat er kan gebeuren is de bijstand en daar kan ik van rondkomen. Het is absoluut niet ideaal maar je belandt dus hopelijk niet zo snel op straat. Ik begrijp wel dat als je erg veel hebt, je ook erg veel kunt verliezen. Voor je eigen welzijn is het denk ik ook beter positief naar de toekomst te kijken dan dat je denkt aan al de dramatische dingen die zouden kunnen gebeuren. Je huis kan bijvoorbeeld ook in brand vliegen of je kunt een auto-ongeluk krijgen. Er zijn zoveel onverwachte tegenslagen die je kunnen overkomen en daar moeten we mee leren leven. Gelukkig zijn er ook veel onverwachte meevallers.
En met de bijstand kan ons huis niet betaald worden;) Ik heb het eigenlijk vooral sinds we met z’n 3en wonen.
donderdag 20 januari 2022 om 22:32
DIT idd, zowel mijn moeder als oma hamerde daar op,
dat jaagde mij ook wel is angst aan, als ik mijn vriend niet had gehad woonde ik waarschijnlijk nog bij mijn ouders.Timetraveler schreef: ↑19-01-2022 22:51Ik weet niet of dit ook armoede-angst is, maar de huidige huizenmarkt maakt mij bij vlagen heel angstig. Ik heb 2 masters op zak, een stabiele baan met een modaal salaris, maar als ik uit mijn huidige huurappartement zou moeten vertrekken dan zou ik niet weten waar ik naartoe zou moeten. Goddank leven mijn ouders nog en kan ik daar nog terecht voor onderdak, maar dat wil je op een gegeven moment eigenlijk ook niet meer.
ik heb ook de fout gemaakt door niet flink te sparen toen ik nog thuis woonde en als puber dus duurde ook even tot ik een eigen huis had.
maarja wisten wij veel dat het zo'n ramp zou worden met de woning markt
als wij nu uit elkaar zouden gaan zou ik ook op straat staan denk ik, ik kan naar mijn ouders maar een eigen huis zal lastig worden
Relax we're all crazy, it's not a competition
donderdag 20 januari 2022 om 23:10
In deze tijd, hogere energierekening + inflatie, is dat wel begrijpelijk.Hetismogelijk schreef: ↑19-01-2022 21:47Ik denk, als ik zo op het forum kijk, dat er veel mensen zijn die angst hebben voor armoede. En dan valt het mij vooral op dat mensen niet voluit durven te leven vanwege die angst.
Ik lees bijvoorbeeld over mensen die hun relatie niet verbreken uit angst voor armoede, terwijl ze niet gelukkig zijn in die relatie. Mensen die niet van baan durven te wisselen, uit angst voor armoede. Of niet een dagje minder gaan werken, zodat ze meer tijd hebben voor hun kinderen.
En op kleinere schaal: mensen die de kachel niet op een aangename temperatuur durven zetten uit angst voor een te hoge rekening.
Ik kom zelf ook uit een gezin met een zeer klein budget. Dat geeft me juist het vertrouwen dat ik het ook met weinig heel goed kan redden.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
