Psyche
alle pijlers
Assertief op de verkeerde manier
maandag 24 augustus 2009 om 16:46
Goedenavond mensen,
Ik wil even wat van me afschrijven: vandaag werd deze opmerking tegen me gemaakt door iemand. Namelijk dat ik assertief zou zijn op de verkeerde manier. Wel werd erbij gezegd dat dit niet altijd het geval is maar soms dus wel.
Ik begrijp precies wat die persoon bedoelt. Ik kan soms bot en snauwerig overkomen terwijl ik dat helemaal niet zo bedoel. Als ik vind dat mensen te langzaam zijn in hun manier van denken/doen/whatever dan laat ik dat merken in mijn taalgebruik. Niet dat ik mensen uitscheld ofzo maar ik kom wel geirriteerd over.
Ik merk dit op zowel privé als zakelijk gebied. Ik probeer hier zelf al verandering in te brengen door er op te letten maar soms dan schiet er weer ééntje tussendoor.
Zelf heb ik het idee dat het komt door mijn jeugd. Niet dat ik nu alles daarop af wil schuiven maar vroeger was ik een meisje die nergens tegenin durfde te gaan, ik had geen eigen mening en als iemand een lullige opmerking tegen me maakte dan durfde ik niets terug te zeggen.
Het bovenstaande komt vooral voor wanneer iemand namelijk mij terecht wijst, een lullige opmerking maakt of bijvoorbeeld opbouwende kritiek geeft. Ik merk dat ik daar niet goed mee om kan gaan en wil dan toch wat zeggen. Ik probeer dat dan "netjes" te doen maar op 1 of andere manier komt het toch vaak verkeerd over.
Iemand enig idee wat ik hieraan kan doen? Ik wil namelijk niet bekend staan als de snauwerd o.i.d.
Kate.
Ik wil even wat van me afschrijven: vandaag werd deze opmerking tegen me gemaakt door iemand. Namelijk dat ik assertief zou zijn op de verkeerde manier. Wel werd erbij gezegd dat dit niet altijd het geval is maar soms dus wel.
Ik begrijp precies wat die persoon bedoelt. Ik kan soms bot en snauwerig overkomen terwijl ik dat helemaal niet zo bedoel. Als ik vind dat mensen te langzaam zijn in hun manier van denken/doen/whatever dan laat ik dat merken in mijn taalgebruik. Niet dat ik mensen uitscheld ofzo maar ik kom wel geirriteerd over.
Ik merk dit op zowel privé als zakelijk gebied. Ik probeer hier zelf al verandering in te brengen door er op te letten maar soms dan schiet er weer ééntje tussendoor.
Zelf heb ik het idee dat het komt door mijn jeugd. Niet dat ik nu alles daarop af wil schuiven maar vroeger was ik een meisje die nergens tegenin durfde te gaan, ik had geen eigen mening en als iemand een lullige opmerking tegen me maakte dan durfde ik niets terug te zeggen.
Het bovenstaande komt vooral voor wanneer iemand namelijk mij terecht wijst, een lullige opmerking maakt of bijvoorbeeld opbouwende kritiek geeft. Ik merk dat ik daar niet goed mee om kan gaan en wil dan toch wat zeggen. Ik probeer dat dan "netjes" te doen maar op 1 of andere manier komt het toch vaak verkeerd over.
Iemand enig idee wat ik hieraan kan doen? Ik wil namelijk niet bekend staan als de snauwerd o.i.d.
Kate.
maandag 24 augustus 2009 om 16:53
Je hebt het zelf door en probeert er verandering in te brengen. dan ben je al aardig op de goede weg.
Wanneer je zo'n botte/snauwerige reactie van je aan voelt komen, denk dan eerst na voordat je het zegt. Door een pauze te nemen kun je alles eerst over denken.
Wanneer er toch een botte reactie uit is gekomen, kun je je excuses aan bieden en zeggen dat je het niet zo bedoelde.
Wanneer je zo'n botte/snauwerige reactie van je aan voelt komen, denk dan eerst na voordat je het zegt. Door een pauze te nemen kun je alles eerst over denken.
Wanneer er toch een botte reactie uit is gekomen, kun je je excuses aan bieden en zeggen dat je het niet zo bedoelde.
Ik heb geen motto.
maandag 24 augustus 2009 om 16:57
Lees anders eens een boekje over assertiviteit (bieb). Er bestaat subassertief gedrag (te weinig assertief), assertief gedrag, en agressief gedrag (te veel assertiviteit en op een agressieve manier).
In zulke boekjes staan veel voorbeelden van alledrie de vormen en dat kan je helpen andere reacties aan te leren, zo van "zo kan het ook".
In zulke boekjes staan veel voorbeelden van alledrie de vormen en dat kan je helpen andere reacties aan te leren, zo van "zo kan het ook".
maandag 24 augustus 2009 om 16:57
maandag 24 augustus 2009 om 17:02
Dankjewel allemaal.
Zo'n boekje, dat is best een goede tip. Ik ga in de vakantie maar eens in de bieb neuzen.
Ik heb gewoon het gevoel dat ik licht ontvlambaar ben en dat vind ik jammer want meestal doen andere mensen in zo'n situatie niets verkeerd.
Ik zit na het werk weleens in de auto iedereen verrot te schelden die, in mijn ogen, iets verkeerd gedaan heeft.
Wat ook een voorbeeld was: als mensen nu (onder het mom van een grapje) kritiek hebben op mij qua uiterlijk of karakter dan schiet ik heel snel in de verdediging. Vroeger zei ik niets terug en nu moet ik iets terug zeggen anders blijf ik ermee zitten. Dan probeer ik op een "luchtige" en "coole" manier daarop te reageren maar dan komt het echt dom uit m'n mond.
Zo'n boekje, dat is best een goede tip. Ik ga in de vakantie maar eens in de bieb neuzen.
Ik heb gewoon het gevoel dat ik licht ontvlambaar ben en dat vind ik jammer want meestal doen andere mensen in zo'n situatie niets verkeerd.
Ik zit na het werk weleens in de auto iedereen verrot te schelden die, in mijn ogen, iets verkeerd gedaan heeft.
Wat ook een voorbeeld was: als mensen nu (onder het mom van een grapje) kritiek hebben op mij qua uiterlijk of karakter dan schiet ik heel snel in de verdediging. Vroeger zei ik niets terug en nu moet ik iets terug zeggen anders blijf ik ermee zitten. Dan probeer ik op een "luchtige" en "coole" manier daarop te reageren maar dan komt het echt dom uit m'n mond.
maandag 24 augustus 2009 om 17:07
Ik vind het goed van je dat je je bewust bent van je eigen gedrag en dat je er iets aan wil doen!
Toch moet me ook van het hart dat ik erg zenuwachtig wordt van mensen die zich aan me ergeren (betrek het even op mezelf) omdat ik niet snel genoeg iets zou snappen, omdat je sommige dingen even wil laten bezinken. Ben je altijd duidelijk dan? Ik klap dan helemaal dicht. Erg aardig komt dat natuurlijk niet over. Je probeert het neit te laten blijken, maar je ergert je wel. Misschien een idee iets aan die ergernis te doen?
Toch moet me ook van het hart dat ik erg zenuwachtig wordt van mensen die zich aan me ergeren (betrek het even op mezelf) omdat ik niet snel genoeg iets zou snappen, omdat je sommige dingen even wil laten bezinken. Ben je altijd duidelijk dan? Ik klap dan helemaal dicht. Erg aardig komt dat natuurlijk niet over. Je probeert het neit te laten blijken, maar je ergert je wel. Misschien een idee iets aan die ergernis te doen?
maandag 24 augustus 2009 om 17:12
Ja, reizende. Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik besef heel goed dat niet iedereen hetzelfde is en dat hoeft ook niet maar ik kan er zelf ook niets aan doen dat ik me zo snel erger.
Ik probeer er wat aan te doen om het niet te laten merken en ik probeer ook wat met de tips te doen die ik hier krijg. Maar "iets aan die ergernis doen?" . Tja, als anderen het niet merken vind ik het allang best maar hoe kom ik van dat gevoel van ergernis af? Ik erger me best snel aan dingen. Ik erger me als er een brommertje met zo'n takke herrie voorbij gereden komt, ik erger me als een auto zit te bumperkleven, ik erger me als iemand me aanspreekt vroeg in de ochtend.
Ik weet het, mijn probleem. Maar ik heb geen idee wat ik kan doen om ervoor te zorgen dat ik me daar niet aan erger.
Ik probeer er wat aan te doen om het niet te laten merken en ik probeer ook wat met de tips te doen die ik hier krijg. Maar "iets aan die ergernis doen?" . Tja, als anderen het niet merken vind ik het allang best maar hoe kom ik van dat gevoel van ergernis af? Ik erger me best snel aan dingen. Ik erger me als er een brommertje met zo'n takke herrie voorbij gereden komt, ik erger me als een auto zit te bumperkleven, ik erger me als iemand me aanspreekt vroeg in de ochtend.
Ik weet het, mijn probleem. Maar ik heb geen idee wat ik kan doen om ervoor te zorgen dat ik me daar niet aan erger.
maandag 24 augustus 2009 om 17:12
Zoals Ellen ook al schreef, kun je niet "assertief op de verkeerde manier" zijn. Je bent assertief of je bent het niet. En jouw gedrag (in de genoemde voorbeelden) is niet "assertief" maar "agressief".
Excuses aanbieden kan helemaal geen kwaad. Je biedt dan geen excuses aan voor de inhoud van de boodschap (want die kan welgemeend zijn) maar wel voor de manier waarop je die boodschap hebt gebracht.
Als je assertief bent, dan behandel je de ander altijd met respect. Je zegt dus niet "wat ben je een oen!" maar je zegt "Ik vind je nu een oen!". Alhoewel je hetzelfde zegt, zal de boodschap bij de ander toch anders overkomen want bij de agressieve variant zal de persoon zich aangevallen voelen terwijl bij de assertieve variant de persoon ervoor kan kiezen om jouw mening al dan niet serieus te nemen en er wel of niet wat mee te doen. Het boekje waar Ellen het over heeft, geeft vast nog veel meer van dit soort voorbeelden.
Met assertief gedrag kun je een hele hoop winnen. De kans dat er een zinvol en contructief gesprek volgt op een assertieve opmerking is vele malen groter dan wanneer er agressief gereageerd wordt. Daarmee maak je dus niet alleen het leven voor jouw omgeving, maar ook voor jezelf een stuk gemakkelijker!
Excuses aanbieden kan helemaal geen kwaad. Je biedt dan geen excuses aan voor de inhoud van de boodschap (want die kan welgemeend zijn) maar wel voor de manier waarop je die boodschap hebt gebracht.
Als je assertief bent, dan behandel je de ander altijd met respect. Je zegt dus niet "wat ben je een oen!" maar je zegt "Ik vind je nu een oen!". Alhoewel je hetzelfde zegt, zal de boodschap bij de ander toch anders overkomen want bij de agressieve variant zal de persoon zich aangevallen voelen terwijl bij de assertieve variant de persoon ervoor kan kiezen om jouw mening al dan niet serieus te nemen en er wel of niet wat mee te doen. Het boekje waar Ellen het over heeft, geeft vast nog veel meer van dit soort voorbeelden.
Met assertief gedrag kun je een hele hoop winnen. De kans dat er een zinvol en contructief gesprek volgt op een assertieve opmerking is vele malen groter dan wanneer er agressief gereageerd wordt. Daarmee maak je dus niet alleen het leven voor jouw omgeving, maar ook voor jezelf een stuk gemakkelijker!
maandag 24 augustus 2009 om 17:47
quote:Kate1980 schreef op 24 augustus 2009 @ 17:12:
Ja, reizende. Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik besef heel goed dat niet iedereen hetzelfde is en dat hoeft ook niet maar ik kan er zelf ook niets aan doen dat ik me zo snel erger.
Ik probeer er wat aan te doen om het niet te laten merken en ik probeer ook wat met de tips te doen die ik hier krijg. Maar "iets aan die ergernis doen?" . Tja, als anderen het niet merken vind ik het allang best maar hoe kom ik van dat gevoel van ergernis af? Ik erger me best snel aan dingen. Ik erger me als er een brommertje met zo'n takke herrie voorbij gereden komt, ik erger me als een auto zit te bumperkleven, ik erger me als iemand me aanspreekt vroeg in de ochtend.
Ik weet het, mijn probleem. Maar ik heb geen idee wat ik kan doen om ervoor te zorgen dat ik me daar niet aan erger.
Haha, herken die ergernissen wel, behalve dat vroeg aanspreken, ben dus zelf ook geen haar beter.
Ik heb wel vaker gehoord dat snelle denkers zich gauw ergeren aan mensen die hierin wat trager zijn, dus je zal hierin niet de enige zijn.
Ik dacht in eerste instantie aan accepteren dat niet iedereen even snel van begrip is. Maar ja, accepteren, hoe doe je dat? Dat zijn ook weer van die dooddoeners.
Om je niet meer te hoeven ergeren kan ik je niet wijzer maken. Ik denk dat het mens eigen is, het zit in de meeste mensen, heeft met stress en karakter te maken.
Ja, reizende. Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik besef heel goed dat niet iedereen hetzelfde is en dat hoeft ook niet maar ik kan er zelf ook niets aan doen dat ik me zo snel erger.
Ik probeer er wat aan te doen om het niet te laten merken en ik probeer ook wat met de tips te doen die ik hier krijg. Maar "iets aan die ergernis doen?" . Tja, als anderen het niet merken vind ik het allang best maar hoe kom ik van dat gevoel van ergernis af? Ik erger me best snel aan dingen. Ik erger me als er een brommertje met zo'n takke herrie voorbij gereden komt, ik erger me als een auto zit te bumperkleven, ik erger me als iemand me aanspreekt vroeg in de ochtend.
Ik weet het, mijn probleem. Maar ik heb geen idee wat ik kan doen om ervoor te zorgen dat ik me daar niet aan erger.
Haha, herken die ergernissen wel, behalve dat vroeg aanspreken, ben dus zelf ook geen haar beter.
Ik heb wel vaker gehoord dat snelle denkers zich gauw ergeren aan mensen die hierin wat trager zijn, dus je zal hierin niet de enige zijn.
Ik dacht in eerste instantie aan accepteren dat niet iedereen even snel van begrip is. Maar ja, accepteren, hoe doe je dat? Dat zijn ook weer van die dooddoeners.
Om je niet meer te hoeven ergeren kan ik je niet wijzer maken. Ik denk dat het mens eigen is, het zit in de meeste mensen, heeft met stress en karakter te maken.
maandag 24 augustus 2009 om 19:06
Ik heb iets anders: ben een beetje sarcastisch. Soms denk ik dat iemand dat kan hebben en dan flapt er iets uit waarna het gezicht van diegene betrekt.
Vaak zeg ik dan: Sorry, ik bedoelde het niet zo.
(Komt overigens alleen voor bij mensen die ik lang en goed ken... bij onbekenden uit ik mijn sarcasme meestal niet
)
Vaak zeg ik dan: Sorry, ik bedoelde het niet zo.
(Komt overigens alleen voor bij mensen die ik lang en goed ken... bij onbekenden uit ik mijn sarcasme meestal niet
)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 24 augustus 2009 om 19:07
Misschien is dit ook een leerproces trouwens, Kate. Vroeger liet je kennelijk alles over je heen komen, nu reageer je wel, maar misschien niet zo tactisch.
Over een tijdje lukt het misschien om je niet te laten raken door opmerkingen en ze toch 'netjes' af te handelen. Succes!
Over een tijdje lukt het misschien om je niet te laten raken door opmerkingen en ze toch 'netjes' af te handelen. Succes!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 24 augustus 2009 om 20:15
Wat goed van je dat je meer inzicht wilt krijgen in deze eigenschap van jezelf. Een grote valkuil kan zijn dat je je gaat inhouden, terwijl het denk ik er meer om gaat dat je een andere woordkeus hanteert. Er bestaat een boek, geweldloze communicatie, dat gaat over hoe je op een prettige manier kunt communiceren met mensen. Ai-opener is een trainingsorganisatie die voor relatief lage tarieven trainingen geeft in geweldloze communicatie. Misschien wil je werkgever wel bijdragen, als het iets is waar je in je werk iets aan hebt. Die training is echt een aanrader, super leerzaam en erg interessant! Even googlen misschien?
