Psyche
alle pijlers
Automatische piloot gevoel :(
woensdag 15 maart 2017 om 00:00
Lieve Lezers,
Graag wil ik wat dingen met jullie delen waar ik al lange tijd mee rond loop. Ik hoop dat jullie mij adviezen kunnen geven of dat ik in contact kan komen met leeftijdsgenoten die de zelfde problemen ervaren.
Ik ben een 22 jarige jongen, ik ben volgend jaar klaar met mijn 2e opleiding. De opleiding gaat erg goed. Leuke stages, goede beoordelingen en goede cijfers. Dus dat is heel erg positief. Ik heb een leuk groepje vrienden met wie ik regelmatig contact heb. Ook dat is heel erg fijn. De meeste vrienden hebben een relatie. Ik nog niet, ik ben vrijgezel. Ik val op jongens en heb erg veel moeite met daten. De meeste jongens in de gayscene zijn uit op veel dingen, behalve een serieuze relatie. Aantal korte relaties gehad wat uiteindelijk uitliep op niks. Door deze ervaringen ben ik erg onzeker geworden en veel gaan twijfelen aan mezelf. Is het dan echt zo moeilijk om een jongen te vinden die betrouwbaar, volwassen, eerlijk en open is? Vrienden en familie snappen dit allemaal en zeggen steeds dat ik nog maar zo jong ben etc. ze hebben hier ook gelijk in natuurlijk. Maar doordat ik in mijn werk en opleidingen in de zorgsector erg serieus bezig was en ben met mijn werkzaamheden en toekomst. Sta ik erg volwassen in het leven. Ik miste ook altijd de diepgang en volwassenheid tijdens de dates met jongens. De onzekerheid + twijfel aan mezelf + verwachtingen van een relatie is een leuke combi voor sombere gevoelens zo nu en dan. Bijkomend is dat ik me de laatste tijd wat verloren voel. Ik loop 3 dagen stage, ik ga twee dagen naar school, ik maak huiswerk en ik zie wat vrienden. En dat eigenlijk week in week uit. Laatste tijd ben ik vaak lang aan het piekeren, vooral in de avond. Veel terugkomende vragen zitten in mn hoofd. " is dit nou alles " ik wil meer uit het leven halen " verwacht ik te veel of anderen te weinig " ga ik zo gelukkig worden " wie ben ik eigenlijk " etc. Voor velen vast bekende gedachten. Maar dit in combi met bovenstaande klachten maken dat ik mezelf vaak rot en somber voel. Ik weet dan ook niet zo goed hoe ik me voel. Het zal denk ik ook bij het opgroeien horen maar ik vind het erg vervelend. Ik zit vooral in over relaties en de toekomst. Door een angststoornis denk ik sws al meer over dit soort dingen na. Veel piekeren, vooruit denken etc.
Ik hoop op jullie advies en/of berichtjes!
Liefs.
Graag wil ik wat dingen met jullie delen waar ik al lange tijd mee rond loop. Ik hoop dat jullie mij adviezen kunnen geven of dat ik in contact kan komen met leeftijdsgenoten die de zelfde problemen ervaren.
Ik ben een 22 jarige jongen, ik ben volgend jaar klaar met mijn 2e opleiding. De opleiding gaat erg goed. Leuke stages, goede beoordelingen en goede cijfers. Dus dat is heel erg positief. Ik heb een leuk groepje vrienden met wie ik regelmatig contact heb. Ook dat is heel erg fijn. De meeste vrienden hebben een relatie. Ik nog niet, ik ben vrijgezel. Ik val op jongens en heb erg veel moeite met daten. De meeste jongens in de gayscene zijn uit op veel dingen, behalve een serieuze relatie. Aantal korte relaties gehad wat uiteindelijk uitliep op niks. Door deze ervaringen ben ik erg onzeker geworden en veel gaan twijfelen aan mezelf. Is het dan echt zo moeilijk om een jongen te vinden die betrouwbaar, volwassen, eerlijk en open is? Vrienden en familie snappen dit allemaal en zeggen steeds dat ik nog maar zo jong ben etc. ze hebben hier ook gelijk in natuurlijk. Maar doordat ik in mijn werk en opleidingen in de zorgsector erg serieus bezig was en ben met mijn werkzaamheden en toekomst. Sta ik erg volwassen in het leven. Ik miste ook altijd de diepgang en volwassenheid tijdens de dates met jongens. De onzekerheid + twijfel aan mezelf + verwachtingen van een relatie is een leuke combi voor sombere gevoelens zo nu en dan. Bijkomend is dat ik me de laatste tijd wat verloren voel. Ik loop 3 dagen stage, ik ga twee dagen naar school, ik maak huiswerk en ik zie wat vrienden. En dat eigenlijk week in week uit. Laatste tijd ben ik vaak lang aan het piekeren, vooral in de avond. Veel terugkomende vragen zitten in mn hoofd. " is dit nou alles " ik wil meer uit het leven halen " verwacht ik te veel of anderen te weinig " ga ik zo gelukkig worden " wie ben ik eigenlijk " etc. Voor velen vast bekende gedachten. Maar dit in combi met bovenstaande klachten maken dat ik mezelf vaak rot en somber voel. Ik weet dan ook niet zo goed hoe ik me voel. Het zal denk ik ook bij het opgroeien horen maar ik vind het erg vervelend. Ik zit vooral in over relaties en de toekomst. Door een angststoornis denk ik sws al meer over dit soort dingen na. Veel piekeren, vooruit denken etc.
Ik hoop op jullie advies en/of berichtjes!
Liefs.
woensdag 15 maart 2017 om 00:05
Je begint volgend jaar aan de eindfase van een tweede studie. Het lijkt me logisch dat je op een gegeven moment het draaien het cirkeltje van school-leren-presteren-werken een bepaalde saaiheid kan gaan voelen. Gewoon doorzetten en dat diploma binnen halen zodat je daarna aan een geheel nieuwe fase (werken) kan gaan beginnen.
En jouw vriend loopt allang rond alleen jij moet hem nog tegen gaan komen.
En jouw vriend loopt allang rond alleen jij moet hem nog tegen gaan komen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
woensdag 15 maart 2017 om 01:02
Het alledaagse leven hoeft niet spannend te zijn. Sterker nog: teveel spanning zorgt voor stress, wat ontzettend ongezond is. Net zoals werk niet altijd leuk hoeft te zijn, je studie niet altijd sprankelend etc.
Wel is het natuurlijk fijn als je wel wat leuke/bijzondere/spannende/sprankelende dingen in het vooruitzicht hebt. Dan kom je ook makkelijker het alledaagse door. Bijvoorbeeld alvast wegdromen dat je straks een weekendje weg gaat/avondje naar de film/lekker gaat koken dit weekend etc. Hoeven geen grote dingen te zijn.
Misschien kan je zelf bedenken waar je naar uitkijkt, of dingen plannen om naar uit te kijken?
Wel is het natuurlijk fijn als je wel wat leuke/bijzondere/spannende/sprankelende dingen in het vooruitzicht hebt. Dan kom je ook makkelijker het alledaagse door. Bijvoorbeeld alvast wegdromen dat je straks een weekendje weg gaat/avondje naar de film/lekker gaat koken dit weekend etc. Hoeven geen grote dingen te zijn.
Misschien kan je zelf bedenken waar je naar uitkijkt, of dingen plannen om naar uit te kijken?
Geluk groeit door te delen!
woensdag 15 maart 2017 om 06:12
quote:Enn schreef op 15 maart 2017 @ 00:05:
Je begint volgend jaar aan de eindfase van een tweede studie. Het lijkt me logisch dat je op een gegeven moment het draaien het cirkeltje van school-leren-presteren-werken een bepaalde saaiheid kan gaan voelen. Gewoon doorzetten en dat diploma binnen halen zodat je daarna aan een geheel nieuwe fase (werken) kan gaan beginnen.
En jouw vriend loopt allang rond alleen jij moet hem nog tegen gaan komen. Bedankt voor je positieve reactie ????
Je begint volgend jaar aan de eindfase van een tweede studie. Het lijkt me logisch dat je op een gegeven moment het draaien het cirkeltje van school-leren-presteren-werken een bepaalde saaiheid kan gaan voelen. Gewoon doorzetten en dat diploma binnen halen zodat je daarna aan een geheel nieuwe fase (werken) kan gaan beginnen.
En jouw vriend loopt allang rond alleen jij moet hem nog tegen gaan komen. Bedankt voor je positieve reactie ????
woensdag 15 maart 2017 om 11:09
quote:caribgirl schreef op 15 maart 2017 @ 01:02:
Het alledaagse leven hoeft niet spannend te zijn. Sterker nog: teveel spanning zorgt voor stress, wat ontzettend ongezond is. Net zoals werk niet altijd leuk hoeft te zijn, je studie niet altijd sprankelend etc.
Wel is het natuurlijk fijn als je wel wat leuke/bijzondere/spannende/sprankelende dingen in het vooruitzicht hebt. Dan kom je ook makkelijker het alledaagse door. Bijvoorbeeld alvast wegdromen dat je straks een weekendje weg gaat/avondje naar de film/lekker gaat koken dit weekend etc. Hoeven geen grote dingen te zijn.
Misschien kan je zelf bedenken waar je naar uitkijkt, of dingen plannen om naar uit te kijken?Ja dit is eeen goed idee. Bedankt!
Het alledaagse leven hoeft niet spannend te zijn. Sterker nog: teveel spanning zorgt voor stress, wat ontzettend ongezond is. Net zoals werk niet altijd leuk hoeft te zijn, je studie niet altijd sprankelend etc.
Wel is het natuurlijk fijn als je wel wat leuke/bijzondere/spannende/sprankelende dingen in het vooruitzicht hebt. Dan kom je ook makkelijker het alledaagse door. Bijvoorbeeld alvast wegdromen dat je straks een weekendje weg gaat/avondje naar de film/lekker gaat koken dit weekend etc. Hoeven geen grote dingen te zijn.
Misschien kan je zelf bedenken waar je naar uitkijkt, of dingen plannen om naar uit te kijken?Ja dit is eeen goed idee. Bedankt!
