Psyche
alle pijlers
Autorijden is eng
vrijdag 7 mei 2021 om 19:27
Een paar jaar geleden kreeg ik veel paniekaanvallen en volgde de diagnose paniekstoornis. Wanneer ik moe en overprikkeld ben spelen de angsten weer op, maar momenteel gaat het eigenlijk zo goed dat ik hier nauwelijks last van heb.
In die tijd van die paniekaanvallen vermeed ik het autorijden. Autorijden is sowieso nooit mijn hobby geweest en daarnaast had ik mijn rijbewijs nog niet zo lang. Ik was nog niet op dat punt dat autorijden voor mij 'comfortabel' voelde. Daarnaast had ik nauwelijks helemaal alleen auto gereden. Na een pauze van autorijden van ruim 3 jaar ben ik momenteel het autorijden weer aan het oppakken bij een rijschool gespecialiseerd in rijangst. Ik heb nu weer 4 lesjes gehad en langzaam maar zeker maak ik wel vorderingen en lukt het me om me gaandeweg iets meer te ontspannen. De snelweg is allesbehalve chill, maar dit onderdeel ben ik nog aan het oppakken in de lesauto. Naast die lesjes ben ik zelf weer aan het autorijden. Niet dagelijks, wel wekelijks. In de buurt lijkt het wel beter te gaan, de auto laat ik in ieder geval niet meer helemaal links liggen. Maar eenmaal ik naar een iets drukkere plek rij (halfuurtje hier vandaan), raak ik nog steeds wel aardig in paniek. Het gekke is dat ik dit eigenlijk altijd heb wanneer ik alleen in de auto zit. Wanneer ik naast iemand zit voel ik deze angst veel minder.
Nu ben ik ook bang dat die lessen in de lesauto straks helemaal geen zin hebben. Ik zie mezelf immers niet alleen de snelweg oprijden, of alleen rijden in een druk centrum. Wanneer ik er in mijn eentje alleen al langs rij raak ik nog net niet in paniek. Ik krijg dan last van mijn ademhaling, benauwdheid, duizeligheid, hartkloppingen, zweethanden en ik span al mijn spieren van top tot teen aan. Mijn grootste angst is dat ik zo erg in paniek raak dat ik mezelf niet meer in de hand heb. Dat ik dingen in het verkeer ga doen die alles behalve veilig zijn. Dat ik in blinde paniek midden op de snelweg op de rem ga trappen, of dat ik uit paniek bijvoorbeeld ga spookrijden. Allemaal onrealistische gedachten, want dit heb ik allemaal nog nooit gedaan en wil ik ook helemaal niet.
Hoewel soms ben ik bang dat het spookrijden nog realiteit gaat worden ook. Ik moest laatst op een druk kruispunt links afslaan, maar daarvoor moest ik eerst een stukje rechtdoor, langs 4, rijbanen. Daarna kon ik pas naar links. Ik zag het oprecht niet. Ik reed al bijna links tegen het verkeer in. Maar nu zat ik in die lesauto en dan kan er iemand ingrijpen. Wanneer ik helemaal alleen rij, heb ik niemand naast mij met een extra paar ogen. Ik heb dan dus ook niet iemand naast mij die kan ingrijpen.
Ik vertrouw mezelf gewoon niet achter het stuur. Het alleen rijden wil ik wel, maar durf ik oprecht niet goed. Maar hoe kun je over deze angst heen komen? Een druk centrum gaat in de lesauto best goed, maar wanneer ik dit alleen moet doen durf ik dat dus niet....
Hoe kom ik hier overheen?
In die tijd van die paniekaanvallen vermeed ik het autorijden. Autorijden is sowieso nooit mijn hobby geweest en daarnaast had ik mijn rijbewijs nog niet zo lang. Ik was nog niet op dat punt dat autorijden voor mij 'comfortabel' voelde. Daarnaast had ik nauwelijks helemaal alleen auto gereden. Na een pauze van autorijden van ruim 3 jaar ben ik momenteel het autorijden weer aan het oppakken bij een rijschool gespecialiseerd in rijangst. Ik heb nu weer 4 lesjes gehad en langzaam maar zeker maak ik wel vorderingen en lukt het me om me gaandeweg iets meer te ontspannen. De snelweg is allesbehalve chill, maar dit onderdeel ben ik nog aan het oppakken in de lesauto. Naast die lesjes ben ik zelf weer aan het autorijden. Niet dagelijks, wel wekelijks. In de buurt lijkt het wel beter te gaan, de auto laat ik in ieder geval niet meer helemaal links liggen. Maar eenmaal ik naar een iets drukkere plek rij (halfuurtje hier vandaan), raak ik nog steeds wel aardig in paniek. Het gekke is dat ik dit eigenlijk altijd heb wanneer ik alleen in de auto zit. Wanneer ik naast iemand zit voel ik deze angst veel minder.
Nu ben ik ook bang dat die lessen in de lesauto straks helemaal geen zin hebben. Ik zie mezelf immers niet alleen de snelweg oprijden, of alleen rijden in een druk centrum. Wanneer ik er in mijn eentje alleen al langs rij raak ik nog net niet in paniek. Ik krijg dan last van mijn ademhaling, benauwdheid, duizeligheid, hartkloppingen, zweethanden en ik span al mijn spieren van top tot teen aan. Mijn grootste angst is dat ik zo erg in paniek raak dat ik mezelf niet meer in de hand heb. Dat ik dingen in het verkeer ga doen die alles behalve veilig zijn. Dat ik in blinde paniek midden op de snelweg op de rem ga trappen, of dat ik uit paniek bijvoorbeeld ga spookrijden. Allemaal onrealistische gedachten, want dit heb ik allemaal nog nooit gedaan en wil ik ook helemaal niet.
Hoewel soms ben ik bang dat het spookrijden nog realiteit gaat worden ook. Ik moest laatst op een druk kruispunt links afslaan, maar daarvoor moest ik eerst een stukje rechtdoor, langs 4, rijbanen. Daarna kon ik pas naar links. Ik zag het oprecht niet. Ik reed al bijna links tegen het verkeer in. Maar nu zat ik in die lesauto en dan kan er iemand ingrijpen. Wanneer ik helemaal alleen rij, heb ik niemand naast mij met een extra paar ogen. Ik heb dan dus ook niet iemand naast mij die kan ingrijpen.
Ik vertrouw mezelf gewoon niet achter het stuur. Het alleen rijden wil ik wel, maar durf ik oprecht niet goed. Maar hoe kun je over deze angst heen komen? Een druk centrum gaat in de lesauto best goed, maar wanneer ik dit alleen moet doen durf ik dat dus niet....
Hoe kom ik hier overheen?
vrijdag 7 mei 2021 om 19:32
Heb ik dit topic niet eerder voorbij zien komen TO?
Ook op de drukkere plekken is het wel eens rustig. Later op de avond of net na de spits. Het is geen schande die momenten te pakken om te oefenen, en neem zeker iemand mee. Je hoeft niet direct van regionale weg naar drukke snelweg middenin de spits hè?
Babystapjes!
Ook op de drukkere plekken is het wel eens rustig. Later op de avond of net na de spits. Het is geen schande die momenten te pakken om te oefenen, en neem zeker iemand mee. Je hoeft niet direct van regionale weg naar drukke snelweg middenin de spits hè?
Babystapjes!
vrijdag 7 mei 2021 om 19:36
Je bent al goed bezig! Wat voor mij heeft geholpen, is zelf een auto aanschaffen en echt veel rijden. De eerste keren is het eng, maar je weet bij je vaste routes heel snel hoe je moet invoegen en voorsorteren. Daarna komen er weer andere spannende situaties, zoals rijden in het donker of in de regen. Maar dan ken je de weg en gaat dat veel makkelijker. Voor je het weet heb je zelfvertrouwen en weet je precies hoe de auto werkt (en je navigatie, dus ook hoe ver je nog moet tot de aangegeven afslag). Nieuwe wegen zullen dan ook veel minder erg zijn. Bij mij was het dus een kwestie van het gewoon doen en nu draai ik m’n hand er niet meer voor om. En ik had ook echt jaaaren niet gereden en zat met trillende benen in de auto.
vrijdag 7 mei 2021 om 19:40
Ik heb geen ervaring met die paniek aanvallen, maar vind het zelf ook altijd nog eng om in het centrum van een grote stad te rijden. Ik heb ook een flink aantal jaar geen auto gereden omdat ik in het centrum woon maar ben 2 jaar geleden weer begonnen. Toen vond ik het zo spannend dat ik aan het begin weleens ging rijden op een zondagochtend om weer een beetje te wennen aan het autorijden. Hoe meer ik bekend werd met de wegen, hoe minder bang ik werd. Ook helpt het me om van tevoren de situatie op de weg op te zoeken en de route die het rustigst/ makkelijkst is voor mij.
Misschien zou het oefenen op rustige tijdstippen jou ook helpen?
Misschien zou het oefenen op rustige tijdstippen jou ook helpen?
vrijdag 7 mei 2021 om 19:55
Heb ook echt met zweethandjes gelest met veel stress ervaren tijdens het lessen. Ontelbaar veel keer gezakt ook. Uiteindelijk behaald en gelijk gaan rijden, ik rij nu echt heel goed, ik vind het zelfs heerlijk om te rijden! Rij zonder moeite door een drukke stad en op de snelweg. Dit geeft jou misschien weer moed! Als het bij mij kan, kan het bij jou zeker.
vrijdag 7 mei 2021 om 20:00
Vind het voor een groot deel wel herkenbaar.
Heb zelf niet zoveel last van paniek oid, maar kamp wel erg met angsten.
Autorijden heb ik ook nooit echt leuk gevonden.
Heb dan zelf ook geen auto; ook nooit gehad.
Alhoewel ik sinds 2005 al een rijbewijs heb (voor een automaat), rijd ik eigenlijk nauwelijks tot nooit.
Heb er vaak ook geen zin in.
Vooral niet in onnodige spanningen etc.
Liever ga ik fietsen,
Woon gelukkig in een middelgrote stad, waar dit ook goed te doen is.
Als ik al ga autorijden (bijvoorbeeld samen met mijn vader, in zijn auto), ga ik op rustige plekken rijden en al zeker niet op snelwegen, in steden enz.
Heb zelf niet zoveel last van paniek oid, maar kamp wel erg met angsten.
Autorijden heb ik ook nooit echt leuk gevonden.
Heb dan zelf ook geen auto; ook nooit gehad.
Alhoewel ik sinds 2005 al een rijbewijs heb (voor een automaat), rijd ik eigenlijk nauwelijks tot nooit.
Heb er vaak ook geen zin in.
Vooral niet in onnodige spanningen etc.
Liever ga ik fietsen,
Woon gelukkig in een middelgrote stad, waar dit ook goed te doen is.
Als ik al ga autorijden (bijvoorbeeld samen met mijn vader, in zijn auto), ga ik op rustige plekken rijden en al zeker niet op snelwegen, in steden enz.
vrijdag 7 mei 2021 om 20:21
Ik vond het zo mooi hoe die psycholoog in levenslang met dwang een angststoornis uitlegde :
Iedereen heeft een signaal voor gevaar. Om je te behoeden.
Bij mensen met een angst stoornis staat deze te scherp afgesteld.
Dus de angst om te spookrijden heeft iedereen wel eens als je ergens onbekend bent. Alleen gaat bij jou de stoornis ermee aan de haal en verlamd het je veel te vroeg al. Nog voor het zover ooit is gekomen.
Iedereen heeft een signaal voor gevaar. Om je te behoeden.
Bij mensen met een angst stoornis staat deze te scherp afgesteld.
Dus de angst om te spookrijden heeft iedereen wel eens als je ergens onbekend bent. Alleen gaat bij jou de stoornis ermee aan de haal en verlamd het je veel te vroeg al. Nog voor het zover ooit is gekomen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 7 mei 2021 om 20:57
Ha!
ik heb ook een keer spookgereden, ik ging ook linksaf op een weg met een heel brede middenberm, waar even geen verkeer was.
Ik had het na 10 meter al door, toen het stoplicht voor de tegenliggers op groen ging, en de tegenligger in mijn baan bleef even wachten tot ik gekeerd had.
ik heb ook een keer spookgereden, ik ging ook linksaf op een weg met een heel brede middenberm, waar even geen verkeer was.
Ik had het na 10 meter al door, toen het stoplicht voor de tegenliggers op groen ging, en de tegenligger in mijn baan bleef even wachten tot ik gekeerd had.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 7 mei 2021 om 21:06
Ik heb zelf inmiddels geen last meer, maar mijn moeder nog wel behoorlijk, zeker als ze ergens onbekend is en op navigatie moet rijden. Ik zeg haar altijd: joh mam niks aan de hand, ook al gaat er wat mis. Mis je een afslag? Nou en, dan neem je de volgende en keer je. Lukt het op de drukke snelweg niet om in te voegen? Nou en, blijf je een klein stukje doorrijden op de vluchtstrook en dan doe je het alsnog. Bang om te wisselen van baan? Ook weer doorrijden en later omkeren of de navigatie laten herberekenen. Zolang jij geen idiote manoeuvres uit gaat halen, kan er echt weinig misgaan.
Dus tegen jou wil ik hetzelfde zeggen TO. En heeeeel veel oefenen, je moet het gewoon 200x doen totdat je hersenen snappen: hey zie je wel, er gebeurt echt niks geks en anders lossen we het dan alsnog wel op.
Is er trouwens mss niet iets als een psycholoog die gespecialiseerd is op dit gebied, dat je het ook vanaf die kant kunt proberen op te lossen? Geen idee hoor of dat er is…
Dus tegen jou wil ik hetzelfde zeggen TO. En heeeeel veel oefenen, je moet het gewoon 200x doen totdat je hersenen snappen: hey zie je wel, er gebeurt echt niks geks en anders lossen we het dan alsnog wel op.
Is er trouwens mss niet iets als een psycholoog die gespecialiseerd is op dit gebied, dat je het ook vanaf die kant kunt proberen op te lossen? Geen idee hoor of dat er is…
anoniem_6634a053c30df wijzigde dit bericht op 07-05-2021 21:07
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
9.89% gewijzigd
vrijdag 7 mei 2021 om 21:49
Wat goed dat je het lessen weer hebt opgepakt! Zoals iemand hierboven ook al schreef, iedereen maakt wel eens een fout. Daarom is tijdens een ingreep van je instructeur niet alleen belangrijk om te kijken naar wat er mis ging, maar hoe je dat dan veilig oplost is net zo belangrijk. En hoe meer je lest/rijd, hoe meer dat automatisch gaat. En hoe beter je in de gaten gaat hebben hoe het wegennet is opgebouwd en hoe medeweggebruikers gaan reageren.
Succes!
Succes!
vrijdag 7 mei 2021 om 21:49
Rijden is nu net zoiets wat routine moet worden. Waarom ben je nooit bang op de fiets? Omdat je dat zo vaak hebt gedaan dat je het bij wijze van sprekend nog slapend zou kunnen en je er totaal niet bij na hoeft te denken.
Zo wordt autorijden ook, als je het maar vaak en regelmatig blijft doen. Ik heb ook een tijd gehad waarin ik heel lang niet gereden had (meerdere jaren) dat ik ook elke keer met klamme handjes in de auto zat en bijvoorbeeld ook niet meer durfde in te parkeren. Niet lang daarna heb ik een eigen auto gekocht en ben dagelijks naar mijn werk gaan rijden en inmiddels is autorijden juist echt iets waar ik enorm van geniet.
Dus hou moed, blijf vooral veel en vaak rijden, liefst elke dag dezelfde route zodat het lekker inslijt en dan gaat die angst vanzelf over.
Zo wordt autorijden ook, als je het maar vaak en regelmatig blijft doen. Ik heb ook een tijd gehad waarin ik heel lang niet gereden had (meerdere jaren) dat ik ook elke keer met klamme handjes in de auto zat en bijvoorbeeld ook niet meer durfde in te parkeren. Niet lang daarna heb ik een eigen auto gekocht en ben dagelijks naar mijn werk gaan rijden en inmiddels is autorijden juist echt iets waar ik enorm van geniet.
Dus hou moed, blijf vooral veel en vaak rijden, liefst elke dag dezelfde route zodat het lekker inslijt en dan gaat die angst vanzelf over.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 7 mei 2021 om 22:30
Ik vond de snelweg ook supereng toen ik begon met lessen.
Mijn hart bonkte echt in mijn keel.
Invoegen, inhalen... O echt, ik reed liever 30km om.
Ook parkeren, wat een crime. Alleen ergens waar ik hem het zó in kon zetten. Ook als ik 15 minuten terug moest lopen van de plek waar ik zijn moest en waar ook parkeerplek was.
Nu ik al wat jaren rijd vind ik de snelweg het meest relaxte qua wegsituatie; je hebt geen fietsers van links/ rechts, geen kinderen die onverwacht ergens achter te voorschijn komen, geen drempels of paaltjes die je over het hoofd kan kijken, geen tegenliggers...
En toen ik eenmaal doorhad hoe ik nu eigenlijk de spiegels moest gebruiken bij achteruit inparkeren blijkt dat ook ik dat gewoon kan.
(Maar echt, ik schaam me als ik zou weten hoeveel extra kms ik gelopen heb, en hoe vaak ik vroeger uitstapte om even te kijken of het lukte) (per parkeerpoging 5x ofzo) en dat mensen dan denken dat je weggaat en dus ook je gaan staan wachten. Ook zo vreselijk.
Maar ik heb dan niet eens angsten en vond het al moeilijk.
Zelf vond ik het juist wel fijner om alleen te rijden dan met iemand erbij.
Omdat ik dan zo aan t prutsen was voor mijn gevoel.
Echt dapper dat je ermee aan de slag gaat. Hopelijk wil je erop vertrouwen dat hoe meer ervaring je hebt, hoe makkelijker het wordt. Zeker als je rijdt op bekende stukken.
Mijn hart bonkte echt in mijn keel.
Invoegen, inhalen... O echt, ik reed liever 30km om.
Ook parkeren, wat een crime. Alleen ergens waar ik hem het zó in kon zetten. Ook als ik 15 minuten terug moest lopen van de plek waar ik zijn moest en waar ook parkeerplek was.
Nu ik al wat jaren rijd vind ik de snelweg het meest relaxte qua wegsituatie; je hebt geen fietsers van links/ rechts, geen kinderen die onverwacht ergens achter te voorschijn komen, geen drempels of paaltjes die je over het hoofd kan kijken, geen tegenliggers...
En toen ik eenmaal doorhad hoe ik nu eigenlijk de spiegels moest gebruiken bij achteruit inparkeren blijkt dat ook ik dat gewoon kan.
(Maar echt, ik schaam me als ik zou weten hoeveel extra kms ik gelopen heb, en hoe vaak ik vroeger uitstapte om even te kijken of het lukte) (per parkeerpoging 5x ofzo) en dat mensen dan denken dat je weggaat en dus ook je gaan staan wachten. Ook zo vreselijk.
Maar ik heb dan niet eens angsten en vond het al moeilijk.
Zelf vond ik het juist wel fijner om alleen te rijden dan met iemand erbij.
Omdat ik dan zo aan t prutsen was voor mijn gevoel.
Echt dapper dat je ermee aan de slag gaat. Hopelijk wil je erop vertrouwen dat hoe meer ervaring je hebt, hoe makkelijker het wordt. Zeker als je rijdt op bekende stukken.
vrijdag 7 mei 2021 om 22:36
Dit is typisch iets dat je met ervaring gemakkelijk te boven kunt komen. Kennelijk ontbreekt het overzicht, en dat krijg je door heel veel te rijden. Kilometers maken is de enige manier.Hoewel soms ben ik bang dat het spookrijden nog realiteit gaat worden ook. Ik moest laatst op een druk kruispunt links afslaan, maar daarvoor moest ik eerst een stukje rechtdoor, langs 4, rijbanen. Daarna kon ik pas naar links. Ik zag het oprecht niet. Ik reed al bijna links tegen het verkeer in.
anoniem_6545458a77f13 wijzigde dit bericht op 08-05-2021 00:10
0.50% gewijzigd
vrijdag 7 mei 2021 om 23:06
Goed dat je met je angsten aan de slag bent.
Ik herken je angst niet. De snelweg vind ik juist veel overzichtelijker dan een stad met fietsers, trams, voetgangers, scooters, kinderen, uitritten, etc. Zorg dat je genoeg afstand houdt en dat je door de auto voor je heen kunt kijken. Achter een vrachtwagen krijg je niet mee wat er verderop gebeurt.
Als je een afslag mist kun je beter doorrijden dan stomme overhaaste dingen gaan doen.
En soms moet je ook gewoon geluk hebben. Zelf opletten en afstand houden, niet ieder ongeluk kun je zelf voorkomen.
Ik herken je angst niet. De snelweg vind ik juist veel overzichtelijker dan een stad met fietsers, trams, voetgangers, scooters, kinderen, uitritten, etc. Zorg dat je genoeg afstand houdt en dat je door de auto voor je heen kunt kijken. Achter een vrachtwagen krijg je niet mee wat er verderop gebeurt.
Als je een afslag mist kun je beter doorrijden dan stomme overhaaste dingen gaan doen.
En soms moet je ook gewoon geluk hebben. Zelf opletten en afstand houden, niet ieder ongeluk kun je zelf voorkomen.
vrijdag 7 mei 2021 om 23:43
Hoi TO, wat ontzettend vervelend dat je het autorijden zo ervaart. Ik heb ook rij-angst, maar dan op een andere manier. Ik herken heel veel van wat je zegt. Ook bij mij is het zo dat autorijden met iemand mij een stuk beter afgaat dan zelf. Als mijn man naast mij zit, helpt hij mij met kijken bij bijzondere handelingen, geeft hij mij instructies, kijkt vooruit etc. Als ik alleen rijd, dan voel ik me heel onzeker.
Aan het begin was ik zo gespannen als ik zelf moest rijden, dat de spanning en angst op mijn darmen sloegen, met alle gevolgen van dien. Best heftig dus!
Het rijden gaat mij tegenwoordig beter af dankzij het volgende:
- Ik rijd in een automaat. Ik vond rijden namelijk ook heel erg eng omdat ik in de stress schoot bij het verrichten van meerdere handelingen. Dus: én kijken én sturen én nadenken over schakelen én de keuze maken over in welke versnelling ik op de situatie af moet gaan. De hellingproef vond ik ook doodeng en met een automaat heb je het probleem van naar achteren rollen niet meer. De automaat zorgt ervoor dat ik minder handelingen heb achter het stuur. Gas is gas. Remmen is remmen. Dat zorgt voor mij voor rust. Als dit geen issue voor jou is, dan gaat deze tip natuurlijk niet op.
- De routes die ik uit mijn hoofd ken, gaan mij veel beter af. Ik heb in het begin daarom alleen die routes gereden en heb dat steeds meer "opgebouwd" met een korte, nieuwe route. Mijn belangrijkste tip zou daarom zijn: probeer te beginnen met korte stukjes. Wil niet meteen teveel. Als je vaak die korte stukjes rijdt, dan zal je vast merken dat het autorijden je prima afgaat. Dat zal je meer vertrouwen geven.
- Denk niet dat je de enige bent met die angsten. En denk ook niet dat je de enige "slechte" automobilist bent. Er zitten zo ongelofelijk veel malloten op de weg. Echt elke keer als ik in de auto zit, zie ik wel mensen op de weg gekke dingen doen.
Aan het begin was ik zo gespannen als ik zelf moest rijden, dat de spanning en angst op mijn darmen sloegen, met alle gevolgen van dien. Best heftig dus!
Het rijden gaat mij tegenwoordig beter af dankzij het volgende:
- Ik rijd in een automaat. Ik vond rijden namelijk ook heel erg eng omdat ik in de stress schoot bij het verrichten van meerdere handelingen. Dus: én kijken én sturen én nadenken over schakelen én de keuze maken over in welke versnelling ik op de situatie af moet gaan. De hellingproef vond ik ook doodeng en met een automaat heb je het probleem van naar achteren rollen niet meer. De automaat zorgt ervoor dat ik minder handelingen heb achter het stuur. Gas is gas. Remmen is remmen. Dat zorgt voor mij voor rust. Als dit geen issue voor jou is, dan gaat deze tip natuurlijk niet op.
- De routes die ik uit mijn hoofd ken, gaan mij veel beter af. Ik heb in het begin daarom alleen die routes gereden en heb dat steeds meer "opgebouwd" met een korte, nieuwe route. Mijn belangrijkste tip zou daarom zijn: probeer te beginnen met korte stukjes. Wil niet meteen teveel. Als je vaak die korte stukjes rijdt, dan zal je vast merken dat het autorijden je prima afgaat. Dat zal je meer vertrouwen geven.
- Denk niet dat je de enige bent met die angsten. En denk ook niet dat je de enige "slechte" automobilist bent. Er zitten zo ongelofelijk veel malloten op de weg. Echt elke keer als ik in de auto zit, zie ik wel mensen op de weg gekke dingen doen.
donderdag 20 mei 2021 om 20:00
Ik krijg het benauwd bij het idee dat ik op de snelweg moet rijden.huisduif schreef: ↑07-05-2021 23:06Goed dat je met je angsten aan de slag bent.
Ik herken je angst niet. De snelweg vind ik juist veel overzichtelijker dan een stad met fietsers, trams, voetgangers, scooters, kinderen, uitritten, etc. Zorg dat je genoeg afstand houdt en dat je door de auto voor je heen kunt kijken. Achter een vrachtwagen krijg je niet mee wat er verderop gebeurt.
Als je een afslag mist kun je beter doorrijden dan stomme overhaaste dingen gaan doen.
En soms moet je ook gewoon geluk hebben. Zelf opletten en afstand houden, niet ieder ongeluk kun je zelf voorkomen.
Het is zo groot en het gaat allemaal zo snel.
Toen ik pas mijn rijbewijs had, reed ik kris kras door het land.
Toen ontmoette ik mijn man, en hij vond iets van mijn rijstijl, zodoende was hij altijd degene die reed op de snelweg. En toen ik na 2 jaar weer de snelweg op wou toen kon ik het niet meer, heel raar, vooral bij invoegen, opschuiven, op tijd de juiste afslag nemen, ik krijg het er maar benauwd van. Dus ik zal helaas nieuwe rijlessen moeten nemen, bij een rijschool die ervaring heeft met faalangst op de snelweg.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 21 mei 2021 om 21:03
Goed dat je rijlessen neemt bij een school gespecialiseerd in rijangst. Vraag me wel een beetje af of ze niet alleen op routine sturen.
Wat me opviel in jouw OP is dat je jouw angstaanvallen hebt gekoppeld aan het autorijden, terwijl daar waarschijnlijk geen echte aanleiding voor is. Je schrijft ook - en die is heel herkenbaar voor me - dat je bang bent om bang te zijn, de controle te verliezen. En je schrijft ook heel terecht dat daar geen aanleiding voor is, omdat dat nooit is gebeurd. En weet je, dat zal ook nooit gebeuren, want zo werkt het angstsysteem namelijk niet. Wat wel het resultaat is, is dat jouw angst alleen maar toeneemt, want angst werkt cumulatief.
Om het echt op te lossen moet je eerst gaan beseffen waar je nou precies bang voor bent: fouten maken (die maakt iedereen), of een ongeluk? Ik vermoed het laatste, ook omdat de snelweg jouw grote probleem is: als daar wat gebeurt zijn de consequenties groter. Maar, de snelweg is ook veel overzichtelijker dan de bebouwde kom, de relatieve snelheidsverschillen zijn kleiner en dus is de kans op een ongeluk veel kleiner.
Routine wordt hier al vaak genoemd, maar dat lost het probleem niet echt op: ook in een onbekende omgeving moet je op een normale manier kunnen autorijden.
Als je er echt werk van wilt maken, kijk dan eens op www.valk.org. Zij kunnen je er bij helpen.
Wat me opviel in jouw OP is dat je jouw angstaanvallen hebt gekoppeld aan het autorijden, terwijl daar waarschijnlijk geen echte aanleiding voor is. Je schrijft ook - en die is heel herkenbaar voor me - dat je bang bent om bang te zijn, de controle te verliezen. En je schrijft ook heel terecht dat daar geen aanleiding voor is, omdat dat nooit is gebeurd. En weet je, dat zal ook nooit gebeuren, want zo werkt het angstsysteem namelijk niet. Wat wel het resultaat is, is dat jouw angst alleen maar toeneemt, want angst werkt cumulatief.
Om het echt op te lossen moet je eerst gaan beseffen waar je nou precies bang voor bent: fouten maken (die maakt iedereen), of een ongeluk? Ik vermoed het laatste, ook omdat de snelweg jouw grote probleem is: als daar wat gebeurt zijn de consequenties groter. Maar, de snelweg is ook veel overzichtelijker dan de bebouwde kom, de relatieve snelheidsverschillen zijn kleiner en dus is de kans op een ongeluk veel kleiner.
Routine wordt hier al vaak genoemd, maar dat lost het probleem niet echt op: ook in een onbekende omgeving moet je op een normale manier kunnen autorijden.
Als je er echt werk van wilt maken, kijk dan eens op www.valk.org. Zij kunnen je er bij helpen.
Fate is just the weight of circumstances
zaterdag 22 mei 2021 om 15:25
Je zegt dat er sprake is van een paniekstoornis. Ik vraag me af of je dan bij een rijschool voor rijangst op de juiste plaats zit. Bij een paniekstoornis moet je eigenlijk voor jezelf achterhalen wat de trigger is dat je ineens zoveel angst hebt. Ik kan bijv zelf een paniekaanval krijgen als het stoplicht op oranje springt. Voelde me daar echt dom over. Uiteindelijk na vele gesprekken met een goede psycholoog drong tot me door dat ik ontzettend bang ben om iets fout te doen en bij het oranje stoplicht moet je in een split second zelf beslissen remmen of doorrijden. De angst zit hem in dit voorbeeld dus niet in het autorijden/oranje stoplicht, maar in het in mezelf vertrouwen dat ik de juiste beslissing neem.
Het is in ieder geval goed om zodra je grote angst op voelt komen, de auto zsm veilig aan de kant te zetten en even een luchtje te scheppen
Het is in ieder geval goed om zodra je grote angst op voelt komen, de auto zsm veilig aan de kant te zetten en even een luchtje te scheppen
