Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
donderdag 30 november 2017 om 00:19
Hoe omschrijven neurotypische mensen neurotypisme? Dat is denk ik net als voor ons, voor ieder individu verschillend. Geen mens is hetzelfde. *tot zover mijn les in diversiteit*
Antwoord uit eigen ervaring: ik wist 32,5 jaar lang niet eens dat ik autistisch was, wel verbaasde ik me er wel eens over hoe mensen zo vanzelfsprekend sociaal waren, waarom ik ineens iemand boos had of waarom mensen me vreemd vonden, alleen de laatste jaren ging me dat allemaal veel beter af. Ik heb een redelijk goed leven opgebouwd, behalve dan mijn chronische pijn.. Dankzij die pijn heb ik uiteindelijk een diagnose gekregen.
Wel dacht ik vroeger dat ik ADD had, maar dat onderzoek leidde niet tot diagnoses.
donderdag 30 november 2017 om 01:02
Maar met die uitleg ben ik ook autistisch?biobitch1984 schreef: ↑30-11-2017 00:19Hoe omschrijven neurotypische mensen neurotypisme? Dat is denk ik net als voor ons, voor ieder individu verschillend. Geen mens is hetzelfde. *tot zover mijn les in diversiteit*
Antwoord uit eigen ervaring: ik wist 32,5 jaar lang niet eens dat ik autistisch was, wel verbaasde ik me er wel eens over hoe mensen zo vanzelfsprekend sociaal waren, waarom ik ineens iemand boos had of waarom mensen me vreemd vonden, alleen de laatste jaren ging me dat allemaal veel beter af. Ik heb een redelijk goed leven opgebouwd, behalve dan mijn chronische pijn.. Dankzij die pijn heb ik uiteindelijk een diagnose gekregen.
Wel dacht ik vroeger dat ik ADD had, maar dat onderzoek leidde niet tot diagnoses.
Ik vind de vraag zeer interresant die degene boven jou stelde.
donderdag 30 november 2017 om 06:48
Autisme is een prikkelverwerkingsstoornis.
Die sociale problemen zijn maar één facet, wat weliswaar altijd als eerste genoemd wordt, maar wat bij mij bijvoorbeeld niet het belangrijkste is.
De vele prikkels die constant binnenkomen moeten gefilterd en verwerkt worden. Daar gaat bij autisme iets mis, maar wat er mis gaat kan erg verschillen per autist.
In sociale contacten komen extreem veel prikkels tegelijk binnen, wat een reden is waarom autisten daar vaak moeite mee hebben, maar dat hoeft dus niet.
Overgevoeligheid en ondergevoeligheid kunnen allebei optreden. En dat dan voor elk zintuig en in verschillende hevigheid.
Het leggen van verbanden kan daardoor ingewikkelder zijn, waardoor adequaat reageren soms niet lukt. Bijv mijn zoon die als baby ging huilen als de zon in zijn gezicht scheen, i.p.v. zijn ogen dicht te doen.
Bij mij is overprikkeling het belangrijkste probleem. Ik hou erg van sociale interactie, maar ik word er ook heel moe van, dus ik moet veel rustmomenten inbouwen. En dan moet ik vaak kiezen tussen allemaal dingen die ik leuk vind, omdat het te veel is om het allemaal te doen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 30 november 2017 om 10:46
Ik vind dat op deze site [https://autismepunt.nl/over-autisme/] goed omschreven wordt wat autisme is.
Of dat door een autist geschreven is, weet ik niet
donderdag 30 november 2017 om 11:02
Goed stuk.Case-je schreef: ↑30-11-2017 10:46Ik vind dat op deze site [https://autismepunt.nl/over-autisme/] goed omschreven wordt wat autisme is.
Of dat door een autist geschreven is, weet ik niet
Ik ben het alleen niet eens met het idee dat er mensen zijn met een autistische manier van informatieverwerking, maar geen diagnose hebben of hoeven omdat ze geen problemen in hun functioneren hebben.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 30 november 2017 om 11:41
Ja dat snap ik nu, en dat weet ik nu, en dat voel je nu ook wel met die info in je achterhoofd, maar hoe dat anders voelt dan normaal, dat voel ik niet. Ik voel wat ik voel, ik weet niet hoe het voelt 'zoals het hoort'. Wel weet ik dat ik meer rust had tussendoor dan leeftijdsgenoten of oudere mensen om mij heen. Dat merk ik nu op. Mijn fobie voor ballonnen en vuurwerkknallen makes more sense nu, heb geen zin om dat allemaal uit te gaan leggen.Solomio schreef: ↑30-11-2017 06:48Autisme is een prikkelverwerkingsstoornis.
Die sociale problemen zijn maar één facet, wat weliswaar altijd als eerste genoemd wordt, maar wat bij mij bijvoorbeeld niet het belangrijkste is.
De vele prikkels die constant binnenkomen moeten gefilterd en verwerkt worden. Daar gaat bij autisme iets mis, maar wat er mis gaat kan erg verschillen per autist.
In sociale contacten komen extreem veel prikkels tegelijk binnen, wat een reden is waarom autisten daar vaak moeite mee hebben, maar dat hoeft dus niet.
Overgevoeligheid en ondergevoeligheid kunnen allebei optreden. En dat dan voor elk zintuig en in verschillende hevigheid.
Het leggen van verbanden kan daardoor ingewikkelder zijn, waardoor adequaat reageren soms niet lukt. Bijv mijn zoon die als baby ging huilen als de zon in zijn gezicht scheen, i.p.v. zijn ogen dicht te doen.
Bij mij is overprikkeling het belangrijkste probleem. Ik hou erg van sociale interactie, maar ik word er ook heel moe van, dus ik moet veel rustmomenten inbouwen. En dan moet ik vaak kiezen tussen allemaal dingen die ik leuk vind, omdat het te veel is om het allemaal te doen.
donderdag 30 november 2017 om 11:49
Mijn grootste autistische struikelbaar zijn idd:
- sensoriek (overgevoelig voor geluid, ondergevoelig en overgevoelig voor tast, bijvoorbeeld houd wel van harde massage maar niet van de structuur van appelmoes, overgevoelig voor kou)
- stressbestendigheid weinig aanwezig
- snel geirriteerd bij ongewenste verandering
- spiegelen van emoties kost enorme energie
- sensoriek (overgevoelig voor geluid, ondergevoelig en overgevoelig voor tast, bijvoorbeeld houd wel van harde massage maar niet van de structuur van appelmoes, overgevoelig voor kou)
- stressbestendigheid weinig aanwezig
- snel geirriteerd bij ongewenste verandering
- spiegelen van emoties kost enorme energie
donderdag 30 november 2017 om 12:24
Interessante vraag over hoe autisten het beschrijven. Ik vind het zelf lastig. Ik heb nu enkele maanden de diagnose en dit aan 4 mensen verteld. 2 ervan gingen helemaal beargumenteren waarom ze me echt geen autist vinden. 1 ging er niet echt op in. 1 vroeg vooral waar ik dat dan aan merk, en toen stond ik met m'n mond vol tanden 
Het is toch ingewikkeld allemaal vind ik. Die beschrijving van autismepunt vind ik ook nog behoorlijk technisch. Ik houd er tegenwoordig maar gewoon m'n mond over.
Het is toch ingewikkeld allemaal vind ik. Die beschrijving van autismepunt vind ik ook nog behoorlijk technisch. Ik houd er tegenwoordig maar gewoon m'n mond over.
donderdag 30 november 2017 om 13:27
Ik heb ook geen idee hoe anderen de wereld ervaren.biobitch1984 schreef: ↑30-11-2017 11:41Ja dat snap ik nu, en dat weet ik nu, en dat voel je nu ook wel met die info in je achterhoofd, maar hoe dat anders voelt dan normaal, dat voel ik niet. Ik voel wat ik voel, ik weet niet hoe het voelt 'zoals het hoort'. Wel weet ik dat ik meer rust had tussendoor dan leeftijdsgenoten of oudere mensen om mij heen. Dat merk ik nu op. Mijn fobie voor ballonnen en vuurwerkknallen makes more sense nu, heb geen zin om dat allemaal uit te gaan leggen.
Sterker nog: ik denk dat iedereen die denkt dat ie dat wel weet zich vergist en vooral invult voor een ander.
Ik zie vooral dat ik in onze maatschappij belemmerd word door mijn autisme, omdat onze maatschappij eisen stelt waar ik niet aan kan voldoen.
Ik zie ook veel mensen die wel mee kunnen en die hebben duidelijk een andere persoonlijkheidsstructuur dan ik. En of dat alleen met autisme te maken heeft, of ook nog met andere dingen, geen idee.
Maar ik zou me zomaar kunnen voorstellen dat ik in een ander soort maatschappij mss wel 'gewoon' mee had kunnen doen en dat ik dan nooit een diagnose zou hebben gekregen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 30 november 2017 om 14:25
donderdag 30 november 2017 om 14:27
Ik ook niet
Het is een vervelende vraag, omdat het zoiets is als aan een doofgeborene vragen hoe het is om niet te kunnen horen. Hoe kun je dat uitleggen aan een horende, als je niet weet wat horen is?
donderdag 30 november 2017 om 14:35
Hallo, ben ik ook weer.
Hoe ik het uitleg?
Ik vertel altijd dat ik geen filters heb waardoor ik alles hoor/zie/ruik/voel en dat maakt dat ik overprikkeld raak en dan uitgebreid voorbeeld en dingen vragen als ''wat hoor jij nu?'' en dan ook ''wat hoor ik nu?''
Ook heb ik structuur nodig, doe dingen in een patroon, heb vaste zitplekken overal en altijd. Als dat wegraakt, raak ik in paniek en moet ik naar huis/veilige plek. Ik kan niet tegen veranderingen van planning, ook niet als ik mijn eigen planning moet aanpassen. Dan raak ik in paniek. Ik probeer soms flexibel te zijn, maar dan ben ik daarna thuis helemaal over de zeik omdat ik iemand anders daarin tegemoet ben gekomen. Ook heb ik graag controle over dingen en doe vaak dingen controleren van een ander, ook al heb ik gezien/gehoord dat diegene het juist gedaan heeft. Ik doe het toch checken en desnoods opnieuw op mijn manier/patroon.
Sociaal vaardig ben ik niet, contacten kosten mij mega veel energie ook online. Nieuwe mensen leren kennen is een ramp want ik kan mensen niet aankijken, ben niet echt instaat een gesprek gaande te houden zelfs met mijn standaard rijtje vragen/opmerkingen voor gesprekken.
Ik kan niet tegen veel mensen om mij heen, ook weer door geen filter en dan raak ik overprikkeld. Drie mensen is de grens zeg maar.
Ik onthoud altijd alles, ook als het niet hoeft.
Als man/of iemand anders iets verteld en ik doe tegelijk iets anders/of denk iets anders sla ik toch onbewust zijn gesprek op en kan het zo prafaseren of zelfs letterlijk citeren.
Ik kan niet emoties bij anderen voelen, ik kan die van mezelf al nauwelijks voelen of toestaan. Ik vind emoties moeilijk en vervelend, bij mezelf en anderen want weet me vaak geen houding. Plus ik kan geen gezichten lezen of lichaamshouding. Dat gaat wel wat beter als ik de ander goed ken, maar toch vraag ik altijd om welke emotie het nou gaat.
Ik zie altijd eerst de details. Daarna pas het grotere geheel.
Hm, meer weet ik even niet.
Hoe ik het uitleg?
Ik vertel altijd dat ik geen filters heb waardoor ik alles hoor/zie/ruik/voel en dat maakt dat ik overprikkeld raak en dan uitgebreid voorbeeld en dingen vragen als ''wat hoor jij nu?'' en dan ook ''wat hoor ik nu?''
Ook heb ik structuur nodig, doe dingen in een patroon, heb vaste zitplekken overal en altijd. Als dat wegraakt, raak ik in paniek en moet ik naar huis/veilige plek. Ik kan niet tegen veranderingen van planning, ook niet als ik mijn eigen planning moet aanpassen. Dan raak ik in paniek. Ik probeer soms flexibel te zijn, maar dan ben ik daarna thuis helemaal over de zeik omdat ik iemand anders daarin tegemoet ben gekomen. Ook heb ik graag controle over dingen en doe vaak dingen controleren van een ander, ook al heb ik gezien/gehoord dat diegene het juist gedaan heeft. Ik doe het toch checken en desnoods opnieuw op mijn manier/patroon.
Sociaal vaardig ben ik niet, contacten kosten mij mega veel energie ook online. Nieuwe mensen leren kennen is een ramp want ik kan mensen niet aankijken, ben niet echt instaat een gesprek gaande te houden zelfs met mijn standaard rijtje vragen/opmerkingen voor gesprekken.
Ik kan niet tegen veel mensen om mij heen, ook weer door geen filter en dan raak ik overprikkeld. Drie mensen is de grens zeg maar.
Ik onthoud altijd alles, ook als het niet hoeft.
Als man/of iemand anders iets verteld en ik doe tegelijk iets anders/of denk iets anders sla ik toch onbewust zijn gesprek op en kan het zo prafaseren of zelfs letterlijk citeren.
Ik kan niet emoties bij anderen voelen, ik kan die van mezelf al nauwelijks voelen of toestaan. Ik vind emoties moeilijk en vervelend, bij mezelf en anderen want weet me vaak geen houding. Plus ik kan geen gezichten lezen of lichaamshouding. Dat gaat wel wat beter als ik de ander goed ken, maar toch vraag ik altijd om welke emotie het nou gaat.
Ik zie altijd eerst de details. Daarna pas het grotere geheel.
Hm, meer weet ik even niet.
donderdag 30 november 2017 om 15:12
donderdag 30 november 2017 om 19:29
Tja, hoe ik autisme uitleg is per situatie verschillend. In mijn omgeving leg ik uit wat het voor mij betekent. Maar op mijn werk gebruik ik niet wat het voor mij betekent, maar de algemene problemen die kinderen/jongeren met autisme kunnen tegenkomen en waarop we de diagnose gebaseerd hebben. Het is voor iedereen zo verschillend dat je er niet echt één algemene uitleg is waar iedereen met autisme zich in zal herkennen.
vrijdag 1 december 2017 om 09:36
Dan komt het ook nog regelmatig voor dat je je best aan het doen bent om het uit te leggen en de toehoorder vervolgens op alles zegt "oh, maar dat heb ik ook wel eens" of een andere opmerking die heel afzwakkend overkomt.
Dan hou je er al snel genoeg mee op om het uit te willen leggen, ook al bedoelen de meeste mensen het gewoon echt niet verkeerd.
Dan hou je er al snel genoeg mee op om het uit te willen leggen, ook al bedoelen de meeste mensen het gewoon echt niet verkeerd.
vrijdag 1 december 2017 om 10:08
Dank voor jullie inzichten, heel verhelderend. Ik snap wel dat het zich bij iedereen anders kan uiten, maar ik vroeg me af wat dan de common denominator is. Een prikkelverwerkingsstoornis is een term die het voor mij wat begrijpelijker maakt. Autisme lijkt zo vaak voor te komen, dat ik gewoon nieuwsgierig was hoe jullie er zelf tegenaan kijken.
