Auto angst

01-12-2007 10:31 19 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het stuk over auto angst in de via gelezen en ik kan er hier geen topic over vinden. Dat vind ik eigenlijk wel vreemd, omdat er hier vast wel vrouwen zullen zijn met auto angst.

(en dames als er wel een topic over is, heb ik die niet kunnen vinden, mijn excuus daarvoor)

Ik heb in elk geval een lichte mate van auto angst, dat heb ik sinds een ongeluk een jaar of 4 geleden.

En het is wel minder geworden, maar ik betwijfel op autorijden ooit weer 'mijn hobby' zal worden....



Wie herkent dit?
Alle reacties Link kopieren
Je kunt daar wat aan doen : Je kan bv bij een rijschool of bij de ANWB een dag rijvaardigheid trainen.

Daarmee wil ik vooral niet zeggen dat ik denk dat je een slechte chauffeur bent, begrijp me niet verkeerd :smile:

maar zij kunnen je trainen op defensief rijden en daar krijg je dan een flinke boost van zelfvertrouwen van...en dat helpt!

En verder...niet opgeven..de angst zakt weer weg, langzaam maar zeker...

Ik ben vier keer aangereden buiten mijn schuld, twee keer totaal loss en één keer ziekenhuis, maar na elke keer meteen weer in een auto gestapt om te gaan rijden. (Alle vier keer trouwens door een man, en dan zeggen ze nog dat vróuwen niet kunnen rijden haha!)
Alle reacties Link kopieren
Haha Bronny! 4x door een man, dat is wel grappig ja!



Ik zit er idd aan te denken om iets van een cursus te doen of een paar lessen.

Sinds een maand heb ik een eigen auto (eerst ging ik altijd op de fiets en reed een paar x per week in de auto van mijn vriend) en het is nu wel aan het 'zakken'.

Misschien gaat het wel helemaal over.



Sinds ik wist dat ik een eigen auto zou gaan kopen is het al veel minder geworden! Maar toch..soms als een andere weggebruiker rare dingen doet, word ik nerveus. Mijn ongeluk kwam namelijk ook doordat een ander niet op zat te letten en mij finaal overhoop reed. (gelukkig heb ik nu de radio bediening in het stuur zitten, want de vrouw die mij aanreed zat aan dr radio te frutselen)



Maar ik stond er gewoon van te kijken dat e rover dit onderwerp nog niks op het forum stond. Ik kan me best voorstellen dat meer mensen hier last van hebben. Of zouden we er ons voor schamen?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook heel erge angst in de auto. Ik durf alleen bij mijn vriend in de auto en bij andere mensen eigenlijk niet. Ik heb mijn rijbewijs ook niet, ik wil het ook niet eens. Ik raak gewoon in paniek op de weg, en het liefste wil ik dan gewoon er zo snel mogelijk uit! Ik ben heel erg bang voor vrachtwagens, invoegen op de snelweg, sowieso altijd bang om op een andere auto te knallen, en voor mijn moeder in de auto (die praat met je terwijl ze rijdt, en kijkt je dan ook echt de hele tijd aan, kortom geen ogen op de weg!)
Ik heb een paar maanden geleden ook een ongeluk gehad, ook veroorzaakt door een ander (die ook nog eens doorreed). Ik heb verder totaal geen angst gehad om weer in de auto te stappen, maar ik snap wel wat je bedoelt. Eigenlijk komt het er op neer dat je anderen (die je niet kent) vertrouwen moet geven. In het verkeer ben je nu eenmaal afhankelijk van anderen. Je kan zelf nog zo goed en netjes rijden, maar als een ander een foutje maakt, kan jij wel de lul zijn. Je kan het enigszins beperken door zelf te leren hoe je in moeilijke situaties moet reageren, zodat je dat in ieder geval nog wel zelf in de hand hebt (Denk aan rijvaardigheidstrainigen, slipcursussen e.d.). Maar verder moet je dat toch een beetje leren loslaten. Maarja, je hebt zelf ook een ongeluk gehad en weet waarschijnlijk hoe zoiets écht in een fractie van een seconde gebeurt en dat je dus ook maar die fractie van een seconde hebt om erop te anticiperen...
Oh, laat je topic even bij een andere pijler zetten, deze lijkt me niet zo geschikt.
Alle reacties Link kopieren
k heb zelf een ongeluk veroorzaakt. onoverzichtelijk kruispunt, ik reed uiteraard te hard, en was er met mn hoofd totaal niet bij. vol tegen de zijkant van n auto van rechts! waar ook nog eens een klein joch achter de deur bleek te zitten die ik vol geraakt had. gelukkig geen gewonden, maar flinke schrik wel! ik ben meteen uitgestapt en gaan kijken hoe het in de andere auto was.

heel byzar hoe je niet kunt stoppen met bibberen.

de eerste paar keren dat je daarna in de auto stapt zijn wat lastig, maar op t moment heb ik nergens meer last van. hoe t met mn slachtoffers is weet ik niet. (wel verzekeringen etc geregeld uiteraard) maar ze lachten alle 3 weer toen we weggingen. voor t eerst in 10 jaar rijden n ongeluk... en 'alleen' blikschade.



ik zou idd eens bij de anwb navragen of ze iets van n cursus hebben voor meer zelfvertrouwen achter t stuur? of n slipcursus kan ook al veel doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik durf na een auto ongeluk (aangereden op de snelweg) helemaal niet meer te rijden. Heel lastig want het beperkt me enorm. Daarvoor was rijden geen probleem voor me. Ik ging overal naartoe.

Het is wat iemand anders zei, je moet anderen vertrouwen en dat lukt me niet.

Als iemand een goede tip/cursus heeft. GRAAG!



Ik wil er vanaf. Ik heb wel een autorijcursus gevonden voor mensen met rijangst maar dat is aan de andere kant van het land.

Het rare is dat daarbij stond dat je met eigen vervoer moet komen? Je eigen auto dus.. beetje raar niet?
Alle reacties Link kopieren
@Lotje, van jouw verhaal begrijp ik geen moer. Uiteraard te hard rijden en er met je hoofd totaal niet bij zijn. Stoere meid ben jij zeg, voor jou zou het beter zijn om wel een beetje auto-angst te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Raldy schreef op 01 december 2007 @ 15:59:

@Lotje, van jouw verhaal begrijp ik geen moer. Uiteraard te hard rijden en er met je hoofd totaal niet bij zijn. Stoere meid ben jij zeg, voor jou zou het beter zijn om wel een beetje auto-angst te hebben.


dacht al dat er zo'n reactie zou komen.

en daar heb je ook helemaal gelijk in. ken je die serie nog van vroeger, 12 steden 13 ongelukken? er gaat altijd nog n heel verhaal aan vooraf, en dat hoef ik hier niet uit de doeken te doen. het was uiteraard beter geweest als ik op dat moment op een fiets zat, maar dat was geen optie.

waar het uiteindelijk om ging is dat er geen gewonden zijn gevallen, en áls je door schuld een ongeluk veroorzaakt, je die schuld ook op je moet nemen.



dat uiteraard... te snel, als ik niet te snel was gereden was t niet gebeurd. dat bedoelde ik met uiteraard. en t hoofd er niet bij.. als k dat er wél bij had gehad, was het ook niet gebeurd..



dus... mijn schuld.
Oef, ik denk dat je het gewoon moet doen. Ik ken ook iemand die na een ongeluk gewoon niet meer durfde te rijden. Maar die is er beetje bij beetje toch bovenop gekomen. En die is dus écht onderaan de ladder begonnen, met een rondje in de wijk rijden zeg maar, maar uiteindelijk doet ze nu ook weer alles.



En nogmaals, ik kan me er wat bij voorstellen, want ik heb dus ook een ongeluk gehad, op de snelweg. Wij zijn frontaal tegen een tunnelmuur gereden en toen ik daarna uit de auto stapte (want dat kon gelukkig nog), heb ik me ook wel afgevraagd hoe ik in godsnaam ooit nog in een auto zou kunnen stappen. Maar gek genoeg was dat gevoel na vijf minuten ook weer verdwenen. Toen we een paar dagen daarna weer verder konden rijden (het was op vakantie) heb ik het eerste kwartier ook iedereen wantrouwt die zich op dat moment op de weg bevond trouwens, maar bang was ik niet. Het is écht een kwestie van vertrouwen. Eigenlijk moet je "je lot" een beetje uit handen geven en dat heeft voor sommigen wat tijd nodig, zeker als anderen dat lot al eens hebben vastgepakt zeg maar. :)



Sommige rijscholen bieden trouwens ook de mogelijkheid om weer even te oefenen met rijden, dan hoef je in ieder geval niet helemaal naar de andere kant van het land.
Alle reacties Link kopieren
@Lotje, bedankt voor je snelle en eerlijke antwoord. Sportief van je om zo te reageren. Ik heb op jou gereageerd omdat ik er moeite mee heb als mensen het verkeer niet serieus nemen. Kunnen hele nare dingen van komen. Afgelopen dinsdag heeft een vriend van mij een auto-ongeluk gehad. Stond stil op de weg om links af te slaan, knalt er een auto achter op hem. Op zo'n moment denk ik dan, dit hed met een beetje opletten voorkomen kunnen worden. Zoals zoveel auto-ongelukken voorkomen kunnen worden door alleen maar op te letten. Gelukkig is het net die vriend heel goed afgelopen. Na een hele heisa. Moest uit de auto worden gezaagd, zo'n 25 hulpverleners in touw, 4 uur onderzocht in het ziekenhuis etc. En dat allemaal omdat iemand even niet oplet.



Dat van 12 steden 13 ongelukken heb ik ook vaak bekeken. Zouden meer mensen moeten doen.



Doei, Raldy
Alle reacties Link kopieren
ongelukken gebeuren daar waar mensen zijn, helaas ontkom je er niet aan. n vriendin van mij heeft ook n poosje in t ziekehuis gelegen na n flinke knal. ze sloot achter aan in n fille, en de auto achter haar had haar niet gezien.

hoe dat mogelijk is begrijp ik op mijn beurt ook niet helemaal hoor. gelukkig durft zij nu, na idd even n poosje moeite gehad te hebben, wel weer zelf te rijden.



en uiteraard, als ik zou kunnen zou ik n andere weg zijn ingeslagen, als in... als ik de tijd zou kunnen terug draaien. k ben allang blij dat er geen ernstig letsel, of zelfs ook maar n schrammetje op die kleine is gekomen! mn remmen deden gelukkig nog genoeg om n heftige ramp te voorkomen!
Alle reacties Link kopieren
Celeone schreef op 01 december 2007 @ 16:35:

Oef, ik denk dat je het gewoon moet doen. Ik ken ook iemand die na een ongeluk gewoon niet meer durfde te rijden. Maar die is er beetje bij beetje toch bovenop gekomen. En die is dus écht onderaan de ladder begonnen, met een rondje in de wijk rijden zeg maar, maar uiteindelijk doet ze nu ook weer alles.



En nogmaals, ik kan me er wat bij voorstellen, want ik heb dus ook een ongeluk gehad, op de snelweg. Wij zijn frontaal tegen een tunnelmuur gereden en toen ik daarna uit de auto stapte (want dat kon gelukkig nog), heb ik me ook wel afgevraagd hoe ik in godsnaam ooit nog in een auto zou kunnen stappen. Maar gek genoeg was dat gevoel na vijf minuten ook weer verdwenen. Toen we een paar dagen daarna weer verder konden rijden (het was op vakantie) heb ik het eerste kwartier ook iedereen wantrouwt die zich op dat moment op de weg bevond trouwens, maar bang was ik niet. Het is écht een kwestie van vertrouwen. Eigenlijk moet je "je lot" een beetje uit handen geven en dat heeft voor sommigen wat tijd nodig, zeker als anderen dat lot al eens hebben vastgepakt zeg maar. :)



Sommige rijscholen bieden trouwens ook de mogelijkheid om weer even te oefenen met rijden, dan hoef je in ieder geval niet helemaal naar de andere kant van het land.




zoo ook een heftig ongeval meegemaakt dus. Ik werd van achter-opzij geramd met 100km per uur. Door iemand die dronken was en ff wilde wisselen van rijstrook. Was ook een gevalletje air-bag zeg maar.

Weet je ik heb vroeger al eens een eenzijdig slip-avontuur meegemaakt. Ben me rot geschrokken en was net weer aan t opbouwen toen ik dus dat volgende ongeluk meemaakte. Ik was er echt helemaal klaar mee.

Dus gewoon weer gaan rijden heb ik al geprobeerd met dit resultaat. Ik heb toch echt wel een beetje hulp nodig denk ik. Anders wordt ik misschien een gevaar op de weg door mijn onzekerheid.

Ik zal de ANWB-site een bekijken misschien hebben die wat.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen gegevens om mijn stelling te onderbouwen, maar ik heb altijd het gevoel dat mensen die extreem krampachtig of angstig achter het stuur zitten sneller een botsing krijgen dan iemand die ontspannen rijdt.



Ik kom wel eens chauffeurs tegen die opvallend langzaam of onzeker rijden, althans zo komen ze op mij over. Ik word nerveus van hen, ik ervaar hun rijgedrag als onvoorspelbaar.

Twee weken geleden stond ik in Zeeland te wachten op een auto voor mij die linksaf een provinciale weg wilde opdraaien. Ze durfden maar niet die weg op te rijden, als ze maar heel in de verte (was gewoon overdag) een auto zagen aankomen dan bleven ze wachten. Duurde dus eeuwig.

Ze waren te voorzichtig of angstig. En dat kan weer leiden tot irritatie bij anderen, die gaan inhalen of er om heen rijden.
Alle reacties Link kopieren
ja quattro ik denk dat je gelijk hebt. Maar wat wil je er verder mee zeggen?



Ik heb nav van dit topic maar weer s zitten googlen en een rijschool in de regio gevonden die gespecialiseerd is in een opleiding voor mensen met rijangst. Nu nog even over de inschrijfangst heen stappen... hahaha nee hoor ik ga t maar doen denk ik.
Ha quattro, ons ongeluk kwam ook doordat iemand met zo'n 30 km per uur de snelweg op kwam kakken. :)



Oef, ik zou 't ook maar doen ja. Beter nu aanpakken dan er maar mee rond blijven lopen en het je leven laten bepalen toch? Succes!
Alle reacties Link kopieren
quattro 35, ik denk dat daar zeker iets in zit, vooral het feit dat mensen zich eraan irriteren en ze dan snel in willen halen bijv.

Maar zelf rijdt ik niet onzeker, eigenlijk merk je niks aan mij als ik rijd, maar ik merk het zelf enorm.

Vooral als een andere weggebruiker erg hard komt aanscheuren en ik dan op de rem moet (terwijl ik voorrang heb) op zo'n moment mist mij hart een paar slagen en krijg ik de bibbers. Daar baal ik van.

Ik wil ook liever niet ergens rijden waar ik heel de weg niet ken en het super druk is. En dan bedoel ik een echt grote stad (bijv Amsterdam). Als ik daarheen moet, ga ik met de trein, omdat ik daar echt niet in de stad ga rijden.



En misschien zou het helpen als ik een cursus zou doen, dat zou goed kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk komt het er op neer dat je anderen (die je niet kent) vertrouwen moet geven. In het verkeer ben je nu eenmaal afhankelijk van anderen.



Dát is dus de reden dat ik bang ben in auto's (heb zelf geen rijbewijs). Ik heb altijd het gevoel dat de bestuurder mijn leven in handen heeft (en dat is in zekere zin ook zo). Héél eng vind ik dat.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven